Nubilis Andromache [19]
SONNET.
HEt briessent Paerd', de Pau, en Vrou van d'Aertsche Dieren,
Die dry hoovaerdichste syn, in allen haer manieren,
De Pau doch temt sich selfs, als hy syn Voeten siet,
Waer van de leelickheyt, hem is een groot verdriet:
Het Paert, hoe krachtich 'tsy, 'twort door den Toom ghedwonghen,
En van syn Heer met lust, beschreden en bespronghen:
'tGhebrechelijc gheslacht der Vrouvven doch, en kan
Met temmen niet, dan door de Tongh van een vvijs Man.
HEt briessent Paerd', de Pau, en Vrou van d'Aertsche Dieren,
Die dry hoovaerdichste syn, in allen haer manieren,
De Pau doch temt sich selfs, als hy syn Voeten siet,
Waer van de leelickheyt, hem is een groot verdriet:
Het Paert, hoe krachtich 'tsy, 'twort door den Toom ghedwonghen,
En van syn Heer met lust, beschreden en bespronghen:
'tGhebrechelijc gheslacht der Vrouvven doch, en kan
Met temmen niet, dan door de Tongh van een vvijs Man.
EPIGRAMMA.
Quaet is de Wolf die de Schapen quelt
Quaet is den Reghen op't rijpe Koren,
Quaet is de Wint die de Boomen velt,
Quaet is voor my myns Liefkens toren.
Quaet is de Wolf die de Schapen quelt
Quaet is den Reghen op't rijpe Koren,
Quaet is de Wint die de Boomen velt,
Quaet is voor my myns Liefkens toren.
Op de Wijse: Wanneer ick slaep.
WAnneer ic sien dat Goddelijc ghesicht /
'tWelck my bestraelt / met een soo Hemels licht /
Soo voel ic my terstont
Van nieus doorwont /
En een nieuwe smert /
In myn droevich hert /
En een nieuwe smert van minnen /
O Goddelijck ghesicht van binnen.
Wanneer ic sien / den lieffelicken mont /
En my daer van / een kusken wort ghejont /
Soo moet weer alle pijn /
Verr' van my zijn /
Dan is mijn ghemoet
Wederom versoet /
Dan is myn ghemoet / vol vreuchden /
O Lieffelicke mont vol deuchden.
Maer nu eylaes! soo treur ic nacht en dach
Dat my dees jonst / niet eens gheschieden mach
Myn schoone vyandin /
Dien ic bemin /
Treft met een Schicht /
Wt haer soet ghesicht /
Treft met eenen Schicht / myn herte /
O beklaechelijcke smerte.
Mocht ick van haer noch eenmael syn bespoeyt /
Met 'tHemels nat / dat wt haer lipkens vloeyt
En op myn drooghe Siel
Den Honich viel /
Die my kan alleen
En oock anders gheen /
Die my kan alleen / ghenesen /
O nat / O Hemels nat ghepresen.
Maer moet ic dan / dus blijven in't verdriet
Soo is de Doot / noch eens het eynde siet /
Want nu den wreeden brant /
Hout d'overhant /
Doen ic anders niet
Neemt acht op dit Liet /
Doen ic anders niet dan suchten /
O jammerlijcke pijn vol duchten,
WAnneer ic sien dat Goddelijc ghesicht /
'tWelck my bestraelt / met een soo Hemels licht /
Soo voel ic my terstont
Van nieus doorwont /
En een nieuwe smert /
In myn droevich hert /
En een nieuwe smert van minnen /
O Goddelijck ghesicht van binnen.
Wanneer ic sien / den lieffelicken mont /
En my daer van / een kusken wort ghejont /
Soo moet weer alle pijn /
Verr' van my zijn /
Dan is mijn ghemoet
Wederom versoet /
Dan is myn ghemoet / vol vreuchden /
O Lieffelicke mont vol deuchden.
Maer nu eylaes! soo treur ic nacht en dach
Dat my dees jonst / niet eens gheschieden mach
Myn schoone vyandin /
Dien ic bemin /
Treft met een Schicht /
Wt haer soet ghesicht /
Treft met eenen Schicht / myn herte /
O beklaechelijcke smerte.
Mocht ick van haer noch eenmael syn bespoeyt /
Met 'tHemels nat / dat wt haer lipkens vloeyt
En op myn drooghe Siel
Den Honich viel /
Die my kan alleen
En oock anders gheen /
Die my kan alleen / ghenesen /
O nat / O Hemels nat ghepresen.
Maer moet ic dan / dus blijven in't verdriet
Soo is de Doot / noch eens het eynde siet /
Want nu den wreeden brant /
Hout d'overhant /
Doen ic anders niet
Neemt acht op dit Liet /
Doen ic anders niet dan suchten /
O jammerlijcke pijn vol duchten,
Op de Wijse: Wt Liefden siet.
DEr minnen brant // heb ick gheplant /
Soo diep al in myn herte /
Reyct my u hant // schoon Diamant /
Om u lijd' ic veel smerte /
V klaer aenschijn // brenght my in pijn
Dat doet myn Ionck-hert breken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken,
Ick gae voor-by // gh'acht niet op my
Ic sie u van ter syden /
V Ooghskens bly // u Mond'ken vry
Die doen my aen groot lyden /
V wesen soet // my treuren doet /
En't hert van tranen leken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
V manier reyn // is seer ghemeyn /
Van allen seer ghepresen /
Ghy syt certeyn // het liefste greyn /
Ic mach niet van u wesen /
Al woon ic wijt // ghy blijft altijt
In't herte onbesweken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
Princesse jent // van u bekent
Vaet al de betterheyden /
Die ic absent // in u ghewent
Moet lijden sonder beyden /
Ic hoop ic sou // door sulcken trou
Niet gheheel zijn versteken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
DEr minnen brant // heb ick gheplant /
Soo diep al in myn herte /
Reyct my u hant // schoon Diamant /
Om u lijd' ic veel smerte /
V klaer aenschijn // brenght my in pijn
Dat doet myn Ionck-hert breken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken,
Ick gae voor-by // gh'acht niet op my
Ic sie u van ter syden /
V Ooghskens bly // u Mond'ken vry
Die doen my aen groot lyden /
V wesen soet // my treuren doet /
En't hert van tranen leken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
V manier reyn // is seer ghemeyn /
Van allen seer ghepresen /
Ghy syt certeyn // het liefste greyn /
Ic mach niet van u wesen /
Al woon ic wijt // ghy blijft altijt
In't herte onbesweken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
Princesse jent // van u bekent
Vaet al de betterheyden /
Die ic absent // in u ghewent
Moet lijden sonder beyden /
Ic hoop ic sou // door sulcken trou
Niet gheheel zijn versteken /
Maer 'tvalt my swaer // dat wy te gaer
Niet vrolijck moghen spreken.
FINIS.
Translations
Literature
References, across this site, to this page:
No references to this emblem or page found.Iconclass
A horse, a peacock with its tail spread open and a woman- ornamental birds: peacock (+ tail of an animal) [25F35(PEACOCK)(+343)]
- trees [25G3]
- (high) hill [25H113]
- adult woman [31D15]
- bourgeoisie, middle class, citizens, burghers [46A131]
- horse (+ audible means of communication of animal(s): roaring, crying, singing, barking, mewing, neighing, chirping, etc.) [46C13141(+749)]
- Pride, Loftiness; 'Alterezza in persona nata povera civile' (Ripa) (+ emblematical representation of concept) [57AA64(+4)]
- proverbs, sayings, etc. (with TEXT) [86(NUBILIS ANDROMACHE)]