Concordance - under construction

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | S | T | U | V | W | X | Y | Z

ia [1]	Ia wrevelder als een getrede slang
ick [2]	en eer dat ick se heylig noem Ick suchte en quijnde en 't
ieris [1]	Zijn wieken Ieris Regenboog
ik [168]	Ik smolt in weelden heylig montjen mocht ik in hy 't niet ik ga te schanden Door min viel ik de vlam ten toe zoo moet ik blaken Tot dat ik aan het end Tot dat ik aan het end het u dat ik zal quynen Belet my dat ik u omhals Laat ik dewijl 't niet Dat ik u raak mijn Hemel och ik moet versmachten Hemel waar ik nooyt geweest lief ô mocht ik raaken Terwijl ik leef Zag ik u lief gezicht Ik schat die vreughd veel hooger 't wie wil ik acht hem niet Als ik bemin als ik ik bemin als ik bemin een schoone Ik buyg my neer en bie Ik scheyd 'er van ik laatze scheyd 'er van ik laatze ik spoel van ik laatze ik spoel die minne Ik spoel die smart IK brande en braak vast vlam Dien ik helaas wie kan Toen ik 't eerste by Ach ik bid den hoogen Denk niet dat ik verwaten uwer min heb ik mijn lijf gespild Och ik quijnde als vader Ik zucht Toef Mierus toef ik koom Ik volg u achter aan Want ik kan zo snel Dat ik door Status trou Eer smelt ik trots uw wanen Eer zal ik smoren in mijn Eer zal ik smoren Eer zal ik smoren in mijn Sunt ik dat schone hooft Ik schaam my waar ik sta schaam my waar ik sta het weren dat ik tot u ga het weren dat ik tot u ga Ik wil het leven derven en Ik min niet als die dwase Zo hebbe ik ook met stage Als ik wel eer een Zach ik een deel van Zo gaau ik haer kom naderen NImphjen als ik 'er uw oogjes min hoe ken ik u verbeelden Veel liever wooud ik op de dorre Ik Weet je wierd in de Maar dit begrijp ik dat hy schoon Ik heb Radulf met zijn vervloekte Verquikt als ik het lek my Kon ik de rode schaamt' Dorst ik het wagen daar Dies bidde ik schoone voed geen Ik sweer voor 't Wesen van Hoe vaak stond ik u pal Die ik door mijn gebede Zy wou dat ik haar vleiden Naar ik haar hart doorgrief Zal ik de dood verbeien Tot ik in tranen smeld Tot ik als dauw verdwijne Hoe ik om u verliet niet meer hoe ik door min gesart ooyt heen daar ik niet volgen dorst Hoe dikmaal heb ik u het leven waart hoe stutten ik de swaarde En word ik dus met schimp Hoe zoude ik zonder wraak nu Maar ik ben maar een Ik voel mijn menschlijkheyd 't en Ik eysch u voor de kling Ik zal u dezen dag of Uit boertery sal ik wat met u Ik sweer het u by mijner 't onnut dat ik mijne uuren spil Met leering die ik lang voor ydel Ik laat de min zijn gangen Wat deugden zal ik meer de Nijt Mocht ik de slaapkoets van Wat hoef ik mijn gezang noch Ik vin Sint ik Klaryna zag Ik zal voortaan zo straf niet Ik zing met aangenaam vermaak and're dingen acht ik niet Ik gun haar dat haar hun Aan u moet ik klagen Aan u moet ik klagen Wanneer ik verlange dan tracht Ik achte te smachten dit beyden moede dan noem ik u goede Dan zal ik dan zal ik ik dan zal ik u prijzen Zat Appelona die ik sach Mijn Laura dien ik min quam in Ik swijmde en blies het leven Vond ik my toen gewaakt Dit leven zal ik altijd prijzen een Swaan lijde ik het leven af Wanneer gy zegge ik daar in vreden Zing meerder als ik u wel zeg Wiens schoonheyd ik zo hoog bemin Ik weet uw harsens hierwaard dwaalden Ik weet het waar u geest Viermaal zag ik u verjaren Driemaal vlocht ik u eens krans Maar wat zal ik nu verkiezen 't Was ik wensch dat gy En nu zien ik dezer menschen Luyster spits ik wensch u dit Mocht ik mijn Vaders vee Ik sleet mijn dagen in de Gy brout ik sweer 't by gy dat zaagt ik weet de haren Ik sal u op mijn armen Ik sal u trots d' onstuyme U kan ik niet vergeten 't Dan waar ik min om u Ik sweer by 'tgeen ik 't sweer by 'tgeen ik 't meest beminne Ik was wel eer een lief Ik had noch susters noch gebroeders Ik wierd alleen als 't hoogste Ik soog het Vorstelijke bloed Ik minde hem ja ik kan minde hem ja ik kan 't niet toef tot dat ik dezen Helt Ik wachten naar dien tijd met Nu waar ik bang nu wederom Wanneer ik wandelde in den Vaak keek ik om door 't Ten laasten sloop ik stil ten hof-poort Ik noemde hem lief hy noemde weer hoe lange ik beyden Ik stont alleen bedroeft en schreyden Ik schrikten van het rislen eener Ik wist niet wat ik had wist niet wat ik had te denken Ik twijffelde of gy my verlaten Ik schrok my onvoorsiens op 't Ik seyd' haar dat ik u seyd' haar dat ik u moest wachten Drie Maanden sleet ik so in angst Ik sach haar een verdwaalde knaap Gy weet dat ik veel liever sterven spoort waar dat ik hene ga Dat ik u sie Maar Ik socht en liep my self Ik suchte en riep Mijn Leliane Ik doolden met een hart vol Quam ik ter plaats daar ter plaats daar ik u liet d' Ype maar ik vond u niet Denk schoone hoe ik was verslagen tijd af hebbe ik het land doorsocht 't Argivina die ik bemin Nu raak ik weer van daar Haast waar ik dood gestikt in Ik bidde Argivina voor Venus aan
ikje [1]	Als ikje nu maar vinden
immer [1]	Hoe schoon hy immer schijnen mag
in [278]	vuur verdrenkt hy in de vloet der Een hart in rouw verdronken In vreugden door-heet Als zy in 't uchtent bloozen Ik smolt in weelden Ja heylig montjen mocht ik in Had geen leven in mijn zin de lekk're Bey in speelt Ga met my in liefdens gaarde Gaan wy in het groene wout Door liefde in 't hart geschreven In linden en abelen abelen populieren 't Vinkjen dat in Dat toont zich in het minnen Godendom om hoog in 's hemels zalen In Vrouwe-min ontvonken kroon om hoog in 's hemels zalen IN 't vuyr stak my de Mijn leven staat in zijne handen Mijn troost schuylt in zijn volle kaaken Mijn jeugdig hart in lichte brand Een klank die in de wilde plaatzen In bos en bergen zich versteekt hy zich spiegelde in de beeken Nimphjes wenschen my in 't riet Langs 't aanzicht in de glaze beek smolt als sneeuw in zonne-schijnen En zoeltjes gonzen in het donk're bos En tuytze in Felaas oor ô by donk're maan in guurte wint en en droomt gedooken in de veer Voor uw schoot in rouw verdrinkt Daar hy Rozelinde in voet In het diepste der nacht In zuyv're minne-gloet de laaste snikken Zoo ys'lijk gieren in mijns vaders ooren toe kaatst als in 't wout Te blyven in de ly koude en hartheyt in bedwang liefde nam my in sijn handen maakt my gloeiende in de gloed Die haar spieg'len in de glazen Amstelstroom Als 't zonne-schijntje in het koude Staakt gy my in lichte vlam wijl uw Minnaar in verlangen stikt Smeulend vuur dat in uw hart Wat dicht gy in uw zin In het woeste wilde Tot in het graf Tot in de dood Toen riepse als in een droom aan het swijmen in het gras In 't bosch heel droef schopt my levende in het duister graf schopt my levende in het duister graf trots uw wanen in tranen zal ik smoren in mijn eigen rou zal ik smoren in mijn eige rou brengt de menschen in een diep gequel brengt de menschen in een diep gequel gy so licht in liefde blaken In 't duister als gy eertijds In 't bosch op bergen en op bergen en in dalen In schaduw van een bruinen Eekelboom wezen speelt my in de zin DUifjen in de hazelaren Tirsus hart in lichte gloed Klevende in haar kropjen wroed roert de liefde in jonge harten In eene klomp tot man en Door kuyse min in volle weelde swemmen Haar spiegelen in den Rijn daer onversiens en graastme in 't jeugdig groen In schoonheit als den hogen Eekelboom In 't Lindebos als d' Els In bei haar hande en kust straks het fluitjen in zijn zak huis ten velde in met gemak In stroompjes van Necter en zuchtende een mensch kan in zijn hooft besluiten In eenen hut geboud van Vissers In rust en vree In 't eenig leven zonder wederga wel mijn hals-vrund in den staat Weet je wierd in de blanke krop In de liefelijke ly Anders leyd het in haar zin En ruigten in het wilde sproot Haar jaar in jaar uyt laat vrindelijk strijkt strijkt in slaap valt blijft d' aarde in haren stand In de zoete ly Bespiegel u maar in het Bruydjes ogen In de min verwart list de Visscher in zijn fuyk hier gerust en mak ten kerker in Spoel de lippen in het ront min die hier in d' oogen En verkeeren ys in brand En staal in vuur HIer spiegel zich de weereld in goeit en bloeit in volle waelden In vrede en vreugde kunnen leven In 't wilde woud een ys're In mijn doorluchtig bloed Smoren in uw roem Dat in uw sterke spieren riep de Min-god in zijn ooren In 't midden van de nacht jongeling uw trouheid in het minnen mijn grootste ziel in wederliefde blaakt In weelde en saligheid In vreugde een lange tijd stak mijn Lief in 't harte Tot ik in tranen smeld donkre nacht schuild in den dag Hem in haar schoot te hem verwaand verwacht in 't veld Sliep heel gerust in d' armen van wensch Revildo baade in weelden In 't lonkend schoon van eenen dat sy hem in hare schoot ontfing stil den Man in d' ooren bijten door dees maar in wraak herbooren ward mensch kan lust in uwe schuldstraf rapen het hart niet in uw boezem beven boelin en smolt in hare schoot man haar dit in 't aansicht snaauden Als in den buyk der der dieren sterf in schanden hoe smoort gy in uw zonden staan met traanen in zijne oogen In 't hevigste gevecht der bloedige De degen in de vuyst beharnast stem hem klinken in het oor Astors kling getapt daar rentze grimmig in haar zijn bloed in 't aansicht spat En lach gestrekt in 't groene gras bloem der Vrysters in haar tijd Eerse in der aerden wierd hijgde en seeg in 't klaver neer Die nu al in sijn armen ley knaap het blijft in dese heggen De vryer lachten in sijn vuist Dariede heeft in 't veld hare Yssel-swaan verschuyl u in het riet In 't bloempjen van de jeugt men haar bekijkt in kuysse schaamte ontsteeken Die in de klaver weyt Zit zy in huys en leest kleyne pluym-gediert gewoon in 't groen te In 't bloempjen van de jeugt 't geen gy in den uchtend ziet Daar geen vernoeging in Dat in de vreugden zit Praat nimmer min in my In 't wulps en brandend maagden waar schuylje hier in 't groen Raaken in een diep gepeyns In een vuur van ongedult Daagt alle smart in 't velt Die in de strikken viel Dit zong Urmedon in der nacht Bekans in lust versmacht Bekans In 't laauwe bloed door 't Als Mars in 't blanke staal is het goed in 't velt te dagen zo stadig in 't jagen men wat 'er in het wezen Venus vingse strakx in eenen Onverdronken in de Wijn Schoon daar in wierd uitgegoten IN 't rijzen van den koelen In de schaauw der bomen In de Moedernaakt in eene beek daer hy sliep in 't woud In een zeel van kruyt en list te domp'len in een treur of ik min quam in mijn Slaapsaal treden hoe koud sette in een vlam al de Zaal in lichte vlam en my toen gewaakt in eene donk're nacht Word verguygelt in de wind Met de dood in duysterheen d' onrust niet in 't hart en In 't veld zijn dagen af In 't land-huys onder 't lage Een koele wint in hooge beuken ruyst dat men word in zoeten slaap gesuyst ronkt en droomt in vreden Hoe in het groen de U in uw huys zo zeylt den Havik in de lucht dat de Zon in 't weste aan dan blijft men in der muyten groeyt het roet in schoorsteen hoeken gaat te gast in boeken Men braat in d' as Kastanien In 't veld zijn dagen af In 't vette en vruchtbaar Pruisen-lant In koele schaau van eenen Olm-boom Zaagt in 't verschiet de liet u vluchtende in der nacht In lichte vlam door 't vuur zegge ik daar in vreden En welstant vind in volle leden Lier en schuyl in 't Eekelwout In 't kriekjen van den koelen In 't vrye en goude Holland Zo liefelijk gedooken in het riet Een koelte blaaze in uwe zylen het speelt noch in mijn zinnen 'er zo veel in het wenschen Steekt in menschelijken zegen Leven schoonder in haar zaat Leef ook in uw groene kind'ren Leef in vreede leef in in vreede leef in vreugde Leef in eeren leef in in eeren leef in deugden Leef in wijsheyd en verstant aarde en lucht in een te mengen Dit wezen quam in 't licht te daar de liefde in woont Dat dadelijk in min verwart O Swaan die in den Æmstel speelt Gy leeft noch in uw zang hier Te weten God in 's Hemels Zalen EEn knaap in 't bloejen zijner sleet mijn dagen in de zee met de staf in 't zant lobden hy al in de golven Haar monster-deel schuyld in de baren In 't borst-stuk van de harde Die bliesen in Kleenardes vonken setten 't hart in vlam en vuur De Zon verzonk in Tetus stromen lag een doodshooft in het gras Hy koomt tot in de keuken streven harte klopt hem in het lijf Hier bleefse weer in suchten steken kost gy vliegen in de lucht Gaarden legt besloten in een muur was een donder in sijn ooren Mijn jeugdig hart in eene lichten brand Was 's uchtens in den koelen dage Wanneer ik wandelde in den Hof Vaak waren wy in angst en zorgen Ons Vaderland verdwynen in 't verschiet lot te wuft in 't wenden Herschept de vruugden in elenden als de Zon in 't Westen sonk En flikkerde in de lucht het En ons in schaduw van de Quam scheem'ren in haar aangesicht neer en sweem in 't groene gras viel my suur in 't bos belanden sleet ik so in angst en rou hier quam rusten in sijn slaap hooft sien hangen in de schou sy de Godheyt in den hooge In 't kriekjen van den koelen In Dorp en Stad door Woude Met gloênde Fakkel in de hant drijftse haar blakende in 't gesicht In 't kamp-perk of op 't En verft zich in de strot van zo ver tot in haar Vaderland grijze Vader baade in vreugd In lust en rust en welbehagen Want in haar wezenstrek speelt ziel die tintelt in haar bruyn gezicht Hoe schoon hy in de geurige uchtend En trekt in schaauw een diepsel ik dood gestikt in diepe lust Geneuchte in 't speelen van
indien [4]	Indien dat hy rechtschapen mint Indien het leven 't schoonste zy Indien gy dan niet weer naar INdien 'er dan een Venus zey
ingang [1]	vand aan d' ingang van een laan
ingeslopen [2]	Ten veynster ingeslopen En quam ten lichaam ingeslopen
inne [2]	schoon en haag'lijk inne speeld Of geef u vaardig boswaart inne
iongelings [1]	meer dan 's Iongelings van steen
is [104]	DE liefde is stark genoeg om Gelukkig is zijn staat Gelukkig is zijn leven Dien het is gegeven Als het hart is doorgebrooken OCh hoe is mijn lot zoo aan uw ogen is zy vast vertuyt 't IS een vermaak 't een vermaak 't is een vermaak te Dat is een min die 't Is zotterny IS 't Maagden hartjen meer dan Mijn stookebrand is hard en kout Het Nimphjen is der liefden tang Dat is niet reins 't Is dwaze waan De min is zoet Gulle liefde 't is te sno Mierus is getrouheyts baak 't Is verloren Is rijkdom waarder als een schone Is rijkdom waarder als een schone niet mijn min is goet Mijn minnaar is geen stier o s' Is klaarder dan den Haar byzijn is my soeter dan Tegens liefden is geen wapen Maagde liefden is geen schand 't Is wel waar gy Dan is het uyt Wie liefde schuwt is door d' waan Liefdens vreugd is eel De Min is wonder wie hem Sy is nooit recht geweest Is my een Rijksstaf waard sluimerende ziel 't is 't knaapjen dat 't Is waan 't is Is waan 't is ydel dat sy Is dit getrouwheyds loon mein-eedige verrader Is 't al vergeten ach ondankbaare mijn min dat is genoeg betoont hoon verrader 't is een wonder O hemel is het ooit gehoort Maar 't is vergeefs wat voorbeeldt Het is verlooren Dies is 't onnut dat Mijn Nimph is blanker dan de Waar is 'er schoonder schoon Mijn lief is jeugdiger dan d' Mijn lief is bolder dan de Nu bleek is en nu bloost Mijn liefsten is volmaakt wie wijst Ze is fier en dart'ler Wie is zoo redenrijk als Wie is 'er zo volmaakt Ze is achterdenkende en voorzichtig Is een gemoet Wat is een bloot gezicht Of is het noch al Het is een eeuwig duurend Van ouds het is een zoet en Het is de schoone Min Of't is geweest Is dit het pit van zoetigheyd Is blint Wat is de maagdom zoet Geveynstheyd is ten troon gezeten Maar anders is 't by my Mijn wrevel is gedaan Is 't leven schoonder dan de De min is 's levens stof Dat is een schoone Maagt Dan is het goed in Dat dunkt my is een beter minne Dat is een soeter levens Dit uurtjen is hene dit weder glijden der tijden is beter te lijden Den dach is aan 't rijzen 't Is geen wonder want Al wat trots is doet gy dalen Nu is 't nu is is 't nu is 't geweest het geweest het leven is een droom DRoom is 't leven anders mensch wien 't is gegeven O hoe pleyzierig is 't te kruypen Klok-hen raast en is beducht mensch wien 't is gegeven Op zijne koets is om gevaren u geest mede is vermaakt 's levens maat is opgevult Is rijk en een gelukkig man Hy is op wijsheyds top Zo is 't nochtans niet Zy is van vele wel Verschrik niet schoonse hoog en steyl is 'er op dien top al heyl is Waar is uw stoute moed 't met u is gegaan Maar seg hoe is 't geschiet 't Is 't Wijf Vrees Zo is 't Argivina die 't Is schoon te zien 't Is al volmaakt geschapen