Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido, from: Nederduytsche poemata (1616)

Table of contents ↑

← Content: PreviousContent: Next →

Ie reviēns de mōgréaux doulx lacqs qui me serrēt. [35]


he1616035pict

Back to top ↑
35. Ie reviēns de mōgréaux doulx lacqs qui me serrēt.


35. Ie reviens de mon gréaux doulx lacqs qui me serrent.
Nu ben ick een mael los, ick ben eens uytgetogen,
Ick gae daer 't my gelieft, ten lesten noch ontvlogen
De handt die my soo lang gevangen heeft geleyt,
En my dat schoone licht des hemels heeft ontseyt.
Ick ben nu vry. 'tis waer. wat wil ick doch beginnen?
Hoe lieflick ende soet was my den bandt der minnen!
Ick gae van daer ick quam, ick vliege naer de handt.
Om buyten pijn te sijn, moet ick weer in den bandt.

Back to top ↑

Sources and parallels