Jan Suderman, De godlievende ziel (1724)
Table of contents ↑Inleiding
INLEIDING.
EErst wordt de ziel van Godt geraekt:
Zy voelt, en zoo veel mooglyk, slaekt
De banden die de weerelt breidde
En haer ten afgront meê geleidde.
Hier worstelt zy veel worsteling
Eer zy zichzelve heel bedwing'.
Zy poogt zich wakker te verkloeken,
En vordert meer en meer in 't zoeken,
Tot dat zy, na veel smerten, vindt
Hem dien zy teederlyk bemint.
Maer op dien troost volgt weer verlaten.
Zy blyft getrouw. niets kan haer baten
Nogh schaden, 't geen haer Lief niet is.
Daer ryst uit deze duisternis
Ten leste een Licht, dat zyne stralen
Met Goddelyken glans doet pralen
En ongeschapen luister spreit
Van Godts onzichtbre Majesteit.
Nu smelt zy wegh, als heel gelenigt
En met haer' Bruidegom vereenigt,
Dien zy, zelfs in verlating, mint.
O Liefde die het al verwint!
EErst wordt de ziel van Godt geraekt:
Zy voelt, en zoo veel mooglyk, slaekt
De banden die de weerelt breidde
En haer ten afgront meê geleidde.
Hier worstelt zy veel worsteling
Eer zy zichzelve heel bedwing'.
Zy poogt zich wakker te verkloeken,
En vordert meer en meer in 't zoeken,
Tot dat zy, na veel smerten, vindt
Hem dien zy teederlyk bemint.
Maer op dien troost volgt weer verlaten.
Zy blyft getrouw. niets kan haer baten
Nogh schaden, 't geen haer Lief niet is.
Daer ryst uit deze duisternis
Ten leste een Licht, dat zyne stralen
Met Goddelyken glans doet pralen
En ongeschapen luister spreit
Van Godts onzichtbre Majesteit.
Nu smelt zy wegh, als heel gelenigt
En met haer' Bruidegom vereenigt,
Dien zy, zelfs in verlating, mint.
O Liefde die het al verwint!