← Content: PreviousContent: Next →

Des eenes glans des anders brandt [17]


h161117pict

Back to top ↑
44 ↓
Des eenes glans des anders brandt.
Het glinstren van het Glas een heeten brandt verweckt:
Mijns Vrouwen glans, aldus, met Minne ’thart ontsteckt.

Unius splendor alteri ardor. translationtranslation
Quam Sol incussit Speculo, in me flamma resultat:
Iamque foco muter; sim modò cespes ego. translationtranslation

La splendevr de l’vn est l’ardeur à l’autre. translation
Par la lueur du voire en l’obiect prent la flame;
Ainsi par ta splendeur l’Amour brusle mon ame. translation

45 ↓

Back to top ↑

Facsimile Images


44

45

Back to top ↑

Translations

De glans van de een is de brand voor de ander.
Splendour of one is heat for the other.
De vlam die de Zon in de Spiegel afwierp, springt in mij over:
Terstond zou in vuur ik verkeren, als ik een plagge maar was.
The flame the sun casts in the mirror jumps back towards me.
I would readily change into fire, if I were peat.
De schittering van de ene, is de gloed van de andere.
Door het schijnsel van het glas ontvonkt de vlam in het voorwerp.
Zo verbrandt Amor mijn ziel door jouw schittering.

Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


    Back to top ↑

    References, across this site, to this page:


    Back to top ↑

    Iconclass

    Cupid starts a fire with the help of a magnifiying glass; a man and a woman strolling; with his right hand the man holds the left hand of the woman

    Back to top ↑

    Comments

    Ook van dit emblema zijn het motto en de pictura ontleend aan de bundel van Bargagli.1 Daar is evenwel geen brandglas, maar een brandspiegel voorgesteld. De impresa heeft eveneens een (voor de hand liggende) amoureuze betekenis. Ze is bedoeld als lof voor een dame die door de glans en de schittering van haar liefde de andere in gloed zet.
    De bij embleem XIV (Ick voed’ een vvondt [14]) aangehaalde tekst van Zaratino Castellini verbeeldt de oorsprong van de liefde (Origine d’amore) op dezelfde wijze:
    Een Vrouwe die een doorschijnende ronde Spiegel in de hand heeft, die dick en swaer is, houdende dieselve tegen de straelen van de Sonne, diewelcke daer door schijnende een Fackel ontsteecken, die zy in de slincker hant heeft, alwaer aen ’t hantvatsel een rolle komt met dit opschrift: Sic in corde facit incendium, dat is, aldus ontsteeckt de Liefde den brand in ’t herte:
    2
    Het concetto vertolkt er andermaal de innamoramento:
    De opslagh of’t ontmoeten van de oogen, waer uyt de Liefde haer oorsprongh heeft, wort door een spiegel uytgebeeld, die tegens ’t oogh van de Sonne staet... Want gelijck door dese spiegel, zijnde het oogh van de konst, gestelt zijnde tegens het oogh van de Sonne, de straelen soo heftigh schieten dat zy den fackel ontsteecken, alsoo wort oock door onse oogen, die als spiegels zijn van de natuyre, tegens het oogh van een schoone Sonne, daer de straelen van ’t licht door schijnen, de fackel der Liefde in ’t herte ontsteecken...
    3
    Voortgaand op de bijschriften lijkt ons emblema zich bij een gelijkaardige traditie aan te sluiten. De gedachte van de weerglans van de kwaliteiten van de geliefde op de minnaar wordt behandeld in embleem XI.

    Back to top ↑

    Notes

    1
    Dell’imprese, 343.
    2
    C. Ripa, o.c., 381.
    3
    Ibidem, 384.