![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif)
Dum trahimus, trahimur. [19]
[blanco]
[blanco]
[blanco]
Stil-staen beweeght.
Lief, ghy en trect my niet, nochtans werd' ick getogen;
Ick treck u, wat ick magh, maer ghy wert niet bewoghen:
Al treck ick, ghy staet stil; u stil-staen my beroert,
Mijn cracht niet u tot my, maer my tot uwaerts voert.
Siet! wat een seldsaem dinck! hoe dat ick u meer trecke,
En hoe ghy vaster staet; hoe ick my meer verwecke,
Om heen tot u te gaen: Ach! hoe sy stilder sit,
En coelder haer ghelaet, hoe 't hart my meer verhit.
Ick treck u, wat ick magh, maer ghy wert niet bewoghen:
Al treck ick, ghy staet stil; u stil-staen my beroert,
Mijn cracht niet u tot my, maer my tot uwaerts voert.
Siet! wat een seldsaem dinck! hoe dat ick u meer trecke,
En hoe ghy vaster staet; hoe ick my meer verwecke,
Om heen tot u te gaen: Ach! hoe sy stilder sit,
En coelder haer ghelaet, hoe 't hart my meer verhit.
Den trecker wort ghetooghen.
Den rotz-steen, die ghy siet, is 't richtsnoer van ons leven,
Den noot-dwanck van ons doen, van God ons voorgheschreven:
Matroos, die met ghewelt, en nae sijn eyghen wensch,
Den rotz-steen trecken wil, dat is den dommen mensch.
Gods schickinghe staet vast, gheen mensch can die beweghen,
Wat spertelt ghy, o dwaes, wat worstelt ghy hier teghen?
Wort wijser, al die u hier in wel eer vergreept,
Die gaen wil, wert gheleyt: die niet en wil, ghesleept.
Den noot-dwanck van ons doen, van God ons voorgheschreven:
Matroos, die met ghewelt, en nae sijn eyghen wensch,
Den rotz-steen trecken wil, dat is den dommen mensch.
Gods schickinghe staet vast, gheen mensch can die beweghen,
Wat spertelt ghy, o dwaes, wat worstelt ghy hier teghen?
Wort wijser, al die u hier in wel eer vergreept,
Die gaen wil, wert gheleyt: die niet en wil, ghesleept.
O! Welck een sware last ist, van Gods aert te schrijven,
Voor ons, die als een damp hier opter aerden drijven?
Doch, t'wijl ons kintschen mont hier soo wat stamert off,
Het sy, o grooten God, het sy, met dijn verloff.
Du bist de Rots die dit groot Al daer heen cont voeren,
Besorcht ons, sonder sorch, beroert ons, sonder roeren,
Raeckt alle dinck, en reckt alleenlijck uyt dijn wil,
O wonderbare cracht! diet Al beweecht is stil.
Voor ons, die als een damp hier opter aerden drijven?
Doch, t'wijl ons kintschen mont hier soo wat stamert off,
Het sy, o grooten God, het sy, met dijn verloff.
Du bist de Rots die dit groot Al daer heen cont voeren,
Besorcht ons, sonder sorch, beroert ons, sonder roeren,
Raeckt alle dinck, en reckt alleenlijck uyt dijn wil,
O wonderbare cracht! diet Al beweecht is stil.
Translations
Literature
Sources and parallels
-
Dum trahimus, trahimur. [20] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))
[Compare
![[compare]](/static/images/compare2.gif "Compare")
]
References, across this site, to this page:
- Dum trahimus, trahimur. [20] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))