← Content: PreviousContent: Next →

Ne doleas, ne te excrucies [40]


nj1617040pict

Back to top ↑
De Ionckheyt volcht met vlijt // Zoo de Liefde als den Strijt.

HEt Ieuchdich, moedich Hert is voorvvaer hooch te prijsen,
D'vvelc den Ionghelinc doet sonder vreese bestaen,
Zoo vvel met Svveert en Schilt in den Strijde te gaen,
Als by de Vrijsters schoon in Venus Paradijsen.
VVant kloecheyt hoort daer toe, zoo vvel in't vvreet afgrijsen,
Der Oorloch daer de doot 'theel ghevest komt beslaen,
Als in't soete ghevecht, daer Cupido de baen
Met syn vlammen beplant, syn stout Hert te bevvijsen.
Treurt dan niet ghy gheslacht der minnelijcker Vrouvven,
Als ghy siet dat u Lief die u zoo vierich vrijt
Hem stelt onder de Vaen die de Prins doet ontvouvven,
Teghen de Vyanden vol boosheyt, en vol nijt:
Sulcx voecht de Ionckheyt vvel stout te syn in den Strijt,
End' in der Liefden schoot, syn kracht niet te benouvven.

Au Ieu d'Amour & es Combats,, Le Iouenceau prent ses esbats.


Ne doleas, ne te excrucies, lectissima virgo,
Quod minus Hectoreus Castra tremenda petam.
Quæ Veneri est habilis, Marti quoque seruiat ætas:
Turpe senex miles, turpe senilis amor.

Cr. d Pas: in

GHeen meerder pijn hier ter Werelt wesen,, mach
Voor den Amoreusen, dan syn Lief te derven,, siet
Die altijt sorcht en vreest voor desen,, dach
Dat hy syn Lief mach vervverven,, niet
Hierom menich om syn Herte door-kerven,, vliet
Siet aen Pyramus is ghebleken,, vvel
Hadde Thysbe syn Lief moghen erven,, yet
Van haer presentie om met hem te spreken,, snel
Hy had hem selven niet doorsteken,, fel
Maer alle dinc had hy vergheten,, bly
Maer om dat syn Liefste, van hem vvas ghevveken,, el
Zoo is hem treuren toeghemeten,, vry
Dick dencken, dick treuren, dickmael svveten,, sy
Die niet moghen komen by de schoone Robijn
Want als Lief, Lief moet derven, gheen meerder pijn.

Op de vvijse: Van de Enghelsche Fortuyn.
ADieu Robijn /
Adieu myns hertsen vreucht /
Adieu Lief mijn /
Adieu al mijn gheneucht /
Adieu ick moet
Adieu segghen certeyn /
Adieu Bloem soet /
Adieu myn weertste greyn.

Adieu Maitres /
Adieu met pijne swaer /
Adieu Voochdes /
Adieu myn Liefste klaer /
Adieu Maecht reyn /
Adieu die ic nu eer /
Adieu ick meyn /
Adieu tot ick weer keer.

Adieu mijn hert /
Adieu mijn Medecijn /
Adieu met smert /
Adieu op dit termijn /
Adieu reyn jeucht /
Adieu weerde Goddin /
Adieu reyn deucht /
Adieu dien ick bemin.

Adieu Kersou /
Adieu schoonste Iuweel /
Adieu Ionckvrou /
Adieu 'tsoetste Prieel /
Adieu mijn sin /
Adieu mijn beste goet /
Adieu Vriendin /
Adieu o Blomme vroet.

Adieu Princes /
Adieu Ionckvrouwe schoon /
Adieu Nobles /
Adieu ghy spant de kroon /
Adieu ist ent /
Adieu tot beter stont /
Adieu Lief jent /
Adieu nu blijft ghesont.

FINIS.

Adieu myn Liefste vol eeren,
Ghy syt de Liefste naest Godt den Heere
Myn Ooghen moghen u vvel verliesen,
Maer myn Hert en zal gheen ander kiesen.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:

    No references to this emblem or page found.

    Back to top ↑

    Iconclass

    Like Hector leaving his wife Andromache and his son Astyanax, a gentleman says farewell to his wife and son; in the background a peasant also leaves his house (right) to join a group of soldiers-to-be (left)

    Back to top ↑

    Comments

    commentary