![[H O M E : Emblem Project Utrecht]](/static/images/rd-small.gif)
Voorreden
VOORREDEN.
Eens op een soete tijdt, Doen Sol vvas in het hooghen
Dat hy de paden ginck, hun vochticheyt op drooghen
En 'tlief ghevoghelt eel, sanck helder aende Locht
D'Imaginatij my doen mede buyten brocht
Om te betreen met lust, soo Telles groene vveyden
Dien sy tot een cieraet, met gras had gaen bespreyden
En bloemkens tsaem ghemenght, thert dat imagineert
Plaisierich heeft hierin een vveynich ghespantceert.
Verghetende veel quaels verstandich opghenomen
Ter syden van een haech, is daer tot my ghecomen
Een chierlijck schoon Goddin, becleet met vvit Sattijn
Verschrickende ick dacht, helaes! vvie mach dit zijn;
Ick greep een cloecken gheest, en vvilde haer ghemoeten
Eerbiedent icx ontfinck, sy ginck my vveder groeten
En sprack, o Minnaer goet, sulcx had ick niet vertrout
Dat ghy my alsoo haest als doot vergheten soudt.
Ick vraechden vvie sy vvas, en vvaeraen sy my conde
Dies sy antvvoorde met een liefftallighen monde
Ghy die in vreucht de Ieucht, vereerden menich Liedt
Versterft in myne Const, en componeeret niet
Verdryvend' in u tijdt so menich onghenuchten
Zijn nu verstorven al u soete Breughels cluchten?
O neen, mijn reyn Iongvrou, den costelijcken tijdt
Sulcx gantschlijck teghenstaet, en qualijck tselve lijdt,
Dan nu ghy u verneert, en tot my comt ghevveken
Sal ick als Minnaer trou, die oyt so ben ghebleken
Noch chieren d'edel const, nae mijn seer slecht verstant
Met eenen Lusthoff schoon, vol Liedekens gheplant
Tot een verheughen van de Ionckheyt, hier met eenen
Is dese schoone Maecht, met haest van my verdvveenen
Dies ick tbeloofde heb, door Redenrijck bedacht
Nae 'tcranck vermoghen slecht, soo veerd' te vveghen bracht
Als yeder Minnaer mach met ooghen reyn beschouvven
Tot loff, vant Nimphen hoff, en alle fier Iongvrouvven.
Nu dan dees cleyne gunst en gaven nemet aen
Battavi Maechden al, alleenich ist ghedaen
Tot een vermaking van de vvijdt verleyde sinnen
Ghevoechlijck na de tijdt, te houden aen het Minnen
D'exempels zijn niet quaet, maer een deuchtsame leer
Vervverpende het boos, en al der Maechden eer
Heb ick gheexalteert, int vriendelijck versamen
Het liefflijck soet ghevry, oock principael met namen
Al singhent accordeert, by tvvee alleens besvvaert
Om t'onderkennen so haer beyder lieven aert.
In Cupidos Lusthoff, ghy Ieucht vvilt u vermaken
Misschien dat ghy vvel sult, daerin ten rechten raken
VVant menich soeticheyt, hier binnen vvert gheraept
Van diet met neersticheyt, doorsoeckt en niet en slaept
De Ieuchden raecken vvel in svvaer melancolyen,
En dese sanghen soet, daer voor u gants bevryen
Dat door den heldren sanck ghy scheppet sulck een lust
Recht oft in Lieffden ghy, gantsch niet en vvaert ontrust
Verghetende 'tverdriet, dat t' hert comt overstelpen
Dees Cruyden Redenrijck, u crachtelijcken helpen.
Iae brenghen groot Solaes het treurende ghemoet
Dat soo veel teghenstrijts heeft inde Liefde soet.
Hier mede vvensch ick al Battavi Iong Minnaren
Veel vrolijcx soet ghesancx, als sy by een vergaren
Dat sy dees Lusthoff dan in vrolijckheyt doorsien
En plucken al het goet, het quade daer uyt vvien
VVant Wt Levender Ionst, blijft Reen-rijck niet verschoven
Mits ickt Rethorica heb selver gaen beloven.
Tvvas Meyaes lieven tijdt doen ick ontmoeten haer
En gun dees gaven u, nu tot een Nieuvve Iaer.
V.L. dienstwillighen,
G.H. van B.
Eens op een soete tijdt, Doen Sol vvas in het hooghen
Dat hy de paden ginck, hun vochticheyt op drooghen
En 'tlief ghevoghelt eel, sanck helder aende Locht
D'Imaginatij my doen mede buyten brocht
Om te betreen met lust, soo Telles groene vveyden
Dien sy tot een cieraet, met gras had gaen bespreyden
En bloemkens tsaem ghemenght, thert dat imagineert
Plaisierich heeft hierin een vveynich ghespantceert.
Verghetende veel quaels verstandich opghenomen
Ter syden van een haech, is daer tot my ghecomen
Een chierlijck schoon Goddin, becleet met vvit Sattijn
Verschrickende ick dacht, helaes! vvie mach dit zijn;
Ick greep een cloecken gheest, en vvilde haer ghemoeten
Eerbiedent icx ontfinck, sy ginck my vveder groeten
En sprack, o Minnaer goet, sulcx had ick niet vertrout
Dat ghy my alsoo haest als doot vergheten soudt.
Ick vraechden vvie sy vvas, en vvaeraen sy my conde
Dies sy antvvoorde met een liefftallighen monde
Ghy die in vreucht de Ieucht, vereerden menich Liedt
Versterft in myne Const, en componeeret niet
Verdryvend' in u tijdt so menich onghenuchten
Zijn nu verstorven al u soete Breughels cluchten?
O neen, mijn reyn Iongvrou, den costelijcken tijdt
Sulcx gantschlijck teghenstaet, en qualijck tselve lijdt,
Dan nu ghy u verneert, en tot my comt ghevveken
Sal ick als Minnaer trou, die oyt so ben ghebleken
Noch chieren d'edel const, nae mijn seer slecht verstant
Met eenen Lusthoff schoon, vol Liedekens gheplant
Tot een verheughen van de Ionckheyt, hier met eenen
Is dese schoone Maecht, met haest van my verdvveenen
Dies ick tbeloofde heb, door Redenrijck bedacht
Nae 'tcranck vermoghen slecht, soo veerd' te vveghen bracht
Als yeder Minnaer mach met ooghen reyn beschouvven
Tot loff, vant Nimphen hoff, en alle fier Iongvrouvven.
Nu dan dees cleyne gunst en gaven nemet aen
Battavi Maechden al, alleenich ist ghedaen
Tot een vermaking van de vvijdt verleyde sinnen
Ghevoechlijck na de tijdt, te houden aen het Minnen
D'exempels zijn niet quaet, maer een deuchtsame leer
Vervverpende het boos, en al der Maechden eer
Heb ick gheexalteert, int vriendelijck versamen
Het liefflijck soet ghevry, oock principael met namen
Al singhent accordeert, by tvvee alleens besvvaert
Om t'onderkennen so haer beyder lieven aert.
In Cupidos Lusthoff, ghy Ieucht vvilt u vermaken
Misschien dat ghy vvel sult, daerin ten rechten raken
VVant menich soeticheyt, hier binnen vvert gheraept
Van diet met neersticheyt, doorsoeckt en niet en slaept
De Ieuchden raecken vvel in svvaer melancolyen,
En dese sanghen soet, daer voor u gants bevryen
Dat door den heldren sanck ghy scheppet sulck een lust
Recht oft in Lieffden ghy, gantsch niet en vvaert ontrust
Verghetende 'tverdriet, dat t' hert comt overstelpen
Dees Cruyden Redenrijck, u crachtelijcken helpen.
Iae brenghen groot Solaes het treurende ghemoet
Dat soo veel teghenstrijts heeft inde Liefde soet.
Hier mede vvensch ick al Battavi Iong Minnaren
Veel vrolijcx soet ghesancx, als sy by een vergaren
Dat sy dees Lusthoff dan in vrolijckheyt doorsien
En plucken al het goet, het quade daer uyt vvien
VVant Wt Levender Ionst, blijft Reen-rijck niet verschoven
Mits ickt Rethorica heb selver gaen beloven.
Tvvas Meyaes lieven tijdt doen ick ontmoeten haer
En gun dees gaven u, nu tot een Nieuvve Iaer.
V.L. dienstwillighen,
G.H. van B.
