Jan van Hoogstraten, Zegepraal der goddelyke liefde (1709)
Table of contents ↑Geene beuzelingen, maar 't regte [42]
XLII.
Geene beuzelingen, maar 't regte.
Hic optima; hic pessima seruat.
De ces iolijs esprits, l'vn cribre et l'autre esuante.
Et chascun d'eux retient ce qui plus le contante.
Et chascun d'eux retient ce qui plus le contante.
Liefde kiest het beste.
De eene bewaart de beste kleynodien,
d'ander de slegste.
d'ander de slegste.
XLII.
GEZANG.
Vois: Attendez moi sous l'orme.
Of
Nu wagt me voor dat Laantje, &c.
WAt is 't een dwaaz verkiezen,
Om slegt verganklyk goed,
Het Eewig te verliezen;
Daar 't al voor wyken moet.
De Liefde, of hy 't ons leerde,
Wyst dezen handel aan,
Die wykt van de verkeerde,
En houd de regte baan.
Hem kan geen spel bekoren,
Van Teerling, Kaart, of Bal,
Hy leend de kryg geene ooren,
Die 't mensdom brengt ten val.
Tot yders heyl geschapen,
Walgt hy van brand, en moord,
En zoekt geen ander wapen;
Als 't Wetboek van Gods woord.
Hier op, van hoop gedreven,
In vast Geloofs besluyt,
Houd hy den schat van 't leven,
En zift al 't mindere uyt.
Zyn ziele walgt van 't werren,
Daar 't Kerkgeschil mé woed.
Hy kiest geen dóp voor kerren;
Maar 't pit van 't hoogste goed.
O wysselyk verkiezen!
Wat hangt gy dwaze mens,
Aan 't geen gy zult verliezen,
Uw zinlykheit, en wens?
Wat oyt de werrelt baarde,
Hoe schoon het scheen in 't oog,
'T ging ongeagt ter aarde,
By 't eyndloos schoon om hoog.
Wie dan wil triomfeeren,
Volg Liefde, op 't Lydens spoor;
Die geeft het aards begeeren,
Nog de ydelheen gehoor.
Wel hun, die 't beste kiezen;
Als hier te kiezen staat:
Zy zullen niets verliezen,
Als alles hier vergaat.
Geen wonder dat de mens zyn Eewig heyl verliest;
Die voor het Hemels Goud, het aardse slyk verkiest.
Vois: Attendez moi sous l'orme.
Of
Nu wagt me voor dat Laantje, &c.
WAt is 't een dwaaz verkiezen,
Om slegt verganklyk goed,
Het Eewig te verliezen;
Daar 't al voor wyken moet.
De Liefde, of hy 't ons leerde,
Wyst dezen handel aan,
Die wykt van de verkeerde,
En houd de regte baan.
Hem kan geen spel bekoren,
Van Teerling, Kaart, of Bal,
Hy leend de kryg geene ooren,
Die 't mensdom brengt ten val.
Tot yders heyl geschapen,
Walgt hy van brand, en moord,
En zoekt geen ander wapen;
Als 't Wetboek van Gods woord.
Hier op, van hoop gedreven,
In vast Geloofs besluyt,
Houd hy den schat van 't leven,
En zift al 't mindere uyt.
Zyn ziele walgt van 't werren,
Daar 't Kerkgeschil mé woed.
Hy kiest geen dóp voor kerren;
Maar 't pit van 't hoogste goed.
O wysselyk verkiezen!
Wat hangt gy dwaze mens,
Aan 't geen gy zult verliezen,
Uw zinlykheit, en wens?
Wat oyt de werrelt baarde,
Hoe schoon het scheen in 't oog,
'T ging ongeagt ter aarde,
By 't eyndloos schoon om hoog.
Wie dan wil triomfeeren,
Volg Liefde, op 't Lydens spoor;
Die geeft het aards begeeren,
Nog de ydelheen gehoor.
Wel hun, die 't beste kiezen;
Als hier te kiezen staat:
Zy zullen niets verliezen,
Als alles hier vergaat.
Geen wonder dat de mens zyn Eewig heyl verliest;
Die voor het Hemels Goud, het aardse slyk verkiest.
TOEPASSING.
HOe 't hier op aarde woelt, en stryd,
Elk heeft zyn pop om mé te spelen;
Waar mé hy zyne zorgen slyt,
Die 't ongerust gemoed vervelen.
Maar hoe dit jemand ook vermaakt,
Noyt zal het hem genoegen geven.
Voor hy het werreldse verzaakt,
En poogt na 't Hemelse te streven:
Want wat is schoonheit die vergaat,
By 't schoon, dat nimmer ons verlaat.
HOe 't hier op aarde woelt, en stryd,
Elk heeft zyn pop om mé te spelen;
Waar mé hy zyne zorgen slyt,
Die 't ongerust gemoed vervelen.
Maar hoe dit jemand ook vermaakt,
Noyt zal het hem genoegen geven.
Voor hy het werreldse verzaakt,
En poogt na 't Hemelse te streven:
Want wat is schoonheit die vergaat,
By 't schoon, dat nimmer ons verlaat.