Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

haar [1]	waer ick zoud’ haar oogen maecken
had [1]	ick niet O had ick niet het
hadde [1]	vry gheweest ick hadde groot verlangen
hadd’ [2]	Hy hadd’ de spraecke vast Ick hadd’ geen ander saeck
hadt [1]	Maer als hijt hadt volmackt hij sach
haelen [1]	my verheught moet ick van buyten haelen
haer [26]	my heeft in haer macht ick zweere Als zy haer ooghen wendt de ofte stondt van haer schoon gouden haer ofte stondt van haer schoon gouden haer Ick gaf haer goeden moet ick volck dat met haer spreken End’ met haer sacht ghelaet der Dat met haer claer ghesicht als schoonen glans van haer aenschouwen mocht Dan comt haer siel in my nat ick zoud’ haer hert gaen buyghen dat ick in haer hert oft zy Wat naerder haer te gaen ick al die noyt haer Verstant wonder ist dat haer de Meyskens overgheven liefelicken schijn van haer twee schoone ooghen trecken my tot haer wanneer zy sich ben ick sonder haer nu ben ick End’ in haer schoonigheyt en vind’ comt daer heen haer gouden hooft vertooghen heeft Peerlen in haer ooghen Haer leven is het mijn mijn Haer Vreuchden zijn de mijn een draeght my in haer handt ick hebb’ van haer gheen noodt aen ick sach haer soentgiens gheven
haere [1]	den cracht van haere straelen
haeren [4]	oft dat ick haeren waeghen Wt haeren gouden mondt als in my deur haeren mondt gheslopen meer zijn maer haeren maechdom derven
handen [4]	om dy ick sweere by de handen om het smaeckt toch al myn handen blust se weer als m’ommekeert zijn handen nu ver ghenoech ontcomen ’s vyandts handen
handt [8]	voeren in de handt den sleutel van Zyn pylen ende boogh ghenomen inde handt den GOD die met zijn stercke handt onse groote jonst te gheven inde handt De handt die my soo ick quam ick vlieghe na de handt hebb’ die draeght my in haer handt dan eylaes te nemen in de handt
hare [1]	den dau van hare juecht
haren [3]	Zy wou dat haren zoon by my Dat haren adem slechts den Wt haren blyden mondt een
heb [2]	Hoe menichmael heb ick ghewenst te ick voer en heb ick maer tot
hebb [1]	ooghen die ick hebb en die van
hebbe [4]	Ick hebbe menighmael als ickse ick overlangh niet hebbe connen smaeken Ick hebbe zelf gehadt in ick hijg’ ick hebbe gheenen tijdt
hebben [1]	En hebben laten gaen naer
hebb’ [5]	Zoo hebb’ ick even wel vreucht het vier hebb’ ick ghecoren Die ick Vercoren hebb’ die draeght my van hier ick hebb’ van haer gheen Als ick hebb’ vry gheweest ick
heeft [14]	gheslacht dat Venus heeft ghegeven Die my heeft in haer macht Hy heeft my eenen pijl Die my eerst heeft gheleert de hoop Die my eerst heeft gheleert die my een vrou zy heeft ons oock den Wereldts schoot begonnen heeft te maecken Hoe dickwils heeft den GOD die Hoe dickwils heeft hy self al Mijn allerschoonste lief heeft Peerlen in haer soo langh ghevanghen heeft gheleyt licht des Hemels heeft ontseyt te zijn en heeft hy maer ontleent Dat heeft my eerst ghebroght
heen [1]	die comt daer heen haer gouden hooft
heet [1]	Beneden ben ick heet van boven toeghesloten
helft [1]	De helft is wel by
helpt [1]	buyten is dat helpt my oock van
hem [7]	sach het loech hem toe hy sach sach het voor hem staen Ick acht hem levend’ doot ick doot ick sluyt hem van de menschen gaen ick acht hem voor een hout GODT O die hem mocht beerven Van hem alleen te zijn
hemel [4]	zijn plaets den Hemel liet hy staen Dat ick den Hemel mocht voor IVPITER Den Hemel van dien GODT Den Hemel van dien GODT
hemels [5]	Dat hemels lieflijck nat ick end’ ’tnat des hemels leven Des Hemels schoon ghebou om schoone licht des Hemels heeft ontseyt vant ghebou des Hemels schijnt te wesen
henen [1]	Waer dat ick henen sach het gingh
herberght [1]	Daer herberght VENUS kindt dat
hert [16]	den pijl die my doorsteeckt het hert smaecken in mijn hert wat voor een ghelaet der mannen hert doet breken en doet mijn hert weer open ick zoud’ haer hert gaen buyghen ick in haer hert oft zy int neerdaelt in ons hert het is een Mijn hert verdroocht int lijf ick in mijn hert een vriendelick verdriet vonckt in mijn hert ick magh my Op mijn beladen hert ten minsten van Voelen op mijn hert soo word ick ghedaen het cleeft my in het hert Mijn hert mijn hert beswijckt Mijn hert mijn hert beswijckt den adem de poort de minne woont int hert
herten [3]	Dat in ons herten grondt altijdt ghewortelt onse ziel ons herten zijn ghestelt diepen grondt mijns herten laeten daelen
het [77]	die my doorsteeckt het hert Het is om dy geweest alleen van dit jaer het is niet langh’ moet ick seyd’ het zou wel zijn Het kindt was jonck ghenoech zy ghenoech zy liet het daer by mijn my eenen pijl het zijn zijn oude End’ in het mijn doen gaen de liefde was het is een soete Zoo gaet het oock met ons Het is een’ soeten dranck het een’ soeten dranck het is een soeten in ons hert het is een soeten Het is den honich dau die Hy sach het loech hem toe toe hy sach het voor hem staen vier doet davereen het landt dochters souden syn het meeste volck daer Het ambacht datmen sou in mijn GODT is by het schoon aenschijn toomen werp’ick om het smaeckt toch al schoone son bestraelt Het is een kindt meer wat sal het eynde wesen Het water spruyt uyt vier end’ Het een niet verr’ van my verr’ van my het ander is van Het gheen dat binnen is daer Het gheen dat buyten is dat Het gheen dat binnen is dat Het gheen dat buiten is dat Het ghene dat de torts ontsteeckt Zoo gaet het met den min moet weer naer het vier de ghene Het is mijn lust mijn vreucht lust mijn vreucht het vier hebb’ ick had ick niet het vier Het vier dat my verheucht ick Het geen dat ander quetst is Het vier is mijn behoudt het is mijn behoudt het gheen dat ander om niet ghedaen het komt doch uyt Het vier vonckt in mijn hert Ick vliegh’ rondtom het vier ick blijf Het gheen dat my verheught moet Het gheen dat my beweeght moet wie wil ick het gaen clagen Het honich soude zijn soet boven galle soude zijn het bitterst’ datmen vindt Het soet comt uyt het suer soet comt uyt het suer het suer uyt het suer het suer comt uyt suer comt uyt het soet Haer leven is het mijn mijn blijtschap hevet my ghedaen het cleeft my in cleeft my in het hert worde weer ghejaecht Het is om niet een Verdriet ophout het ander weer begint Het een is gantsch vergaen het is gantsch vergaen het ander staet noch groen zoo gaet het oock met dy De doodt Verwint het al maar VENVS Het is met my ghedaen ick Het is niet wel versint alst Het water dan eylaes te nemen Ick sach het minnen aen het het minnen aen het was een lieflick ick henen sach het gingh al even My docht het gingh zoo wel ghewaer hoe dat het gaet te werck Het gene dat ick vlie dat waer ick gae het gheen dat my com tbeginsel is het endt Het ghene dat ick vlie dat My docht het was zoo moy my eerst ghebroght het minnen in de Ick sach het jock wel aen Het comt oft vroech oft laet
hevet [1]	Een hevet my ghedaen het
hic [1]	Nec culpa hic culpæ nec sua
hier [6]	dau quam ghedruppelt hier en daer Hier in des Wereldts schoot begonnen Ick gae hier ende weer ick quetst is van hier ick hebb’ van Ick wend’ my hier end’ daer ick Hier voortijdts als ick placht Van
hij [1]	hijt hadt volmackt hij sach zijn maecksel
hijg’ [3]	Ick hijg’ ick hijg’ ick Ick hijg’ ick hijg’ ick hijg’ ick ick hijg’ ick hijg’ ick hebbe gheenen
hijt [1]	Maer als hijt hadt volmackt hij
hoe [7]	Hoe menichmael heb ick ghewenst te Hoe dickwils heeft den GOD die Hoe dickwils heeft hy self al Hoe qualick ist om doen in Hoe lieflick ende soet was my Hoe snel dat ick oock loop ick eerst ghewaer hoe dat het gaet
hollandt [2]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT onse spraeck van Hollandt mochte leeren
hollandts [2]	en bly naer Hollandts rycke steden my wy souden Hollandts spreken
honden [2]	Jaghers toegerust end’ honden ben ontloopen Der Honden groot ghewelt die
honich [4]	cleyne Bie om honich te gaen lesen Het is den honich dau die uyt Het honich soude zijn soet bitter gal met honich overstreken
hooft [1]	heen haer gouden hooft vertooghen
hoogh [1]	zijn top zeer hoogh en wijt gheresen
hoop [1]	heeft gheleert de hoop op een te
hoopen [1]	zoo menigh strick zoo menigh groote hoopen
houden [1]	Als ander houden op zoo gae
hout [1]	gaen ick acht hem voor een hout
huijsken [1]	Ick zoud een huijsken recht gaen maecken
huys [1]	wel versint alst huys al is Verbrandt
hy [23]	Op dat hy onse spraeck van Hy woonde vast by my wy Hy hadd’ de spraecke vast in Maer als hy van my ginck Sandt hy my eenen pijl Hy heeft my eenen pijl ghedruckt pijl dat is hy O Jonckvrouwen gouden mondt als hy eens open gaet dat IVPITER als hy eerst alle saecken Hy keerde sich vast om hy sich vast om hy sacht al ende Hy maeckt’ een aerdigh dier hy een aerdigh dier hy ded’ een dier Hy sach het loech hem toe loech hem toe hy sach het voor eyghen werck creech hy zoo groot behaeghen Dat hy zijn eyghen min Hoe dickwils heeft hy self al sachtgiens den Hemel liet hy staen Als hy maer na den Van binnen suyght hy uyt mijn sinnen doe en mach hy my niet baeten zijn en heeft hy maer ontleent
hâc [1]	nutrior quam pereo hâc pereo