Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

d'amour [1]	CVPIDO EMBLEMATA NOVA AMATORIA Nouueaux Emblemes d'Amour
d'amovr [1]	EMBLEMES AMATORIA \| D'AMOVR Op een nieu
d'ander [1]	In d'ander eenen booch staet
d'een [1]	Godt die in d'een handt zijn pijlen
dach [3]	peert ick vvercke dach en nacht tot dat den dach comt aen drie op eenen dach en spelen met
dachvaert [1]	Dachvaert Venus altemael
daechs [1]	dat het huyden daechs niet veel te
daelen [3]	End’ blinckende ghesicht daer vriendelijck op daelen van een ander daelen Oft anders ben mijns herten laeten daelen Mijn leven dat
daer [75]	Daer sonder ick niet zou in dau viel met druppels hier en daer zy liet het daer by mijn Van haer daer ick op denck ick op denck daer ick in vvoonen mijn leven zijn daer soud’ ick altijdt kost oft yet daer by te doen O Venus borghery daer mede ghy bespoeyt Ten vvaere datmen daer een lieflijck meysken soort van volck daer in vergaren het meeste volck daer in zijn ick sou daer in verkeeren Die daer soud’ omme gaen en souder zijn daer in dan die Want daer staet altijdt een End’ blinckende ghesicht daer vriendelijck op daelen De wonderbaere cloot daer in de menschen de menschen swermen Daer alle dinck in als tvvee oogen Daer word’ ick van u doen Godin daer ick op bou te spinnen En daer ick was een was een man daer ben ick nu en die sich daer beneven Gevoecht heeft sin en is daer in gebleven Geschildert geheel dat zy daer naer op rapen dat scheyden zy daer af Soo gaet is de banck daer ick op lig op lig ghebonden Daer ick op vvord’ die oogen die daer staen de dochters oock daer mede wel behaecht En daer zy meest naer staet sonder yet daer in Daer mede dat hy meynt opt de ysers glat daer tegen valt seer lichtelick daer op of oock op of oock daer in hem vvel van daer yet op te in de locht daer zy niet konnen dat Ick swemme daer ick gae den dat binnen is daer vvord’ ick van vvel by my daer van ick gae heb ick ghekoren Daer zonder can ick datmen doet oft’laet Daer is altijd een Son die comt daer heen haer gouden een Son is daer daer is oock Son is daer daer is oock vvel Ick gae van daer ik quam ick van mijn vriendinne Daer herberght Venus kindt behaghen Als ick daer buyten vvas soo soo moest’ ick daer in zijn Waer ick nu vveer daer uyt soo vvaer datmen liefde noemt daer van de menschen nu den put daer 't peert in Als ick daer buyten ben dan en can ick daer niet van my hier end' daer ick ben noch Daer ick gae is mijn liefd' ick hier alleen daer my mijn sorghen die ick stort daer meed’ ick niet De oorsaeck daer van is dat een lichte pluym daer Boreas op vvaeyt vliecht en nu daer en keert sich Daer ghy niet meer om my gae ick gae daer ghy my sent En neemt daer in die siel toe dat ick daer in mach leven en blyven vast daer in die lichten die daer gaen stoel die spreect daer ende secht Daer neven is een perck daer is een perck daer loopen tvvee Goddinnen is een schael daer weeghtmen al ons Daer sal ick boven aen die plaets is mijn daer sal ick staen Diemen daer vercoopen sal
daerin [1]	en de aerdt en vvatter is daerin
daert [2]	uytghetoghen Ick gae daert my ghelieft ten midden vande Zee daert roer is afghesmeeten
dageraet [1]	Morghen voor den dageraet
dagh [1]	Een dagh mocht ofte twee
daghelijcx [1]	haer kindt noch daghelijcx vernielen
daghen [2]	nu zoo veel daghen En soecke dees zijnen tijdt naer dat de coude daghen
dalen [1]	sijn Silveren dauw op alle velden dalen
dan [13]	Dan komt haer siel in my Dan svvem ick in het vier zijn daer in dan die gheschiet Ionckvrouwen laet dan eens u lieden vvat zy doet Dan sie ick haer gelijckervvijs die saegen Dan met het lijf lijf om leeg dan vveer om hooge rechte liefde draecht Dan draecht zy in op zijn hooft dan op zijn voeten in liefde ben dan ben ick als daer buyten ben dan ben ick gans ander houden op dan gae ick eerst Dan compt de Maem weer om
dat [147]	Ghy liefelick gheslacht dat Venus heeft ghegeven u ooghen saeyt dat goddelicke saedt Dat in ons herten grondt altijdt Ick zweere by dat licht dat zy by dat licht dat zy my pleeght Dat ick Cupido wil gaen leeren Zy vvou dat haren zoon by Op dat hy onse spraeck O bitter-soeten pijl dat is hy O van het volck dat ons soo qualick Dat volck dat soete volck dat Dat volck dat soete volck dat dat soete volck dat volck dat met volck dat volck dat met haer spreken Dat met haer claer ghesicht als Dat ick de Sonne waer of Sonne waer of dat ick haeren waeghen Dat ick den schoonen glans van Dat ick de Sonne waer ick sterren inde locht dat zy my mochten Dat ickse mocht aensien ick soudese Dat zy haer leven lanck gheniete Cupido dat ick kond’ so Dat sou mijn leven zijn daer Dat hemels lieflijck nat ick soud’ Tot dat ick in haer in de macht dat is al ons Men secht dat Iupiter als hy Dat in des vverelts rijck noch een lieflijck dier dat vvy een meysken Hoe dat het hem toe Dat hy zijn eyghen min begonde En naer dat soet aenschijn zijns Dat vvas altijdt zijn plaets den Dat ick den hemel mocht voor Dat vvaer een borgery bequaem naer Dat souden soentjens zijn ick sou En gaert dat kost'lick nat en Om dat het huyden daechs wenscht my toe dat voor den soeten den bal vvaermede dat vvy spelen Het aerdt Het ambacht dat is goet want doet Ick worde dat ghy zijt ick zoo nae by dat ick begin te oock vvesen zal dat zeer onseker is mijn hert geschreven Dat vvesen dat gesicht geschreven Dat vvesen dat gesicht dien toovenaer van den tijdt dat ick haer eerstmael kooren blijft geheel dat zy daer naer rapen Het stroo dat blijft alleen dat dat blijft alleen dat scheyden zy daer tegenspoet int minnen Dat selve geeft ons doet al ist dat vvy niet vvinnen vvaer my vreucht dat vvilt hy niet niet ghedooghen Om dat ick levend’ blijf machtich vier gesonden Dat my altijdt onsteeckt vreesselick het schip dat ghy hier siet drijft den hoep dat is het spel rolt altijdt voort dat heeft hy oock minnaer is altijdt Dat hy te vooren Al dat de minnaer doet Dat hy de dochters oock daer Stelt voor al dat hy vvilt maer vvilt maer seker dat zy soecken Het peerdt dat hy berijt is Het gene dat ghy soeckt eer Vraecht ghy vvat dat hy doet hy leert het spel dat Hollandt heeft gevonden Daer mede dat hy meynt opt vveer verflouvven Want dat ghy jonste noemt ghy jonste noemt dat is een rechte vrees vervaert van dat gesicht Die swarten op de loop dat kleyne tanger vvicht door de Nijt Dat is den bulleman doen ten sy dat ghy wijs sijt Een ongesloten boeck dat hy beschreven heeft De minnaer die dat heeft en is op der aerdt dat sijn de keffend' Mijn ambacht dat ghy siet dat dat ghy siet dat is by een Dat is het eygen werck van een kint alleen dat soo veel mannen Wat vvonder ist dat haer de menschen vvreede doodt Waert dat ick sterven cond’ ghenesen Mijn vier dat wort gestoockt mijn gestoockt mijn vier dat brand en blaeckt blaeckt Soo lange dat mijn vier my branden comt my dat Ick swemme daer binnen Het gheen dat binnen is daer verbrandt Het gheen dat buyten is dat dat buyten is dat helpt my oock kant Het gheen dat binnen is dat dat binnen is dat moet ick altijdt lyden Het gheen dat buyten is dat dat buyten is dat comt my oock Het ghene dat de torts ontsteeckt en doetse branden Dat selve blustse vveer hadd’ het vier Dat my het leven medecyn het gheen dat ander schaedt Is schaedt Is oorsaeck dat ick ben bevrijdt standt Ten zy dat ick my self’ Het gheen dat my verheught moet haelen Het gheen dat my bevveeght moet stille staen O dat de vvint eens ick vveder gaen Dat haren adem slechts gheleyt End my dat schoone licht des herberght Venus kindt dat is zijn eyghen alle saecken Waert dat de liefde niet niet en vondt dat loose Venus kindt uyt het soet Dat droeve blijtschap tsaem gantsch gesont O dat zy maer en daelen Mijn leven dat ick voer en hert Hoe snel dat ick oock loop wel beraen is dat niet wel ghevonden spreken En van dat bitter soet end’ uyt end in Dat heeft my eerst lieflick spel VVaer dat ick henen sach uytslaen ick docht dat waer mijn leven eerst ghewaer hoe dat het gaet te Het gene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve gae het geen dat my doet klaegen 'Tsy dat ick blijde ben blijde ben 'tsy dat ick ben verbolgen Het gene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve Mijn leven dat begint alst my Dewyle dat de nacht op En dat de wilde zee En dat de vveereldt gants Dewyle dat de locht wtsteeckt En dat de droeve maen Dat Goddelick venijn dat my dus Dat Goddelick venijn dat my dus heeft in rust tot dat den dach comt zijnen tijdt naer dat de coude daghen van sneeuw en dat den grijsen baert Naer dat de ronde Son daer van is dat ick niet tvvee Ionckvrou dat is mijn schult ten minsten toe dat ick daer in Dat ick de plaetse mach bevvaren die ghy siet dat zijn die vvaerde Dat hebben Minnaers oock ghevveest voor Om dat ick ben ghevveest doot verdien om dat ick u bemin Venus kindt dat soete dier
datmen [6]	Ten vvaere datmen daer een lieflijck Het ambacht datmen sou in mijn onverberchlick vier vvat datmen doet oft’laet Daer zijn het bitterst’ datmen vindt Waert datmen datmen vindt Waert datmen niet en vondt honich overstreken Is datmen liefde noemt daer
datse [2]	Waer datse gingh en stondt Soo datse nimmermeer en komen
datter [3]	geduyrich lyden Tot datter wert beproeft wie trotst al wat datter leeft Of datter hoope waer om
dau [5]	Den silveren dau viel met druppels by den soeten dau end’ ’tnat des is den honich dau die uyt u maer eens den dau den dau van den dau den dau van hare mondt
dauw [1]	Laet sijn Silveren dauw op alle velden
daveren [1]	vlammich vier doet daveren het landt
de [171]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT Te voeren in de handt den sleutel ick svveere by de handen haer ooghen wendt de Sonne van nijn Hy hadd’ de spraecke vast in eerst heeft gheleert de hoop op een De oorsaeck van ons smert de van ons smert de oorsaeck van ons De oorsaeck van ons quaedt de van ons quaedt de oorsaeck van ons De schrick van onse siel en siel en wederom de lust De brandt van ons ghemoet maer Dat ick de Sonne waer of Dat ick de Sonne waer ick niet verre van de Maen Ghelijck de krekels doen die doen die in de bloemkens svveven oock met ons de liefde can ons heeft ons oock de vrouven Gegeven in de macht dat is VVat zou de Wereldt zijn vvat sluyt hem van de menschen De meyskens souden syn het meeste gheneucht en alst de min ghebiet De vesten souden zijn ghevlochten en De vvallen souden sijn van traenen van traenen die de bruyt De wonderbaere cloot daer in de cloot daer in de menschen swermen Daer is onse bal De weerelt is den Het caertspel is de locht de mensch is de locht de mensch en siet het zonder u de weerelt viel in moeder Ghy maeckt de hoepen vast van my o Ionckvrou de oorloch eens aen is te geven De man zijn soete vast en op de beenen De steen op de beenen De steen die keert keert noch om de saecke gaet noch op het self de vreucht komt naer vreucht komt naer de pijn De pijn naer de pijn De pijn komt naer pijn komt naer de vreucht gelijckervvijs die doet Soo als de sage gaet gelijck gaet het in de min ghy moet zijn saet uytspreyden De vveerelt om en d’aerde vveder voet De vruchten die het vruchten houden op de landen en de de landen en de steden Wijst my gedreven En door de handt gekeert die oock met ons de vvreetheyt doet ons hoop vvat sal de minne sijn die vveygert my de doot Te sterven blijf ick in de noot V aensicht V aensicht is de banck daer ick De baeren van de zee tot De baeren van de zee tot aen zee tot aen de locht gedreven Bestormen vvijckt het sinckt de schippers selve beven en met vvinden De nacht is over Wat doet de kleynen Godt wat werck Hy keert de passer om het een rondt perck De circkel die ghy wondt Hy neemt de sinnen vvech den pijl als hy de vvonde gaf Nu heeft geen end de min en heeft is sonder kant de minnaer heeft geen hoep vvort voortgestout de minnaer wordt geschoten gaet dickvvils om de minnaer is altijdt hoep is toegesloten De minnaer kompt oock vast gebonden in de strijdt Al vvat de liefde doet is in het minnen De Minnaer is vermomt Al dat de minnaer doet van Dat hy de dochters oock daer De een roemt op zijn goet op zijn goet de ander op zijn En treffelick verstandt de derde vvel ter Venus kindt gelijck de kinders plegen De Godt die in d'een handt doch noodich in de min hert gegeven in de handt selfs is glat de ysers glat daer die duysselt in de min Gelijck de lichte bel seer gaet het met de jonst van die helpt vast op de loop dat kleyne kleyne tanger vvicht De min is teer gemeenelick verdreven door de Nijt Dat is De minnaer die dat heeft en aerdt dat sijn de keffend' honden Die bassen in de locht daer zy Un poing plein de lauriers l’autre plein lauriers l’autre plein de vers Quoi que Franchira les lambris de ce veste uniuers Den hemel en de aerdt en vvatter vvat ick mach de herten aen den retors parles mains de trois Graces Je handen Al vvat de schoone son bestraelt ist dat haer de menschen overgeven Als overgeven Als ick de leeuvven toom en vvaer ick uyt de noodt Nu sterf my oock bestryden De helft is vvel Het ghene dat de torts ontsteeckt en gaet het met de min O vvreeden na het vier de ghene die’t my staen O dat de vvint eens quam Phœbi gulden straelen De sterren by de De sterren by de Son gheleken zijn oock geen endt De Son die comt Maen Maer die de Sonne derft en lesten noch ontvloghen De handt die my ick vlieghe na de handt Om buyten gestadich inde minne De ooghen die ick vvaer ick uyt de pijn saecken Waert dat de liefde niet noch placht te smaecken De galle soude zijn noemt daer van de menschen spreken Het Haer vreuchden zijn de mijn een ziele maer en vvou de cracht van haere noch snelder is de smert Ick ben min is zy de oorsaeck van mijn ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen Ick vruchten schoon bekleet de vruchten diemen meent De maechdom is alsoo die maechden schudd' ick eerst de vvonden te nemen in de handt De doodt neemt wech den mensch' mensch' maer laet de liefde leven De doodt verwint het al maer maer Venus oock de doodt het minnen in de sin Ick sach wel Ick sach de vryers aen ick De doot klopt voor de poort doot klopt voor de poort Cupido vvoont ick vreesde voor de doot Dewyle dat de nacht op alderhande En dat de wilde zee vermindert En dat de vveereldt gants leyt Dewyle dat de locht wtsteeckt haer En dat de droeve maen haer sal comen naer de aerd’ te leyden nae de min De voghels die de locht met De voghels die de locht met vleughelen De visschen die de Zee met De visschen die de Zee met haren tijdt naer dat de coude daghen bedeckt heeft gants de aert gaet t’ander comt de duysternis moet wijcken Naer dat de ronde Son comt toors En als de Sou wech gaet Dan compt de Maem weer om De oorsaeck daer van is dat doot vvilt my de vveldaet gheven Dat ick de plaetse mach bevvaren Veel hoogher als de Maen en als Maen en als de Sonne draghen En by de lichten schoon die De droefheyt en de vreucht de De droefheyt en de vreucht de susters en de vreucht de susters van het int midden van de sael De eerste plaets is mijn daer Mijn tranen voor de deur mijn bitter Oft ick de doot verdien om Eer de Son te bedde Eer de swarten nacht begint Eer de Son haer bedde’ De doot van Adonis vvt het
decere [1]	Vidimus Herculeas pensa decere manus
decke [1]	Ick decke vast den brand
deckt [2]	En deckt het schandich deel eygen vreucht soo deckt ghy haere schandt
deducere [1]	ego turpe putem deducere mollia fila Vidimus
deed [1]	een dier hy deed een dier voortcommen
deel [1]	deckt het schandich deel doch noodich in
dees [3]	Dees soete borghery sou van geen moet neemt vvech dees soete pijn Die daghen En soecke dees en die om
degen [1]	alsoo die niet en is te degen
demens [1]	Quo fugis ah demens sequitur te pæna
den [68]	in de handt den sleutel van ons Ick sweere by den pijl den meester by den pijl den meester van mijn Den silveren dau viel met druppels Den handel van het volck dat Dat ick den schoonen glans van gaen maecken by den mondt En by den soeten dau end’ Het is den honich dau die Hoe dickwils heeft den God die met altijdt zijn plaets den hemel liet hy hy maer na den schoot van zijn Dat ick den hemel mocht voor Van myrten die den soon van Venus te bedde gaet den eersten nacht stort toe dat voor den soeten loon Den hemel van dien God O Den Hemel van dien Godt is De weerelt is den bal vvaermede dat bevelen Gesloten in den bal die ghy want ghy zijt den behoeder Die s’weerelts gebleven Geschildert van den tijdt dat ick Gelijck den tol die draeyt Ioncvrou tis genoech den beul die door in haer gebiedt Den hemel is becleet de sinnen vvech den brandt die sinckt Cupido drijft den hoep dat is spel der minnen Den hoep en heeft heeft oock geen Den hoep is sonder heeft geen sinnen Den hoep rolt altijdt hy oock gemeen Den hoep vvort voortgestout minnaer wordt geschoten Den hoep gaet dickvvils te vooren vvas den hoep is toegesloten en loopen in den rock Heeft yevers uyt den hoeck een houten Nijt Dat is den bulleman ghy sullet Den hemel en de aerdt en de herten aen den ander en komen van den ander Den stercken ben ick sterck den ben ick sterck den sachten sachte banden van buyten is den brandt Van binnen daer ick gae den brant die maeckt Ick decke vast den brand ick doe Den liefelicken schijn van haer tvvee haren adem slechts den oorspronck van mijn al met glans den prijs behaelen Mijn soet vvas my den bandt der minnen ick maer eens den dau den dau eens den dau den dau van hare straelen Tot op den diepen grondt mijns mijn hert besvvijckt den adem ben ick Den boom die met zijn top Ick vulle nu den put daer 't Als ick den arbeyt doe en Het vvater vvt den put te nemen doodt neemt wech den mensch' maer laet wordt noch door den doodt noch door doodt noch door den tijdt verdreven bloeyt oock in den noodt Niet denckend’ op den God die met rust tot dat den dach comt aen sneeuw en dat den grijsen baert En met den adem zoet die gheleen die cryght den besten staet Morghen voor den dageraet Dits den huysraet meen ick Dits den huys-raet altegaer
denck [2]	daer ick op denck daer ick in volmaeckte vreucht soo denck ick vvat zy
dencken [1]	niet eens meer dencken om te leven
denckend’ [3]	Niet denckend’ op mijn vier mijn vier niet denckend’ om mijn wonden Niet denckend’ op den God
denckt [1]	ick sterven moet denckt eens in uvven
denuum [1]	EMBLEMATA AMATORIA jam denuum emendata
der [8]	haer sacht ghelaet der mannen hert doet met een sap der lieflickheyt versaedt Gevoecht heeft op der aerdt een Godt is het spel der minnen Den hoep midden vanden hoop der vrysters aengetreden En Beneden op der aerdt dat sijn my den bandt der minnen Ick gae noch eens ontspronghen Der honden groot ghewelt
derde [1]	treffelick verstandt de derde vvel ter tael
derft [1]	die de Sonne derft en isser niet
derven [2]	maecht meer sijn maer haerē maechdom derven lange blijf ick moet mijn vreuchden derven
des [11]	dau end’ ’tnat des hemels leven zijn vvat waer des vereldts grondt Dat in des vverelts rijck noch Zee en in des Hemels ermen Woest merch tot aen des herten grondt Hy mestier pour celuy des Tailleurs Ores d’e dat schoone licht des Hemels heeft ontseyt van 't ghebou des hemels schijnt te Des swinters voor een tijdt bedeckt Naer het bevel des Wints of als Gisteren des avonts laet
dese [4]	gheweest alleen om dese saeck al vergaen In dese duysternis sult ghy die kompt in dese staet En let Wie sal blussen dese pijn
desen [1]	leven lanck gheniete desen vreucht
deughden [1]	ons quaedt de oorsaeck van ons deughden
deur [3]	siel in my deur haeren mondt gheslopen werpen voor u deur doet open uvven tranen voor de deur mijn bitter offerhanden
deuren [1]	hier neer ghestort voor uwe doove deuren
deux [1]	mon carquois mes deux mains en sont
dewyle [2]	Dewyle dat de nacht op alderhande Dewyle dat de locht wtsteeckt haer
di [1]	Di met u ooghen saeyt dat
dickvvils [3]	stille staen soo dickvvils inde locht Hoe dickvvils heeft hy self Den hoep gaet dickvvils om de minnaer
dickwils [1]	Hoe dickwils heeft den God
dicvvils [1]	vvordt geboren En dicvvils vveder breeckt soo
die [138]	Die altijt stoockt mijn vier en ick sweere by die schoone Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die my heeft in haer macht ick zweere by die pijn Die my altijdt in vreucht en Die my eerst heeft gheleert de Die my eerst heeft gheleert die eerst heeft gheleert die my eerst heeft ons ghemoet maer die hem seluen blust de krekels doen die in de bloemkens Die neerdaelt in ons hert het den honich dau die uyt u aenschijn heeft den God die met zijn stercke Die sulck een dier aenfiet en Die inden soeten min al levende wetten stellen voor die yeder wie hy tooren ende nijt die souden sijn vergeten Die daer soud’ omme gaen Voor daer in dan die gheschiet Van myrten die den soon van sijn van traenen die de bruyt dien God O die hem mocht be-erven in den bal die ghy hier vliegen kleyne kuyper kuypt die alle man doet viel in duygen Die nu behouden wordt zijt den behoeder Die s’weerelts groote ton Venus kindt en die sich daer beneven oock een kindt Die Hymen vvordt genaemt zijn soete lief die hy vvel heeft beenen De steen die keert noch om Het beelt van die ick volg is Die in Cupidoos perck begonnen heeft de vreucht gelijckervvijs die saegen Dan met kaf ter syden Die u heeft lief lief gehadt en die u heeft behaecht op zijnen tijdt die d’aerde vveder voet voet De vruchten die het brengt die die het brengt die zijn begaeft met vvonderlick van aert Die vruchten houden op noch eenen boer die sulcke vruchten gaert Gelijck den tol die draeyt gestadich vvort de handt gekeert die hem geduyrich slaet doet ons leven Die ons gestadich quelt ons gestadich quelt die onderhoudt ons quaet dees soete pijn Die ons noch hopen genoech den beul die door u oogen is in my die vveygert my de aen en siet die oogen die daer siet die oogen die daer staen perck De circkel die ghy siet is in het lijden Die eens quam in in ons hert die vvoonter altijdt in Die my geschoten heeft al is vvech den brandt die sinckt beneden Tot Hy vindt niet die hy soeckt hy hy soeckt niet die hy vindt een ander mensch die kompt in dese als een helt die zijnen vyandt jaecht Die noch onnoosel sijn en loopen Die recht getroffen is wordt vvederom De Godt die in d'een handt doet hy heeft die neer gheslagen Ghy die geluckich sijt die die geluckich sijt die Venus heeft verkoren vryen gaet alsoo die niet en is op het vverck die duysselt in de de jonst van die ghy hebt verkoren gelijck zy gaet Die vvijs is vvacht van dat gesicht Die swarten bulleman die Die swarten bulleman die hem hier kompt sullet u beclaegen Die met hem hebt Die wetenschap besit vliecht over alle De minnaer die dat heeft en van het volck die verre van hem Die bassen in de locht daer Die verre van een sijn ick eenen soeten draet die my mijn moeder gae den brant die maeckt my nat soecke dees en die om mijnen noodt vonck oft twee die ons verraet tvvee schoone ooghen Die trecken my tot endt De Son die comt daer heen een Maen Maer die de Sonne derft ontvloghen De handt die my soo langh minne De ooghen die ick hebb’ en ick hebb’ en die van mijn vriendinne erf Mijn lichten die ick draegh die die ick draegh die staen na mijn maer tot pandt Die ick verkoren hebb’ ick verkoren hebb’ die draeght my in Ick die zoo menigh strick bosschen ende landen Die my quetst is honden groot ghewelt die my soo vreeslick Mocht ick in die fonteyn mijn tonghe tonghe wat besproeyen Die met een sacht Den boom die met zijn top maechdom is alsoo die maechden vvilt beerven Die van een maecht alleen veel Venus lieflick kindt die altijt woont in soet end’ van die loose treken My voor mijn doot die liefelicke smert Die haer uyt s’hemels sael al Die morghen wederom sal comen naer op den God die met zijn wreede De voghels die de locht met De visschen die de Zee met Die legghen nu in rust tot Mijn tranen die ick stort daer hert mijn tranen die ick hier den adem zoet die zijnen mont uyttspreedt Maem weer om die in zijn plaetse neemt daer in die siel van die die siel van die ghy hebt ghedoot Die my ghevveyghert was en blyven de lichten schoon die lichten die daer schoon die lichten die daer gaen Die sterren die ghy siet dat Die sterren die ghy siet dat siet dat zijn die vvaerde sielen Die Venus en haer kindt noch En draghen die vast aen by Die elck op zijnen tijt beschicken Met bloemen opghebouvvt die vvy niet connen is Cupidoos stoel die spreect daer ende Die garen in een cruyck ons En setten die ten toon int Ons suchten altemael die staen om hooch En die meest heeft gheleen meest heeft gheleen die cryght den besten ick boven aen die beste plaets be-erven Van die u heeft behaecht heeft behaecht en die my heeft benijt Die wilt koopen goede coop d’ander doet die weer vergaen Die hy heeft ghelaten naer Die best biedt van Venus moet
diemen [2]	bekleet de vruchten diemen meent Diemen daer vercoopen sal
dien [5]	Den hemel van dien God O die Den Hemel van dien Godt is by vvesen dat gesicht dien toovenaer dien lach gesicht dien toovenaer dien lach Staet altijdt Eeenen Boogh end’ neven dien
dienaer [1]	Maer u dienaer alleen moet oock
dient [1]	niet vvie hem dient een ander krijcht
diepen [1]	Tot op den diepen grondt mijns herten
diepste [1]	Tot aen het diepste merch tot aen
dier [7]	hy voort een dier hy deed een hy deed een dier voortcommen Een dier een lieflijck dier dier een lieflijck dier dat vvy een Die sulck een dier aenfiet en niet vvaer een schamel dier O vier blijft Venus kindt dat soete dier
dieren [1]	Dewyle dat de nacht op alderhande dieren
die’t [1]	vier de ghene die’t my doet Als
dinck [4]	swermen Daer alle dinck in is besloten een levend'lijck nu dinck ick eerst om leven quijt nu dinck ick om te Elck dinck heeft zijnen tijdt
dinghen [1]	Twe dinghen blyven vast u
dit [5]	Self Venus van dit iaer het is Hier in dit vvoeste rond begonnen Dit boecxken als een merck end’ Aensiet maer eens dit spel het kindt een pandt van dit ellendich vier
dits [2]	Dits den huysraet meen ick al Dits den huys-raet altegaer
dobbelen [1]	vvonder vverck zy dobbelen met steenen Of
doch [10]	Doch soo ick niet en kan het schandich deel doch noodich in de tegen my alst’ doch soo vvesen moet verhooren Ick moet doch eyndelijck int water ghedaen het comt doch uyt int leste vvat vvil ick doch beginnen Hoe lieflick VVat doe ick doch aldus ontbonden vvil ben soo meerdert doch mijn pijn soo moet ick doch vvel sterven liefd' ick moeter doch wel aen
docht [4]	loose treken My docht het vvas soo gouden tuyn my docht ick vvas een praet uytslaen ick docht dat waer mijn mijn leven My docht het gingh soo
dochters [1]	Dat hy de dochters oock daer mede
doctum [1]	Invide cum nequeas doctum lacerare poëtam Latratu
doe [4]	en onder my doe beven Wat strijdt den brand ick doe seer vvel mijn ick den arbeyt doe en mach hy VVat doe ick doch aldus
doen [16]	mocht ofte twee doen gaen naer mijn aensien ick soudese doen staen Haer vvreetheyt doen vergaen ick sou Ghelijck de krekels doen die in de kost oft yet daer by te doen Doen bracht hy voort een dier volge naer u doen Godin daer ick Ist vvederom te doen het gene ghy altijdt vast vvant doen hy is gekomen is al zijn doen verkeert is al hem hebt te doen ten sy dat qualijck ist om doen in Venus bitter willen mijn gemoet doen staen in uvve mijn arme siel doen staen Twee doen haten goeden raet Twee doen haten middelmaet
doet [22]	altijdt in vreucht en smerte leven doet der mannen hert doet breken inde mijn en doet mijn hert vveer ’tblixems vlammich vier doet daveren het landt die alle man doet buygen En treft oorloch eens aen doet Ick worde dat ick vvat zy doet Dan sie ick gene ghy nu doet Soo als de gelijck een lantman doet Het saet komt ons de vvreetheyt doet ons leven Die ons noch hopen doet al ist dat Wat doet de kleynen Godt vvat de liefde doet is sot en dat de minnaer doet van Venus soon wat hy oock doet zijn sinnen sijn vvat dat hy doet hy heeft die ghene die’t my doet Als oorsaeck van vier vvat datmen doet oft’laet Daer is mijn een ziele doet tvvee leven Als geen dat my doet klaegen voor u deur doet open uvven schoot d’ander doet die weer vergaen
doetse [1]	torts ontsteeckt en doetse branden Dat selve
doodt [8]	viers genoech O doodt O vvreede doodt doodt O vvreede doodt Waert dat ick leef ick ben doodt al mijn leven is zy de oorsaeck van mijn doodt De doodt neemt wech den noch door den doodt noch door den De doodt verwint het al het al maer Venus oock de doodt
door [9]	oversien ende verbetert Door THEOCRITVM A GANDA vvort gedreven En door de handt gekeert den beul die door u oogen Gekropen vvordt gemeenelick verdreven door de Nijt Dat vlieg’ ick ren door bosschen ende landen sacht ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen En vvorden inghelijft door Venus inden man Zy wordt noch door den doodt noch den doodt noch door den tijdt verdreven
doorsnyden [1]	voghels die de locht met vleughelen doorsnyden
doot [9]	acht hem levend’ doot ick sluyt hem vveygert my de doot Te sterven vvaer ontsloten vvord' soo gae ick inde doot De doot klopt voor de smaecke voor mijn doot die liefelicke smert oft laet ick vreesde voor de doot vvoonen naer myn doot vvilt my de Oft ick de doot verdien om dat De doot van Adonis vvt
doove [1]	ghestort voor uwe doove deuren
draech [1]	eerstmael sach Ick draech het vvaer ick
draecht [2]	wie rechte liefde draecht Dan draecht zy liefde draecht Dan draecht zy in het
draegen [1]	ick vlie dat moet ick selve draegen
draegh [1]	lichten die ick draegh die staen na
draeght [1]	verkoren hebb’ die draeght my in haer
draet [1]	Met eenen soeten draet die my mijn
draeyt [3]	hier in en draeyt naer ons bevelen den tol die draeyt gestadich vvort gedreven nu daer en keert sich ende draeyt
dragen [1]	d'een handt zijn pijlen pleecht te dragen
draghen [3]	hier alleen daer my mijn sorghen draghen de Maen en als de Sonne draghen En draghen die vast aen
dranck [2]	is een’ soeten dranck het is een soud’ omme gaen Voor eten ende dranck
drie [1]	Of drie op eenen dach
drij [1]	van vreught end’ drij van wee
drijft [1]	Cupido drijft den hoep dat
droef [1]	sou van geen droef heyt vveten
droefheyt [2]	tsaem en’ blyde droefheyt voet De droefheyt en de vreucht
droeve [2]	het soet Dat droeve blijtschap tsaem en’ En dat de droeve maen haer broeders
droevich [1]	Verspreyt haer droevich cleedt op velden
dronghen [1]	my soo vreeslick dronghen Mijn hert mijn
drooghe [1]	Bespoeyt ons drooghe ziel als ghy
droom [1]	vveereldt gants leyt als in eenen droom
druppels [1]	dau viel met druppels hier en daer
drymaels [1]	Hem keerde drymaels om al lacchend'
dunckt [1]	kleyne vlieg’ my dunckt ick vvaer ghenesen
dura [1]	ut scabræ pondera dura molæ
dus [4]	gae te niet Dus lyd’ick in mijn Soo ick dus lange blijf ick Soo ick dus niet en blijf venijn dat my dus heeft ghewont
duygen [1]	weerelt viel in duygen Die nu behouden
duysselt [1]	het vverck die duysselt in de min
duysternis [2]	vergaen In dese duysternis sult ghy noch t’ander comt de duysternis moet wijcken
dwael [1]	Zoo dwael ick hier alleen
dy [4]	onckvrouwen t’is om dy ick svveere by onckvrouwen t’is om dy ick sweere by groen soo gaet het oock met dy blijft alleen op dy en niemant anders
dynen [1]	hoope waer om dynen hertden sin
d’aerde [2]	zijnen tijdt die d’aerde vveder voet De Neemt d’aerde wederom haer groen
d’ander [3]	D’een heeft honich d’ander gal d’ander lieflick ongheval d’ander doet die weer vergaen
d’e [1]	des Tailleurs Ores d’e un fil retors
d’een [2]	D’een heeft honich d’ander gal d’een brengt groote blijtschap aen
d’onghetemde [1]	ons gheweest en d’onghetemde vlaghen
d’oorsaeck [3]	ick ben van d’oorsaeck van mijn pijn mijn pijn By d’oorsaeck van mijn pijn blijft altijt en d’oorsaeck van mijn pijn