Daniël Heinsius, Emblemata amatoria (1607/8)
Table of contents ↑Ie reviens de mon gré aux doulx lacqs qui me serrent [11]
11. Ie
reviens de mon gré aux doulx lacqs qui me serrent.
Ten lesten
ben ick vry/ ick ben eens
uytghetoghen/
Ick gae daert my ghelieft/ ten lesten noch ontvloghen
De handt die my soo langh ghevanghen heeft gheleyt/
End my dat schoone licht des Hemels heeft ontseyt.
Ick ben nu vry ’t is waer. wat wil ick doch beginnen/
Hoe lieflick ende soet was my den bandt der minnen?
Ick gae van daer ick quam/ ick vlieghe na de handt/
Om buyten pijn te zijn/ moet ick weer inden bandt.
Ick gae daert my ghelieft/ ten lesten noch ontvloghen
De handt die my soo langh ghevanghen heeft gheleyt/
End my dat schoone licht des Hemels heeft ontseyt.
Ick ben nu vry ’t is waer. wat wil ick doch beginnen/
Hoe lieflick ende soet was my den bandt der minnen?
Ick gae van daer ick quam/ ick vlieghe na de handt/
Om buyten pijn te zijn/ moet ick weer inden bandt.
Translations
|
Ik keer vrijwillig terug naar de banden die mijn binden. |
|
Of my own free will I return to the bonds that bind me. |
|
Eindelijk ben ik vrij. Ik ben er eens op uit getrokken en ga waar ik wil. Eindelijk ben ik de hand die mij gevangen hield ontvlogen, de hand die mij het mooie hemellicht ontzei. Ik ben nu vrij, 't is echt waar, maar wat moet ik beginnen? Hoe liefelijk en aangenaam vond ik de band van het minnen. Ik ga vanwaar ik kwam, vlieg naar de hand. Om van de pijn verlost te zijn moet ik terug in die band. |
|
Een valk die in het luchtruim wordt losgelaten, keert terug naar zijn
meester. Zo prijs ik mezelf gelukkig met mijn slavernij. |
|
A falcon that is set free in the air returns to his master. Thus I call myself fortunate that I am a slave. |
Sources and parallels
- Same emblem in 1601 edition: Je reviens de mon gré aux doulx lacqs qui me serrent [11] (in: Daniël Heinsius, Quaeris quid sit Amor (c. 1601))
[Compare
]
- Parallel for the entire emblem: Camerarius, Symbolorum & emblematum centuriam, bk/embl.
III/29
-
Parallel in the 1616 edition: motto and subscriptio the same, modified pictura (background more detailed, the basket
is lacking, lovers have exchanged positions): Ie reviēns de mōgréaux doulx lacqs qui me serrēt. [35] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616))
[Compare]
References, across this site, to this page:
- Je reviens de mon gré aux doulx lacqs qui me serrent [11] (in: Daniël Heinsius, Quaeris quid sit Amor (c. 1601))
- Ie reviens de mongré aux doulx lacqs qui me serrent. [35] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido (1613))
- Ie reviēns de mōgréaux doulx lacqs qui me serrēt. [35] (in: Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616))