← Content: PreviousContent: Next →

Zy leeft en doet oock leven [15]


h161115pict

Back to top ↑
40 ↓
Zy leeft en doet oock leven.
Het leven van de windt baert leven in de gloedt:
Soo leeft met my mijn Lief, die leeft en leven doet.

Meæ spiritus vitæ. translationtranslation
Fortius arsuras animant, en, flamina flammas.
Quo vivo, Vitæ spiritus ille meæ est. translationtranslation

Ame de mon ame. translation
Voyez vous les Zephyrs qu’ils allument la flame:
Madame elle est l’esprit qui avive mon ame. translation

41 ↓

Back to top ↑

Facsimile Images


40

41

Back to top ↑

Translations

Mijn levensadem.
Spirit of my life.
Winden bezielen, ja kijk maar, de vlammen tot heftiger laaien.
Die adem mijns Levens, die doet mij ook leven.
Look! The gusts give life to the flames so that they will grow even stronger.
It is that spirit of my life through which I live.
Ziel van mijn ziel.
Ziet ge de Westenwinden die de vlam aanwakkeren?
Mijn Vrouwe is de geest die mijn ziel doet opleven.

Back to top ↑

Literature

  1. Buschhoff, Liebesemblematik [...], p. 119

Back to top ↑

Sources and parallels


Back to top ↑

References, across this site, to this page:


Back to top ↑

Iconclass

Cupid, holding his bow and arrow, watches a camp-fire stirred up by the wind; a group of men and women dancing; a man playing bagpipe

Back to top ↑

Comments

De wind die het vuur aanblaast (pictura) stelt de bezielende kracht voor die de geliefde op de minnaar uitoefent: haar leven geeft leven (bijschriften). Het beeld van de bezielende wind wordt hernomen in de voorstelling op de achtergrond: mannen en vrouwen dansen op muziek, voortgebracht door een doedelzak, een blaasinstrument.
Kennelijk sluit ook dit embleem weer aan bij een prent uit de bundel van Vaenius. Cupido brengt een takkenbos naar een vuurtje dat door de wind wordt aangewakkerd: de gunst van de geliefde doet de minnaar in liefde toenemen.
De vlamme grooter wort door ’t waeyen van de winden
Door ’t lieffelick gheblaes van ionste werdt verblijdt
Des minnaers hert en gheest, wiens brant vermeert altijdt.
De liefde sonder ionst kan qualick wasdom vinden.1

Back to top ↑

Notes

1
Amorum emblemata, 146-47. Vgl. ook de commentaar op embleem XXVI. Over de topos ’Ame de mon ame’ (Ziel van mijn ziel) die het Franse motto uitmaakt zie de bijdragen van L. Strengholt, P. Claes en C. Kruyskamp in het Tijdschrift voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1977 en 1979.