Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

ecquid [1]	Ecquid adhuc dubitas Testis sit lachryma
edere [1]	Ut virides edere durat dum Pyramis
een [61]	de hoop op een te bouwen wat het voor een volck is Als een soet meysken is Een dagh moght ofte twee doen Een bie een cleyne bie om Een bie een cleyne bie om wordt ick met een sap der lieflickheyt Gelijck een cleyne vlieg’ my Ick zoud een huysken recht gaen was het is een soete pijn Het is een soeten dranck het dranck het is een soeten reghen hert het is een soeten seghen Want Venus is een vrou zy heeft waere datmen daer een lieflijck Meysken vondt Hy maeckt’ een aerdigh dier dat dier dat wy een Meysken nommen De welck een Meysken siet en acht hem voor een hout Ick zou een nieuwe soort van Dat waere recht een volck bequaem naer Dit boecxken als een merck end’ als merck end’ als een seker pandt bestraelt Het is een kindt Een kint een kint alleen dat Een kint een kint alleen dat mijn vyer my een fonteyne maeckt Het een niet verr’ van in mijn hert een vriendelick verdriet verheucht ick waer een schamel dier tooghen ach eylaes een vroyelijck aen-schijn aensicht blijckt nochtans een vonck van mijn Daer is altijdt een vonck ofte twee beweeght moet van een ander daelen haren blyden mondt een windeken wou gheven Een lief een Son is daer Een lief een Son is daer is oock wel een Maen zijn de mijn een ziele doet twee Een hevet my ghedaen het cleeft Die met een sacht ghedruys gaet Eert een verdriet ophout het Het een is gantsch vergaen Die van een maecht alleen veel aen het was een lieflick spel docht ick was een man Ick ben een levend’ lijck nu end’ ick zijn een nu dinck ick Laet legghen als een pandt van dit Des swinters voor een tijdt bedeckt heeft Het een gaet t’ander comt Ghelijck een lichte pluym daer wints of als een schip ghespleeten Int midden is een sael van onbekende Een yder zijn misdaet een yder yder zijn misdaet een yder naer zijn Daer neven is een perck daer loopen Die ghaeren in een kruyck ons tranen Int midden is een schael daer weeghtmen Een van hoop van vreese twee Een van vrueght end’ drie van
eene [1]	werelts rijck noch eene saeck ontbrack
eenen [8]	Sandt hy my eenen pijl het zijn Hy heeft my eenen pijl ghedruckt in ick blijf in eenen standt leyt als in eenen droom Of drie op eenen dach en spelen Salder eenen coopdach zijn Eenen Boogh end’ neven dien Eenen Koker wel voorsien
eens [10]	mondt als hy eens open gaet of daer toe eens gheraken moghen wy niet eens meer dencken om Ionckvrouwen laet dan eens u lieden soete dat de wint eens quaem soo moght vry ick ben eens uytghetoghen Als ick maer eens den dau den Ick ben noch eens ontvlucht ick ben ick ben noch eens ontspronghen sterven moet denckt eens in uwen sin
eer [4]	Eer die Son te bedde gaet Eer sy gaet end’ ons berooft Eer den swarten nacht begint Eer de Son haer bed verlaet
eerst [10]	Die my eerst heeft gheleert de Die my eerst heeft gheleert die gheleert die my eerst voor ghewis Iupiter als hy eerst alle saecken soo schudt ick eerst de wonden Nu word’ ick eerst ghewaer hoe dat most my selven eerst woud’ ick mijn Dat heeft my eerst ghebroght het minnen nu dinck ick eerst om minnen dan gae ick eerst beginnen
eerste [1]	De eerste plaets is mijn
eersten [1]	In uwen eersten slaep van alle
eert [1]	Eert een verdriet ophout het ander
effugies [1]	Tela Dei fugias non tamen effugies
ego [1]	Vidi ego qui durum poßit
eighen [1]	Dat hy zijn eighen min begonde te
elck [2]	Elck dinck heeft zijnen tijdt naer Die elck op sijnen tijt
elegie [1]	ELEGIE ofte Nacht-clachte
ellendich [1]	pandt van dit ellendich vier
emblemata [1]	EMBLEMATA Amatoria Iam demum emendata
emendata [1]	EMBLEMATA Amatoria Iam demum emendata
en [85]	Quam vroyelick en bly naer Hollandts viel ghedruppelt hier en daer altijdt in vreucht en smerte leven doet En vloeyet in mijn siel en in mijn siel en doet mijn hert En by den soeten dau end’ En moghen wy niet eens meer uwe stercke macht en vriendelick ghewelt hyt hadt volmaeckt en sach zijn maecksel hem toe loech en sach het voor En naer dat soet aenschijn zijns een Meysken siet en niet en soude siet en niet en soude wenschen En wetten stellen voor hoe datmen En liefelick altijdt de soete minne Gheen crijch en souder zijn daer Met vreuchden en gheneucht als Venus zoo ick niet en can tot mijne En wenscht my wenscht my toe Waerom en leert ghy niet Gheen vreught en isser meer van vyer dat brand en blaeckt de torts ontsteeckt en doetse branden En soeck dees en die om En soeck dees en die om mijnen my maer by en wilt my niet seer claer ghesicht en Phœbus gulden straelen in haer schoonigheyt en vind’ ick oock de Sonne derft en isser niet wel die ick hebb’ en die van mijn Waert datmen niet en vondt dat loose dat zy maer en wou de cracht dat ick voer en heb ick maer ick wercke dagh en nacht den arbeyt doe en mach hy my top zeer hoogh en wijt gheresen alleen te zijn en heeft hy maer En moet geen maecht meer zijn En worden inghelijft door Venus inden ick dus niet en blijf soo moet En soete praet uytslaen ick docht En van dat bitter soet end’ wat ’t is en can ick daer En cryghe voor mijn graff mijns cleet op velden en rivieren En dat de wilde Zee vermindert En dat de Werrelt gants leyt En dat de droeve Maen haer u fel ghemoet en wreede sin te ghy leght gherust en blaest uyt uwen om dijnen hert en sin by ons gheweest en d’ongetemde vlaghen Van haghel en van sneeuw en en van sneeuw en dat den grijsen Zephyrus weer aen en wt sijn schoone En met den adem soet die En toont zijn gulden toorts En zijn gulden toorts En als de Son vast u wreetheyt en mijn lijden lijden blijft altijt en d’oorsaeck van mijn op eenen dach en spelen met mijn Nu hier vliecht en nu daer en en nu daer en keert sich ende al even vast en onbeweechlijck aen En blijft alleen op dy en alleen op dy en niemant anders staen my u hert en sult beswaeren En werpen voor u deur doet En neemt daer in die siel En woonen naer myn doot wilt my gheweyghert was en blyven vast daer als de Maen en als de Sonne En by de lichten schoon die Die Venus en haer kindt noch En leven nu om hoogh van Op ons verdriet en pijn en uwe verdriet en pijn en uwe wreede werken En draeghen die vast aen by De droefheyt en de vreucht de En setten die ten toon int En die meest heeft gheleen die u heeft behaecht en die my heeft aen ick gae en laet u hier En soo ick sterven moet denckt kindt dat dol en blindt
end [2]	End my dat schoone licht des men coster uyt end in
ende [9]	Zyn pylen ende boogh ghenomen inde om al lacchend’ ende sprack Haet toozen ende nijt die moestmen Ick gae her ende we’er ick gae Hoe lieflick ende soet was my ren door bosschen ende landen en keert sich ende draeyt huys zy letten ende merken die spreect claer ende secht
endt [2]	schoonigheyt en vind’ ick oock geen endt ick com t’ beginsel is het endt
end’ [22]	End’ met haer sacht ghelaet der End’ in het mijn doen gaen den soeten dau end’ ’tnat des hemels End’ ’tblixems vlammich vier doet daveren als een merck end’ als een seker End’ blinckende ghesicht daer vriendelijck op End’ toomen werp’ ick om het uyt mijn sinnen end’ verstandt vyer brand meer end’ meer wat sal spruyt uyt vier end’ kan my niet End’ in haer schoonigheyt en vind’ Droeve blijtschap tsaem end’ Blyde droefheyt voet Van Jaghers toegherust end’ honden ben ontloopen End’ spreyt zijn rancken uyt zeer wend’ my hier end’ daer ick ben dat bitter soet end’ van die loose Ghevlochten end’ ghebreyt van rooskens De doot end’ ick zijn een aen by Venus end’ haer soon Eer sy gaet end’ ons berooft Eenen Boogh end’ neven dien Een van vrueght end’ drie van wee
enim [1]	Dißimulas frustra quis enim cælaverit ignem
ent [1]	ick gae ick loope naer mijn ent
erf [1]	Venus kindt dat is zijn eyghen erf
erit [1]	Talis erit Virgo nubere parce
ero [2]	Sic tua ni spiret gratia truncus ero tibi non idem nec tamen alter ero
errant [1]	Ut virides edere durat dum Pyramis errant
eslargir [1]	12 O l’estroit eslargir
est [2]	Alterius nobis vivere morte datum est Sic nobis spes est optima causa mali
et [4]	Et mea consumit viscera cæcus amor Quâ vivo et nutrior quam pereo 15 Et piu dolsi Et tu me laßas unica tu
even [5]	Soo hebb’ ick even wel u lieden Altijdt zijnd’ even groen zoo gaet het gingh al even wel ick ben doch even blendt Maer blijft al even vast en onbeweechlijck
expectat [1]	Expectat felles laxat captentula muren
extra [1]	Extra velut clausis fervor consumit in
eyghen [2]	Zelf in zijn eyghen werck creech hy dat is zijn eyghen erf
eylaes [3]	Te tooghen ach eylaes een vroyelijck aen-schijn Vertoogen als eylaes ick schijne my Het water dan eylaes te nemen in
eynde [2]	wat sal het eynde wesen hert moet sonder eynde zijn
eyndelijck [1]	Ick moet doch eyndelijck int water gans
eßent [1]	Pulcræ eßent aliæ tu nisi