[blanco]

't Beswaert gemoet gheen min en voet.

Als 't huys neyght totten val, dan ruymen al de muysen,
Als 's menschen lichaem sterft, verloopen vloon en luysen;
De spincop, als 't ghebou staet om daer heen te slaen,
Packt ras haer netten op, en kiest de ruyme baen.
Een lichaem vol verdriets, vol armoed', en ellende,
En wert niet aengheranst van Venus dertel bende,
Daer't vet is brant haer toorts: door weelde, gelt, en goet,
Wert Venus lust verwect, en liefdes vier ghevoet.

II.102 ↓

[blanco]

II.103 ↓

Condy niet gheven, soo hebdy gheen neven.

Als ons de huyt van vet, van bloet de aders swellen,
Dan comen luys en vloo 't ghesonde lijff versellen;
Maer als het lichaem sterft, off wel in cranckheyt sucht,
Al dat gheselschap tijd in haesten op de vlucht.
Veel maegschap vindy wel en vrienden als met hoopen,
Soo lang' als het gheluck en kanse met u loopen,
Maer laet van teghen-spoet eens hooren het ghedruys;
Dan is de vrientschap uyt, dan isser niemant 't huys.

III.102 ↓

[blanco]

III.103 ↓

1 TIMOTH. 6. 7.
Wy en hebben niet inde weerelt ghebracht, t'is openbaer dat wy daer niet en connen uyt-draghen.

Als t'lijf helt naer der aerd', en totten val ons huysen,
De luys verlaet ons vleesch, ons wooninghe de muysen:
Vint haer de spin te zijn vast aen een swacke muer,
Sy stracx verhanght haer net aen t'huys van haer ghebuer,
Als ons de doot seyt-op het huer-huys van dit leven,
Al wat ons eerst hinck aen, dat gaet ons dan begeven;
Daer leyt dan, siet! den mensch alleen bang' en bedroeft,
Des weerelts troost vergaet, als t'hart meest troost behoeft.

Back to top ↑