Daniël Heinsius, Ambacht van Cupido (1613)
Table of contents ↑Imaginem eius mecum gesto. [5]
Non ego Apellæâ pingam te, Vita, tabellâ:
Effigies animo stat tua picta meo.
Effigies animo stat tua picta meo.
Het beelt van die ick volg is in mijn hert geschreven:
Dat vvesen, dat gesicht, dien toovenaer dien lach,
Staet altijdt in mijn sin, en is daer in gebleven
Geschildert, van den tijdt, dat ick haer eerstmael sach.
Ick draech het vvaer ick gae: en als ick vvil gaen smaecken
Een gans volmaeckte vreucht, soo denck ick vvat zy doet.
Dan sie ick haer voor my. maer als ick haer vvil raecken,
Haer rechte schildery treck ick uyt mijn gemoet.
Dat vvesen, dat gesicht, dien toovenaer dien lach,
Staet altijdt in mijn sin, en is daer in gebleven
Geschildert, van den tijdt, dat ick haer eerstmael sach.
Ick draech het vvaer ick gae: en als ick vvil gaen smaecken
Een gans volmaeckte vreucht, soo denck ick vvat zy doet.
Dan sie ick haer voor my. maer als ick haer vvil raecken,
Haer rechte schildery treck ick uyt mijn gemoet.
Je ne veux emprunter ny le pinceau d’Apelle,
Ny l’artiste burin d’un renommé graueur:
Pour peindre les attraicts, que ta face recelle,
Je tire ton pourtraict, du profond de mon coeur.
Ny l’artiste burin d’un renommé graueur:
Pour peindre les attraicts, que ta face recelle,
Je tire ton pourtraict, du profond de mon coeur.
