Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

da [1]	4 Ardo d’appresso da longhi my struggo
dach [1]	my maer eenen dach O IVPITER dijn
daelen [3]	End’ blinckende ghesicht daer Vriendelijck op daelen my beweeght moet van een ander daelen den diepen grondt mijns herten laeten daelen
daer [36]	Daer sonder ick niet zou in silveren dau quam ghedruppelt hier en daer zy liet het daer by mijn mijn vercozen lief daer ick in woonen mijn wooningh zijn daer soud’ ick altijdts mijn doen gaen ick soude woonen daer liefde was of daer toe eens gheraken cost oft yet daer by te doen O Venus borghery daer mede ghy bespoeyt Ten waere datmen daer een lieflijck meysken soort van volck daer in vergaren het meeste volck daer in souden soentgiens zijn daer woud’ ick in En kiesen daer altyt den liefelicken Die daer soud’ omme gaen Ick zou daer uyt doen gaen End’ blinckende ghesicht daer Vriendelijck op daelen Ick swemme daer ick gae myn dat binnen is daer word’ ick van wel by my daer van ick gae Daer zonder can ick niet O Daer is altijdt een vonck oft SON die comt daer heen haer gouden een SON is daer daer is oock SON is daer daer is oock wel Ick gae van daer ick quam ick Daer herberght VENUS kindt dat is Als ick daer buyten was zoo zoo moest’ ick daer in zijn ick nu weer daer uyt zoo waer datmen liefde noemt daer van de menschen nu den put daer ’t Peert in Als ick daer buyten ben dan my hier end’ daer ick ben doch Daer ick gae is mijn liefd’ en can ick daer niet van
daert [1]	Ick gae daert my ghelieft ten
dagh [2]	Een dagh moght ofte twee Peerdt ick wercke dagh en nacht
daghen [1]	weer ick gae nu zoo veel daghen
damna [1]	sapiunt post sua damna Phryges
dan [7]	Dan comt haer siel in my Dan swem ick in de Vreucht Mijn leven dan alleen de liefelicke IONCVROVVVEN laet dan eens u lieden Het water dan eylaes te nemen in liefde ben dan ben ick als daer buyten ben dan ben ick gantsch
dat [88]	Ghy liefelick gheslacht dat Venus heeft ghegeven u ooghen saeyt dat vriendelicke saedt Dat in ons herten grondt altijdt Ick zweere by dat licht dat zy by dat licht dat zy my pleecht Dat ick CVPIDO wil gaen leeren Zy wou dat haren zoon by Op dat hy onse spraeck O bitter-soeten pijl dat is hy O Dat Volck dat soete Volck dat Dat Volck dat soete Volck dat dat soete Volck dat volck dat met Volck dat volck dat met haer spreken Dat met haer claer ghesicht als Dat ick de SONNE waer oft SONNE waer oft dat ick haeren waeghen Dat ick den schoonen glans van Dat ick de Sonne waer ick sterren inde locht dat zy my mochten Dat ickse moght aensien ick zou in de Vreucht Cvpido geeft my dat Dat ick mijn leven lanck gheniete Cv pido dat ick condt zoo Dat zoud’ mijn wooningh zijn daer Dat hemels lieflijck nat ick zoud’ Tot dat ick in haer Och dat ick overlangh niet Wat dat de liefde was Dat ic Voor desen tijdt niet Wat dat de liefde was in de macht dat is al ons Men secht dat IVPITER als hy Dat in des werelts rijck noch een lieflijck dier dat wij een Meijsken Dat hy zijn eyghen min begonde En naer dat soet aenschijn zijns Dat was altijdt zijn plaets den Dat ick den Hemel mocht voor Dat waere recht een volc bequaem Dat souden soentgiens zijn daer woud’ wenscht my toe dat voor den soeten een kint alleen dat soo veel mannen Wat wonder ist dat haer de Meyskens Waert dat ick sterven cond’ Myn vier dat wordt ghestoockt myn ghestoockt myn vier dat brand en blaeckt Soo langhe dat myn Vier my wonderbaren brant van branden comt my dat Het gheen dat binnen is daer Het gheen dat buyten is dat dat buyten is dat helpt my oock Het gheen dat binnen is dat dat binnen is dat moet ick altijdt Het gheen dat buiten is dat dat buiten is dat comt my oock Het ghene dat de torts ontsteeckt Dat zelve blust se weer als Het vier dat my verheucht ick Het geen dat ander quetst is behoudt het gheen dat ander schaedt Is oorsaeck dat ick ben bevrijdt Ten zy dat ick my self Het gheen dat my verheught moet Het gheen dat my beweeght moet O dat de wint eens Dat haren adem slechts den oorspronck End my dat schoone licht des herberght VENUS kindt dat is zijn eyghen Waert dat de liefde niet niet en vondt dat loose VENVS kindt Dat Droeve blijtschap tsaem end’ Blyde O dat zy maer en Mijn leven dat ick voer en Hoe snel dat ick oock loop wel beraen is dat niet wel ghevonden Waer dat ick henen sach uytslaen ick docht dat waer mijn leven eerst ghewaer hoe dat het gaet te Het gene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve gae het gheen dat my doet claeghen ’t Zy dat ick blyde ben ben ’t zy dat ick ben Verbolghen Het ghene dat ick vlie dat dat ick vlie dat moet ick selve En van dat bitter soet end’ Dat heeft my eerst ghebroght het Mijn leven dat beghint alst my
datmen [6]	Ten waere datmen daer een lieflijck Het ambacht datmen sou in mijn onverberchlick vier wat datmen doet oft’ laet zijn het bitterst’ datmen vindt Waert datmen niet en vondt Is datmen liefde noemt daer
datum [1]	nobis vivere morte datum est
dau [5]	Den silveren dau quam ghedruppelt hier by den soeten dau end’ ’tnat des is den honich dau die uyt u maer eens den dau den dau van den dau den dau van hare juecht
davereen [1]	vlammich vier doet davereen het landt
de [70]	AEN DE IONCVROVWEN VAN HOLLANDT Te voeren in de handt den sleutel ick sweere by de handen haer ooghen wendt de Sonne van mijn Hy hadd’ de spraecke vast in eerst heeft gheleert de hoop op een als sterren in de nacht De oorsaeck van ons smert de van ons smert de oorsaeck van ons De oorsaeck van ons quaedt de van ons quaedt de oorsaeck van ons dier wordt van de Son verlicht Dat ick de SONNE waer oft Dat ick de Sonne waer ick niet verre van de maen swem ick in de Vreucht Cvpido geeft Wat dat de liefde was of saeck ghenomen in de sin leven dan alleen de liefelicke min Wat dat de liefde was het De welcke my alleen doet zonder Gelijck de Crekels doen die doen die in de bloemkens sweven oock met ons de liefde can ons Ghegeven in de macht dat is Wat zou de Wereldt zijn wat sluyt hem van de menschen De welck een Meysken siet en De dochters souden syn het meeste Al wat de schoone son bestraelt ist dat haer de Meyskens overgheven ghebiet als self de Leeuwen Voor my waer ick uyt de noodt De helft is wel by my Het ghene dat de torts ontsteeckt en naer het vier de ghene diet my 8 Cosi de ben amar porto O dat de wint eens quaem De sterren by de SON geleken De sterren by de SON geleken zijn De SON die comt daer heen Maer die de SONNE derft en 11 Ie reviens de mon gré aux De handt die my soo langh ick vlieghe na de handt De ooghen die ick hebb en waer ick uyt de pijn 13 De douceur amertume Waert dat de liefde niet noch De galle soude zijn het bitterst’ noemt daer van de menschen spreken Haer Vreuchden zijn de mijn een ziele min is zy de oorsaeck Van mijn ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen De doot neemt wech den mensch’ mensch’ maer laet de liefde leven De doodt Verwint het al maar maar VENVS oock de doodt schudd’ ick eerst de wonden te nemen in de handt vruchten schoon becleet de Vruchten diemen meent De maechdom is alzoo die maechden Ick sach de Vryers aen ick het minnen in de sin De doot is voor de poort doot is voor de poort de minne voor de poort de minne woont int voor mijn doot de liefelicke smert De doodt end’ ic zijn een ick vreesde Voor de doot
decelent [1]	3 Mes pleurs mon feu decelent
decke [1]	Ick decke vast den brand
dedans [1]	2 Au dedans je me consume
ded’ [1]	aerdigh dier hy ded’ een dier voortcommen
dees [1]	En soecke dees en die om
deest [1]	culpa hic culpæ nec sua pæna deest
dei [1]	Tela Dei fugias non tamen
delectant [1]	Lumina delectant culices perimuntque petita
demens [1]	Quo fugis ah demens sequitur te pæna
den [37]	in de handt den sleutel van ons Ick sweere by den pijl die my Den silveren dau quam ghedruppelt hier Dat ick den schoonen glans van gaen maecken by den mondt En by den soeten dau end’ Het is den honich dau die heeft ons oock den vrouwen Hoe dickwils heeft den GOD die met altijdt zijn plaets den Hemel liet hy hy maer na den schoot van syn Dat ick den Hemel mocht voor kiesen daer altyt den liefelicken sanck toe dat voor den soeten loon Den Hemel van dien GODT O Den Hemel van dien GODT is Den stercken ben ick sterck den ben ick sterck den sachten sachte banden van buyten is den brandt gaet het met den min O wreeden Ick decke vast den brand ick doe Den liefelicken schijn van haer twee haren adem slechts den oorspronck van mijn al met glans den prijs behaelen soet was my den bandt der minnen ick maer eens den dau den dau eens den dau den dau van hare maer en wou den cracht van haere Tot op den diepen grondt mijns mijn hert beswijckt den adem ben ick doot neemt wech den mensch’ maer laet wordt noch door den doodt noch door doodt noch door den tijdt Verdreven bloeyt oock in den noot Ick vulle nu den put daer ’t Als ick den arbeyt doe en Den boom die met zijn top
dencken [1]	niet eens meer dencken om te leven
der [4]	haer sacht ghelaet der mannen hert doet met een sap der lieflickheyt versaedt my den bandt der minnen Der Honden groot ghewelt die my
derft [1]	die de SONNE derft en isser niet
derven [2]	maecht meer zijn maer haeren maechdom derven langhe blijf ick moet mijn vreuchden derven
des [7]	dau end’ ’tnat des hemels leven zijn wat waer des Wereldts grondt Hier in des Wereldts schoot begonnen Dat in des werelts rijck noch Des Hemels schoon ghebou om naer dat schoone licht des Hemels heeft ontseyt verre vant ghebou des Hemels schijnt te
dese [3]	is gheweest van dese myne smert geweest alleen om dese saeck aensien ick zou dese doen staen
desen [2]	leven lanck gheniete desen schat Dat ic Voor desen tijdt niet overdencken
deteriora [1]	Nos mala vitantes deteriora manent
detrectant [1]	Jam juga detrectant quæ subiere boves
detrectat [1]	23 Serò detrectat onus qui subijt
deughden [1]	ons quaedt de oorsaeck van ons deughden
deur [1]	siel in my deur haeren mondt gheslopen
deux [1]	19 Les deux sont un
dickwils [3]	stille staen zoo dickwils inde locht Hoe dickwils heeft den GOD Hoe dickwils heeft hy self
die [43]	Die met u ooghen saeyt dat by den pijl die my doorsteeckt het Die oorsaeck is gheweest van dese ick sweere by die schoone Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die schoone die mijn ziel ghevanghen Die my heeft in haer macht ick zweere by die pijn Die my altijdt in Vreucht en Die my eerst heeft gheleert de Die my eerst heeft gheleert die eerst heeft gheleert die my eerst voor de Crekels doen die in de bloemkens Die neerdaelt in ons hert het den honich dau die uyt u aenschijn heeft den GOD die met zijn stercke Die inden soeten min al levende Die daer soud’ omme gaen Voor doen gaen al die noyt haer Verstant dien GODT O die hem mocht beerven gae myn brant die maeckt my nat soecke dees en die om myne noot vonck oft twee die ons verraet Die trecken my tot haer wanneer De SON die comt daer heen Maer die de SONNE derft De handt die my soo langh De ooghen die ick hebb en ick hebb en die van mijn Vriendinne Mijn ooghen die ick draegh die die ick draegh die staen na mijn Die ick Vercoren hebb’ die draeght ick Vercoren hebb’ die draeght my in Ick die zoo menigh strick Die my quetst is van hier Honden groot ghewelt die my zoo vreeslick Mocht ick in die Fonteyn mijn tonghe Die met een sacht ghedruys gaet VENVS lieflijck kindt die altijt woont in Den boom die met zijn top maechdom is alzoo die maechden wilt beerven Die van een maecht alleen Veel soet end’ Van die loose treken
diemen [1]	becleet de Vruchten diemen meent
dien [2]	Den Hemel van dien GODT O die Den Hemel van dien GODT is by
diepen [1]	Tot op den diepen grondt mijns herten
dier [6]	ah gheen soeter dier wordt van de maeckt’ een aerdigh dier hy ded’ een hy ded’ een dier voortcommen Een dier een lieflijck dier dier een lieflijck dier dat wij een my verheucht ick waer een schamel dier
dies [1]	Nostrum quæ tollit cætera summa dies
diet [1]	vier de ghene diet my doet
dijn [1]	dach O IVPITER dijn kercken
dimißus [1]	Ad dominum remeat dimißus in aëra Falco
dinck [2]	levend’ lijck nu dinck ick eerst om zijn een nu dinck ick om te
dit [2]	Self VENVS van dit jaer het is Dit boecxken als een merck end’
dißimulas [1]	Dißimulas frustra quis enim cælaverit ignem
doch [10]	Venus wil my doch vergeven myne sonden teghen my alst doch wel wesen moet Ick moet doch eyndelijck int water ghedaen het komt doch uyt int leste wat wil ick doch beginnen Wat doe ick doch aldus ontbonden wil ben so meerdert doch mijn pijn zoo moet ick doch wel sterven daer ick ben doch even blendt liefd’ ick moeter doch wel aen
docht [4]	praet uytslaen ick docht dat waer mijn My docht het gingh zoo My docht het was zoo gouden tuyn my docht ick was een
dochters [1]	De dochters souden syn het
doe [3]	den brand ick doe zeer wel mijn ick den arbeyt doe en mach hy Wat doe ick doch aldus
doen [7]	moght ofte twee doen gaen naer mijn ick zou dese doen staen in het mijn doen gaen ick soude Gelijck de Crekels doen die in de cost oft yet daer by te doen zou daer uyt doen gaen al die qualick ist om doen in VENVS bitter
doet [10]	altijdt in Vreucht en smerte leven doet Doet smaecken in mijn hert wat der mannen hert doet breken mijn siel en doet mijn hert weer welcke my alleen doet zonder pijne zijn ’tblixems vlammich vier doet davereen het landt het vier de ghene diet my doet vier wat datmen doet oft’ laet mijn een ziele doet twee leven gheen dat my doet claeghen
doetse [1]	torts ontsteeckt en doetse branden
dolsi [1]	15 Et pui dolsi
domaret [1]	qui solus corda domaret Amor
dominum [1]	Ad dominum remeat dimißus in
doodt [8]	O doodt O wreede doodt O doodt O wreede doodt leef ick ben doodt al mijn leven is zy de oorsaeck Van mijn doodt noch door den doodt noch door den De doodt Verwint het al het al maar VENVS oock de doodt De doodt end’ ic zijn
door [5]	Vlieg’ ick ren door bosschen ende landen sacht ghedruys gaet door de bloemkens vloeyen Zy wordt noch door den doodt noch den doodt noch door den tijdt Verdreven En worden inghelijft door VENVS inden man
doorsteeckt [1]	pijl die my doorsteeckt het hert
doot [6]	acht hem levend’ doot ick sluyt hem De doot neemt wech den ontsloten word’ zoo gae ick inde doot De doot is voor de noch voor mijn doot de liefelicke smert oft laet ick vreesde Voor de doot
douceur [1]	13 De douceur amertume
doulx [1]	mon gré aux doulx lacqs qui me
draegh [1]	ooghen die ick draegh die staen na
draeght [1]	Vercoren hebb’ die draeght my in haer
draghen [1]	ick vlie dat moet ick selve draghen
dranck [2]	is een’ soeten dranck het is een soud’ omme gaen Voor eten ende dranck
droefheyt [1]	tsaem end’ Blyde droefheyt voet
droeve [1]	Dat Droeve blijtschap tsaem end’
dronghen [1]	groot ghewelt die my zoo vreeslick dronghen
drooghe [1]	Bespoeyt ons’ drooghe ziel als ghy
dubitas [1]	Ecquid adhuc dubitas Testis sit lachryma
dulci [1]	Sic specie dulci torquet amarus amor
dum [1]	virides edere durat dum Pyramis errant
dura [1]	ut scabræ pondera dura molæ
durat [1]	Ut virides edere durat dum Pyramis errant
durum [1]	Vidi ego qui durum poßit frænare leonem
dus [3]	Dus lyd’ ick in mijn hert Soo ick dus langhe blijf ick Soo ick dus niet en blijf
dy [4]	onckvrouwen ’tis om dy ick sweere by onckvrouwen ’tis om dy ick sweere by Het is om dy geweest alleen om groen zoo gaet het oock met dy
d’appresso [1]	4 Ardo d’appresso da longhi my
d’oorsaeck [2]	ick ben van d’oorsaeck van mijn pijn By d’oorsaeck van mijn pijn