Hermannus Hugo, Pia desideria (1624)
Table of contents ↑Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas iustificationes tuas! [17]
QVòferar? ambiguos aperit mihi semita
Calles;
Semita non vno tramite secta vias.
Illa tenet dextram, partem tenet illa sinistram,
Hæc tumet in cliuos, vallibus illa cadit:
Hæc faciles aditus, aditus habet illa malignos,
Explicat illa vias, implicat illa dolos:
Quoque vel hæc tendat, vel quò se porrigat illa,
Exitus implexo fine videre vetat.
Non ita, quæ partes via se findebat in ambas,
Herculis ambiguum fecit euntis iter,
Nec totidem refluis Meander flectitur vndis,
Ipse suis qu amuis obuius erret aquis.
Nec labirynthæi tanta est fallacia tecti.
Curua licet varijs torqueat antra vijs.
Heu, grauiora meos cohibent discrimina gressus!
En geminâ dubiam parte pericla premunt.
Non ego quæ metuam diuortia mille viarum;
(Solus Dædaleâ, qui fuit æde labor)
Sed præter varios curuis ambagibus orbes,
Nox etiam cœcas celat opaca vias;
Nulláque se presso monstrant vestigia signo,
Quâ populus trito calle, notârit iter.
Et licet explorem prætensis obuia palmis,
Et vitem obstantes, tubera dura, petras.
Vix satis inceptos ausim producere cursus,
Sed retinent timidum noxque, dolusque, gradum.
Lassus vt ignota cùm fors regione viator
Opprimitur nebulâ præcipitante diem:
Nullaque iam toto collucent sidera Cœlo,
Nec propè sunt vllæ, rustica tecta, cafæ;
Nullaque signato callem not at orbita sulco,
Vlla nec humano semita trita pede;
Nec scit, an in syluas, an eat ruiturus in vndas,
Longiùs inceptam siparet ire viam,
Tum loca clamosis latè omnia vocibus implet,
Pastoris vocitans rure vagantis opem.
Vtque vel è stabulis tacitisque quis audiat antris,
Ingeminat longos, terque quaterque sonos.
Omnis at in surdas clamor volat irritus auras,
Nullaque Pastoris verba remissa sonant.
O quis in his tendat mihi stamina fida periclis!
Quis Deus, in tantâ, sit mihi nocte Pharus?
Isacidas quondam per inhospita regna vagantes,
Insolitas docuit clara columna vias:
Stella comes monuit Nabathæos lumine reges,
Paruque Bethlemiæ duxit in antra domus.
Quin recreant trepidos, fratrum duo sidera, nautas
Tu quoque mî gemini Castoris ede facem.
Gnosis aberrantem reuocauit Thesea filo,
Et fuit Hero tibi nocte, Leandre, Pharus.
Ecce ego sum Theseus, vice tu mihi sis Ariadnes,
Herus agasque vicem, quando Leander ero.
Aspicis vt multi, vaga turba, per auia currant,
Et suus huc, illuc, quemlibet error agat?
Hic cadit ignota præceps Regione viarum,
Ille vago cæcum tramite versat iter:
Hic celerat cursus, hic passu deside lentat;
Sæpiùs ille suos fertque refertque gradus:
Hic diuersus abit; lateri latus ille propinquat;
Hic Comitis ductu fallitur, ille suo:
Perpetuos aliquis vestigia flectis in orbes;
Alter in obliquas voluitur vsque vias:
Hic ratus ad certam cursu se tendere metam,
Decepto repetit limina prima pede:
Denique in errorem facto ruit agmine vulgus,
Quodque tenere decet, vix tenet vllus iter.
O vtinam, recto tendat mea semita ductu,
Nec dolus, infido tramite, fallat iter!
Qualis at excusso fugit irreuocabilis arcu,
Dum volat ad certum missa sagitta locum;
Talis in-offenso festinet limite cursus,
Quâ tua nempe monent tendere iussa, viâ.
Esto igitur, mea lux, quoties iaculabere, neruus;
Quemque petis iaculis, sint tua iussa, scopus;
Quaque petiturus candentia signa sagittâ es,
Illa ego sim digitis lecta sagitta tuis.
Semita non vno tramite secta vias.
Illa tenet dextram, partem tenet illa sinistram,
Hæc tumet in cliuos, vallibus illa cadit:
Hæc faciles aditus, aditus habet illa malignos,
Explicat illa vias, implicat illa dolos:
Quoque vel hæc tendat, vel quò se porrigat illa,
Exitus implexo fine videre vetat.
Non ita, quæ partes via se findebat in ambas,
Herculis ambiguum fecit euntis iter,
Nec totidem refluis Meander flectitur vndis,
Ipse suis qu amuis obuius erret aquis.
Nec labirynthæi tanta est fallacia tecti.
Curua licet varijs torqueat antra vijs.
Heu, grauiora meos cohibent discrimina gressus!
En geminâ dubiam parte pericla premunt.
Non ego quæ metuam diuortia mille viarum;
(Solus Dædaleâ, qui fuit æde labor)
Sed præter varios curuis ambagibus orbes,
Nox etiam cœcas celat opaca vias;
Nulláque se presso monstrant vestigia signo,
Quâ populus trito calle, notârit iter.
Et licet explorem prætensis obuia palmis,
Et vitem obstantes, tubera dura, petras.
Vix satis inceptos ausim producere cursus,
Sed retinent timidum noxque, dolusque, gradum.
Lassus vt ignota cùm fors regione viator
Opprimitur nebulâ præcipitante diem:
Nullaque iam toto collucent sidera Cœlo,
Nec propè sunt vllæ, rustica tecta, cafæ;
Nullaque signato callem not at orbita sulco,
Vlla nec humano semita trita pede;
Nec scit, an in syluas, an eat ruiturus in vndas,
Longiùs inceptam siparet ire viam,
Tum loca clamosis latè omnia vocibus implet,
Pastoris vocitans rure vagantis opem.
Vtque vel è stabulis tacitisque quis audiat antris,
Ingeminat longos, terque quaterque sonos.
Omnis at in surdas clamor volat irritus auras,
Nullaque Pastoris verba remissa sonant.
O quis in his tendat mihi stamina fida periclis!
Quis Deus, in tantâ, sit mihi nocte Pharus?
Isacidas quondam per inhospita regna vagantes,
Insolitas docuit clara columna vias:
Stella comes monuit Nabathæos lumine reges,
Paruque Bethlemiæ duxit in antra domus.
Quin recreant trepidos, fratrum duo sidera, nautas
Tu quoque mî gemini Castoris ede facem.
Gnosis aberrantem reuocauit Thesea filo,
Et fuit Hero tibi nocte, Leandre, Pharus.
Ecce ego sum Theseus, vice tu mihi sis Ariadnes,
Herus agasque vicem, quando Leander ero.
Aspicis vt multi, vaga turba, per auia currant,
Et suus huc, illuc, quemlibet error agat?
Hic cadit ignota præceps Regione viarum,
Ille vago cæcum tramite versat iter:
Hic celerat cursus, hic passu deside lentat;
Sæpiùs ille suos fertque refertque gradus:
Hic diuersus abit; lateri latus ille propinquat;
Hic Comitis ductu fallitur, ille suo:
Perpetuos aliquis vestigia flectis in orbes;
Alter in obliquas voluitur vsque vias:
Hic ratus ad certam cursu se tendere metam,
Decepto repetit limina prima pede:
Denique in errorem facto ruit agmine vulgus,
Quodque tenere decet, vix tenet vllus iter.
O vtinam, recto tendat mea semita ductu,
Nec dolus, infido tramite, fallat iter!
Qualis at excusso fugit irreuocabilis arcu,
Dum volat ad certum missa sagitta locum;
Talis in-offenso festinet limite cursus,
Quâ tua nempe monent tendere iussa, viâ.
Esto igitur, mea lux, quoties iaculabere, neruus;
Quemque petis iaculis, sint tua iussa, scopus;
Quaque petiturus candentia signa sagittâ es,
Illa ego sim digitis lecta sagitta tuis.
Aug. l. 2. de oper. merit.
HIeremias dicit: Scio Domine, quia non
est in homine via eius; nec viri est vt ambulet
& dirigat gressus suos. Hinc & in Psalmis cum
quidam dixisset Deo: tu mandasti mandata tua
custodiri nimis, continuò, non de se præsum-
psit, sed optauit vt faceret. Vtinam, inquit, di-
rigantur viæ meæ ad custodiendas iustificationes
tuas!
HIeremias dicit: Scio Domine, quia non
est in homine via eius; nec viri est vt ambulet
& dirigat gressus suos. Hinc & in Psalmis cum
quidam dixisset Deo: tu mandasti mandata tua
custodiri nimis, continuò, non de se præsum-
psit, sed optauit vt faceret. Vtinam, inquit, di-
rigantur viæ meæ ad custodiendas iustificationes
tuas!
Ambr. in Psal. 118. Octon. 5.
Miles qui ingredituriter, viandi ordinem
non ipse disponit sibi, nec pro suo arbitrio
viam carpit, nec voluntaria captat compen-
dia, ne recedat à signis; sed itinerarium ab
Imperatore accipit & custodit illud; præ-
scripto incedit ordine, restâque viâ conficit
iter, vt inueniat commeatum, parata sibi sub-
sidia. Hanc legem viandi esse præscriptam,
Christo ducente, sanctis commeantibus,
recognoscas velim. Profecti sunt enim &
Patres nostri de terrâ Ægypti, per longa spa-
tia terrarum, quorum statiuæ omnes, man-
sionesque descripta sunt. Aduertimus ergo
quis has ordinauerit mansiones, quomodo
ambulare oporteret filios Israel. Præibat e-
nim illos, per diem, Deus in columnâ nubis;
noctu autē in columnâ ignis, vt viam osten-
deret ambulantibus & tenebras dimoueret,
lex viarum, columna erat & ignis & nubes.
Miles qui ingredituriter, viandi ordinem
non ipse disponit sibi, nec pro suo arbitrio
viam carpit, nec voluntaria captat compen-
dia, ne recedat à signis; sed itinerarium ab
Imperatore accipit & custodit illud; præ-
scripto incedit ordine, restâque viâ conficit
iter, vt inueniat commeatum, parata sibi sub-
sidia. Hanc legem viandi esse præscriptam,
Christo ducente, sanctis commeantibus,
recognoscas velim. Profecti sunt enim &
Patres nostri de terrâ Ægypti, per longa spa-
tia terrarum, quorum statiuæ omnes, man-
sionesque descripta sunt. Aduertimus ergo
quis has ordinauerit mansiones, quomodo
ambulare oporteret filios Israel. Præibat e-
nim illos, per diem, Deus in columnâ nubis;
noctu autē in columnâ ignis, vt viam osten-
deret ambulantibus & tenebras dimoueret,
lex viarum, columna erat & ignis & nubes.
Bern. serm. 11. sup. Qui habitat
in adiutorio.
Multæ enim sunt viæ & multa genera via-
rum; magnum profectò periculum viatori.
Quàm facilè in multarum occursu, errabit
in viâ suâ, qui viarum discretione caruerit?
Scrutemur proinde vias nostras, etiam vias
dæmonum, vias quoque Beatorum spiri-
tuum, & vias Domini inuestigemus.
Multæ enim sunt viæ & multa genera via-
rum; magnum profectò periculum viatori.
Quàm facilè in multarum occursu, errabit
in viâ suâ, qui viarum discretione caruerit?
Scrutemur proinde vias nostras, etiam vias
dæmonum, vias quoque Beatorum spiri-
tuum, & vias Domini inuestigemus.
Ambr. in Psal. 118. octon. 8.
[Si enim] viam ingressus cùm veneris ad
compitum aliquod (& nescias quod iter in-
gredi debeas) stas & cogitas ipse tecum, v-
trùm primam, aut secūdam, aut tertiam viam
eligas quam sequaris, nec putas priùs ado-
riendum iter quàm animo definiens; quanto
magis animo debes ac mente consistere qui
ad regnum cæleste tendis, & cogitare tecum,
quia non omnis via illò du cit, non omnis eò
dirigit ad Hierusalem illam quæ in cælo est.
Sunt viæ quæ malos exitus mortis habent.
Hæ sunt viæ de quibus legisti: Quia sunt viæ
quæ videntur viro rectæ esse, vltima autem eius aspi-
ciunt in profundum inferni.
[Si enim] viam ingressus cùm veneris ad
compitum aliquod (& nescias quod iter in-
gredi debeas) stas & cogitas ipse tecum, v-
trùm primam, aut secūdam, aut tertiam viam
eligas quam sequaris, nec putas priùs ado-
riendum iter quàm animo definiens; quanto
magis animo debes ac mente consistere qui
ad regnum cæleste tendis, & cogitare tecum,
quia non omnis via illò du cit, non omnis eò
dirigit ad Hierusalem illam quæ in cælo est.
Sunt viæ quæ malos exitus mortis habent.
Hæ sunt viæ de quibus legisti: Quia sunt viæ
quæ videntur viro rectæ esse, vltima autem eius aspi-
ciunt in profundum inferni.
Bern. serm. 11 super Qui
habitat.
Viæ igitur filiorum Adam in necessitate
& cupiditate versantur. Ab vtraque siqui-
dem ducimur, & ab vtraque trahimur, nisi
quod videmur magis vrgeri necessitate, tra-
hi cupiditate. Et necessitas quidem speciali-
ter corpori tribuenda videtur, nec simplex
illa est, sed anfractus habens plurimos plurimaq;
dispendia; nam compēdia pauca admodum,
si qua tamen. In his quoque docetur quàm
necesse habeat clamare ad Dominū, non de
necessitate, sed de necessitatibus meis erue me.
Non modò ab hâc viâ necessitatis, sed ab eâ
quoque quæ cupiditatis est, optabit educi,
quisquis non surdâ aure monita Sapiētis ex-
ceperit. Quid enim ille ait? à voluntatibus tuis
auertere, & item: post concupiscentias tuas non eas.
Hæ sunt viæ videntur hominibus bonæ,
sed finem non habent, nisi cùm demergunt
in profundum.
Viæ igitur filiorum Adam in necessitate
& cupiditate versantur. Ab vtraque siqui-
dem ducimur, & ab vtraque trahimur, nisi
quod videmur magis vrgeri necessitate, tra-
hi cupiditate. Et necessitas quidem speciali-
ter corpori tribuenda videtur, nec simplex
illa est, sed anfractus habens plurimos plurimaq;
dispendia; nam compēdia pauca admodum,
si qua tamen. In his quoque docetur quàm
necesse habeat clamare ad Dominū, non de
necessitate, sed de necessitatibus meis erue me.
Non modò ab hâc viâ necessitatis, sed ab eâ
quoque quæ cupiditatis est, optabit educi,
quisquis non surdâ aure monita Sapiētis ex-
ceperit. Quid enim ille ait? à voluntatibus tuis
auertere, & item: post concupiscentias tuas non eas.
Hæ sunt viæ videntur hominibus bonæ,
sed finem non habent, nisi cùm demergunt
in profundum.
Ibid.
Si inuenisti vias hominum, illud quoque
considera, ne fortè de his dictum sit: Contritio
& infelicitas in vijs eorum: vt sit contritio in ne-
cessitate, infelicitas in cupiditate. Videamus
& vias Dæmonum, videamus & caueamus;
videamus, & fugiamus eas; siquidē via illo-
rum, Præsumptio & Obstinatio. Quàm per-
uerso & euerso sunt corde filij hominum!
quicumque sectantur vias Dæmonum, in-
grediuntur Dæmonum vias. Hæc enim tota
aduersùm nos spiritualium colluctatio ne-
quitiarum est, vt nos seducant, vt nos indu-
cant in vias suas, vt deducant in eis, perdu-
cant ad destinatum finem, qui paratus est eis,
Quæ verò sunt sanctorum Angelorum viæ?
Profectò illæ, quas vnigenitus enarrauit di-
cens: Videbitis Angelos ascendentes & descendentes super filium hominis. Ascensio igitur & descen-
sio viæ illorum. Ascensio propter se, descen-
sio vel potiùs condescensio propter nos. Pu-
to & vias Domini vultis audire. Docuit ita-
que vias suas, cùm aperuit labia Prophetæ vt
diceret: Vniuersæ viæ Domini misericordia & veri-
tas. Ita ad singulos, ita ad omnes cōmuniter
venit, in misericordiâ scilicet & veritate. Ab
his itineribus incuruati sunt colles mundi; superbi,
Dæmones, Principes.
Si inuenisti vias hominum, illud quoque
considera, ne fortè de his dictum sit: Contritio
& infelicitas in vijs eorum: vt sit contritio in ne-
cessitate, infelicitas in cupiditate. Videamus
& vias Dæmonum, videamus & caueamus;
videamus, & fugiamus eas; siquidē via illo-
rum, Præsumptio & Obstinatio. Quàm per-
uerso & euerso sunt corde filij hominum!
quicumque sectantur vias Dæmonum, in-
grediuntur Dæmonum vias. Hæc enim tota
aduersùm nos spiritualium colluctatio ne-
quitiarum est, vt nos seducant, vt nos indu-
cant in vias suas, vt deducant in eis, perdu-
cant ad destinatum finem, qui paratus est eis,
Quæ verò sunt sanctorum Angelorum viæ?
Profectò illæ, quas vnigenitus enarrauit di-
cens: Videbitis Angelos ascendentes & descendentes super filium hominis. Ascensio igitur & descen-
sio viæ illorum. Ascensio propter se, descen-
sio vel potiùs condescensio propter nos. Pu-
to & vias Domini vultis audire. Docuit ita-
que vias suas, cùm aperuit labia Prophetæ vt
diceret: Vniuersæ viæ Domini misericordia & veri-
tas. Ita ad singulos, ita ad omnes cōmuniter
venit, in misericordiâ scilicet & veritate. Ab
his itineribus incuruati sunt colles mundi; superbi,
Dæmones, Principes.
Aug. in Psal.
Iste ordo est, alij præcedūt, alij sequuntur.
Qui præcedunt exēplum se præbent sequen-
tibus; numquid neminem sequuntur? Si ne-
minem sequuntur, errabunt. Sequuntur ergo
& illi aliquem, ipsum Christvm. Et cerni-
tis ordinatos gressus per Paulum Apostolum
dicētem. Imitatores estote sicut & ego Christi.
Iusti attendendo eos qui se in bono præce-
dunt, imitando sequuntur. Quomodo se-
quuntur? Videbunt iusti & timebunt. Videbunt
& timebunt sequi vias malas, cùm vident
quosque meliores, iam elegisse vias melio-
res; & dicunt in animo suo, quēadmodum
solent dicere viatores, attendentes alios cum
præsumptione ambulantes in viâ, ipsia adhuc
incerti viæ, & quasi fluctuantes quo eant, di-
cunt sibi: non frustrà illi hàc eunt, quādo illò
eūt, quò nos ire volumus. Et quare cum ma-
gnâ fiduciâ hàc eunt, nisi quia illàc ire perni-
ciosum est. Videbunt ergo iusti & timebunt.
Angustam viam vidēt illàc; hàc vident pau-
cos, illàc multos; sed si iustus es, noli numera-
re; noli numerare turbas hominum inceden-
tes latas vias; noli eos attendere, multi sunt;
pauci autem per viam angustam.
Iste ordo est, alij præcedūt, alij sequuntur.
Qui præcedunt exēplum se præbent sequen-
tibus; numquid neminem sequuntur? Si ne-
minem sequuntur, errabunt. Sequuntur ergo
& illi aliquem, ipsum Christvm. Et cerni-
tis ordinatos gressus per Paulum Apostolum
dicētem. Imitatores estote sicut & ego Christi.
Iusti attendendo eos qui se in bono præce-
dunt, imitando sequuntur. Quomodo se-
quuntur? Videbunt iusti & timebunt. Videbunt
& timebunt sequi vias malas, cùm vident
quosque meliores, iam elegisse vias melio-
res; & dicunt in animo suo, quēadmodum
solent dicere viatores, attendentes alios cum
præsumptione ambulantes in viâ, ipsia adhuc
incerti viæ, & quasi fluctuantes quo eant, di-
cunt sibi: non frustrà illi hàc eunt, quādo illò
eūt, quò nos ire volumus. Et quare cum ma-
gnâ fiduciâ hàc eunt, nisi quia illàc ire perni-
ciosum est. Videbunt ergo iusti & timebunt.
Angustam viam vidēt illàc; hàc vident pau-
cos, illàc multos; sed si iustus es, noli numera-
re; noli numerare turbas hominum inceden-
tes latas vias; noli eos attendere, multi sunt;
pauci autem per viam angustam.
Greg. cap. 17. lib. 7. mor. in cap. 6. Iob.
Reproborum [siquidem] semitæ semper in-
uolutæ sunt, vt prauis concupiscentijs dediti
aut bona nulla appetant, aut appetētes infir-
mo desiderio ad hæc nequaquā mentis liberos
gressus tendant. Rectâ enim aut non incipiūt,
aut in ipso fracti itinere, adhæc minimè per-
tingunt, vnde fit plerumque, vt ad morem
suum, lassati redeant, seseque ab intentione
animi in carnis voluptatibus sternant, sola
quæ transeunt, cogitent; nulla quæ secum
permaneant, curent.
Reproborum [siquidem] semitæ semper in-
uolutæ sunt, vt prauis concupiscentijs dediti
aut bona nulla appetant, aut appetētes infir-
mo desiderio ad hæc nequaquā mentis liberos
gressus tendant. Rectâ enim aut non incipiūt,
aut in ipso fracti itinere, adhæc minimè per-
tingunt, vnde fit plerumque, vt ad morem
suum, lassati redeant, seseque ab intentione
animi in carnis voluptatibus sternant, sola
quæ transeunt, cogitent; nulla quæ secum
permaneant, curent.
Aug. in Ps. 139.
Caput circuitus eorum? quid est circuitus ip-
sorum? vt circumeant & non stent, in gyrum
eant erroris, vbi iter est sine fine: qui enim in
lōgum it, aliunde incipit, alicubi finit; qui in
gyrum it, nusquam finit. Ipse est labor impio-
rum, qui demonstratur in alio Psalmo eui-
dentiùs: in circuitu impij ambulant.
Caput circuitus eorum? quid est circuitus ip-
sorum? vt circumeant & non stent, in gyrum
eant erroris, vbi iter est sine fine: qui enim in
lōgum it, aliunde incipit, alicubi finit; qui in
gyrum it, nusquam finit. Ipse est labor impio-
rum, qui demonstratur in alio Psalmo eui-
dentiùs: in circuitu impij ambulant.
Greg. lib. 7. mor. c. 14. in cap. 6. Iob.
Benè ergo de reprobis dicitur: Inuolutæ sunt
semitæ gressuum eorum, quia recta quidem deli-
berando appetunt, sed ad consueta semper
mala replicātur, & quasi extra se tensi, ad se-
metipsos per circuitū redeunt, qui bona qui-
dē cupiūt, sed à malis ne quicquā recedunt.
Benè ergo de reprobis dicitur: Inuolutæ sunt
semitæ gressuum eorum, quia recta quidem deli-
berando appetunt, sed ad consueta semper
mala replicātur, & quasi extra se tensi, ad se-
metipsos per circuitū redeunt, qui bona qui-
dē cupiūt, sed à malis ne quicquā recedunt.
Aug. confes. 6. c. 16.
O tortuosas vias! væ animæ audaci, quæ spe-
rauit, si à te recessisset, se aliquid meliùs ha-
bituram! Versa & reuersa; in tergum & in la-
tera & in ventrem, & dura sunt omnia, & tu
solus requies. Et ecces ades, & liberas à mise-
rabilibus erroribus, & constituis nos in viâ
tuâ, & consolaris & dicis; Currite, ego feram, &
ego perducam, & ego ibi feram.
O tortuosas vias! væ animæ audaci, quæ spe-
rauit, si à te recessisset, se aliquid meliùs ha-
bituram! Versa & reuersa; in tergum & in la-
tera & in ventrem, & dura sunt omnia, & tu
solus requies. Et ecces ades, & liberas à mise-
rabilibus erroribus, & constituis nos in viâ
tuâ, & consolaris & dicis; Currite, ego feram, &
ego perducam, & ego ibi feram.
Ambr. in Psal. 36.
Meliùs dirigebantur à Domino gressus eorum,
quibus per noctem, ignis columna lucebat,
per diem, nubis. Et tu merere factis, votisque
deposce, vt gressus tui à Domino dirigātur, ne mo-
ueantur pedes tui. Cauendū est quoque ne re-
ctam semitam derelinquas, & diuerticula te
viarum tortuosarum decipiāt. Ideò dicit: Parate
viam Domini, rectas facite semitas eius. Rectas fa-
ciamus animorū semitas ne labamur, ne ef-
fundantur gressus nostri sicut vxoris Loth,
quæ post se respexit, & gressus tenere nō po-
tuit, sed effusi sunt. Non effundantur sicut
Ægyptiorum, quorū gressum, maris fluctus
effudit. Nónne de his pulcrè dixeris, effusi
sunt gressus eorum, quos benè vixisse pœnituit?
Meliùs dirigebantur à Domino gressus eorum,
quibus per noctem, ignis columna lucebat,
per diem, nubis. Et tu merere factis, votisque
deposce, vt gressus tui à Domino dirigātur, ne mo-
ueantur pedes tui. Cauendū est quoque ne re-
ctam semitam derelinquas, & diuerticula te
viarum tortuosarum decipiāt. Ideò dicit: Parate
viam Domini, rectas facite semitas eius. Rectas fa-
ciamus animorū semitas ne labamur, ne ef-
fundantur gressus nostri sicut vxoris Loth,
quæ post se respexit, & gressus tenere nō po-
tuit, sed effusi sunt. Non effundantur sicut
Ægyptiorum, quorū gressum, maris fluctus
effudit. Nónne de his pulcrè dixeris, effusi
sunt gressus eorum, quos benè vixisse pœnituit?
Aug. solilo. cap. 4.
O Domine qui es lux, qui es via, veritas &
vita, in quo non sunt tenebræ, error, vanitas,
neque mors. Lux sine quâ tenebræ via sine
quâ error; veritas, sine quâ vanitas, vita sine
quâ mors: Dic verbum, Domine; fiat lux, vt
videam lucem & vitem tenebras: videam
viam, & vitem inuium: videam veritatem &
vitem vanitatē: videam vitam, & vitem mor-
tem. Illuminare, inquā, illuminare huic coeco,
qui in tenebris & in vmbrâ mortis sedet, & dirige
pedes eius in viam pacis!
O Domine qui es lux, qui es via, veritas &
vita, in quo non sunt tenebræ, error, vanitas,
neque mors. Lux sine quâ tenebræ via sine
quâ error; veritas, sine quâ vanitas, vita sine
quâ mors: Dic verbum, Domine; fiat lux, vt
videam lucem & vitem tenebras: videam
viam, & vitem inuium: videam veritatem &
vitem vanitatē: videam vitam, & vitem mor-
tem. Illuminare, inquā, illuminare huic coeco,
qui in tenebris & in vmbrâ mortis sedet, & dirige
pedes eius in viam pacis!
[blanco]
