← Content: PreviousContent: Next →

Voor u alleen, en anders geen [19]


ho1709019pict

Back to top ↑
XIX.
Voor u alleen, en anders geen.

Domine, ante te omne desiderium meum, et
gemitus meus a te non est absconditus.


Le Ciel escoute et voit mes voeux
Allez donc mes souspirs aux cyeux.

De Liefde wond.

Heere voor u is al myne begeerte, en myne zug-
ten en zyn voor u niet verborgen.


XIX. GEZANG.
Wyze: Daar wierd van Adam eens een Rib genomen.
WAt maakt de mens, ô God! zoo hoog verheven, bis
Dat gy hem agt uw hulp, en liefde waard? bis
Gy bied hem zelfs de kroon van 't eewig leven, bis
Die in het stof hier vroet der nietige aard. bis
O klare, en wisse blyk bis
Van 't eewige verkiezen! bis
Wie zou om 't Hemels ryk, bis
't Aards niet verliezen? bis

Dat zal myn ziel tot liefde niet bewegen.
Haar zugten zyn, om 't ryk by u om hoog.
Om u alleen is zy ô Heer, verlegen,
Gy roept hier toe 't inwendig oor en oog.

O Goddelyke mond,
Toen gy myn hart doorgriefde,
Wierd myne ziel gewond
Van uwe Liefde.

Ruk uit dien pyl, en blus myn heet verlangen,
Dat zig ô Heer, op u alleen verlaat!
't Gebroken hart, dat aan uw min blyft hangen,
Word nimmermeer van uw gena versmaat.
Dus treft van 't stargewelf,
Door 't woord, uw stem onze ooren
Dus roept de Hemel zelf.
Wie zou niet hooren.

De dageraat, wanneer zy ryst in 't Oosten,
Ziet myne ziel u zoeken door 't gebed.
In u alleen is zy alhier te troosten,
Die haar in nood zoo dikwils hebt gered.
Ontbind dit blakend hert
Eens van deze aardse wooning,
Zoo leef ik vry van smert
By God, myn Koning.

Zend uwe zugten na den Heere, vroeg, en laat,
Hy kent den wens van 't hart, dat na zyn liefde staat.

TOEPASSING.
OM u alleen is onze wens,
Om u ô God! al ons verlangen.
Hoe dwaas blyft de aardsgezinde mens,
Aan 't schoon der ydle werrelt hangen,
Dat niet als onheyl teelt, en smart.
De rykdom gaat verzelt met zorgen.
De staatzugt knaagt het angstig hart:
Hoe loos de ziel het houw verborgen.
Maar wie naar u zyn zugten zend,
Heeft rust, en vrede zonder end.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels



    Back to top ↑

    Iconclass

    The soul opens her dress for an arrow leaving her heart; sacred love points at her and at three arrows that are flying upwards

    Back to top ↑

    Comments

    commentary