Ludovicus van Leuven, Amoris divini et humani antipathia (1629)
Table of contents ↑Monitio Amoris [19]
XIX.
Ps.38.
Eccl.41.
Bernard.
LOcutus sum in linguâ meâ; notum fac mihi
Domine finem meum; Et numerum dierum
meorum, quis est, vt sciam quid desit mihi;
Ecce mensurabiles posuisti dies meos, & sub-
stantia mea tamquam nihilum ante te.
Veruntamen vniuersa vanitas omnis homo
viuens.
Veruntamen in imagine pertransit homo; sed
& frustra conturbatur.
Thesaurizat; & ignorat cui congregabit ea.
Et nunc quæ est exspectatio mea?
O Mors! quam amara est memoria tua, homini
habenti pacem in substantijs suis, viro quieto, &
cuius viæ directæ sunt in omnibus, & adhuc va-
lenti accipere cibum. quam horribilis est cogita-
tio tua Amatori luxurioso! non misereris inopiæ,
non reuereris diuitias: non parcis voluptatibus,
non sapientiæ; non nobilitati, non ætati. O homo,
vis vt prosit tibi hæc meditatio? cogita te iam
mortuum, quem scis necessitate moriturum. me-
morare iudicij tremendi discrimen, ardentis ge-
hennæ cruciatus; & fac nunc quod velles fecisse
tunc. sola hæc cogitatio menti tuæ seriò inculca-
ta, sufficit ad cunctas inordinati Amoris illece-
bras extinguendas.
LOcutus sum in linguâ meâ; notum fac mihi
Domine finem meum; Et numerum dierum
meorum, quis est, vt sciam quid desit mihi;
Ecce mensurabiles posuisti dies meos, & sub-
stantia mea tamquam nihilum ante te.
Veruntamen vniuersa vanitas omnis homo
viuens.
Veruntamen in imagine pertransit homo; sed
& frustra conturbatur.
Thesaurizat; & ignorat cui congregabit ea.
Et nunc quæ est exspectatio mea?
O Mors! quam amara est memoria tua, homini
habenti pacem in substantijs suis, viro quieto, &
cuius viæ directæ sunt in omnibus, & adhuc va-
lenti accipere cibum. quam horribilis est cogita-
tio tua Amatori luxurioso! non misereris inopiæ,
non reuereris diuitias: non parcis voluptatibus,
non sapientiæ; non nobilitati, non ætati. O homo,
vis vt prosit tibi hæc meditatio? cogita te iam
mortuum, quem scis necessitate moriturum. me-
morare iudicij tremendi discrimen, ardentis ge-
hennæ cruciatus; & fac nunc quod velles fecisse
tunc. sola hæc cogitatio menti tuæ seriò inculca-
ta, sufficit ad cunctas inordinati Amoris illece-
bras extinguendas.
Aduis de l'Amour.
XIX.
L'Amour at beau, suggerer des desseins,
Veu que la mort les faict reussir vains,
Et qu' on ne scaict qui des deux est plus fort:
Car si la mort n'at rien qui ne luy cede,
Rien contre Amour, ne peut trouuer remede.
L'vn & l'autre est ineuitable sort.
XIX.
L'Amour at beau, suggerer des desseins,
Veu que la mort les faict reussir vains,
Et qu' on ne scaict qui des deux est plus fort:
Car si la mort n'at rien qui ne luy cede,
Rien contre Amour, ne peut trouuer remede.
L'vn & l'autre est ineuitable sort.
Translations
Admonishment of love. |
Are not the days of my life few? RSV Are not my days few? KJV The few days of life granted to me will come to an end shortly. GH |
You have set limits that it will be impossible to pass. GH Thou hast appointed his bounds that he cannot pass. RSV |
Sources and parallels
- Possibly based on, different motto, nimbus given to Christ-child, in: Antipathia amoris et mortis. [12] (in: anonymous, Amoris divini et humani antipathia (1628)) [Compare]
- Porteman 1975, p. 212. Possibly similar with: Hugo, Pia desideria, bk/embl. 1/12
- Porteman 1975, p. 212. Slightly altered pictura in: Hugo, Pia desideria, bk/embl. 3/41
- Choice between Christ's yoke and the wordly life leading to death in:Rectum judicium [4] (in: Georgette de Montenay/Anna Roemer Visscher, Cent emblemes chrestiens (c. 1615)) [Compare]
References, across this site, to this page:
- Antipathia amoris et mortis. [12] (in: anonymous, Amoris divini et humani antipathia (1628))
- Rectum judicium [4] (in: Georgette de Montenay/Anna Roemer Visscher, Cent emblemes chrestiens (c. 1615))