← Content: PreviousContent: Next →

Amor docet [53]


su1724053pict

Back to top ↑
VIII.
De Liefde onderwyst.

Onze Heer.
HEt uiterste eind zy 't eerste in uw verstant
Myn waerde Bruit. Ik wyze u met de hant
Den smallen wegh door d'enge poort.
Daer is geen andre. 't Heiligh woort
Dat mynen wil en uwen plicht bevat
Toone u de streek langs dat volzalig padt;
Volzaligh, maer vol ongemak
Doch myne hulp verlicht uw pak.
De Ziel.
Ik hoore en schryve uw dierbre lessen aen,
Myn Bruidegom; Ei, leer my die verstaen
En geef my kracht om langs dat spoor
(Gy gingt my zelf zoo rustigh voor)
Te wandelen. Dan zal my nooit de lust
Begeven, tot gy zelf myn pynen sust.
'k Raek door die deur; 't kost' wat het kost,
Al verwde vleesch en bloet den post.
Onze Heer.
Legh allen last, en zelfs u zelf maer af,
En neem alleen myn Liefde tot een' staf.
De poort is eng, maer wyt genoegh
Voor die geen' last draegt die hem droegh.


Amor docet.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:


    Back to top ↑

    Iconclass


      Back to top ↑

      Comments

      commentary