← Content: PreviousContent: Next →

Anima mea liquefacta est [35]


su1724035pict

Back to top ↑
XXXV.
Hoogl. V. 6.
Myne ziel ging uit van wegen zyn spreken.

ZOo smelte ik weg wanneer Gy spreekt,
Myn Lief, myn Bruidegom.
Myn hart keert om en om
Nu Gy 't geheel verbreekt.
Uw vlam schiet diep en dieper in.
Ik vrees geen golfgewelt.
Ik ben in rust gestelt.
O kracht van uwe min!
Hoe smelt Gy al myn ingewant
Door uw doordringendt vuur!
Gy zyt en blyft myn stuur,
Uw stuur myn rechterhant.
Myn rechterhant, aen U verknocht,
Volgt willigh uw gelei,
Dat nimmer van my scheî.
Gy hebt my duur gekocht.


Cantic. 5.
Anima mea liquefacta est, ut dilectus
locutus est
.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:


    Back to top ↑

    Iconclass

    Sacred love breathes fire over the human soul, making her melt

    Back to top ↑

    Comments

    commentary