← Content: PreviousContent: Next →

Perfer & obdura. [7]


he1613007pict

Back to top ↑
Perfer & obdura.translation
Non nisi discussis paleis far conditur ullum:
Sic ubi sit constans, gratus Amator erit.

Twee van het loose1 volck van Venus soete2 knapen,
Met vlegels3 toegerust4, slaen t’kooren van het kaf.
Het kooren blijft geheel, dat zy daer naer5 op rapen,
Het stroo dat blijft alleen, dat scheyden zy daer af.
Soo gaet het in de min6. ghy moet geduyrich7 lyden,
Tot datter wert beproeft8, wie rechte liefde draecht9.
Dan draecht zy in het graen10, en werpt het kaf ter syden,
Die u heeft lief gehadt, en die u heeft behaecht.

Mon coeur vois tu ces dieux qui a force de battre,
Vont le grain nourricier de la paille chassant:
Plustost vienne la mort que la douleur t’abbattre
Puisqu’au braue souffrir on iuge de l’amant.
pb8thumb

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations

Verdraag en volhard.

Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


      Back to top ↑

      References, across this site, to this page:

      No references to this emblem or page found.

      Back to top ↑

      Iconclass


        Back to top ↑

        Comments

        Deze pictura beeldt twee Cupido's uit die aan het dorsen zijn. Zij slaan met hun dorsvlegels op het graan dat op de dorsvloer is uitgespreid. Het stro wordt zichtbaar gescheiden van het koren. Op de heup dragen zij een pijlkoker met pijlen. Ook hun bogen zijn deels zichtbaar. Op de grond bevindt zich een derde dorsvleugel tussen de benen van de links afgebeelde Cupido. Uit de gelaatsuitdrukking van de beide Cupido's blijkt dat het hier allerminst gaat om een luchtig tijdverdrijf. Er wordt geconcentreerd gewerkt, en de spieren zijn duidelijk zichtbaar. Op de achtergrond geeft een poortje met arcadevorm een doorkijkje naar buiten, waardoor een heuvel met een sterke boom zichtbaar wordt. In het vertrek waarin de Cupido's zich bevinden zien we een boogvormig raampje in de achterliggende muur.
        De teksten bij de pictura zijn gericht aan de lijdende minnaar. Het motto is ontleend aan Ovidius' Ars amatoria. Om tot ware liefde te komen is lijden noodzakelijk. Het graan zal moeten lijden onder het slaan van de dorsvlegels om zich uiteindelijk van het kaf te kunnen ontdoen. Zo gaat het ook in de liefde ('Soo gaet het in de min'): de minnaar moet standvastig zijn ondanks zijn lijden om de ware liefde te laten zegenvieren. Als hij 'geduyrig lijdt' zal de beminde vrouw de volhardende minnaar in haar hart sluiten en elke andere vorm van liefde afwijzen: zij oogst het graan en werpt het kaf terzijde. De Latijnse subscriptio ondersteunt de boodschap: "Niet dan tenzij het kaf wordt stukgeslagen, wordt graan tot stand gebracht. Aldus zal de liefhebber dankbaar zijn, waar hij standvastig moge blijvenn'. Er wordt gespeeld met de betekenis van de verwante Latijnse woorden 'tribulum', wat dorsvlegel betekent, en 'tribulatio', wat van lijden betekent. De Franse subscriptio benadrukt de tegenstelling tussen liefde en lijden: 'Als iemand lijdt zonder zich te beklagen is hij de liefde waardig'. De krachtige boom in de achtergrond lijkt deze boodschap te ondersteunen.

        Back to top ↑

        Notes

        1
        loose: slimme
        2
        soete: vriendelijke
        3
        vlegels: dorsvlegels
        4
        toegerust: uitgerust
        5
        naer: daarna
        6
        min: liefde
        7
        geduyrich: aanhoudend
        8
        beproeft: ondervonden
        9
        rechte: ware
        10
        Dan draecht... graen: Dan brengt zij het graan naar binnen