Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

da [1]	4 Ardo d’appresso da longhi mi struggo
dach [2]	tot dat den dach comt aen drie op eenen dach en spelen met
dachvaert [1]	Dachvaert Venus altemael
daelen [4]	End’ blinckende ghesicht daer vriendelijck op daelen my beweeght moet van een ander daelen den diepen grondt mijns herten laeten daelen sijn silveren dauw op alle velden daelen
daer [52]	Daer sonder ick niet zou in silveren dau viel ghedruppelt hier en daer zy liet het daer by mijn mijn vercozen lief daer ick in woonen mijn wooningh zijn daer zoud’ ick altijdts mijn doen gaen ick zoude woonen daer liefde was of daer toe eens gheraken cost oft yet daer by te doen O Venus borghery daer mede ghy bespoeyt Ten waere datmen daer een lieflijck Meysken soort van volck daer in vergaren het meeste volck daer in souden soentjens zijn daer woud’ ick in nijt die moestmen daer vergeten en souder zijn daer in dan die End’ blinckende ghesicht daer vriendelijck op daelen Ick swemme daer ick gae den dat binnen is daer word’ ick van wel by my daer van ick gae Daer zonder can ick niet O Daer is altijdt een vonck ofte Son die comt daer heen haer gouden een Son is daer daer is oock Son is daer daer is oock wel Ick gae van daer ick quam ick Daer herberght Venus kindt dat is Als ick daer buyten was soo soo moest’ ick daer in zijn ick nu weer daer uyt soo waer datmen liefde noemt daer van de menschen nu den put daer t’ peert in Als ick daer buyten ben dan my hier end’ daer ick ben doch Daer ick gae is mijn liefd’ en can ick daer niet van ick hier alleen daer my mijn sorghen die ick stort daer meed’ ick niet De oorsaeck daer van is dat een lichte pluym daer Boreas op waeyt vliecht en nu daer en keert sich Daer ghy niet meer om my gae ick gae daer ghy my sent En neemt daer in die siel toe dat ick daer in mach leven en blyven vast daer in die lichten die daer gaen Daer neven is een perck daer is een perck daer loopen twee Goddinnen is een schael daer weeghtmen al ons Daer sal ick boven aen die plaets is mijn daer sal ick staen Diemen daer vercoopen sal
daert [2]	Ick gae daert my ghelieft ten midden vande Zee daert roer is afghesmeeten
dagh [2]	Een dagh moght ofte twee peert ick wercke dagh en nacht
daghelijcx [1]	haer kindt noch daghelijcx vernielen
daghen [2]	we’er ick gae nu zoo veel daghen zijnen tijdt naer dat de coude daghen
dagheraet [1]	Morghen voor den dagheraet
damna [1]	sapiunt post sua damna Phryges
dan [10]	Dan comt haer siel in my Dan swem ick in de vreucht Mijn leven dan alleen de liefelicke zijn daer in dan die gheschiet Ionckvrouwen laet dan eens u lieden Het water dan eylaes te nemen in liefde ben dan ben ick als daer buyten ben dan ben ick gantsch ander houden op dan gae ick eerst Dan compt de Maen weer om
dat [113]	Ghy liefelick gheslacht dat Venus heeft ghegeven u ooghen saeyt dat vriendelicke saedt Dat in ons herten grondt altijdt Ick sweere by dat licht dat zy by dat licht dat zy my pleecht Dat ick Cupido wil gaen leeren Zy wou dat haren zoon by Op dat hy onse spraeck O bitter-soeten pijl dat is hy O Dat volck dat soete volck dat Dat volck dat soete volck dat dat soete volck dat volck dat met volck dat volck dat met haer spreken Dat met haer claer ghesicht als Dat ick de Sonne waer oft Sonne waer oft dat ick haeren waghen Dat ick den schoonen glans van Dat ick de Sonne waer ick sterren inde locht dat zy my mochten Dat ickse moght aensien ick zoudese Dat zy haer leven lanck gheniete Cupido dat ick condt zoo Dat zou mijn wooningh zijn daer Dat hemels lieflijck nat ick soud’ Tot dat ick in haer Och dat ick overlangh niet Wat dat de liefde was Dat ick voor desen tijdt niet Wat dat de liefde was in de macht dat is al ons Men secht dat Iupiter als hy Dat in des werelts rijck noch een aerdigh dier dat wy een Meysken Hoe dat het hem toe Dat hy zijn eighen min begonde En naer dat soet aenschijn zijns Dat was altijdt zijn plaets den Dat ick den Hemel mocht voor Dat waere recht een volck bequaem Dat souden soentjens zijn daer woud’ voor hoe datmen dat zou doen gheneucht als Venus dat ghebiet wenscht my toe dat voor den soeten een kint alleen dat soo veel mannen Wat wonder ist dat haer de menschen Waert dat ick sterven cond’ Mijn vyer dat wordt ghestoockt mijn ghestoockt mijn vyer dat brand en blaeckt Soo langhe dat mijn vyer my wonderbaren brant van branden comt my dat Het gheen dat binnen is daer Het gheen dat buyten is dat dat buyten is dat helpt my oock Het gheen dat binnen is dat dat binnen is dat moet ick altijdt Het gheen dat buiten is dat dat buiten is dat comt my oock Het ghene dat de torts ontsteeckt Dat selve blust se weer als Het vier dat my verheucht ick Het gheen dat ander quetst is behoudt het gheen dat ander schaedt Is oorsaeck dat ick ben bevrijdt Ten zy dat ick my self Het gheen dat my verheught moet Het gheen dat my beweeght moet O dat de wint eens Dat haren adem slechts den oorspronck End my dat schoone licht des herberght Venus kindt dat is zijn eyghen Waert dat de liefde niet niet en vondt dat loose Venus kindt Dat Droeve blijtschap tsaem end’ Blyde O dat zy maer en Mijn leven dat ick voer en Hoe snel dat ick oock loop wel beraen is dat niet wel ghevonden Waer dat ick henen sach uytslaen ick docht dat waer mijn leven eerst ghewaer hoe dat het gaet te Het gene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve gae het gheen dat my doet claghen ’t Zy dat ick blyde ben ben ’t zy dat ick ben verbolghen Het ghene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve En van dat bitter soet end’ Dat heeft my eerst ghebroght het Mijn leven dat begint alst my Dewijle dat de nacht op En dat de wilde Zee En dat de Werrelt gants Dewijle dat de locht wtsteeckt En dat de droeve Maen Dat Goddelick venijn dat my dus Dat Goddelick venijn dat my dus heeft in rust tot dat den dach comt zijnen tijdt naer dat de coude daghen van sneeuw en dat den grijsen baert Naer dat de ronde Son daer van is dat ick niet twee Jonckvrou dat is mijn schult ten minsten toe dat ick daer in Dat ick de plaetse mach bewaeren die ghy siet dat zijn die waerde Dat hebben Minnaers oock gheweest voor Om dat ick ben gheweest doot verdien om dat ick u bemin Venus kindt dat soete dier VVie dat nu mint heeft Dat felle kindt dat dol en Dat felle kindt dat dol en blindt
datmen [7]	Ten waere datmen daer een lieflijck Het ambacht datmen sou in mijn stellen voor hoe datmen dat zou doen onverberchlick vier wat datmen doet oft’ laet zijn het bitterst’ datmen vindt Waert datmen niet en vondt Is datmen liefde noemt daer
datter [1]	Of datter hoope waer om
datum [1]	nobis vivere morte datum est
dau [5]	Den silveren dau viel ghedruppelt hier by den soeten dau end’ ’tnat des is den honich dau die uyt u maer eens den dau den dau van den dau den dau van hare jeucht
dauw [1]	Laet sijn silveren dauw op alle velden
daveren [1]	vlammich vier doet daveren het landt
de [103]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT Te voeren in de handt den sleutel ick sweere by de handen haer ooghen wendt de Sonne van mijn Hy hadd’ de spraecke vast in eerst heeft gheleert de hoop op een als sterren in de nacht De oorsaeck van ons smert de van ons smert de oorsaeck van ons De oorsaeck van ons quaedt de van ons quaedt de oorsaeck van ons dier wordt van de Son verlicht Dat ick de Sonne waer oft Dat ick de Sonne waer ick niet verre van de Maen swem ick in de vreucht Cupido jont Wat dat de liefde was of leven dan alleen de liefelicke min Wat dat de liefde was het De welck de mensch alleen doet De welck de mensch alleen doet Ghelijck de crekels doen die doen die in de bloemkens sweven oock met ons de liefde can ons Ghegeven in de macht dat is Wat zou de wereldt zijn wat sluyt hem van de menschen De welck een Meysken siet en De Meyskens souden syn het meeste En liefelick altijdt de soete minne voen Al wat de schoone son bestraelt ist dat haer de menschen overgheven ghebiet als self de Leeuwen voor my waer ick uyt de noodt De helft is wel by my Het ghene dat de torts ontsteeckt en gaet het met de min O wreeden na het vier de ghene die ’t 8 Cosi de ben amar porto O dat de wint eens quaem De sterren by de Son gheleken De sterren by de Son gheleken zijn De Son die comt daer heen Maer die de Sonne derft en 11 Ie reviens de mon gré aux De handt die my soo langh ick vlieghe na de handt De ooghen die ick hebb’ en waer ick uyt de pijn 13 De douceur amertume Waert dat de liefde niet noch De galle soude zijn het bitterst’ noemt daer van de menschen spreken Haer vreuchden zijn de mijn een ziele maer en wou de cracht van haere min is zy de oorsaeck van mijn ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen De doot neemt wech den mensch’ mensch’ maer laet de liefde leven De doodt verwint het al maar maar Venus oock de doodt schudt ick eerst de wonden te nemen in de handt vruchten schoon becleet de vruchten diemen meent De maechdom is alzoo die maechden Ick sach de vryers aen ick het minnen in de sin De doot is voor de poort doot is voor de poort de minne voor de poort de minne woont int De doot end’ ick zijn een ick vreesde voor de doot Dewijle dat de nacht op alderhande En dat de wilde Zee vermindert En dat de Werrelt gants leyt Dewijle dat de locht wtsteeckt haer En dat de droeve Maen haer sal comen nae de aerd’ De Voghels die de lucht met De Voghels die de lucht met vleugelen De Visschen die de Zee met De Visschen die de Zee met haeren tijdt naer dat de coude daghen bedeckt heeft gants de aerdt gaet t’ander comt de duysternis moet wijcken Naer dat de ronde Son comt toorts En als de Son wech gaet Dan compt de Maen weer om De oorsaeck daer van is dat doot wilt my de weldaet gheven Dat ick de plaetse mach bewaeren Veel hoogher als de Maen en als Maen en als de Sonne draeghen En by de lichten schoon die De droefheyt en de vreucht de De droefheyt en de vreucht de susters en de vreucht de susters van het int midden van de sael De eerste plaets is mijn daer Mijn traenen voor de deur mijn bitter Oft ick de doot verdien om Eer de Son haer bed mint heeft voor de vvindt
decelent [1]	3 Mes pleurs mon feu decelent
decke [1]	Ick decke vast den brand
dedans [1]	2 Au dedans ie me consume
dees [2]	Dees soete borghery sou van geen En soeck dees en die om
deest [1]	culpa hic culpæ nec sua pæna deest
dei [1]	Tela Dei fugias non tamen
delectant [1]	Lumina delectant culices perimuntque petita
demens [1]	Quo fugis ah demens sequitur te pæna
demum [1]	EMBLEMATA Amatoria Iam demum emendata
den [45]	in de handt den sleutel van ons Ick sweere by den pijl die my Den silveren dau viel ghedruppelt hier Dat ick den schoonen glans van gaen maecken by den mondt saeck ghenomen in den sin En by den soeten dau end’ Het is den honich dau die heeft ons oock den vrouwen Hoe dickwils heeft den God die met altijdt zijn plaets den Hemel liet hy hy maer nae den schoot van syn Dat ick den Hemel mocht voor toe dat voor den soeten loon Den Hemel van dien Godt O Den Hemel van dien Godt is Den stercken ben ick sterck den ben ick sterck den sachten sachte banden van buyten is den brandt daer ick gae den brant die maeckt Ick decke vast den brand ick doe Den liefelicken schijn van haer twee haren adem slechts den oorspronck van mijn al met glans den prijs behaelen soet was my den bandt der minnen ick maer eens den dau den dau eens den dau den dau van hare Tot op den diepen grondt mijns mijn hert beswijckt den adem ben ick doot neemt wech den mensch’ maer laet wordt noch door den doodt noch door doodt noch door den tijdt verdreven bloeyt oock in den noodt Ick vulle nu den put daer t’ Als ick den arbeyt doe en Den boom die met zijn top Niet denckend’ op den Godt die met rust tot dat den dach comt aen sneeuw en dat den grijsen baert En met den adem soet die gheleen die cryght den besten staet Eer den swarten nacht begint Morghen voor den dagheraet Dits den huysraet meen ick Dits den huysraet altegaer
dencken [1]	niet eens meer dencken om te leven
denckend’ [3]	Niet denckend’ op mijn vyer mijn vyer niet denckend’ om mijn wonden Niet denckend’ op den Godt
denckt [2]	cleyne vlieg’ my denckt ick waer ghenesen ick sterven moet denckt eens in uwen
der [5]	haer sacht ghelaet der mannen hert doet met een sap der lieflickheyt versaedt my den bandt der minnen Der honden groot ghewelt die my Der minnaers hert doorschoot
derft [1]	die de Sonne derft en isser niet
derven [2]	maecht meer zijn maer haeren maechdom derven langhe blijf ick moet mijn vreuchden derven
des [9]	dau end’ ’tnat des hemels leven zijn wat waer des werelts grond Hier in des wereldts schoot begonnen Dat in des werelts rijck noch dat schoone licht des Hemels heeft ontseyt verre vant ghebou des Hemels schijnt te Des swinters voor een tijdt bedeckt Naer het bevel des wints of als Gisteren des avonts laet
dese [4]	is gheweest van dese myne smert gheweest alleen om dese saeck leven lanck gheniete dese vreucht VVie sal blussen dese pijn
desen [1]	Dat ick voor desen tijdt niet overdencken
deteriora [1]	Nos mala vitantes deteriora manent
detrectant [1]	Jam juga detrectant quæ subiere boves
detrectat [1]	23 Seró detrectat onus qui subijt
deuchden [1]	ons quaedt de oorsaeck van ons deuchden
deur [3]	siel in my deur haeren mondt gheslopen werpen voor u deur doet open uwen traenen voor de deur mijn bitter offerhanden
deuren [1]	hier neer ghestort voor uwe doove deuren
deux [1]	19 Les deux sont un
dewijle [2]	Dewijle dat de nacht op alderhande Dewijle dat de locht wtsteeckt haer
dickwils [3]	stille staen soo dickwils inde locht Hoe dickwils heeft den God Hoe dickwils heeft hy self
die [82]	Die met u ooghen saeyt dat by den pijl die my doorsteeckt het Die oorsaeck is gheweest van dese ick sweere by die schoone Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die my heeft in haer macht ick sweere by die pijn Die my altijdt in vreucht en Die my eerst heeft gheleert de Die my eerst heeft gheleert die eerst heeft gheleert die my eerst voor de crekels doen die in de bloemkens Die neerdaelt in ons hert het den honich dau die uyt u aenschijn heeft den God die met zijn stercke Die inde soete min al levende toozen ende nijt die moestmen daer vergeten daer in dan die gheschiet dien Godt O die hem mocht beerven gae den brant die maeckt my nat soeck dees en die om mijnen noodt vier de ghene die ’t my doet vonck ofte twee die ons verraet Die trecken my tot haer wanneer De Son die comt daer heen Maer die de Sonne derft De handt die my soo langh De ooghen die ick hebb’ en ick hebb’ en die van mijn vriendinne Mijn ooghen die ick draegh die die ick draegh die staen na mijn Die ick vercoren hebb’ die draeght ick vercoren hebb’ die draeght my in Ick die zoo menigh strick Die my quetst is van hier honden groot ghewelt die my soo vreeslick Mocht ick in die fonteyn mijn tonghe Die met een sacht ghedruys gaet Venus lieflijck kindt die altijt woont in Den boom die met zijn top maechdom is alzoo die maechden wilt beerven Die van een maecht alleen veel soet end’ van die loose treken voor mijn doot die liefelicke smert Die haer uyt s’hemels sael al Die morghen wederom sal comen nae op den Godt die met zijn wreede De Voghels die de lucht met De Visschen die de Zee met Die legghen nu in rust tot Mijn tranen die ick stort daer hert mijn tranen die ick hier den adem soet die zijnen mont wtspreet Maen weer om die in zijn plaetse neemt daer in die siel van die die siel van die ghy hebt ghedoot Die my gheweyghert was en blyven de lichten schoon die lichten die daer schoon die lichten die daer gaen Die sterren die ghy siet dat Die sterren die ghy siet dat siet dat zijn die waerde sielen Die Venus en haer kindt noch En draeghen die vast aen by Die elck op sijnen tijt beschicken Met bloemen opghebouwt die wy niet connen is Cupidoos stoel die spreect claer ende Die ghaeren in een kruyck ons En setten die ten toon int Ons suchten altemael die staen om hooch En die meest heeft gheleen meest heeft gheleen die cryght den besten ick boven aen die beste plaets be-erven Van die u heeft behaecht heeft behaecht en die my heeft benijt Eer die Son te bedde Die wilt coopen goede coop d’ander doet die weer vergaen Die hy heeft ghelaten naer Die best biedt van Venus moet Cupido die is doot
diemen [2]	becleet de vruchten diemen meent Diemen daer vercoopen sal
dien [3]	Den Hemel van dien Godt O die Den Hemel van dien Godt is by Eenen Boogh end’ neven dien
dienaer [1]	Maer u dienaer alleen moet oock
diepen [1]	Tot op den diepen grondt mijns herten
dier [4]	meen gheen soeter dier wordt van de maeckt’ een aerdigh dier dat wy een my verheucht ick waer een schamel dier Venus kindt dat soete dier
dieren [1]	Dewijle dat de nacht op alderhande dieren
dies [1]	Nostrum quæ tollit cætera summa dies
dijne [1]	doen staen in dijne macht
dijnen [1]	hoope waer om dijnen hert en sin
dimißus [1]	Ad dominum remeat dimißus in aëra Falco
dinck [3]	levend’ lijck nu dinck ick eerst om zijn een nu dinck ick om te Elck dinck heeft zijnen tijdt
dinghen [1]	Twee dinghen blyven vast u
dit [3]	Self Venus van dit jaer het is Dit boecxken als een merck end’ een pandt van dit ellendich vier
dits [2]	Dits den huysraet meen ick al Dits den huysraet altegaer
dißimulas [1]	Dißimulas frustra quis enim cælaverit ignem
doch [11]	Venus wilt my doch vergeven myne sonde Doch zoo ick niet en can teghen my alst’ doch wel wesen moet Ick moet doch eyndelijck int water ghedaen het comt doch uyt int leste wat wil ick doch beginnen Wat doe ick doch aldus ontbonden wil ben so meerdert doch mijn pijn soo moet ick doch wel sterven daer ick ben doch even blendt liefd’ ick moeter doch wel aen
docht [5]	praet uytslaen ick docht dat waer mijn My docht het gingh soo My docht het was soo aen maer ’t docht my licht te gouden tuyn my docht ick was een
doe [3]	den brand ick doe seer wel mijn ick den arbeyt doe en mach hy Wat doe ick doch aldus
doen [11]	moght ofte twee doen gaen naer mijn aensien ick zoudese doen staen in het mijn doen gaen ick zoude Ghelijck de crekels doen die in de cost oft yet daer by te doen stellen voor hoe datmen dat zou doen qualijck ist om doen in Venus bitter willen mijn ghemoet doen staen in dijne mijn arme siel doen staen Twee doen haten goeden raet Twee doen haten middelmaet
doet [12]	altijdt in vreucht en smerte leven doet Doet smaecken in mijn hert wat der mannen hert doet breken mijn siel en doet mijn hert weer de mensch alleen doet sonder pijne zijn ’tblixems vlammich vier doet daveren het landt vier de ghene die ’t my doet vier wat datmen doet oft’ laet mijn een ziele doet twee leven gheen dat my doet claghen voor u deur doet open uwen schoot d’ander doet die weer vergaen
doetse [1]	torts ontsteeckt en doetse branden
dol [1]	felle kindt dat dol en blindt
dolsi [1]	15 Et piu dolsi
domaret [1]	qui solus corda domaret Amor
dominum [1]	Ad dominum remeat dimißus in
doodt [7]	O doodt O wreede doodt O doodt O wreede doodt leef ick ben doodt al mijn leven is zy de oorsaeck van mijn doodt noch door den doodt noch door den De doodt verwint het al het al maar Venus oock de doodt
door [5]	vlieg’ ick ren door bosschen ende landen sacht ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen Zy wordt noch door den doodt noch den doodt noch door den tijdt verdreven En worden inghelijft door Venus inden man
doorschoot [1]	Der minnaers hert doorschoot
doorsnijden [1]	Voghels die de lucht met vleugelen doorsnijden
doorsteeckt [1]	pijl die my doorsteeckt het hert
doot [10]	acht hem levend’ doot ick sluyt hem De doot neemt wech den ontsloten word’ soo gae ick inde doot De doot is voor de noch voor mijn doot die liefelicke smert De doot end’ ick zijn oft laet ick vreesde voor de doot woonen naer myn doot wilt my de Oft ick de doot verdien om dat Cupido die is doot
doove [1]	ghestort voor uwe doove deuren
douceur [1]	13 De douceur amertume
doulx [1]	mon gré aux doulx lacqs qui me
draegh [1]	ooghen die ick draegh die staen na
draeghen [2]	de Maen en als de Sonne draeghen En draeghen die vast aen
draeght [1]	vercoren hebb’ die draeght my in haer
draeyt [1]	nu daer en keert sich ende draeyt
draghen [1]	ick vlie dat moet ick selve draghen
dranck [1]	is een soeten dranck het is een
drie [2]	Of drie op eenen dach van vrueght end’ drie van wee
droefheyt [3]	sou van geen droefheyt weten tsaem end’ Blyde droefheyt voet De droefheyt en de vreucht
droeve [2]	Dat Droeve blijtschap tsaem end’ En dat de droeve Maen haer broeders
droevich [1]	Verspreyt haer droevich cleet op velden
dronghen [1]	groot ghewelt die my soo vreeslick dronghen
drooghe [1]	Bespoeyt ons drooghe ziel als ghy
droom [1]	Werrelt gants leyt als in eenen droom
drymaels [1]	Hem keerde drymaels om al lacchend’
dubitas [1]	Ecquid adhuc dubitas Testis sit lachryma
dulci [1]	Sic specie dulci torquet amarus amor
dum [1]	virides edere durat dum Pyramis errant
dura [1]	ut scabræ pondera dura molæ
durat [1]	Ut virides edere durat dum Pyramis errant
durum [1]	Vidi ego qui durum poßit frænare leonem
dus [4]	Dus lyd’ ick in mijn hert Soo ick dus langhe blijf ick Soo ick dus niet en blijf venijn dat my dus heeft ghewont
duysternis [1]	t’ander comt de duysternis moet wijcken
dwael [1]	Zoo dwael ick hier alleen
dy [3]	Het is om dy gheweest alleen om groen zoo gaet het oock met dy blijft alleen op dy en niemant anders
d’aerde [1]	Neemt d’aerde wederom haer groen
d’ander [3]	D’een heeft honich d’ander gal d’ander lieflijck ongheval d’ander doet die weer vergaen
d’appresso [1]	4 Ardo d’appresso da longhi mi
d’een [2]	D’een heeft honich d’ander gal d’een brengt groote blijtschap aen
d’ongetemde [1]	ons gheweest en d’ongetemde vlaghen
d’oorsaeck [3]	ick ben van d’oorsaeck van mijn pijn By d’oorsaeck van mijn pijn blijft altijt en d’oorsaeck van mijn pijn