← Content: PreviousContent: Next →

Amor vincúlúm perfectionis [64]


su1724064pict

Back to top ↑
XIX.
Liefde is de bant der volmaektheit.

MEn spreek' hier alle tael van mensche - en Engletongen
Men leere, of spelle al het toekomende, en, gedrongen
Door alle kennis, wete al wat verborgen is:
't Geloof verzette een' berg; geve al tot lafenis
Der armoede, of het lyf ten vuure en doe ons hopen:
't Is nutloos, zoo de Liefde alleen al deze knoopen
Niet sluit. De Liefde, als Godt, lankmoedigh, goedertier,
Is niet afgunstigh, wordt door aerdsgezinden zwier
Nooit opgeblazen, nogh bemint verkeerden wandel.
Zy zoekt zichzelve niet. zy wordt door niemants handel
Verbittert; denkt geen quaet, voor 't werkt en weedom wekt.
Geen onrecht streelt haer, maer de waerheit. zy bedekt,
Gelooft, en hoopt, en draegt wat voorvall', naer Godts Wetten.
Zy is onsterfelyk. Geloof en Hoop verzetten
Den aert, zoo dra Godts dagh de zon van licht berooft;
Maer zy uit Godlyk zaet geteelt, steekt dan het hooft
Verheerlykt op, en pronkt met nieuherschapen luister
Gelyk een Koningin ontkluistert uit haer kluister,
En om het hooft gehult met eeuwigstralend licht.
Was zy beneden van volmaektheit en van plicht
De rechte band, veel meer zal ze in 't onsterflyk leven
Van haer volmaektheit en haer' plicht de blyken geven.
Strik, myne ziel, strik vast met Jezus dezen knoop.
De Liefde alleen braveert verstant, geloof, en Hoop.


Amor vincúlúm perfectionis.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:


    Back to top ↑

    Iconclass

    Sacred love and the human soul are holding both ends of a love-knot

    Back to top ↑

    Comments

    commentary