Perch'io stesso mi strinsi. [46]
Servitij causam præstat sibi avara volucris:
Nec culpa hic, culpæ nec sua pæna deest.
Nec culpa hic, culpæ nec sua pæna deest.
Als ick hebb’ vry gheweest1, ick hadde groot verlanghen
Om vast te moghen zijn2, ick moeste zijn ghevanghen:
Ick sach het minnen aen3, het was een lieflick spel,
VVaer dat ick henen sach, het gingh al even wel4:
Ick sach de vryers aen, ick sach haer soentiens5 gheven,
En soete praet6 uytslaen: ick docht, dat waer mijn leven,
My docht het gingh soo wel. maer als ick ben int perck,
Nu vvord’ ick eerst ghewaer hoe dat het gaet te vverck.
Om vast te moghen zijn2, ick moeste zijn ghevanghen:
Ick sach het minnen aen3, het was een lieflick spel,
VVaer dat ick henen sach, het gingh al even wel4:
Ick sach de vryers aen, ick sach haer soentiens5 gheven,
En soete praet6 uytslaen: ick docht, dat waer mijn leven,
My docht het gingh soo wel. maer als ick ben int perck,
Nu vvord’ ick eerst ghewaer hoe dat het gaet te vverck.
Comme la greffe on voit, sur une branche entee.
Enrichir un verger dun Autumne de fruictz.
Ainsi le sainct lien d’un loyal hymenee,
Faict les deux n’estre qu’un, de deux en naistre dix.
Enrichir un verger dun Autumne de fruictz.
Ainsi le sainct lien d’un loyal hymenee,
Faict les deux n’estre qu’un, de deux en naistre dix.
Literature
Sources and parallels
- Parallel in the 1601 edition: motto, pictura and subscriptio are the same. Perch’ io stesso mi strinsi [21] (in: Daniël Heinsius, Quaeris quid sit Amor (c. 1601)) [Compare]
- Parallel in the 1608 edition: motto, pictura and subscriptio are the same. Perch’ io stesso mi strinsi [21] (in: Daniël Heinsius, Emblemata amatoria (1607/8)) [Compare]
References, across this site, to this page:
No references to this emblem or page found.Iconclass
Comments
De pictura toont Cupido, die zittend naast een vogelkooitje, met de boog op zijn knie, toekijkt hoe een vogeltje de
kooi in lijkt te gaan vliegen. In de
kooi zit al een vogeltje. Hij zit op een stokje, met naast zich een bakje voor het eten en onder zich een klein drinkvaatje.
De kooi hangt aan een boom, en lijkt onderdeel
van de vrije natuur.
De Nederlandse subscriptio laat een 'ik aan het woord die beschrijft hoe hij vroeger alleen de aangename kanten van
de liefde zag:
het uitwisselen van zoentjes, en de mooie praatjes die de vrijers ten gehore brengen. Nu hij zelf bevangen is door
de liefde, weet hij beter.
Dit embleem staat in de editie 1601 op een andere plaats.