Vivet ad extremum [58]
Bernar. i. epist.
Tene quod habes, videlicet amorem, hostiæque cau-
dam iunge capiti, ac tunicam iam Dei gratia polymi-
tam, cura facere talarem: quoniam cœpisse nihil pro-
derit, si (quod absit) non perseuerare contigerit.[Bernard, Epistolae, epist/sect/plv/plp/plc. 78/13/182/199/C]
Tene quod habes, videlicet amorem, hostiæque cau-
dam iunge capiti, ac tunicam iam Dei gratia polymi-
tam, cura facere talarem: quoniam cœpisse nihil pro-
derit, si (quod absit) non perseuerare contigerit.[Bernard, Epistolae, epist/sect/plv/plp/plc. 78/13/182/199/C]
Alsmen een lont onsteken gaet,
Sy sal tot aen het eynde branden,
Het vier haer nimmermeer verlaet,
Soo langh daer yet van is voorhanden:
De liefd’ een eyghenschap oock heeft,
Als s’menschen ziel hy heeft onsteken,
Sijn vier altijdt ghestadich leeft,
Sijn cracht sal nimmermeer ontbreken.
Sy sal tot aen het eynde branden,
Het vier haer nimmermeer verlaet,
Soo langh daer yet van is voorhanden:
De liefd’ een eyghenschap oock heeft,
Als s’menschen ziel hy heeft onsteken,
Sijn vier altijdt ghestadich leeft,
Sijn cracht sal nimmermeer ontbreken.
Voyez ceste mesche allumée
Laquelle brusle icy pour tout,
Et tant qu’elle soit consummée,
Ne s’estaindra iusques au bout:
c’Est ainsi qu’il fault que nostre ame
s’Embraise de l’amour diuin,
Et conserue à iamais sa flamme,
Iusques à l’heure de sa fin.
Laquelle brusle icy pour tout,
Et tant qu’elle soit consummée,
Ne s’estaindra iusques au bout:
c’Est ainsi qu’il fault que nostre ame
s’Embraise de l’amour diuin,
Et conserue à iamais sa flamme,
Iusques à l’heure de sa fin.
Translations
Ze zal
tot het einde toe leven. |
Love will live to the very last |
De
liefde vergaat nimmermeer. |
Love never ends. |
Wie
volhardt tot het einde, die zal behouden worden. |
Who perseveres to the end, he will be saved. |
Wie
werkelijk liefheeft voelt altijd genegenheid. |
Who truly loves, does so at all times. |
De
liefde heeft een lang leven, vooral als dat wat ze liefheeft het eeuwige leven
brengt. |
Literature
Sources and parallels
- Motto circular, burning wick: Ad extremum [117] (in: Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608)) [Compare]
- Motto circular, same pictorial motif (burning wick) in: Ad extremum [117] (in: Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608)) [Compare]
- Pictura remade in: Vivet ad extremum [103] (in: Jan Suderman, De godlievende ziel (1724)) [Compare]
References, across this site, to this page:
- Vivet ad extremum [103] (in: Jan Suderman, De godlievende ziel (1724))
- Ad extremum [117] (in: Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608))
- Ad extremum [117] (in: Otto Vaenius, Amorum emblemata (1608))
Iconclass
The human soul is holding up a burning wick in her left hand, while she is holding the hand of sacred love with her right hand- God's perfections [11A23]
- church (exterior) [11Q712]
- radiance emanating from persons or things [22C31]
- low hill country [25H114]
- water course [25H21]
- farm or solitary house in landscape [25I3]
- gripping someone by the hand or the wrist; clasped hands [31A2543]
- the soul during lifetime [31G1]
- fuse [41B115]
- archer's weapons: bow [45C15(BOW)]
- quiver [45C23]
- (personifications and symbolic representations of) Love; 'Amore (secondo Seneca)' (Ripa) (+ clothed with wings) [56F2(+1331)]
- (personifications and symbolic representations of) Love; 'Amore (secondo Seneca)' (Ripa) (+ emblematical representation of concept) [56F2(+4)]
- Immortality, Imperishableness; 'Immortalité' (Ripa) (+ emblematical representation of concept) [58B3(+4)]
- proverbs, sayings, etc. (with TEXT) [86(VIVET AD EXTREMUM)]