← Content: PreviousContent: Next →

Anima mea desideravit te in nocte [1]


su1724001pict

Back to top ↑
I.
Ezaï. XXVI. 9.
Met myne ziele hebbe ik u begeert in den nacht.

MYn ziel zoekt haren Heer by nacht.
Want, nu ik 't licht, het stallicht van de weerelt
Verlate, en zie hoe zy, te valsch bepeerelt,
Myn dierbre ziel ten afgront bracht,
Vinde ik my zelve in nare duisternissen.
Hoe zal ik hier het rechte voetspoor gissen?
Rys op, o Zon van myn geluk!
Ik zoeke uw licht en zuivre morgestralen.
Recht mynen gang, zoo zal ik niet verdwalen!
Och, help me uit dezen droeven druk!
Ik walg van d'aerde en alle schepselliefde.
't Was uwe min die my het hart doorgriefde.
O Jezus, Jezus, neem my aen!
Sterk myn geloof, ei, sterk myn zwak betrouwen,
En laet my nooit dees wisseling berouwen!
Och, leer my uit my zelve gaen!
Doorschyn myn ziel met uwe heldre klaerheit:
Ik zoeke alleen het licht van uwe waerheit.

pb2athumb

Isaiæ 26.
Anima mea desideravit te in nocte.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels



    Back to top ↑

    Iconclass

    In darkness the human soul is guided by sacred love who holds a lantern

    Back to top ↑

    Comments

    commentary