Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

u [105]	U lippen en uw kaaken 'k Weet u een ongevraagt kusjen Uyt u donker weesen Of lust het u dat ik zal Och lust u dat dan hoor my dat ik u omhals Dat ik u raak mijn lusten En vleyen met u slechs te zien Wist u hart en ziel Van u minnaars laauwe bloed U malse lippen of uw zachte Weerhoud u woeden ay heb Die biglend langs u Minnaars wangen schieten Zag ik u lief gezicht een Met weder-liefde u toe kaatst als 't eerste by u quam U kon laten vader my van u onthild Ik volg u achter aan 'k Kan u niet achterhalen dat ik tot u ga dat ik tot u ga Zult gy u selven so vergeten hoe ken ik u verbeelden Daar u 't geval-lot nu schoone Hemel geef u weynig kruys Wie u eenmaal komt te 'k Sweer 't u by mijn vaders U maake tot een boom die Stapt met u willen Bespiegel u maar in het gaapt en nood u binne de min met u al jonge harten Wy plengen u dees wijn ter 'k Heb u mijn Lief op 't knaapjen dat u mind En noemt u dikmaal wreed En hy noemt u dikmaal schoon Gy zaagt u haast beloont Och u schikking valt my Wie blies u so vol haat vaak stond ik u pal Hoe ik om u verliet mijn land En heugt het u niet meer hoe Waar gaaft gy u ooyt heen daar dikmaal heb ik u het leven wel Die u met eene kling Ik eysch u voor de kling hou stant om u te weeren Ik zal u dezen dag of ik wat met u speelen Ik sweer het u by mijner trou witten Yssel-swaan verschuyl u in het riet Deede u bezeffen wat daar 't Gelt dan u halsjen mont en Aan u moet ik klagen Aan u moet ik klagen of zoude 't u lusten Ay rep u ay rep u u ay rep u wat grijze dan noem ik u goede dan zal ik u prijzen U in uw huys zo liefelijk En liet u vluchtende in der Als 't leven u verdroot door 't uyt rerwijl gy u zult vinden Hoe lente-bloem u wees den rechten meerder als ik u wel zeg Men moester u als Vorst onthalen Ja schoon mer u als Vorst onthaalden weet het waar u geest mede is U nooyt een swarte wolk bejegen En doet u door de golven Viermaal zag ik u verjaren Driemaal vlocht ik u eens krans spits ik wensch u dit Worden u een schedel kroon Leef zo dat u naar dit leven Natuuraas maakzels zijn u te eel De snaaren van u Duytse-Luyt Om u te manen tot Die zullen u te moede treden En bieden u beleeft de hand anders zal 't u rouwen weer waar zijn u sinne Die zouden u te berge staan Hoe laat gy u so licht verbasen Ik sal u op mijn armen Ik sal u trots d' onstuyme Of geef u vaardig boswaart inne Betrouw betrouw u zelven niet U kan ik niet vergeten 't ik min om u verlegen hoe 't met u is gegaan U wie gy zijt met hart haar dat ik u moest wachten Dat ik u sie Maar seg ging 't met u mijn hoog beminden plaats daar ik u liet maar ik vond u niet hoop dat ymand u sou melden my hier by u brocht U waakster slaapt kom laat ons naakt en kleed u nooyt 't Misstaet u schoone by dat
uchtend [5]	Morgen uchtend als het daagt schoone daar den uchtend voor moet dijzen gy in den uchtend ziet laasten quam den uchtend rijsen in de geurige uchtend bloeit
uchtens [4]	's UChtens als het haantje deed hem 's uchtens voor den daauw Des uchtens als sy sweld 't Was 's uchtens in den koelen
uchtent [2]	zy in 't uchtent bloozen sneeuw wanneer den uchtent zonneschijn
uit [11]	Uit louter ongenucht ziel ten wonde uit vlood DE varsemelk gestreelt uit volle prammen Mijn Dianier steekt by de maagden uit Op wiekjens van zuchjes ten aderen uit De room uit volle borsten zuigen traantje dat 'er uit uw schreiende oogjes WIe wekt my uit den slaap wie wie roept my uit mijn dromen deden 't maar uit boertery Uit boertery sal ik wat met
uitblusten [1]	Uitblusten daar 's haar moeders plaats
uitgedijd [1]	Gevoed gevormt en uitgedijd
uitgegoten [1]	Schoon daar in wierd uitgegoten
uitgelesen [1]	had hem lief hy had haar uitgelesen
uitgespatte [1]	so helaas haar uitgespatte lusten
urmedon [2]	Dit zong Urmedon in der nacht En sprak Urmedon sluyt
uure [1]	Dag en uure
uuren [2]	dat ik mijne uuren spil O guure zo duure vergulde schoone uuren
uurtjen [1]	Dit uurtjen is hene dit
uw [102]	U lippen en uw kaaken Op uw lipjes drijven Wech Pallas met uw diepe sufferyen Een vlam uyt uw gezicht geboore Veracht my om uw schoonheyt niet trek ay trek uw snelste vleugelen an voor 't laatst uw oogen Voor uw schoot in rouw Langs uw Minnaars wange dweer'len En uw mededogendheden Eens uw lippen raken mach Voor uw vensteren waaren gaan zoo wreet als uw Meest'resse malse lippen of uw zachte kaaken Antiopana ziet uw Minnaar stikken Want aan uw ogen is zy een zuchjen uyt uw boezem rijzen Uw byzijn haagt my meer Uw kloek verstand Van uw gezicht noch niet op uw hart geblikt Quijntge wijl uw Minnaar in verlangen vuur dat in uw hart Uw bleeke wang de lusten van uw grage ziel verraân dicht gy in uw zin Voor desen was uw allergroost vermaak En laat uw lief alleen Uw lust tot wraak smelt ik trots uw wanen in tranen brout gy door uw schenden elenden bedroefde en volg uw minnaar na bedroefde en volg uw minnaar na Uw aanzicht niet met nevel te als ik 'er uw oogjes zo zoet stijve vree-zuyl stut uw huys Zoo mach uw Trouw Van ons geteelt uw brave ziel vernoegen staan voor al uw leven Toont uw goddelijk vermogen MYn schone droog uw tranen af Uw diepe zuchten Wat peinst uw ziel op vollegende Ai kom omhals uw minnaar dan mijn Smoren in uw roem Een kusjen van uw rozemont gegeven dat 'er uit uw schreiende oogjes dreef het purper van uw kaakjes hangen bleef Dat in uw sterke spieren zit O brave jongeling uw trouheid in het Voor al uw trouwe diensten AY tortelduifjen staak uw treuren der vryers van uw tijd Uw jonge jeugd was los en hart niet in uw boezem beven brult vreeslijk naar uw leven Onzalige dat nooyt uw lichaam rot Uw naam die zy de weereld smoort gy in uw zonden na dat gy uw lusten hebt geboet door mijn of uw vergooten bloed om en stroop uw kling of 't Uw blankheyd gelt 'er niet Dat tuygt uw zuchten klagen steene Uw ongeruste levens tijd Wat voed uw ziel al vuur'ge Uw allerbeste goet Door uw lonkjes Van uw lipjes 't Vochjen van uw montjen zoet Steek uw hooft ten groenten Uw klachten want my deert uw want my deert uw pijn Nooyt susten uw 't rusten of dan tracht gy uw gangen U in uw huys zo liefelijk als gy naar uw wenschen Uw voester-stee de voeten plant Van al uw Y en Amstel Dan neem uw Lier en schuyl Dat aan uw Oom dien vromen Ik weet uw harsens hierwaard dwaalden Den Hemel hoede uw Schip voor klip Om uw kruyn en blonde Wat men op uw trouw-dag zong Van uw Bloem een jeugdig Leef ook in uw groene kind'ren krans die om uw schedel sluyt Dus stoot uw kruyn der starren zal de dood uw lof verduyst'ren leeft noch in uw zang hier naar Die 'k op uw voorhoofts star zie Uw dwaasheyd gaat my aan het Gy rout uw eygen leed en Waar is uw stoute moed tre Dan sluyt uw oogen en uw uw oogen en uw zinnen My van uw trouw aan d' Zo weldoen ooyt uw ziel behaagden En berg uw selve door de seyde ay staak uw schromen Uw achtbaarheyt mijn graagte word niet
uw' [1]	Uw' ooren vol versaagtheyt blasen
uwe [12]	mijn zuchten op uwe uytgespreyde wicken Wijl gy dan uwe ooge leden dat den Hemel uwe boosheyd straf Oft' uwe horens weg te wonen en geef uwe mijn schoonste bloem van uwe jeugd te spillen Die gesterkt door uwe hand kan lust in uwe schuldstraf rapen hoe ver verwinnen uwe haaren koelte blaaze in uwe zylen Dat zy uwe kruyen verzieren dit hart met uwe degen
uwer [1]	Want t' uwer min heb ik
uws [5]	Uws Vaders Geyt en Stier en ommezien hoe dat uws Vaders huys Verwelkomt aan uws broeders vette dis Weer brengen aan uws vaders kust O Harders die uws Vaders schapen
uyers [1]	kooye met hun Uyers vol gelaan
uyt [67]	Die 'k uyt mijn Amorellaas lippen Uyt u donker weesen uyt de handen mijn gloet weer uyt doen gaan De heele tijd mijns levens uyt EEn straal uyt Leonoraas oogen Blaas uyt blaas uyt ô Blaas uyt blaas uyt ô Leonore Blaas uyt de vlam die Een vlam uyt uw gezicht geboore blus nu blaak nu blus weer uyt Och kom 'er uyt ô puyk der De tranen dreven uyt zijne ogen Hy sturf en blies het leven uyt Daar de Majesteyt uyt blinkt gy een zuchjen uyt uw boezem rijzen Dan vloogzer uyt vloogzer Die mijne vlammen uyt dorft tarten jaar in jaar uyt laat vryen Dan is het uyt riep ter krop uyt bange Als winter-wolven uyt zijn armen bange ziel quam uyt den beezem slippen verwaant de heugnis uyt het hart wringt ten wolken uyt een balderende donder Ten blakende oogen uyt Zy sloot het Zy gingen uyt om vroolijk tijd ziet de kuysheydt uyt haar zeedige oogen loopt niet dikmaal uyt maar stemmig stil gezang noch verder uyt te breyden Te slurpen uyt Silenus kan Steek uw hooft ten groenten uyt Of hebt gy uyt boertery Sy stak haar hooft ten venst'ren uyt En roep hem uyt voor vroom Maar bloed waar uyt het leven swelt Terwijl sy uyt De liefde blixemde uyt haar bruyne en Op roose lippen uyt maar och hoe Voor winter zingt uyt ruygte en hagen Uyt zijne slaap springt en by hoe meer haar licht te spreyden uyt jaagt de beesten uyt de weyden rook ter neuze uyt blaast Schoon uyt rerwijl gy u de Zon rijst uyt de baren Uyt aller menschen ogen lagen Kruyt en bladers hebben uyt Uyt de bloed-bel van Adoon slaat dien vyand uyt het veld bron ten aar uyt wringen was de vee-staf uyt zijn hand Een stem uyt een benaaude krop De hette straald' uyt bey sijn' oogen rook zach rijzen uyt de bomen Gesproten uyt een edel bloed laasten sloop ik stil ten hof-poort uyt sesten dag quam uyt het Noorden ons den dag uyt d' oogen Ter kimmen uyt met weynig kracht De tranen dreven uyt haar oogen Nooyt weder uyt de voorpoort treden scheurt de fakkel uyt haar handen en helm raakt uyt de schede het swarte bloed uyt d' aaren een star die uyt den duyster licht Zijn stralen uyt en schept een
uytgedijde [1]	geele verf der uytgedijde pruym
uytgejaagt [1]	Ten Olm-boom uytgejaagt
uytgespreyde [1]	zuchten op uwe uytgespreyde wicken
uytstraalt [1]	Uytstraalt tot op het vrye hart
uytzicht [1]	voor haar slaapkoets uytzicht speelt