← Content: PreviousContent: Next →

Trahe me [23]


su1724023pict

Back to top ↑
XXIII.
Hoogl. I. 4.
Trek my, wy zullen u naloopen.

EI, trek me en loop, zoo zal ik na u loopen.
Ik houde my aen uwen liefdebant.
Die wierookgeur verquikt en doet my hopen.
Maer, och, ik struikle, ik valle, och gryp myn hant,
Of sleur my voort! het is my al om 't even.
Al stierf ik wegh door smart en ongemak,
Ik stierf voor u. dit sterven was myn leven.
'k Verliet met een het lastigh lichaems pak,
Dat, al te log, gedurigh helt naer d'aerde.
Helaes! ik dacht my sterk; maer zie hoe kleen
Myn krachten zyn, en gansch van geene waerde.
Dit quelt en pynt my 't hart met droeve ween.
Ik zie geen hulp, myn Godt, dan uwe sterkte,
Wiens macht geen ziel nogh lichaem tegenstaet:
Die wonderen in uw beminden werkte.
Ik minne u, Heer, Gy zyt myn toeverlaet.
Ei, help me dan, ei, help me, en sterk myn leden,
Op dat ik niet bezwyke. Ei recht my op!
Naerdien ik U met onvermoeide schreden
Naloopen wil; voer myn geluk in top.


Cantic. 1.
Trahe me, post te curremus in odorem unguentorum tuorum.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:


    Back to top ↑

    Iconclass

    The human soul is lying on the ground, having stumbled and fallen; she is being pulled by sacred love with the help of a rope

    Back to top ↑

    Comments

    commentary