![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif)
Tot den goedthertighen Leser
Tot den goedthertighen Leser.
GOedthertich Leser.
Dese Christine dry-eenighe
siele heeft goedt ghevonden de stoffe / oft de woor-
den daer sy haere wenschen ende ghesuchten op is
grondende / by dese dry Boecken u te stellen voor oo-
ghen / ende daer benevens van elck sijne aenwijsin-
ghe/ op dat ghy daer uyt meught verkiesen het ghene
u sal aenstaen / oft om te lesen / oft om in plaet-snede te
besichtighen.
siele heeft goedt ghevonden de stoffe / oft de woor-
den daer sy haere wenschen ende ghesuchten op is
grondende / by dese dry Boecken u te stellen voor oo-
ghen / ende daer benevens van elck sijne aenwijsin-
ghe/ op dat ghy daer uyt meught verkiesen het ghene
u sal aenstaen / oft om te lesen / oft om in plaet-snede te
besichtighen.
Het eerste Boeck.
Gheeft te kennen hare
Leetbetuyghende Versuchtinghen.
I. Sy vvenscht dat haer Godt in den nacht van
dit leven soude vvillen komen verlichten.
II. Sy vertoont hem haere onvvijsheydt, ende
haere misdaeden, op dat hy die soude gaede slaen.
III. Kranck zijnde bidt om ghesondtheydt.
IV. Sy vertoont hem haeren oodtmoedt, haere
slaevernije, eñ bidt om quijt-scheldt haerder sonde.
V. Doet hem ghedencken dat hy haer van slijck
ghemaeckt heeft, ende dat sy tot stof vvederom sal
moeten ghedijen.
VI. Het is haer leet ghesondight te hebben, ende
vvilde vvel vveten vvaerom hy haer soo is teghen-
ghestelt?
VII. Wilde vvel vveten vvaerom hy voor haer
is verberghende sijn aenschijn?
VIII. Vraeght vvie tot haer hooft sal vvaeter ge-
ven, ende tot haer ooghen een fonteyne der traenen
om dach ende nacht te moghen schreyen!
IX. Beklaeght dat de pijnen der helle haer heb-
ben omvanghen, ende dat haer hebben verrascht de
stricken vande doodt.
X. Sy bidt dat hy met haer niet en kome in oor-
deel, wel wetende dat voor sijn aenschijn alle le-
vende niet en sal worden gherechtveerdight.
XI. Sy bidt dat het tempeest van waeter haer niet
en verdrincke, noch dat de diepte haer niet en ver-
slinde.
XII. Bidt bescherremt te vvesen voor die helle,
ende te zijn verborghen tot dat sijnen raesenden to-
ren soude vergaen zijn.
XIII. Vertoont hem de luttelheydt haerder dae-
ghen, ende bidt een weynich te moghen beschreyen
haeren druck.
XIV. Sy vvoude vvel dat wy alle soo wijs waer-
ren, ende voorsaeghen ons alder-uyterste.
XV. Sy beklaeght haer leven vergaen te zijn in
weedom, ende haer jaeren in versuchtinghe.
I. Sy vvenscht dat haer Godt in den nacht van
dit leven soude vvillen komen verlichten.
II. Sy vertoont hem haere onvvijsheydt, ende
haere misdaeden, op dat hy die soude gaede slaen.
III. Kranck zijnde bidt om ghesondtheydt.
IV. Sy vertoont hem haeren oodtmoedt, haere
slaevernije, eñ bidt om quijt-scheldt haerder sonde.
V. Doet hem ghedencken dat hy haer van slijck
ghemaeckt heeft, ende dat sy tot stof vvederom sal
moeten ghedijen.
VI. Het is haer leet ghesondight te hebben, ende
vvilde vvel vveten vvaerom hy haer soo is teghen-
ghestelt?
VII. Wilde vvel vveten vvaerom hy voor haer
is verberghende sijn aenschijn?
VIII. Vraeght vvie tot haer hooft sal vvaeter ge-
ven, ende tot haer ooghen een fonteyne der traenen
om dach ende nacht te moghen schreyen!
IX. Beklaeght dat de pijnen der helle haer heb-
ben omvanghen, ende dat haer hebben verrascht de
stricken vande doodt.
X. Sy bidt dat hy met haer niet en kome in oor-
deel, wel wetende dat voor sijn aenschijn alle le-
vende niet en sal worden gherechtveerdight.
XI. Sy bidt dat het tempeest van waeter haer niet
en verdrincke, noch dat de diepte haer niet en ver-
slinde.
XII. Bidt bescherremt te vvesen voor die helle,
ende te zijn verborghen tot dat sijnen raesenden to-
ren soude vergaen zijn.
XIII. Vertoont hem de luttelheydt haerder dae-
ghen, ende bidt een weynich te moghen beschreyen
haeren druck.
XIV. Sy vvoude vvel dat wy alle soo wijs waer-
ren, ende voorsaeghen ons alder-uyterste.
XV. Sy beklaeght haer leven vergaen te zijn in
weedom, ende haer jaeren in versuchtinghe.
Het tweede Boeck.
Is vol van Godtvruchtigher wenschen / ende doet
ons hooren:
XVI. Hoe sy begheerte heeft om te vvenschen
de rechtveerdichmaeckinghen Godts.
XVII. Wenscht dat haere weghen mochten be-
schickt worden om sijne rechtveerdichmakinghen
te onderhouden.
XVIII. Bidt Godt dat hy soude vvillen volma-
ken haere ganghen in sijne paeden, op dat haere
voetstappen niet en souden beroert worden.
XIX. Bidt dat hy haer vleesch soude doorsteken
met sijner vreese, om soo verschrickt te wesen voor
sijn Oordeel.
XX. Sy bidt dat hy haere ooghen wille doen
af-keeren om niet te sien de ydelheydt.
XXI. Bidt dat haer herte onbevleckt ghedije om
in sijne rechtveerdich-maeckinghe niet te worden
verstroyt.
XXII. Sy noodet hem om uyt te gaen naer het
veldt, om te vvoonen in de landt-huysen.
XXIII. Sy wenscht naer hem getrocken te wor-
den, ende te loopen in dē geur van sijne soeticheyt.
XXIV. Sy wenscht hem te vvesen haeren jongh-
sten broeder suygende de borsten vā haere moeder.
XXV. Sy seght hem ghesocht te hebben op haer
beddeken, ende niet ghevonden.
XXVI. Sy vvilt op-staen, ende hem allomme
gaen soecken.
XXVII. Sy ondervraeght de wakers van de stadt
oft sy-liedē niet en hebbē gesiē die haer siele
bemint?
XXVIII. Sy seght dat haer alderbest is Godt aen
te kleven, eñ op hem alleen te stellē haer betrauvvē.
XXIX. Sy verblijdt haer gheseten te hebben
onder de schaduvve van dien sy gewenscht hadde.
XXX. Het dunckt haer onmoghelijck in eene
vremde landauvve te konnen singen den lof-sangh
van den Heere.
ons hooren:
XVI. Hoe sy begheerte heeft om te vvenschen
de rechtveerdichmaeckinghen Godts.
XVII. Wenscht dat haere weghen mochten be-
schickt worden om sijne rechtveerdichmakinghen
te onderhouden.
XVIII. Bidt Godt dat hy soude vvillen volma-
ken haere ganghen in sijne paeden, op dat haere
voetstappen niet en souden beroert worden.
XIX. Bidt dat hy haer vleesch soude doorsteken
met sijner vreese, om soo verschrickt te wesen voor
sijn Oordeel.
XX. Sy bidt dat hy haere ooghen wille doen
af-keeren om niet te sien de ydelheydt.
XXI. Bidt dat haer herte onbevleckt ghedije om
in sijne rechtveerdich-maeckinghe niet te worden
verstroyt.
XXII. Sy noodet hem om uyt te gaen naer het
veldt, om te vvoonen in de landt-huysen.
XXIII. Sy wenscht naer hem getrocken te wor-
den, ende te loopen in dē geur van sijne soeticheyt.
XXIV. Sy wenscht hem te vvesen haeren jongh-
sten broeder suygende de borsten vā haere moeder.
XXV. Sy seght hem ghesocht te hebben op haer
beddeken, ende niet ghevonden.
XXVI. Sy vvilt op-staen, ende hem allomme
gaen soecken.
XXVII. Sy ondervraeght de wakers van de stadt
oft sy-liedē niet en hebbē gesiē die haer siele
bemint?
XXVIII. Sy seght dat haer alderbest is Godt aen
te kleven, eñ op hem alleen te stellē haer betrauvvē.
XXIX. Sy verblijdt haer gheseten te hebben
onder de schaduvve van dien sy gewenscht hadde.
XXX. Het dunckt haer onmoghelijck in eene
vremde landauvve te konnen singen den lof-sangh
van den Heere.
Het derde Boeck.
Brenght ons voor den dach dese naervolgende
ghesuchten.
XXXI. Sy besweert de dochters van Jerusalem
haer te vvillen boodtschappen, oft sy nerghens hae-
ren beminden en hebben bekommen?
XXXII. Sy vvilt onderset wesen met blommen
ende ghelaeft met appelen, op dat sy door liefde
niet en verflauvve.
XXXIII. Sy seght haeren beminden gevoedt te
vvorden tusschen de lelyen, tot dat den dach aen-
komt ende de schaduvven neder-daelen.
XXXIV. Sy seght haeren beminden toe te be-
hooren, ende dat tot haer is sijne toekeeringhe.
XXXV. Sy seght haer siele ghesmolten te zijn
soo den beminden haer vvas aen-sprekende.
XXXVI. Sy seght boven hem niet te begheeren
noch in den hemel, noch op der aerden,
XXXVII. Sy bedroeft haer dat haer pelgrimagie
verlenght is, ende dat sy langhen tijdt ghevvoont
heeft met de bevvoonders van Cedar.
XXXVIII. Sy noemt haer ongheluckich, ende
vvilde vvel vveten vvie haer soude verlossen van
het lichaem der doodt?
XXXIX. Sy vvordt ghedvvonghen van tvvee,
hebbende begheerte te zijn ontbonden, ende te
vvesen met Christo.
XL. Sy bidt verlost te vvordē uyt de gevangenisse.
XLI. Ghelijck den hert vvenscht naer de fontey-
ne der vvateren, soo vvenscht sy naer Godt.
XLII. Sy vraeght vvanneer dat sy sal komen ende
verschijnen voor sijn aenschijn?
XLIII. Sy vvenscht vleugelē te hebbē gelijck van
eender duyve, om te vlieghen eñ te moghen rusten.
XLIV. Sy verheught haer in de vvoon-plaetse
van den Heere der Heyrkrachten.
XLV. Ten lesten besvvijckende door de liefde
seght dat haren beminden soude de vlucht nemen
ghelijck een Ree oft een Herte-jongh naer de ghe-
berchten der specerijen.
ghesuchten.
XXXI. Sy besweert de dochters van Jerusalem
haer te vvillen boodtschappen, oft sy nerghens hae-
ren beminden en hebben bekommen?
XXXII. Sy vvilt onderset wesen met blommen
ende ghelaeft met appelen, op dat sy door liefde
niet en verflauvve.
XXXIII. Sy seght haeren beminden gevoedt te
vvorden tusschen de lelyen, tot dat den dach aen-
komt ende de schaduvven neder-daelen.
XXXIV. Sy seght haeren beminden toe te be-
hooren, ende dat tot haer is sijne toekeeringhe.
XXXV. Sy seght haer siele ghesmolten te zijn
soo den beminden haer vvas aen-sprekende.
XXXVI. Sy seght boven hem niet te begheeren
noch in den hemel, noch op der aerden,
XXXVII. Sy bedroeft haer dat haer pelgrimagie
verlenght is, ende dat sy langhen tijdt ghevvoont
heeft met de bevvoonders van Cedar.
XXXVIII. Sy noemt haer ongheluckich, ende
vvilde vvel vveten vvie haer soude verlossen van
het lichaem der doodt?
XXXIX. Sy vvordt ghedvvonghen van tvvee,
hebbende begheerte te zijn ontbonden, ende te
vvesen met Christo.
XL. Sy bidt verlost te vvordē uyt de gevangenisse.
XLI. Ghelijck den hert vvenscht naer de fontey-
ne der vvateren, soo vvenscht sy naer Godt.
XLII. Sy vraeght vvanneer dat sy sal komen ende
verschijnen voor sijn aenschijn?
XLIII. Sy vvenscht vleugelē te hebbē gelijck van
eender duyve, om te vlieghen eñ te moghen rusten.
XLIV. Sy verheught haer in de vvoon-plaetse
van den Heere der Heyrkrachten.
XLV. Ten lesten besvvijckende door de liefde
seght dat haren beminden soude de vlucht nemen
ghelijck een Ree oft een Herte-jongh naer de ghe-
berchten der specerijen.
