← Content: PreviousContent: Next →

T'minnelic paer CUPIDO schalcklick schiet als BACHUS en CERES haer wellust hiet [14]


cl1613014pict

Back to top ↑
14. EMBLEMATA.
Een mensch moet hebben tijt en uer
Om te versaden zijn natuer
Een vreucht is hem de helder Son
En Bacchus sittend op de Ton
Ghevult vol soetheyt en ghenucht
Oock Ceres mede met haer vrucht
Die hier des Ionckheyts hart verquickt
Dat vvelck in lust hem tsamen schickt
Door Liefde, eerbaer, cuysch, en reen
Sy altoos geerne zijn by een
So dat Cupido vvel int let
In Liefden beyd' des Lieffgens quetst.

T'minnelic paer CUBIDO schalcklick schiet
als BACHUS en CERES haer wellust hiet

Een Nieu Amoureus Liedeken:
Op de Voyse. Onder de Linde groen, &c.
Liefftallich groen prieel
Daer smaecklijck eenen dis
Was bereydet na ghewoon
Daer ick met de Liefste schoon
Het hert vermaecten fris
Bacchides wijn seer eel
En Ceressmaecklijck broot
Bracht ons int by een ghevoech
Een sulck hertelijck ghenoech
Dat ons gheen tijdt verdroot
Phœbus was met haest ghegaen
Op zijns waghens Gouden raen
Ginck beschijnen // wijt
D'Medecijnen // blijt
D'onbesinde // wicht
Schoot een blinde // schicht
Op desen selven tijt.

Trou Lieffdes heeten brant
In my wert stracx ghevoelt
Die in alles seer beleeft
Mijns Lieffs Hert ontsteken heeft
En twert niet haest ghecoelt
Voor dat reyn Liefdes bant
Ghebonden wert soo vast
Dat t'Lieff vande Liefste niet
Wijcken can / oft doen verdriet
Door Venus overlast
O Cupido hooch vermaert
Stoort gheen Lieffd' so soet ghepaert
Met opmercken // saen
Wilt verstercken // gaen
Onse jeuchden // dan
Comt meer vreuchden // an
Deur schichten die niet schaen.

Mijn Flora schoone Bloem
Ons Lusthoff is gheciert
Met twee spruyten die ghemeen
Sullen zijn gheent aen een
Heel vrientlijck ghemaniert
Reyn Lieffde draecht gheen Roem
Want tloose nijders zaet
Woud' het wert so verd' ghebracht
Dat het quame int veracht

En eeuwich eenen haet
Doch dat selfst sal niet gheschien
Dat d'een wil van d'ander vlien
Het trou Minnen // sal
Beyd' ons sinnen // al
Gouverneren // wel
Gheen tempteren // sel
Ons brenghen ongheval.

Nu Lieff stelt u gherust
Verbindet hert aent mijn
Dan soo sullen seer bequaem
Beyd' ons ziels in een lichaem
Wel vast ghesloten zijn
So wert te recht gheblust
Het langh ghewachte goet
Tgheen de jeucht Couragieus
Deur de Lieffde Amoureus
In vreucht ontspringen doet
Nectars dranck sal principael
Doen verdrijven d'oude quael
Die veel jaren // wreed
Ons tbeswaren // deed
Met een soete // vlaech
Comt soo groeten // staech
Ons met een langen vreed'.

Wel loffelijcken helt
Ick prijs u Venus kint
Om dat al tgheleen ghetreur
Is verkeert in goet faveur
Men seylt recht voor den wint
Oft Momus hem nu quelt
En wesen wil party
Dat sal comen veel te laet
Niet voortspruyten can zijn zaet
Hoet oock begonnen sy
Want reyn Lieffd' die eerbaer blijckt
Nemmermeer uyt therte wijckt
Maer int groeyen // hoort
Wil die bloeyen // voort
Met ghenuchten // maer
Sonder suchten // swaer
Door tvriendelijcke woort.

Prince.
Prinslijcke Reyne Maecht
Vaert wel mijns herten vreucht
Dencken Liefste wilt op mijn
Als ick hoop te doen op dijn
Alleen in eer en deucht /
Nu my dan Lieffde draecht /
Die u ben toegheveucht

En de werelt int ghemeen
Nemmermeer en can ghescheen
Ten sy met ongheneucht
Maer wat Lieffde heeft voorsien
Moet ten lesten soo gheschien
Spijt de haters // loos
Die met snaters // boos
Door den tonghen // raet
Onbedwonghen // quaet
Zijn werckende altoos.

FINIS.

Een nieu Amoureus Liedt:
Op de voyse. Adieu Harlem o soeten dal, &c.
Nv inden Meye schoon ontdaen
Ick buyten ginck na t'coren
En sach veel schoone bloemkens staen
Die my soo vrientlijck sagen aen
Tot sherten vreuchts oorboren.

Van alle Bloemkens int ghemeen
Die daer blijverwich stonden
Heb ick het Lieffelijckste reen
Vercoren / en dat selfst' alleen
Gheplant in sherten gronden.

Verd' boven die Provency Roos
En Croon Imperiale
Ickt van Calvarien vercoos
Mits t'my aensach met eenen bloos
Verdrijvende veel quale.

Boven de wit Angierkens reyn
D'Orangien Lely schoone
Gaet zijt te boven alghemeyn
Deses lieve herts lavend' Fonteyn
Die ick in Lieffden Croone.

Oock groeyt sy vaster inden sin
Deur Lieffde menichwerven
Als eenich Nimphien oft Goddin
Tis reden dat ick dan bemin
Dees schoonst' op swerelts erven.

Och waert gheweest de rechte tijt

Om dese bloem te plucken
So waer te deghen thert verblijt
Maer duchtende met meerder strijt
Salt moeten noch ghelucken.

Om haer woud' ick wel lijden al
De wereltsche droefheden
Iae ongheneucht en ongheval
Als ick int eynt haer hebben sal
Soo waert cleyn pijn gheleden.

Haer ooghen als een gitte bruyn
Doen my in Lieffden jaghen
Al over berch / ja dal en duyn
Sy is den Boomgaert ende Tuyn
Waerin groeyt mijn behaghen.

De eenichste is sy woorwaer
Een Bloemken'suyverlijcke
Daer ick alleen verlanghe naer
Deur reynicheyt in Lieffd' eerbaer
Een oock van schoonheyt rijcke.

Cruys-vers.
Schoonder dan schoon is dees vermaerde
Lieuer dan Lieff is allen haer bedrijff
Reynder dan reyn, gheen opter aerden
Ionstich gaen jonnen ick haer mijn lijff.

Nieu Amoureus Liedeken:
Op de voyse. Labavotte.
Comt al ghy schoon Najaden
Met uwen soeten Rey
En plantet deur weldaden
Hier in dese valley
Stelt schoon dan voort
Soo alst behoort
Mijn Nimphe eenen Mey.

Aurora int aenschouwen
Het wilghe dorre rijs
Tot nut heeft gaen bedouwen
So dat het nu propijs
Is groen becleet
Deur Phœbus heet
Al naer des Somers wijs

Tis tijt / wilt tsaem aenvanghen

En stelten voor haer deur
Caliope met sanghen
Wil singen den Teneur
Den Loff verbreen
Van dees alleen
Die scheyden doet tghetreur.

Ontfanghet Liefste schoone
Die noch ligt in u rust
Van my den Mey ydoone
Schept daerin uwen lust
En denckt wat goet
Een Minnaer doet
Eer zijn Lieffd' wert gheblust.

Condy niet deurghereysen
Al rustende den nacht
Om my alleen wilt peysen
Stelt my in u ghedacht
Die d'eenich lieff
Int hert verhieff
En haer den Mey hier bracht.

Laet my o Lieff vol lusten
Vast wort'len in u hert
So mach de Lieffde rusten
Die dickmael doolt met smert
Des avonts laet
Die soo lang gaet
Tot dattet licht schier wert.

Ghedenckt de veel ghedachten
Die ick deur Lieffden lij
Dat vele nare nachten
Ick dolen gaen om dy
O Maecht beleeft
Het doch opgheeft
Niet langher blijft partij.

Prinslijcke Mey verheven
Staet daer in slieffs ghebiet
Tot dat de waertste even
Oprijst / en u aensiet
Doet ghy dan voort
Ws Meesters woort
Dat sy affwijcket niet.

FINIS.

Ballade.
Den Mey te planten is gheneucht
Alsser wat is meed' te winnen
Tis wel aenghenaem de jeucht
Maer diet can te recht versinnen
Tbrengt achterdeel int Minnen.

Back to top ↑

Facsimile Images


Back to top ↑

Translations


Back to top ↑

Literature


    Back to top ↑

    Sources and parallels


      Back to top ↑

      References, across this site, to this page:

      No references to this emblem or page found.

      Back to top ↑

      Iconclass

      Lovers kissing while seated at a laid table; Ceres holds up a bowl of fruits and Bacchus drinks a glass of wine

      Back to top ↑

      Comments

      commentary