Hermannus Hugo, Pia desideria (1624)
Table of contents ↑Syllabus
SYLLABVS
Libri secvndi
DESIDERIA
ANIMÆ SANCTÆ.
XVI. COncupiuit anima mea desiderare iustificationes tuas. Psal. 118. XVII. Vtinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas iustificationes tuas. Psal. 118. XVIII. Perfice gressus meos in semitis tuis, vt non moueantur vestigia mea. Psal. 16. XIX. Confige timore tuo carnes meas, à iudicijs enim tuis timui. Psal. 118. XX. Auerte oculos meos ne videant vanitatem. Psal. 118. XXI. Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, vt non confundar. Psal. 118. XXII. Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis. Cant. 7. [blanco]
XXIII. Trahe me post te, curremus in odorem vnguentorum meorum. Cant. 1. XXIV. Quis mihi det te fratrem meum sugentem vberæ matris meæ, vt inueniam te foris, & deosculer te, & iam me nemo despiciat. Cant. 8. XXV. In lectulo meo, per noctes, quæsiui, quem diligit anima mea; quasiui illum, & non inueni. Cant. 3. XXVI. Surgam & circuibo ciuitatem; per vicos & plateas, quæram quem diligit anima mea; quæsiui illum, & non inueni. Cant. 3. XXVII. Num quem diligit anima mea, vidistis? paullulùm cùm pertransissem eos, inueni quem diligit anima mea; tenui eum, nec dimittam. Cant. 3. XXVIII. Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domini Deo spem meam. Psal. 72. XXIX. Sub vmbrâ illius, quem desideraueram, sedi. Cant. 2. XXX. Quomodo cantabimus canticum Domini, in terrâ alienâ? Psal. 136.
Libri secvndi
DESIDERIA
ANIMÆ SANCTÆ.
XVI. COncupiuit anima mea desiderare iustificationes tuas. Psal. 118. XVII. Vtinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas iustificationes tuas. Psal. 118. XVIII. Perfice gressus meos in semitis tuis, vt non moueantur vestigia mea. Psal. 16. XIX. Confige timore tuo carnes meas, à iudicijs enim tuis timui. Psal. 118. XX. Auerte oculos meos ne videant vanitatem. Psal. 118. XXI. Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, vt non confundar. Psal. 118. XXII. Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis. Cant. 7. [blanco]
XXIII. Trahe me post te, curremus in odorem vnguentorum meorum. Cant. 1. XXIV. Quis mihi det te fratrem meum sugentem vberæ matris meæ, vt inueniam te foris, & deosculer te, & iam me nemo despiciat. Cant. 8. XXV. In lectulo meo, per noctes, quæsiui, quem diligit anima mea; quasiui illum, & non inueni. Cant. 3. XXVI. Surgam & circuibo ciuitatem; per vicos & plateas, quæram quem diligit anima mea; quæsiui illum, & non inueni. Cant. 3. XXVII. Num quem diligit anima mea, vidistis? paullulùm cùm pertransissem eos, inueni quem diligit anima mea; tenui eum, nec dimittam. Cant. 3. XXVIII. Mihi autem adhærere Deo bonum est; ponere in Domini Deo spem meam. Psal. 72. XXIX. Sub vmbrâ illius, quem desideraueram, sedi. Cant. 2. XXX. Quomodo cantabimus canticum Domini, in terrâ alienâ? Psal. 136.