Jacob Cats, Proteus (1618)
Table of contents ↑Tibi mors, mihi vita. [30]
[blanco]
[blanco]
[blanco]
Dat dees verstickt, den dien verquickt.
Hoe vreemt speelt Venus kint ontrent de ziel der menschen,
Ons sinnen gaen een streeck, meest anders als wy wenschen,
Siet! Els loopt nae de puyt, en herbergs' in haer hant,
En wijst een, die haer bidt, aelweerdelijck van kant.
Segt, puytjen, segt, waerom en magh ick niet verwerven
Het geen u doet de doot, en my bevrijt van sterven?
Waerom ghewert ons niet dat elck van ons behaeght,
Aen u de vuyle poel, aen my de schoone maeght?
Ons sinnen gaen een streeck, meest anders als wy wenschen,
Siet! Els loopt nae de puyt, en herbergs' in haer hant,
En wijst een, die haer bidt, aelweerdelijck van kant.
Segt, puytjen, segt, waerom en magh ick niet verwerven
Het geen u doet de doot, en my bevrijt van sterven?
Waerom ghewert ons niet dat elck van ons behaeght,
Aen u de vuyle poel, aen my de schoone maeght?
Onder vrientschap schijn, het quaetste fenijn.
Wel maecht! u warme hant maeckt dat dees puyt dus cranck is,
En 'tis de rechte streec, die huydens-daechs in swanck is,
Ghy biet aen d'arme vorsch u vrientschap, soo het schijnt,
Maer laes! ghy touftse soo, dats' in u hant verdwijnt.
Geen vier brant sonder roock, gheen huys valt sonder craken,
Den hont bast eer hy bijt: merckt hoet de menschen maken,
Hun lach is dreyghement: door heusheyt stortmen bloet,
Int groeten, schuylt een vloeck; wie can zijn op sijn hoed'?
En 'tis de rechte streec, die huydens-daechs in swanck is,
Ghy biet aen d'arme vorsch u vrientschap, soo het schijnt,
Maer laes! ghy touftse soo, dats' in u hant verdwijnt.
Geen vier brant sonder roock, gheen huys valt sonder craken,
Den hont bast eer hy bijt: merckt hoet de menschen maken,
Hun lach is dreyghement: door heusheyt stortmen bloet,
Int groeten, schuylt een vloeck; wie can zijn op sijn hoed'?
IACOB. 1. 9.
Een broeder die verneedert is, roeme in zijn hoocheydt; En die rijcke is, roeme in zijne verneederinge; want hy sal als een bloeme des gras vergaen.
Een broeder die verneedert is, roeme in zijn hoocheydt; En die rijcke is, roeme in zijne verneederinge; want hy sal als een bloeme des gras vergaen.
Sluyt in een warme hant een puyt, sy sal versticken;
Doet sulcx aen t'hinnen-jonck, het sal daer deur verquicken.
Den aertschen mensch, van God versocht door tegenspoet,
Beswijckt, als sonder troost, en stracx verliest den moet.
Den vromen, door Gods hant ghebracht in bitter lijden,
Wert op-gheweckt door tucht, en voelt een soet verblijden:
Hoe hy meer wert verdruckt, hoe hy meer crachts verwerft,
Waer door den vromen leeft, daer door den boosen sterft.
Doet sulcx aen t'hinnen-jonck, het sal daer deur verquicken.
Den aertschen mensch, van God versocht door tegenspoet,
Beswijckt, als sonder troost, en stracx verliest den moet.
Den vromen, door Gods hant ghebracht in bitter lijden,
Wert op-gheweckt door tucht, en voelt een soet verblijden:
Hoe hy meer wert verdruckt, hoe hy meer crachts verwerft,
Waer door den vromen leeft, daer door den boosen sterft.
Sources and parallels
-
Tibi mors, mihi vita. [31] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))
[Compare
]
References, across this site, to this page:
- Tibi mors, mihi vita. [31] (in: Jacob Cats, Sinne- en minnebeelden (1627))