Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616)

Table of contents ↑

← Content: PreviousContent: Next →

Qui me nourrist, m'estaind. [29]


he1616029pict

Back to top ↑
29. Qui me nourrist, m'estaind.


29. Qui me nourrist, m'estaind.
Het gene dat de torts ontsteeckt en doetse branden,
Dat selve blustse weer soo haest men keert zijn handen.
Soo gaet het in de min. O wreeden brandt, O brandt,
VVat baet mijn wijsheyt my, oft' treffelick verstandt?
Ick loop her ende weer, ick gae nu soo veel daegen,
En soecke dees en die, om mijnen noodt te klaegen.
Ick moet weer na het vier, de gene die 't my doet
Als oorsaeck van mijn vier, mijn vier oock blussen moet.

Back to top ↑

Sources and parallels