Jan van Hoogstraten, Zegepraal der goddelyke liefde (1709)
Table of contents ↑Set uwe Reys, Na Gods Paleys [24]
XXIV.
Set uwe Reys,, Na Gods Paleys.
Amor est et nauita vitæ.
De Liefde is ook Stuurman des levens.
XXIV.
GEZANG.
Vois: Ballet Royal.
Of
Schoon Isabel, hoop van myn leven.
O Mens! die op de woeste baren bis
Van 's werrelts zee, bis
Het zielgevaar eens veylig hoopt te ontvaren, bis
Aan geruste ree. bis
Zie voor u, myd de blinde klippen, bis
Die te vreezen staan: bis
Op dezen Oçeaan, bis
Den storm en stryd te ontglippen: bis
Is de dood ontgaan. bis
Hoe menig onweer aangestoven, bis
Dreygt mast, en schip; bis
Wanneer het bruld, en roert de gronden boven. bis
Hier gaapt zand, en klip. bis
Daar komt de zielenroover zweven bis
Met zyn helse boot, bis
En dreygt met wissen schoot, bis
Uw kiel de laag te geven, bis
Daar gy zwerft in nood. bis
Wat raad om dit gevaar te myden?
Zet Liefde aan 't roer,
Gewoon met vlees en werrelt hier te stryden,
Trots al 't hels rumoer:
Met hem, raakt gy den hoek te boven.
Hy vreest storm nog stryd,
En overwind altyt.
O Liefde! waard te loven,
Daar gy stuurman zyt.
Stuur 't Schip van ons bouvallig leven,
En vier het zeyl.
Uw Wapentuig in vlag, en doek gedreven,
Spelt der zielen heyl.
De nagels die het vlees doorboren,
Met de Doornekroon,
De Roe van smaat, en hoon,
De deugd om laag beschoren,
Wyst na 's Hemels Troon.
Hier uit ryst eewig triomferen.
Schep moed ô ziel.
Laat al het hels gespook u vry braveren,
Gy behoud uw kiel.
Stuur dus de steven naar het baken
Van het eindloos ligt.
'K zie Jesus aangezigt,
Vol Liefde, u zelf genaken,
Daar het al voor zwigt.
Gelukkig die zig met Gods Liefde scheep begeeft;
Wiens levens Schip door zee van 's werrelts onweer streeft.
Vois: Ballet Royal.
Of
Schoon Isabel, hoop van myn leven.
O Mens! die op de woeste baren bis
Van 's werrelts zee, bis
Het zielgevaar eens veylig hoopt te ontvaren, bis
Aan geruste ree. bis
Zie voor u, myd de blinde klippen, bis
Die te vreezen staan: bis
Op dezen Oçeaan, bis
Den storm en stryd te ontglippen: bis
Is de dood ontgaan. bis
Hoe menig onweer aangestoven, bis
Dreygt mast, en schip; bis
Wanneer het bruld, en roert de gronden boven. bis
Hier gaapt zand, en klip. bis
Daar komt de zielenroover zweven bis
Met zyn helse boot, bis
En dreygt met wissen schoot, bis
Uw kiel de laag te geven, bis
Daar gy zwerft in nood. bis
Wat raad om dit gevaar te myden?
Zet Liefde aan 't roer,
Gewoon met vlees en werrelt hier te stryden,
Trots al 't hels rumoer:
Met hem, raakt gy den hoek te boven.
Hy vreest storm nog stryd,
En overwind altyt.
O Liefde! waard te loven,
Daar gy stuurman zyt.
Stuur 't Schip van ons bouvallig leven,
En vier het zeyl.
Uw Wapentuig in vlag, en doek gedreven,
Spelt der zielen heyl.
De nagels die het vlees doorboren,
Met de Doornekroon,
De Roe van smaat, en hoon,
De deugd om laag beschoren,
Wyst na 's Hemels Troon.
Hier uit ryst eewig triomferen.
Schep moed ô ziel.
Laat al het hels gespook u vry braveren,
Gy behoud uw kiel.
Stuur dus de steven naar het baken
Van het eindloos ligt.
'K zie Jesus aangezigt,
Vol Liefde, u zelf genaken,
Daar het al voor zwigt.
Gelukkig die zig met Gods Liefde scheep begeeft;
Wiens levens Schip door zee van 's werrelts onweer streeft.
TOEPASSING.
OLiefde! vorst van rust, en vree.
Baak voor het schip van 't menslyk leven!
Dat oogende op een goede ree,
Vast heen en weder word gedreven,
Door 's werrelts storm, en zielenstryd;
VVanneer, wanneer zien we eens de stranden,
Daar zig 't gerust gemoed verblyd,
En geene zielenroovers landen?
Ach! Liefde stier ons aan de kust,
Daar 't hart in JESUS liefde rust.
OLiefde! vorst van rust, en vree.
Baak voor het schip van 't menslyk leven!
Dat oogende op een goede ree,
Vast heen en weder word gedreven,
Door 's werrelts storm, en zielenstryd;
VVanneer, wanneer zien we eens de stranden,
Daar zig 't gerust gemoed verblyd,
En geene zielenroovers landen?
Ach! Liefde stier ons aan de kust,
Daar 't hart in JESUS liefde rust.