Amica amanti anima. [40]
[blanco]
[blanco]
[blanco]
U gunst, mijn leven.
Ghy broet een hinnen ey, en crijght daer van een kiecken,
En segt, o seldsaem dinck! dat doot was, roert sijn wiecken,
Dunckt u dit wonder zijn? lief, doet my sulcke gunst,
Ghy sult van stonden aen vernemen meerder cunst.
'tGedenckt my, doen ghy laest maer een-mael op my lachte,
Wat gheest daer jough en slough mijn aders, mijn ghedachte.
Ick ben, siet daer! een block, een bloet die niet en can,
Maer went u gunst tot my, siet daer! ick werd' een man.
En segt, o seldsaem dinck! dat doot was, roert sijn wiecken,
Dunckt u dit wonder zijn? lief, doet my sulcke gunst,
Ghy sult van stonden aen vernemen meerder cunst.
'tGedenckt my, doen ghy laest maer een-mael op my lachte,
Wat gheest daer jough en slough mijn aders, mijn ghedachte.
Ick ben, siet daer! een block, een bloet die niet en can,
Maer went u gunst tot my, siet daer! ick werd' een man.
Uit de reden, kent de zeden.
U dochter, soo ghy segt, neemt dikwils haer ghenuchte
In eyers uyt te broen, en seyt dan, voor een cluchte,
Siet vader, dit's mijn kint, hier ben ick moeder van:
Ghy vraeght wat dit beduyt; u dochter wil een man.
Let vry wel op dat broen , denckt om dat moeder noemen ,
Het een' is enckel hitt', het ander is verbloemen
Van, ick en weet wat, lust. Wel, hout u dochter uyt,
Off seker 't wert een vrou, oock eerse wert de bruyt.
In eyers uyt te broen, en seyt dan, voor een cluchte,
Siet vader, dit's mijn kint, hier ben ick moeder van:
Ghy vraeght wat dit beduyt; u dochter wil een man.
Let vry wel op dat broen , denckt om dat moeder noemen ,
Het een' is enckel hitt', het ander is verbloemen
Van, ick en weet wat, lust. Wel, hout u dochter uyt,
Off seker 't wert een vrou, oock eerse wert de bruyt.
Ghy broet sy-wormen uyt, en eyers van u hinnen
In uwen wermen schoot (wat mooghdy doch beginnen?)
Noch hebdy soo veel op met dat ghy hebt ghebroet,
Dat ghy van't hinnen-jonck u moeder noemen doet.
Ey, ketelt u doch niet met dees ghemaeckte grillen;
T'is beter metter daet des jonckheyts brant te stillen,
Door huywelijckschen plicht. Els t'waer u minder schant
Int openbaer ghetrout, als heymelijck ghebrant.
In uwen wermen schoot (wat mooghdy doch beginnen?)
Noch hebdy soo veel op met dat ghy hebt ghebroet,
Dat ghy van't hinnen-jonck u moeder noemen doet.
Ey, ketelt u doch niet met dees ghemaeckte grillen;
T'is beter metter daet des jonckheyts brant te stillen,
Door huywelijckschen plicht. Els t'waer u minder schant
Int openbaer ghetrout, als heymelijck ghebrant.
Translations
Literature
Sources and parallels
- Amica amanti anima. [41] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627)) [Compare]
References, across this site, to this page:
- Amica amanti anima. [41] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))