![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif)
Fit spolians spolium. [11]
[blanco]
[blanco]
[blanco]
Die steelt, die queelt.
Ick vont onlanx mijn Lief int groene sitten slapen,
Ick sagh haer rooden mont, ick bleefer op staen gapen:
Dies creegh ick stelens lust, o selsaem dievery!
Ick stal van haer een kus, sy stal een hart van my.
Als t'muysken raeckt aen t'speck, het eet met groot verlangen,
Het vat, en t'wert ghevat; het vangt en t'wert gevanghen:
Wat vreemder streeck is dit! wat rancken can mijn Lief!
Sy sit gherust en slaept, en noch besteelts' een dief.
Ick sagh haer rooden mont, ick bleefer op staen gapen:
Dies creegh ick stelens lust, o selsaem dievery!
Ick stal van haer een kus, sy stal een hart van my.
Als t'muysken raeckt aen t'speck, het eet met groot verlangen,
Het vat, en t'wert ghevat; het vangt en t'wert gevanghen:
Wat vreemder streeck is dit! wat rancken can mijn Lief!
Sy sit gherust en slaept, en noch besteelts' een dief.
Naer langhe loopen, moetment becoopen.
Wel eer, och-arm! wel eer ginck ick al waert my luste,
Ick rees, ick daeld', ic clam, int woelen was mijn ruste;
Mijn 't huys was over al: want holen had' ick veel,
Ick pluckte rijp, en groen, ick mochte graen en meel.
Ten laetsten, als ick hier dit lieflijck aes sach hanghen,
Quam icker lecken aen, en strax was ick ghevanghen;
Hier sitt' ick nu en kijck, en spou van spijt mijn gal:
De muys die langhe loopt, raeckt eyntlijck inde val.
Ick rees, ick daeld', ic clam, int woelen was mijn ruste;
Mijn 't huys was over al: want holen had' ick veel,
Ick pluckte rijp, en groen, ick mochte graen en meel.
Ten laetsten, als ick hier dit lieflijck aes sach hanghen,
Quam icker lecken aen, en strax was ick ghevanghen;
Hier sitt' ick nu en kijck, en spou van spijt mijn gal:
De muys die langhe loopt, raeckt eyntlijck inde val.
Soo haest sluyt oock de Val, daer staet de Rat benepen:
Al heeftet snoode beest den roof al in den beck,
Het sluyten van de Val beneemt de smaeck vant speck.
T'is niet ghenoech gheseyt, dat straf volght na de sonde,
Want wie wat quaets begaet, strax en ten selven stonde,
Dien eyghen ooghenblick, dat hy de boosheyt doet,
Crijght, een gheduerich Grief, een knaghende ghemoet.
Al heeftet snoode beest den roof al in den beck,
Het sluyten van de Val beneemt de smaeck vant speck.
T'is niet ghenoech gheseyt, dat straf volght na de sonde,
Want wie wat quaets begaet, strax en ten selven stonde,
Dien eyghen ooghenblick, dat hy de boosheyt doet,
Crijght, een gheduerich Grief, een knaghende ghemoet.
Translations
Literature
Sources and parallels
-
Fit spolians spolium. [12] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))
[Compare
![[compare]](/static/images/compare2.gif "Compare")
]
-
A partial parallel for the pictura: some elements in the background are the same (gallery, castle, both mirrored).Mes pleurs mon feu decelent [3] (in: Daniël Heinsius, Quaeris quid sit Amor (c. 1601))
[Compare]
-
Cat in a mousetrap, same motto underneath the pictura, in: Muscipula Amoris [34] (in: Ludovicus van Leuven, Amoris divini et humani antipathia (1629))
[Compare]
-
Cat in a mousetrap, in: De liefde vangt ons door haare lok-aazen [26] (in: Willem den Elger, Zinne-beelden der liefde (1703))
[Compare]
-
A partial parallel for the pictura: some elements in the background are the same (castle and gallery (with addition
of lovers now), both mirrored).Mes pleurs mon feu decelent [3] (in: Daniël Heinsius, Emblemata amatoria (1607/8))
[Compare]
-
A partial parallel for the pictura: some elements in the background are the same (gallery, castle, both mirrored).Mes pleurs mōn feu decelēt. [27] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616))
[Compare]
References, across this site, to this page:
- Muscipula Amoris [34] (in: Ludovicus van Leuven, Amoris divini et humani antipathia (1629))
- Fit spolians spolium. [12] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))
- De liefde vangt ons door haare lok-aazen [26] (in: Willem den Elger, Zinne-beelden der liefde (1703))
- Mes pleurs mon feu decelent [3] (in: Daniël Heinsius, Quaeris quid sit Amor (c. 1601))
- Mes pleurs mon feu decelent [3] (in: Daniël Heinsius, Emblemata amatoria (1607/8))
- Mes pleurs mon feu decelent. [27] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido (1613))
- Mes pleurs mōn feu decelēt. [27] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616))