[blanco]

Buyten ghesont, binnen ghewont.

Des Blixems selsaem vier can t'mes off sweert verbreken,
En laten heel de Scheé, daer t'mes in heeft ghesteken.
Dees cracht is Venus Soon met s'blixems vier gemeyn,
Hy quetst, men siet geen wond'; hy brant, men vint geen bleyn.
Och! off ick een Meesters tot sulcken smert mocht vinden,
Die niet met al en weet van wonden te verbinden;
Och! off sy niet met al op mijne smert en bont,
Als salff van maeghde-was en plaesters van haer mont!
1 Late haec talia Card. de subtillit. Lib. 2.

II.16 ↓

[blanco]

II.17 ↓

Niet al gout datter blinckt.

Wy sien een gult gevest, oock een fluweele scheede;
Maer is de lemmer goet? dat swoert ghy wel met eede,
En 't gaet nochtans niet vast. denct op des blixems aert,
Die laet de schee wel heel, en breeckt in sticx het swaert.
Ghy siet der Princen sleep, haer pracht, en haer trauwanten,
En meynt, dat het gheluck hem dient van alle canten;
Maar daer 't hooft blinckt, en klinckt; daer dwinckt en wringt den gheest,
Vrient, dat van buyten dreycht, is innerlijck bevreest.

III.16 ↓

[blanco]

III.17 ↓

Buycht, oft Breeckt. PET. 1. 5.
Weest met ootmoedicheyt verciert want God wederstaet den Hooveerdighen.

O Blixems selsaem cracht! Het Sweert springt, als in duygen,
De Scheê blijft heel en gaeff, om datse weet te buygen:
Het harde been, dat breect, het vleys is niet ontstelt,
De Beurs is onghequetst, in brysels springt het ghelt.
Den Blixem is Gods Schicht, des Hemels wonder wapen:
God werckt, soo als dit Vier, in ons zijn aertsche knapen,
Op een verhart ghemoet sijn gramschap hart ontsteect;
Wat onder Godes hant niet buyghen wil, dat breect.

Back to top ↑