Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

had [1]	ick niet O had ick niet het
hadde [1]	vry gheweest ick hadde groot verlanghen
hadd’ [2]	Hy hadd’ de spraecke vast Ick hadd’ geen ander saeck
hadt [1]	Maer als hyt hadt volmaeckt en sach
haelen [1]	my verheught moet ick van buyten haelen
haer [38]	my heeft in haer macht ick sweere Als zy haer ooghen wendt de ofte stondt van haer schoon gouden haer ofte stondt van haer schoon gouden haer Ick gaf haer goeden moet ick volck dat met haer spreken End’ met haer sacht ghelaet der Dat met haer claer ghesicht als schoonen glans van haer aenschouwen mocht waer ick zoud’ haer ooghen maecken Dan comt haer siel in my Dat zy haer leven lanck gheniete nat ick soud’ haer hert gaen buyghen dat ick in haer hert oft zy Wat naerder haer te gaen ick wonder ist dat haer de menschen overgheven liefelicken schijn van haer twee schoone ooghen trecken my tot haer wanneer zy sich ben ick sonder haer nu ben ick End’ in haer schoonigheyt en vind’ comt daer heen haer gouden hooft vertooghen heeft peerlen in haer ooghen Haer leven is het mijn mijn Haer vreuchden zijn de mijn een draeght my in haer handt ick hebb’ van haer gheen noodt aen ick sach haer soentjens gheven Verspreyt haer droevich cleet op de locht wtsteeckt haer gouden ooghen Die haer uyt s’hemels sael de droeve Maen haer broeders plaets bewaerd Haer onbermhertich hert mijn tranen die Neemt d’aerde wederom haer groen gheschildert cleet Die Venus en haer kindt noch daghelijcx by Venus end’ haer soon Van haer schoon vergulden hooft Eer de Son haer bed verlaet Jupiters volck in haer sael
haere [1]	de cracht van haere straelen
haeren [6]	oft dat ick haeren waghen Wt haeren gouden mondt als in my deur haeren mondt gheslopen meer zijn maer haeren maechdom derven de Zee met haeren steert berijden mijn siel in haeren gouden waeghen
haet [1]	Haet toozen ende nijt die moestmen
haghel [1]	Van haghel en van sneeuw
handen [4]	om u ick sweere by de handen om het smaeckt toch al mijn handen blust se weer als m’ommekeert zijn handen nu ver ghenoech ontcomen ’s vyandts handen
handt [8]	voeren in de handt den sleutel van Zyn pylen ende boogh ghenomen inde handt den God die met zijn stercke handt onse groote jonst te gheven inde handt De handt die my soo ick quam ick vlieghe na de handt hebb’ die draeght my in haer handt dan eylaes te nemen in de handt
hare [1]	den dau van hare jeucht
haren [4]	Zy wou dat haren zoon by my Dat haren adem slechts den Wt haren blyden mondt een wilde Zee vermindert haren stroom
haten [2]	Twee doen haten goeden raet Twee doen haten middelmaet
heb [2]	Hoe menichmael heb ick ghewenst te ick voer en heb ick maer tot
hebbe [4]	Ick hebbe menighmael als ickse ick overlangh niet hebbe connen smaeken Ick hebbe self ghehadt in ick hijg’ ick hebbe gheenen tijdt
hebben [1]	Dat hebben Minnaers oock gheweest
hebb’ [6]	Soo hebb’ ick even wel vreucht het vier hebb’ ick ghecoren ooghen die ick hebb’ en die van Die ick vercoren hebb’ die draeght my van hier ick hebb’ van haer gheen Als ick hebb’ vry gheweest ick
hebt [1]	van die ghy hebt ghedoot
heeft [25]	gheslacht dat Venus heeft ghegeven Die my heeft in haer macht Hy heeft my eenen pijl Die my eerst heeft gheleert de hoop Die my eerst heeft gheleert die my een vrou zy heeft ons oock den wereldts schoot begonnen heeft te maecken Hoe dickwils heeft den God die Hoe dickwils heeft hy self al Mijn allerschoonste lief heeft peerlen in haer soo langh ghevanghen heeft gheleyt licht des Hemels heeft ontseyt te zijn en heeft hy maer ontleent Dat heeft my eerst ghebroght dat my dus heeft ghewont Heeft willen mijn ghemoet doen staen Elck dinck heeft zijnen tijdt naer een tijdt bedeckt heeft gants de aerdt Het heeft al zijn ghebeurt En die meest heeft gheleen die cryght Van die u heeft behaecht en die en die my heeft benijt D’een heeft honich d’ander gal Die hy heeft ghelaten naer dat nu mint heeft voor de vvindt
heen [1]	die comt daer heen haer gouden hooft
heet [1]	Beneden ben ick heet van boven toeghesloten
helft [1]	De helft is wel by
helpt [1]	buyten is dat helpt my oock van
hem [8]	Hem keerde drymaels om al lacchend’ Hoe dat het hem toe loech en sach het voor hem staen Ick acht hem levend’ doot ick doot ick sluyt hem van de menschen gaen ick acht hem voor een hout Godt O die hem mocht beerven Van hem alleen te zijn
hemel [4]	zijn plaets den Hemel liet hy staen Dat ick den Hemel mocht voor Iupiter Den Hemel van dien Godt Den Hemel van dien Godt
hemels [4]	Dat hemels lieflijck nat ick end’ ’tnat des hemels leven schoone licht des Hemels heeft ontseyt vant ghebou des Hemels schijnt te wesen
henen [1]	Waer dat ick henen sach het gingh
her [1]	Ick gae her ende we’er ick
herberght [1]	Daer herberght Venus kindt dat
hert [23]	den pijl die my doorsteeckt het hert smaecken in mijn hert wat het voor ghelaet der mannen hert doet breken en doet mijn hert weer open ick soud’ haer hert gaen buyghen ick in haer hert oft zy int neerdaelt in ons hert het is een Mijn hert verdroocht in ’t ick in mijn hert een vriendelick verdriet vonckt in mijn hert ick magh my Op mijn beladen hert ten minsten van voelen op mijn hert soo word’ ick ghedaen het cleeft my in het hert Mijn hert mijn hert beswijckt Mijn hert mijn hert beswijckt den adem de poort de minne woont int hert waer om dijnen hert en sin trecken naer mijn hert te leyden naer Haer onbermhertich hert mijn tranen die V onbeweeghlick hert moet sonder eynde om my u hert en sult beswaeren ick sal myn hert uytlanghen Der minnaers hert doorschoot
herten [3]	Dat in ons herten grondt altijdt ghewortelt onse ziel ons herten zijn ghestelt diepen grondt mijns herten laeten daelen
het [86]	die my doorsteeckt het hert Het is om dy gheweest alleen van dit jaer het is niet langh’ moet ick seyd’ het zou wel zijn Het kindt was ionck ghenoech zy ghenoech zy liet het daer by mijn my eenen pijl het zijn zijn oude mijn hert wat het voor een volck End’ in het mijn doen gaen de liefde was het is een soete Zoo gaet het oock met ons Het is een soeten dranck het een soeten dranck het is een soeten in ons hert het is een soeten Het is den honich dau die Hoe dat het hem toe loech loech en sach het voor hem staen vier doet daveren het landt Meyskens souden syn het meeste volck daer Het ambacht datmen sou in mijn Godt is by het schoon aenschijn werp’ ick om het smaeckt toch al schoone son bestraelt Het is een kindt meer wat sal het eynde wesen Het water spruyt uyt vier end’ Het een niet verr’ van my verr’ van my het ander is van Het gheen dat binnen is daer Het gheen dat buyten is dat Het gheen dat binnen is dat Het gheen dat buiten is dat Het ghene dat de torts ontsteeckt Zoo gaet het met de min moet weer na het vier de ghene Het is mijn lust mijn vreucht lust mijn vreucht het vier hebb’ ick had ick niet het vier Het vier dat my verheucht ick Het gheen dat ander quetst is Het vier is mijn behoudt het is mijn behoudt het gheen dat ander om niet ghedaen het comt doch uyt Het vier vonckt in mijn hert Ick vliegh’ rondtom het vyer ick blijf Het gheen dat my verheught moet Het gheen dat my beweeght moet wie wil ick het gaen claghen Het honich soude zijn soet boven galle soude zijn het bitterst’ datmen vindt Het soet comt uyt het suer soet comt uyt het suer het suer uyt het suer het suer comt uyt suer comt uyt het soet Haer leven is het mijn mijn blijtschap hevet my ghedaen het cleeft my in cleeft my in het hert worde weer ghejaecht Het is om niet een verdriet ophout het ander weer begint Het een is gantsch vergaen het is gantsch vergaen het ander staet noch groen zoo gaet het oock met dy De doodt verwint het al maar Venus Het is met my ghedaen ick Het is niet wel versint alst Het water dan eylaes te nemen Ick sach het minnen aen het het minnen aen het was een lieflick ick henen sach het gingh al even My docht het gingh soo wel ghewaer hoe dat het gaet te werck Het gene dat ick vlie dat waer ick gae het gheen dat my t’ beginsel is het endt Het ghene dat ick vlie dat My docht het was soo moy my eerst ghebroght het minnen in de Ick sach het jock wel aen Het comt oft vroech oft laet Het een gaet t’ander comt de Het heeft al zijn ghebeurt het al zijn ghebeurt het comt al op Naer het bevel des wints de susters van het minnen gheweest volstandich tot het sterven Het sterf-huys van Cupido Morghen voor het Sonneschijn
hevet [1]	Een hevet my ghedaen het
hic [1]	Nec culpa hic culpæ nec sua
hier [11]	dau viel ghedruppelt hier en daer Hier in des wereldts schoot begonnen quetst is van hier ick hebb’ van Ick wend’ my hier end’ daer ick Hier voortijdts als ick placht van Zoo dwael ick hier alleen daer my Ick legg’ hier neer ghestort voor onbermhertich hert mijn tranen die ick hier Nu hier vliecht en nu Hier is Cupidoos stoel die spreect en laet u hier tot panden
hierom [1]	is mijn schult hierom sal ick gaen
hijg’ [3]	Ick hijg’ ick hijg’ ick Ick hijg’ ick hijg’ ick hijg’ ick ick hijg’ ick hijg’ ick hebbe gheenen
hoe [9]	Hoe menichmael heb ick ghewenst te Hoe dat het hem toe loech Hoe dickwils heeft den God die Hoe dickwils heeft hy self al wetten stellen voor hoe datmen dat zou Hoe qualijck ist om doen in Hoe lieflick ende soet was my Hoe snel dat ick oock loop ick eerst ghewaer hoe dat het gaet
hollandt [2]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT onse spraeck van Hollandt mochte leeren
hollandts [2]	en bly naer Hollandts rycke steden my wy zouden Hollandts spreken
honden [2]	Jaghers toegherust end’ honden ben ontloopen Der honden groot ghewelt die
honich [5]	cleyne bie om honich te gaen lesen Het is den honich dau die uyt Het honich soude zijn soet bitter gal met honich overstreken D’een heeft honich d’ander gal
hooch [1]	die staen om hooch gheschreven
hooft [2]	heen haer gouden hooft vertooghen Van haer schoon vergulden hooft
hoogh [2]	zijn top zeer hoogh en wijt gheresen leven nu om hoogh van alle sorgh
hoogher [1]	Veel hoogher als de Maen
hoop [2]	heeft gheleert de hoop op een te Een van hoop van vreese twee
hoope [1]	Of datter hoope waer om dijnen
hoopen [1]	zoo menigh strick zoo menigh groote hoopen
hooren [1]	van minnen t’ hooren spreken
houden [1]	Als ander houden op dan gae
hout [1]	gaen ick acht hem voor een hout
huys [2]	wel versint alst huys al is verbrandt staen in Venus huys zy letten ende
huysken [1]	Ick zoud een huysken recht gaen maecken
huysraet [2]	Dits den huysraet meen ick al Dits den huysraet altegaer
hy [20]	Op dat hy onse spraeck van Hy woonde vast by my wy Hy hadd’ de spraecke vast in Maer als hy van my ginck Sandt hy my eenen pijl Hy heeft my eenen pijl ghedruckt pijl dat is hy O Jonckvrouwen gouden mondt als hy eens open gaet dat Iupiter als hy eerst alle saecken Hy maeckt’ een aerdigh dier dat eyghen werck creech hy zoo groot behaeghen Dat hy zijn eighen min Hoe dickwils heeft hy self al sachtiens den Hemel liet hy staen Als hy maer nae den Van binnen suyght hy uyt mijn sinnen doe en mach hy my niet baeten zijn en heeft hy maer ontleent By nacht vergaet hy meest ick neem Die hy heeft ghelaten naer
hyt [1]	Maer als hyt hadt volmaeckt en
hâc [1]	nutrior quam pereo hâc pereo