[blanco]

Voor cleyn ghenucht, groot ghesucht, en lang gheducht.

Als ghy ontrent dit beest siet blommen, bommen, fleuyten,
Dunct dat ghy siet de vreught van dees die niet en steuyten,
In haer oneerbaer min: Sy zijn een corte tijt
Met rooskens, als bedeckt, door wijn en spel verblijt,
Maer al dees lieve vreught en baet hem niet met alle;
Al ist beginsel soet, 't besluyt is niet dan galle.
Wel let dan hoe dit spel dien Gilt-Os wil vergaen,
Sijn lichaem wert ghestooft, sijn ziele wert ghebraen.
1 Hier dient aen-ghemerckt dat op een Zeeusch een van de beste stucken wert genaemt de ziele van den os , 't welck-men naer dat den Os geslachtet is, vers braet.

II.38 ↓

[blanco]

II.39 ↓

In voorspoet siet toe.

Den Os gaet achter straet, verciert met roose cranssen,
De fleuyt en trommel gaet, de kinders om hem danssen;
Hy schuym-beckt inde wijn, en pruyst van enckel vet,
Maer denckt niet om de byl, die op hem is gewet:
Eylaeys! den slagher volcht den gilt-os op sijn hielen,
Die sal dat moedich beest wel haest doen neder-knielen.
Let, vrienden, op u stuck, en houttet voor verdacht,
Als eenich groot gheluck u troutelt en belacht.

III.38 ↓

[blanco]

III.39 ↓

Voor cleyn ghenucht, groot ghesucht.
Siet herwaerts, wulpsche Ieucht, wat macht den gilt-os baten,

Dat hy een corten tijt gheleyt wert achter straten,
Met bloemkens opghepronckt? dat hy met soet gheclanck
Ghetroutelt wert? nadien hy wert gheleyt ter banck.
Hoe cort is s'weerelts lust! hoe langh des hels bederven!
O lust berooft van rust! o doot, ontbloot van sterven!
Wat ramp! wat gaet ons aen? hoe is ons treck soo groot
Tot corte vreucht, waer van de nae-smaeck is de doot?

Back to top ↑