Achtbaer voorsienich Heer den overgrooten sin
Die 'kspeur in u ghemoet, tot d'edel Reden Conste,
My raden dat ick u sou bidden dat g'uyt Ionste
Ontfanghen wilt den Hoff van Liefdens vlugghe Min.
Ick sach het oude Iaer verrollen als een kleet
Ick sach de Winter grijs weer met sijn bonte rocken
En nae sijn streng' ghebiet de Lucht vol witte vlocken
Eer datmen van de comst der vriesen noch en weet.
De Somer is ons oudt met Lentens groene tijdt,
Den Winter is ons nieu met sijn bestoven velden
En spieghel Cristalijn de Min my voore stelden
Nochtans haer lusthoff soet, en sprack tot my verblijt.
Ghy die uyt svaders Stam zijt in mijn Iock ghegrift
Kiest tot een Schut-Heer trou van mynen LVSTHOF geurich
Een die Mercuri dient, en is mijn crachten speurich
Door mynen gouden pijl in letterlijck gheschrift.
Den Winter sal met 'tijs verwinnen niet sijn vlam
Die een A.B. ontstack door tLieft ghefloncker
In sijn vercoude ziel, oft schoon den Hemel proncker
[pb: *2v] Mijn oom sijn vlijt verweckt soo haest Aurora quam
Seght hem dat hy my dient van t' oud int Nieuwe Iaer
'K sal hem sijn soete quael doen keeren in verblyen
'K sal hem met myne gunst vereeren in het vryen
Tot dat mijn oogjens bruyn sien 'tlieff ghepaerde paer
Wech vlooch de schalcke Min nae Cipres schoon ghebou
En ick begon de handt op 'tglad' pampier te swaeyen
Met een belaeffde pen den dach craeyer int craeyen
Ghebood scheen mynen Gheest dat ick u kiesen sou.
Siet Heer dits dan de beed' aen dy van my u vrient
Bevrijdt dees Lusthoff groen van Cupido uyt minnen
Ghy sult vertrout sijn woort 'tprofijt met vreuchden winnen
Dewijl dat Venus kindt veel duysent Minnaers dient.
Dat u Mercuri staff in synen dienst bewaer
bevrijt 't gheschreven werck voor spotters laster beeten
En Zoilus argh ghebroet ick doe tgheen m' is gheheeten.
Vaert wel Godt u beheyl met g'luck int Nieuwe Iaer.

Eens op een soete tijdt, Doen Sol vvas in het hooghen
Dat hy de paden ginck, hun vochticheyt op drooghen
En 'tlief ghevoghelt eel, sanck helder aende Locht
D'Imaginatij my doen mede buyten brocht
Om te betreen met lust, soo Telles groene vveyden
Dien sy tot een cieraet, met gras had gaen bespreyden
En bloemkens tsaem ghemenght, thert dat imagineert
Plaisierich heeft hierin een vveynich ghespantceert.
Verghetende veel quaels verstandich opghenomen
Ter syden van een haech, is daer tot my ghecomen
Een chierlijck schoon Goddin, becleet met vvit Sattijn
Verschrickende ick dacht, helaes! vvie mach dit zijn;
Ick greep een cloecken gheest, en vvilde haer ghemoeten
Eerbiedent icx ontfinck, sy ginck my vveder groeten
En sprack, o Minnaer goet, sulcx had ick niet vertrout
Dat ghy my alsoo haest als doot vergheten soudt.
Ick vraechden vvie sy vvas, en vvaeraen sy my conde
Dies sy antvvoorde met een liefftallighen monde
Ghy die in vreucht de Ieucht, vereerden menich Liedt
Versterft in myne Const, en componeeret niet
Verdryvend' in u tijdt so menich onghenuchten
Zijn nu verstorven al u soete Breughels cluchten?
O neen, mijn reyn Iongvrou, den costelijcken tijdt
Sulcx gantschlijck teghenstaet, en qualijck tselve lijdt,
[pb: *3v] Dan nu ghy u verneert, en tot my comt ghevveken
Sal ick als Minnaer trou, die oyt so ben ghebleken
Noch chieren d'edel const, nae mijn seer slecht verstant
Met eenen Lusthoff schoon, vol Liedekens gheplant
Tot een verheughen van de Ionckheyt, hier met eenen
Is dese schoone Maecht, met haest van my verdvveenen
Dies ick tbeloofde heb, door Redenrijck bedacht
Nae 'tcranck vermoghen slecht, soo veerd' te vveghen bracht
Als yeder Minnaer mach met ooghen reyn beschouvven
Tot loff, vant Nimphen hoff, en alle fier Iongvrouvven.
Nu dan dees cleyne gunst en gaven nemet aen
Battavi Maechden al, alleenich ist ghedaen
Tot een vermaking van de vvijdt verleyde sinnen
Ghevoechlijck na de tijdt, te houden aen het Minnen
D'exempels zijn niet quaet, maer een deuchtsame leer
Vervverpende het boos, en al der Maechden eer
Heb ick gheexalteert, int vriendelijck versamen
Het liefflijck soet ghevry, oock principael met namen
Al singhent accordeert, by tvvee alleens besvvaert
Om t'onderkennen so haer beyder lieven aert.
In Cupidos Lusthoff, ghy Ieucht vvilt u vermaken
Misschien dat ghy vvel sult, daerin ten rechten raken
VVant menich soeticheyt, hier binnen vvert gheraept
Van diet met neersticheyt, doorsoeckt en niet en slaept
De Ieuchden raecken vvel in svvaer melancolyen,
En dese sanghen soet, daer voor u gants bevryen
[pb: *4r[1]] Dat door den heldren sanck ghy scheppet sulck een lust
Recht oft in Lieffden ghy, gantsch niet en vvaert ontrust
Verghetende 'tverdriet, dat t' hert comt overstelpen
Dees Cruyden Redenrijck, u crachtelijcken helpen.
Iae brenghen groot Solaes het treurende ghemoet
Dat soo veel teghenstrijts heeft inde Liefde soet.
Hier mede vvensch ick al Battavi Iong Minnaren
Veel vrolijcx soet ghesancx, als sy by een vergaren
Dat sy dees Lusthoff dan in vrolijckheyt doorsien
En plucken al het goet, het quade daer uyt vvien
VVant Wt Levender Ionst, blijft Reen-rijck niet verschoven
Mits ickt Rethorica heb selver gaen beloven.
Tvvas Meyaes lieven tijdt doen ick ontmoeten haer
En gun dees gaven u, nu tot een Nieuvve Iaer.

Boeckdrvckers die soo haest wat by malcander schraept
Van Liedren die ghy uyt veel ander boecken raept
Mijn Liedtboeck tast niet aen, 'tsou niet wel accorderen
Ontbreket u Copy, Laet selfs wat componeren:
Steelt niet eens anders eer, de deucht sulcx niet vermach
T is altesamen nieu, 'tgheen hier comt aenden dach
Dat opt 'tghemeyne veldt wast soecket nae te drucken
V niet gheoorloft is uyt desen HOF te plucken.

De schoon Aurora rijst, eer Phœbus gheeft den schijn,
Die yeders hert verheucht, int aenvanck van het daghen
Maer oft den Spotters al, dit selve sal behaghen
Vermoed' ick, most gheschien met overgroote pijn.

Dus Schampers die niet treft, vvie dat ghy mochtet zijn
Doorleest dees Lusthoff eer ghy smadich valt int claghen
De fouten teeckent aen, en vviltse Momus draghen
Dees sal u loonen van de moeyten t' elck termijn.

Maer vvie eens anders siet, sijn eyghen niet can kijcken
VVant al dat schempen can, sou me vvel Rethorijcken
En Zoylus synen aert, doch laten blijcken moet.

Ick stel my in hun deer, die vande Conste vvijcken
Al vvaert dat sy te gaer, vvat beters lieten blijcken
VVie dat veracht goe gonst, ghelijck de gecken doet.

Bedenckt u tis tijdt.

Den Bouman bout zijn hoff off tuyn
Het vvilt beloopet Berch en Duyn
Den Ackerman om teelen zaeyt
Op Hop' dat hijt met Lieffden maeyt
Alsoo een jong bequaemlijck mensch
Strect menichvverven zijnen vvensch
Tgemoet de sinnen vraget raet
Inbeelt sich selven gantsch gheen quaet
Als hy de eenichste beleeft
Maer vriend'lijck in zijn armen heeft
Om met haer nae het Duyn te gaen
Een goet ghenoegen can niet schaen.

Gelijck den Dou t' groen velt besproeÿt
also mijn liefd' door Liefs vocht groeijt

Op de voyse. Wie clopter aen mijn deurken.

Het hopen ende duchten
Brengt yemant quelling aen
Die om reyn Lieffde suchten
So menich droeven traen
Niet eeuwich en vergaen.

Ghy vercoren Najade
Voecht u tot lieffd' ghemeen
Voor sulcke schoon weldade
Sal ick u dancken reen
Maer ghy blijft hart als steen.

Ghingt ghy my Lieffde tooghen
Als ick u waertste draech
Soo vant ick niet bedrooghen
My selven even staech
Met sulck een droeve plaech

Nu can ick ondervinden
Hoe dat Fortuna keert
Met al AEolus Winden
Onsacht word' ick gheleert
Door pijne die vermeert.

Och of mijns Lieffs ghedachten
Halff strecten als de mijn
In malcandren te achten
Soo werde Medecijn
Inwendich gheen fenijn.

Hoe can thert onderlinghen
Dat van Lieffd' ouervloeyt
Hemselven doch bedwinghen
Beletten dat eens bloeyt
Tgheen door de Lieffde groeyt.

In Hope / ducht en sorghen
Claech ick dit lijden groot
Al leydt reyn Lieffd' verborghen
Sy sal noch bloeyen root
Ofts wt der aerden sproot.

Ach door het lang vertoeven
Een flauwe hert verhart
Hoe mach ick so bedroeven
Myselven / aendoen smart
Int eynt het beter wart.

Princes die buyten hopen
My dees vercleyning doet
Elck hout zijn schoonste open
Want menich schijnt wel vroet
Die dat beclagen moet.

FINIS.

Op de voyse. Si cest pour mon pucellage.

Eerbaer Lieffde doet beminnen
D'Herder een schoon Harderin
Deur t'becoren vanden sin
Dat d'een dander niet can winnen
Doet Invidia seer quaet
Door het vals gezaeyde zaet.

Nochtans sal ick Liefde draghen
Tsy wiet sy / die sulcx benijt
Al doen nu veel haters vlijt
Om reyn Lieffde te verjaghen
Eenen trouwen schat hy vint
Die zijn haters overwint.

Doch wie reden can ghescheyden
Vande loose tonghen vals
Sal om weynich quaet gheschals
Hem soo laten niet verleyden
Dat hy waer by lieffd' bestaet
Sal verkeeren in een haet.

Twee die reyn als soetelieven
Zijn ghestadich in haer doen
Sullen vande Lieffde groen
Niemant averechts voortbrieven.
Tvreucht gheschiet int clauerdal
Van sulck men niet smaden sal.

Want waer dese accorderen
Met Lieffds snaren op een toon
Wercken sy hunselfs goet loon
Lieffd' crijcht wederlieffds begeeren
En des fackels heeten brant
Vast verbint den echten bant.

T' soetst een Harder can ghejaghen
Is een Rhee of schoone Hin
Ia een Ionghe Harderin
Waerna strecket zijn behaghen
D'Iager jaecht int bosch met pijn
Maer soeckt altoos na het zijn.

Prince. Princelijcke Harderinnen
Staet een harder na u eer
Lieffde wilt hem toonen weer
Laet om achterclap gheen minnen.
Tquaet en blijft niet ongheloont
Reyne lieffd' hemselven croont.

FINIS.

In Venus lusthof ist goet jaghen
Alsmen zijn ghenoeghen siet
Lieffd' sal over Lieffd niet claghen
Als yeder een zijn wil gheschiedt.

Op de Voyse. Era die majo, &c.

O Brant van binnen
Die my soo bitterlijck uytbreeckt
Venus der Minnen
Waerom ist dat ghy tvier aensteeckt
Siet doch mijn jonckheyt an
Die sulcx niet lijden can.

Swaer droeflijck lijden
T'ontijden heb ick u ghekent
Eerst wast verblijden
Een strijden werdet inden ent
In plaets te zijn verschoont
Ick treurich wert gheloont.

Tghesicht der ooghen
Dat voor mijn aenschijn heeft gheblaeckt
Heeft my bedrooghen
Het hert ghequetst en soo gheraeckt
Dat door tghesichts claerheyt
Ick deerlijck ben verleyt.

V ooghen vierich
O Ameraudich reyne dier
Doen onmanierich
Ontsteken dit onlijdich vier
Dat eerst began door lust
Nu qualijck wort gheblust.

Ghy snelle stralen
Van Phœbus hemels gulden licht
Condt soo niet dalen
Als mijns lieffs stuer en wreet ghesicht
Tgheen eerstmael smaeckten soet
Brengt nu een tranen vloet.

Peerle van Vrouvven
Hoe crenckt ghy dus u dienaer teer
Denckt oock voltrouwen
Dat ghy verliesen cunt u eer
Alsmen sal segghen bloot
Ghy zijt d'oorsaeck mijns doot.

Prince. Vaert wel o schoone
[pb: 12] Int goede neemt dat ick u wensch
Denckt u persoone
Dat ghy me zijt een sterflijck mensch
Die oock een loon aencleeft
Als ghy u dienaer gheeft.

FINIS.

Immers waer het vvel te wenschen
Dat Lieffd' int secreet ghesaeyt
Openbaerlijck werdt ghemaeyt
Dan soud by de sterflijck menschen
Gheen alsulck verborghen quaet
Oock voortbrenghen gheenen haet
Maer by veel deuchtsaem persoonen
Soud de eersaem Lieffde bly
Vriendelijcken stadich vvoonen
Die nu verd' te soecken sy.

FINIS.

VVie in dees Lust-hoff sich, vermeydet met aendacht
Vint een volmaeckte vreucht, tot zijnes lusts versaden
Ia veel byweghen om, te raken tot Lieffds paden
Door soete sangen die Syrenen stemme bracht.

De Liedren op hun maet, ghy vindet soo ick acht
Die doch Orpheus niet, in alles sal versmaden
Oft de Soylisten al, onvvetende sulcx daden
Trect u dat doch niet aen, vvant tis int out gheslacht.

Wie selver niet, oft yet, de Redenrijck beminnen
By tgoede garen me, als valsche spinnen spinnen
Een yeder blijcken laet, zijn schimpelijcken aert.

Niet dat van ijeder een, het best ick meen te winnen
Wie tracht na ouderdom, moet vande jeucht beginnen
Dus d'redē ondersoeckt, die Liefflijck staet verclaert.

FINIS.

Een yvrich Iagher jaecht het vvilt
Int ruyssent bosch, zijn vvinden stilt
Op dat hy selffs beloeren mocht
Een hart daer hy vvel eer om docht
Hem comt een dichte Lommer voor
VVaerin hy speurden deur t'ghehoor
Party vant hart, vvelck vvas een hin
Daer toe heel strecten zijnen sin
De Lieffd' hem dede luystren scherp
Goddinnen lust op Lieffdes herp
Tvergeefs oft niet by tijts ghevvaeckt
Alst Lieff zijn Lieff in Lieffd' vermaeckt.

Eij hemel vreucht wat Ieucht ons thert
als t'soet accoort vereenicht wert

Op de stemme. Venus, Iuno, en Minerva, dry Goddinnen, &c.

Nae dat Luna om te rusten
Dach en nacht verscheyd'
Wild ick my wat gaen verlusten
Inde Clavervveyd'
Aurora quam dorstich asen
Tellus weyden groen
Dattet dertel vee mocht grasen
En hem weeldich voen.

Schoonste Nimphe van het vvout, &c.

T Hemels helder gulden licht //
Onderricht
Een edele Nimphe schoone
Attalanta reyne maecht //
Soo 't u haecht
Vliedet yeder Mans persoone

Ick sach dat veel Ionghelinghen
Deur reyn Lieffds behoor
Om Attalanta aenvinghen
Prijs van loopen voor
Twelck my dachte met onreden
Een onwijs bestaen
Deur sulck Lieffde sy dit deden
Die my heeft ghevaen.

Voor veel Harders had ick vrees
Dan tot dees
Schijnt te strecken myn behaghen
Edel jonghlingh niet en loopt
Beter Hoopt
Soo suldijt u niet beclaghen.

Schoonste wilt soo snel niet loopen
Mijn trou Lieffd' aensiet
Laet my niet den doot becoopen
In sulck zwaer verdriet
Want in u bestaet mijn vreuchde
Door een groot ghequel
Peerle ende Nimph vol deuchde
Vliedet niet soo snel.

Al ist dat de Lieffd' perfect
T'uwaerts streckt
Behoudet Liefste u leven
Want u eenich Nimph bemint
Als den wint
Wilt noch niet verloren gheven.

Cypria schoonst der Goddinnen
D'minnaer hulpe doet
Op dat hy deurt troulijck minnen
Wint zijn Liefste soet
Want ick weet dat haer ghedachten
Door reyn Lieffde trou
My inwendelijck groot achten
Dese schoon Ionckvrou

V soet wesen en schoonheyt
My verleyt
Deur de schichten die sulcx rieden
Hoewel ghy de waertste zijt
Voor dees tijt
Attalanta weer gaet vlieden.

Door des Lieffdes hooch vermoghen
Wan ick eene gaeff
Daer de twee aff zijn vervloghen
Laes! ick Lieffdes slaeff
D'leste me gae avontueren
Int wtwerpen coen
Misschien wat ghewenste ueren
My noch voordeel doen.

Wie soud teghen Lieffdes pijl /
Seer subtijl
Zijn wreedicheyt toghen connen
Hippomenes met verstant
Attalanta.
Heeft in Lieffden overwonnen

Door ghewenste gouden vruchten
Yeder crijcht zijn deel
Volmaeckt schijnen jeuchts ghenuchten
In wellusts prieel
Daer Lieffd' wederlieffd' gaet voeyen
Met oprechten gront
Soo mach sy dan eeuwich bloeyen
In des werelts ront.

Als ist dat veel Nimphen vlien
[pb: 16] T' can gheschien
Dat sy mijden t' groot beswaren
Als Fortuna omme went
T' loopen ent
Vrient'lijck sy te samen paren.

FINIS.

T' gheen int eerst scheen onghesien
Staet opt laetste te gheschieden
Tusschen soete jonghe lieden
Hoewel sy van Lieffde vlien
Cant wel alder gringst gheschien
Datse trou deen dander bieden.

Op de voyse. Een vrouken heb ick int herte gheprent, &c.

O Dach en claren morghenstont
Heel helder met behaghen
Als Aurora opt Aertrijcx gront
Bracht d'openingh' vant daghen
Bevochtighende t' looff en gras
Tgheen Sol quam overschijnen
Op dat sulcx groeyde yeder pas
Groen ende ras
Tot veelder menschen Medecijnen.

Wat vruchten dat ghy Aerde baert
Deur Phœbus hooch verheven
Van al gheen heeft sulck cracht oft aert
Ghesondicheyt te gheven
Den Minnaer die door Mins aenvanck
Hem quellet menichwerven
Soo dat hy wert in 't Minnen cranck
Deur t' snoot ontfanck.
Zijne ghesontheyt soo te derven.

Eens doen Phœbus Cupido sach
Zijn gulden boochjen spannen
Sprack hy door hoochmoedich ghewach
Mijn cracht sal u vermannen
Laet my dien boghe voeren snel
Die gaet ter jacht Floreren
En Python heb versleghen fel
Sal desen wel
Veel beter dan ghy gouverneren.

O Phœbi dese reden stilt
[pb: 17] V cracht haest wert bevonden
Schiet ghy met uwen booch het wilt
Mijn pijl sal u doorwonden
Met eenen brant vol Lieffdens pijn
Te laet ist dan ghevloden
V eere scheelt soo veel van mijn
Ghelijck als zijn
De Dieren minder dan de Goden.

Cupido spande zijnen booch
Met eenen schicht van Goude
Die snellijck in Apollo vlooch
Een looden die vercoude
Hy inde schoone Daphne sant
Dien Phœbus Lieffd' moest bieden
Maer hoe dat heeter wert zijn brant
Aen elcken cant
Hoe dat zijn weertste meer ghinck vlieden.

Prince. Prins grooten Godt, en cleyne wicht
Onsichtbaer zijn u crachten
Contrary sent ghy wel een schicht
De gheen die u verachten
Ghy hebt in u bedwanck den goon
Doetse na u wil Minnen
Al schijnt hun sake staen heel schoon
Verkeerden loon
Door u int eynde sy ghewinnen.

FINIS.

Die tusschen aerd' en hemel sweeft
Met Gout en looden pijlen
De Liefkens sulcken wonden gheeft
Beclaechlijck wel by wijlen.

Hy diet schier achten eenen droom
Te sitten onder eenen boom
VVaerom sich Bacchus had ghevlecht
Bemercten alles eerst te recht
Doen hy gheslapen had met lust,
Vant hem in zijns Liefs schoot gherust
Den Nectar daer verdreeff de quael
Van tvveeghelieffkens teenenmael
Den Minnaer vvenscht vvel na de doot
Doch tsterven in zijns Liefstens schoot
Maer meerder vreucht het oyt hem brocht
Dat hy lang by haer leven mocht.

Cupidoos Heemel is te eruen
met liefd in liefs schoot te steruen.

Op de voyse. Daerder twee een vrijster vrijen, &c.

In het rusten door soet dromen
Legghende te slapen fier
Was bynae ick opghenomen
Deur Morpheus zijn bestier
Vreuchdes droom my maeckten ang
Soeten slaep duert eens soo langh.

Iupiter had doen gheboden
Een Feest te bereyden daer
Noodende al d'ander goden
Deur Mercurius voorwaer
Twas soo chierlijck int aenvang
Soeten slaep duert eens soo lang.

Mars quam eerst met cloeck bestiere
Hymeneus vol van vreucht
En Vulcanus vanden Viere
Bacchus heeft hun soo verheucht
Cupido ginck Lieffdes gangh
Soeten slaep duert eens soo langh.

In der Goden gulden zale
Dese feest was toeghericht
Pluto rijck als principale
Phœbus heeft de zael belicht
Met zijn gouden stralen strang
Soeten slaep duert eens soo langh.

Triton heeft t'lavoor ghenomen
Nepthun maeckte d'handen reyn
AEolus is inghecomen
Heel vercoelende het pleyn
Aura quam onder tghedrang
Soeten slaep duert eens soo langh.

Al des Hemels schoon Goddinnen
Quamen van hun throon playsant
Die schoon Venus vander Minnen
Met Minerva vol verstant
Iuno Rijcklijck int ontfangh
Soeten slaep duert eens soo langh.

Ceres bracht daer alle vruchten
Groeyende op Tellus weydt
Ia Pomona vol ghenuchten
En Diaen in reynicheyt
Flora bracht het schoon behang
Soeten slaep duert eens soo lang.

Meya om het soet vermaken
Met haer Muses drymael dry
Amphion voor alle saken
Speelden s'hemels melody
Vreucht bedreeff t'ghepeysen bang
Soeten slaep duert eens soo lang.

Prince. Die reyn Prinslijcke Najaden
Met de Nimphes vol van eer
Iae oock allen de Dryaden
Dienden dees feest met begheer
Helder claer Syrenen sangh
Soeten slaep duert eens soo langh.

FINIS.

Menich mensche schept een lust
Wanneer dat hy leyt te slapen
Denckt dat hy by zijn lieff rust
Droomende hy vreucht gaet rapen.

Op de voyse. Lieff uytvercoren,, Lieff triumphant.

Reynder Goddinnen //
En vintmen niet
Ter werelt binnen
Als mijn Lieff siet /
Eerbaer certeyne /
Als Iuno Rijck /
In kuyscheyt reyne
Diaen ghelijck
Ick wensch dickmael
In swerelts zael
By mijn Loyael
Te leven autentijck.

Door veel ghedachten
Op haer persoon
Can ick niet achten
Vrou Venus schoon
Soo ick mocht werven
Dees reyn Najaed'
[pb: 21] T'leven en sterven
Stondt in een graed'
Maer eer int ent
Fortuna went
Sal zijn bekent
Tot mywaerts heur ghenaed'.

Peerle der bloemen
V moet ick meer
Als Daphne roemen
In kuyscheyt teer
Want t'allen daghen
Zijt weert ghy hier
Een Croon te draghen
Van Lauvverier
Als Pallas wijs
Nae t'recht advijs
Der Nimphes prijs
Ghewindt ghy goedertier.

Lachesis rustich
Lenght slevens draet
Mijns Liefsten lustich
Op dat langh staet
Haer jeucht en groeyet
Nae mijnen lust
En vreuchdich bloeyet
Waer inne rust
Mijn soet ghedacht
Dach en oock nacht
Door Venus macht
Die qualijck werdt gheblust.

Atropos woedich
V wat vermijdt
Dat ghy niet spoedich
Soo haest affsnijdt
Het eyndt vant leven
Beghint sulcks niet
Voor dat het even
Iupijn ghebiedt
Gheen Lieffd' verdooft
Oft Min berooft
Van die belooft
Malcander hebben siet.

Waer ick my keere
O Reyn Carssou
Dies noch te meere
Groeyt Lieffde trou
Als ick mach speuren
V claer Aenschijn
Mindert mijn treuren
En lijdens pijn
[pb: 22] Coralich root
Mondeken bloot
Al ist nu noot
Twert wel eens Medecijn.

Mijn herte open
Spreeckt zijnen grondt
En stelt het hopen
Tot deser stont
Met groot verlanghen
In Lieffd' Ydoon
Dat ghy ontfanghen
Sult mijn persoon
In u ghenae
Eert valt te spae
En segghen jae
Met troostelijcken loon.

Die eens cond' weten
Lieff wat ghy denckt
En s'herts secreten
Waer me ghy crenckt
My die voltrouwen
Nae eere staet
En wil opbouwen
V Maechtlijck zaet
Liefste beleeft
Doch minlijck gheeft
Diet noodich heeft
Tsal wesen t'uwer baet.

Prince. Princes van waerden
Eel soete jeucht
Op deser aerden
Ghy niet en meucht
Meer jonsten toonen
Als u dienaer
Diet weer can loonen
Dan hy voorwaer
En dencken tgoet
Dat ghy my doet
Met honich soet
Laeff ick u weer eenpaer.

FINIS.

Op de voyse. Go frò me windou my Lieff, &c.

Als ick om rusten sacht // bedacht
Gheleghen was te nacht // in cracht
[pb: 23] Doen peynsden ick ydoone
Hoe dat de wijsheyt schoone
Tot my quam selver gaen // seer saen.

Laet u sinnen niet slecht // ghelecht
Zijn tot een maecht in echt // oprecht
Die ick u wel sal wijsen
En weerdich is om prijsen
Siet dat ghy dese maecht // behaecht.

Ick sprack wijsheyts Goddin// de min
Brengt oock veel droefheyts in // den sin
Wist sy tot desen tijen
Dat ickse dacht te vrijen
So waer mijn Lieffde siet // verdriet.

Pallas sprack / opter daet // met raet
Sal ick u zijn te baet // hoet gaet
Oock al die eerlick minnen
Vyt reynder hert en sinnen
Wie vrijt in eer en deucht // wint vreucht.

Overschoone greyn // seer reyn
Thert denckt om u certeyn // alleyn
Soo wel int van u scheyden
Als tsamen gaen vermeyden
Die Lieffd' tot t'liefste kint // vast vint

Prince. Prinslijcke Maget teer // vol eer
Thert daechlijcx met begeer / streckt meer
Na u wt Lieffde trouwe
Als tot eenich Ionckvrouwe
En wacht na tsoet propoost // van troost.

FINIS.

Op de voyse. Wie clopt hier aen mijn deurtgen, &c.

Cvpido hooch in crachten
Den Goden ghy begheert
Hoe groot sy zijn van machten
V schichten ghy soo keert
Dat yeder minnen leert.

Iupijn cost niet bedwingen
Zijn groote Lieffde snoo
Maer deed' hem onderlinghen
Verlieven op Io
En oock op Calisto.

Boreas als den stranghen
[pb: 24] Onstuymich altemet
Subtijl hebdy ghevanghen
Met voorberaets opset
In u Lieff minnent net.

V hulpe gaet ghy jonnen
Door Lieffdes Fackels gloet
Woud' hem den Vader gonnen
De overwaertste vroet
Zijn Orithia soet.

Dan soud' Boreas asen
Wt sliefs fonteyne claer
Soet windichlijck wel blasen
Een wint die voor of naer
Hem vorderlijcken waer.

Waer voor dit langhe smeecken
Heeft Boreas gheen macht
Tis tijt sulcx wert ghebleken
D'wint op zijns veders cracht
Sulcx wel ten rechten bracht.

Ginck Boreas niet baden
In dees zijns herts Rivier
Orithia met smaden
Soud segghen preus en fier
Boreas wijckt van hier.

De stercke Lieffd' can stueren
Door een gheleden smert
Datmen wel con vervueren
Die d'minnaer eerst viel hert
Dat sy verwonnen wert.

Oft Orithia claechde
Dat ick haer volchde nae
En dattet heur mishaechde
In eens te segghen jae
Twert wel haer eyghen schae.

Lieffd' heeftse niet bedroghen
Maer Boreas onstil
Is met haer opghevloghen
Dus doet nu sonder schil
Orithia zijn wil

FINIS.

Sy diet al in haer hart besluyt
Te ruste brengt Cornet en fluyt
Cicilia vvaer deur men raept
Veel vreuchts, leyt soet int velt en slaept
Vermits den Minnaer comt te sien
Haer, van vvien hem can deucht gheschien
Sy die voor hem haer lieffd' verborch
Brengt Cupido gants vvt de sorch
Betoonende hoe dattet hert
Hier sonder arch bevonden vvert
Den schicht die d'minnaer had doorstraelt
VVas meed' in haer ghemoet ghedaelt.

Die liue lust die minnaers doot
is t'rusten in sijn liefies schoot

Op de Voyse. Van Coridon en Silvia, &c.

Nae dat Diana ginck te rust
Met haere sterren schoone
Aurora ontwaeckten met lust
Bracht aen des hemels troone
Den dagheraet // waer me wtgaet
So menich Nimph ydoone.

Apollo op zijn waghen clam
Met helder gouden stralen
Soo dat hy aen het rijsen quam
Den schijn began te dalen
Int groen gheboomt // waer tusschen stroomt
Fonteinkens sonder falen.

Waer toe hem yder Nimphjen spoeyt
Onder des lommers bladen
Doort jaghen zijnde heel vermoeyt
Hunselven reyn te baden
Tot een cieraet // vant maechtlijck zaet
En haer cuyssche weldaden.

O Waerde Aretusa reyn
De schoonste van Achayen
Wt u Lieff lavende Fonteyn
Condy de Lieffd' versaeyen
Hy die u siet // zijn jonste biet
D'onrecht ghy recht condt draeyen

V leden net en reyn ghemaeckt
Becoren s'menschen ooghen
Alpheus siend / u moedernaeckt
In Lieffd' was opghetooghen
Ghy schoon Goddin// stont in zijn sin
Want nae u ginck hy pooghen.

O Arethusa sprack hy saen
Wat hevet te bedieden
Dat ghy voor my wilt vluchten gaen
Waeromme gaet ghy vlieden
O weertste lot // ick ben een Godt
Wilt my u jonste bieden.

Ghy vliet ghelijck de Duyfkens doen
Al voor den havick snoode
Hoe snel dat ghy cont vlieden coen
My is t'volghen van noode
Doort lang geduer // ter lester uer
Creech ick wel die eerst vloode.

Als ick o Arethusa sprack
[pb: 27] Waer condy nu doch henen
Diana heeft mijn Nimphe strack
Met duysterheyt omschenen
Dies is sy fier // in een Revier
Van stonden aen verdwenen.

Prince. De Princelijcke Venus sal
Doort trou vervolch ghehenghen
Dat dit mijn lijdens ongheval
Niet meerder sal verstrenghen
Maer dat ick ras // in mijns Lieffs plas
Als water my sal menghen.

FINIS.

Op de voyse. O ghy Nimphe hooch vermaert, &c.

Seght my weelde Nimphe nu
Waerom u Mopso vrijt
Ick waerschou o lieffste u
Tschijnt boevery altijt
Stelt gherust // Damons lust
Vyt u Ionghe sinnen // hier
Maeckt dat just // wert gheblust
In my theete minnen // vier
Lieffds gheboude // prijs
Als het coude // ijs
Mijn jeucht maket grijs.

Nimph denckt op des Lieffdes gaeff
Van duysent kuskens veel
En hoe ghy om vatten braeff
My met u armkens eel
Schoon jonckvrou // heus en trou
V sneeuwitte handen // vry
Tsaem ghebrocht / en ghevlocht
Brach ten Venus banden / my /
Van u waerde // schoon
Een vermaerde // loon
Wacht mijnen persoon.

By u al t'vermoghen staet
O helder hemels licht
Want ghy zijt den dagheraet
Int claeren mijns ghesicht
T'lieve hert / heel verwert
Door reyn Lieffd' die vierich // blaeckt
Waer van ou // heer en Vrouw
Men u Nimphe chierich // maeckt
[pb: 28] Die verheven // wijt
Alleen tleven // zijt
In dees harde strijt

Mijn ghestade Lieffde bloot
O uytvercoren reyn
Is onwtsprecklijck soo groot
Als Leander ghemeyn
Die Hero // minde soo
Dat hy inde zee verdranck
Doch Lieff ghy // sult eer my
Stercken inde Lieffde cranck
Waer voor met begeer
Ick u Liefste teer
Prijse duystmael meer

Prince. T'hert Princes niet dencken // can
Te derven u mijn Lieff
Lieffd' groeyt noch allencken // an
By hem die u verhieff
D'helder lucht // brenght zijn vrucht
Die ten eynde openbaert
Tsoet gherucht // onbeducht
Door reyn Lieffdes trouwen aert
Tgheen de eere // ploecht
En de Heere // voecht
Beyde ons ghenoecht.

FINIS.

Dat niet en is can wel gheschien
Ten baet gheen quaet weerlegghen
Tvolcomen werck dat is ghesien
Daer canmen wat aff segghen.

Op de voyse. Vande Engelsche Fortuyn, &c.

Een heeten brandt
Inwendich my beswaert
Soo dat tverstandt
Heel weynich openbaert
Om wient gheschiet
Nae dien ick Lieffde blent
Oock gantschlijck niet
Mijn daghen heb ghekent.

Eer dat ick wist
Wat Lieffd' in haer besloot
[pb: 29] Deur schalcken list
Cupido stralich schoot
Een gouden schicht
Int binnenste vant hert
O dertel wicht
Ghy zijt d'oorsaeck mijns smert.

Ghy wreetheyt wreet
Als moeder vande Min
Met dit mijn leet
Wat hebt ghy inden sin?
Is u een vreucht
Dees mijne zwaricheydt
Heel weynich deucht
Dat ghy de jeucht verleydt.

Waer ick my keer
Ter plaets daer maechden zijn
Thert doet my seer
Doort sien haers Lieff aenschijn
Min onbekent
Doet Groeyen mijn ghetreur
Elck van my went
En gaet met haesten deur.

Die thert wel sou
Begheeren / van my wijckt
Dat comt deur ou
Soo daghelijckx wel blijckt
Nae dien ghy schoot
De Nimphes menichfout
Een pijl van Loot
En my een strael van Goudt

Waer aen is dit /
O Schoonste schoon verdient?
Dat ghy het wit
Mijns harten niet verlient?
Dat het eens schiet
Waer in den lust bestaet
T'claechlijck verdriet
Schijnt wesen al te laet.

Voorwaer ghy weet
De sinnen en ghedacht
S'herten secreet
En waer t'ghemoet nae tracht
Wilt jonnen my
O arm bedroeffden mensch
De weerparty
Daer ick alleen nae wensch.

Apollo claer //
Die badt ick principael
[pb: 30] Dat hy voorwaer
Door eene gulden strael
My had ghetoont
Door Lieffd' en reyne min
Waer dat doch woont
De eenichste vriendin.

Gantsch gheen ghehoor
En heb ick doen ontfaen
Dies weer als voor
Bad ick de cuysch Diaen
Des avonts laet
Dat sy woud' brenghen tlieff
Door soeten praet
By hem die haer verhieff.

Den tijt verliep
Diana ginck te rust
Een yeder sliep
Mijn pijn bleeff ongheblust
Dies ghinck ick thuys
En claechdent mijn ghemoet
O droevich cruys
Veel bitterder als roet

Princes vaert wel
Onkenbaer Lieffste mijn
Om u ick fel //
Moet lijden dese pijn
Doch t'beurt soo dick
By menighe Minnaer
So wel ben ick
Het geckjen als een aer.

FINIS.

Op de voyse. Schoon Lieffken jent,, seer excellent, &c.

Ick weet in swerelts pleyn
Een overschoone greyn
Die my hout ghevanghen
Sy isser alleyn
Mijns levens claer fonteyn
Daer ick op hop' ghemeyn
Met soo grooten verlanghen.

Van haer te zijn absent
Is my een groot torment
Sy my wel can ghenesen
[pb: 31] Hart en sinnen verblent
Die zijn heel tot haer ghewent
Mocht ick altijt ontrent
By de Alderliefste wesen.

Ick hope dat wel gaet
Met mijn maechdelijck zaet
Die ick niet mach spreken
Gheeft AEolus my baet
En Neptunus dat toestaet
So sal door den soeten praet
Van reyn Lieffde niet ontbreken.

Het schoone Aertrijck siet
Scheyt ons alleene niet
Beyde van malcandren
De woede zee die biet
Hare cracht tot mijn verdriet
Maer alst eens recht gheschiet
Salt wel wedrom verandren.

Princesse vol eer
Waert ghy by my opt meer
Daer soud' Lieffde blijcken
Schoon Goddinnetgen teer
Ghy zijt die ick begheer
Neemt van my doch gheen affkeer
Laet reyn Lieffde niet beswijcken.

FINIS.

Ghelijck als Flora schoon, wijt opent hare bladen
Op dattet geurich hert, zijn cracht mocht brengen uyt
Also t'lieffdragent mensch, het Lichaem me ontsluyt
Om te bespeuren rechte Lieffde vol weldaden

En oock hoe hooch de Lieffd' can climmen in haer graden
Die door den Cupido, uyt slichaems bodem spruyt
Om so te draghen voort goe vruchten vol firtuyt
Door Venus die hun doet navolghen hare paden.

Reyn Lieffde int Secreet, hemselfs maeckt openbaer
En doet de clapperny int eynde worden waer
Met goet ghenoeghen van des herten soete lusten.

Den bant der Lieffden bint inwendelijcken vast
So dat de wederlieffd' helpt draghen Lieffdes last
Die dan int eynde doch, soo lieffelijcken rusten.

FINIS.

Den Hemel onder vvien ick buych
Gherechtelijck is mijn ghetuych
Dat looff of gras, oft eenich dingh
Soo hups can groeyen en gheringh
Ghelijck die edel Lieffd' bemint
Die ons ghedacht te gader bint
Ghetuych sy hier het groene looff
Dat ick u hart en sinnen rooff
Ghelijck ghy vveertste hebt ghedaen
VVt drucklijck soudy vinden staen
Den zeghel in mijn hert heel graech
Der Lieffden die ick u toedraech.

Den vrijer onder t'groen geboomt
sijnlust in t'mijnen nau betoont

Op de Voyse. Want ghy mijn sinnen en mijn ghemoet gheduerichlijcken treuren doet.

Nae dat de schoone Silvere maen
Haer schijnsel by nae had verlaten
Diana is ter jaeht ghegaen
Voor den daechraet schoon boven maten
Met hare maechden seer verblijt
Nu inden soeten Somers tijt.

Soo haest Luna niet en verdween
Aurora die began te daghen
Phœbus daerna oock me verscheen
Die door tsoet weer my ghinck wtjagen
Dat ick Minnaer int groen quartier
Vermeyden ghinck om mijn playsier.

De Sonne schoon en hooch bepaelt
Soo heerlijck scheen niet om verlusten
En heeft het aertrijck soo bestraelt
Dat ick verhit my wat ghinck rusten
Onder de lommeren int groen
Om my vercoeling aen te doen.

O Aura comt en doch vercoelt
Het licham heet / sprack ick wt Minnen
Helaes daerna heb ick ghevoelt
Noch zwaerder brant int herte binnen
Die in my schoot door Venus erch
Cupido van Pernassus berch.

Waerom hebdy onkuyssche kint
Der Minnen net voor my ghehanghen
En alsoo door de lieffde blint
Mijn jonghe hart daerin ghevanghen
Om dat Lucina int groene dal
Vergaert is met haer maechden al.

Waerde Goddin hooghe gheeert
Aensiet de Lieffde wtghelesen
Die my tot eender jongvrouwe keert
Laet nijdicheyt verstooten wesen
Ghelooft Erynnis niet een woort
Want die is seer op my ghestoort.

Fortuna die soo licht'lijck draeyt
Waerom verkeerdy de ghedachten
AEolus die my teghen waeyt
Waerom moet ick dan druck verpachten
Men kent te recht een Minnent hert
Als reyn zijn Liefft bevonden wert.

Dus Moeder goet Meya seer schoon
V jonste laet tot mywaerts blijcken
Door uwer dochters Lieffd' ydoon
Die ick oock eer sonder affwijcken
Dus waerde Susters drijmael dry
Troost die u dient tot allen ty.

Prince. Oorloff Goddinne der gheboort
Lucina vroet / hooghe verheven
Des Minnaers claghen doch aenhoort
Eens herten lust wilt my doch geven
Deur Lieffde voecht te saem ons bey
In desen soeten coelen Mey.

FINIS.

Op de voyse. Phœbus die is lang over de Zee.

O Mijn alderschoonste Nimphe reyn
V Lieffde heeft my thert doorsteken
Door u ghesichte ben ick alleyn
Verleyt / en door u loose trecken
Hebt ghy mijn Lieffdragende hert
In dese wulpse Minne verwert
Waer deur groeyt sware smert.

Niemant en salt my ontraden // niet
Met goet / noch bloet / dat anders praten
Dat ick u Lieff sal versmaden // siet
Oft dat ick u soud' connen ghehaten
Want verde boven Pallas wijs
Iae Venus en Iuno seer propijs.
Voert ghy schoon Lieff den prijs.

Al schijnt dat my therte vierich brant
Tot yemant meer / wilt dat doch sussen
Inwendich staet ghy so vast gheplant
Tvier is qualijcken uyt te blussen
Mits door tael vant vriendelijck woort
Ick ben verwachtende eens confoort
Alst gaet met Lieffden voort.

Noyt gheen soo duysteren naeren nacht
Oft Lieff ick moet steechs om u peysen
En comt soo dickmael in mijn ghedacht
Ontelbaer zijnder de duysent reysen
Soo haestelijck als ick ontwaeck
Met open ooghen gantsch sonder waeck
Ick nae u weertste haeck.

Datmen d'oprechte reyn Liefde trou
Mocht int binnenst van thert doorgronden
Oft oversien met oogens beschou
Sy soude soo suyver zijn bevonden
Dat hem verwondren soud' ghemeen
Een gram verharde harte als steen
Oprechte Lieffd' blijft reen.

Als ick u bloosende wanghen root
Aenschouwe in des werelts zale
Daer toe u Albaste keeltgen bloot
Iae rooder lipkens als een corale
Met uwen Lieff lachenden mont
En uwe sneewitte borstkens ront
Dan ben ick heel ghesont.

Een trouwe Lieffde men qualijck bedwingt
Want tis in gheen menschen vermoghen
Het hert my in tlichame springht
Als ick aenschou mijns Lieffs bruyn ooghen
Dees die hebben thert onghefaelt
Door Lieffde uyten boesem ghehaelt
Twort eens te recht betaelt.

Prince. Reynder Princesse oft soo ydoon
Soudemen hier niet connen beschouwen
Fier van leden / net ende schoon
Verd' boven alle Griecksche vrouwen
Om dees ick schier mijn bloet verteer
Doch dat gheschieter op deucht en eer
Om Liefd te toonen weer.

FINIS.

Op de voyse. Twindeken daer den Bos af drilt.

Orpheus met zijn snaren // spel
Dieren doet vergaren // wel
Aender heyden // en groen weyden
Mocht ick soo in vreuchts ghespan
Vrolijcken zijn by mijn Lieff dan.

Eender heeft my tot Lieffd' ghebracht
Die de werelt luttel acht
[pb: 36] Nochtans sal // ick // heel bevallick
Dencken om dees Maghet soet
Die ick van herten dienen moet.

T'soetelijck wesen heeft gheraeckt
My / die daer verdriet om smaeckt
Want dees schoone // maecht ydoone
Heeft my met tghesicht bestraelt
Lieffde wt tdiepst vant hert ghehaelt.

Lieffste ghedenckt den cleynen tijdt
Dat wy tsamen waren blijt
Doen u ooghen / na tbetooghen
Soo doorstraelden t'jonghe hert
Dat ick Lieff uwen dienaer wert.

Edel jonckvrou die ick Min
Kende ghy mijn hert en sin
Soo sout Minnen // ghy met sinnen
My / die u in deuchden acht
Wenschende biet u goede nacht.

Prince. Nu dan Princesse vaert oock wel
Maer veracht gheen slecht ghesel
Lieffde reyne // nu alleyne
My doet u / o jonckvrou fijn
Achten voor d'alderliefste Mijn.

FINIS.

Op de voyse. Al is bruyn mijn couleure.

Oft yemant onberadich
Hemselven is te goet
Ten moet niet zijn versmadich
Datmen wt goetheyt doet
De menschen zijn gheboren // nou // nou
Om te wesen heus en trou.

Die dickmaels voor de ooghen
De beste vrienden zijn
De minste oock wel dooghen
Door een beveynsden schijn
Want achter yemants rugghe seer / seer
Soo stelen sy de eer

Dat al de clappers tonghen
Hadden een houten neus
Die loogens onbedwonghen
Vast lieghen voor de leus
Men soude dan die kennen // wel / wel
Belieghen menich ghesel.

Die niet weten te praten
Dan van de lieden quaet
Die mochten dat wel laten
Doorsien haer eyghen staet
Soo hoeffden sy te clappen // niet / niet
Tgheen haer selffs wel gheschiet.

Prince. Ghy Princelijcke gheesten
V loghens binnen hout
Den minsten metten meesten
En raed ick niet soo stout
Dat ghy niet meer en pratet fijn / fijn
Dan dat waerheyt mach zijn.

FINIS.

Een goet ghenoeghen
Cant alles voeghen
Na den rechten sin
Doort langhe swijghen
Sal d'Minnaer crijghen
Zijn schoon Vriendin.

Ghy schoone Maechden
Zijt weerdich gheeert
Dien oyt ghy behaechden
In Lieffd' u begheert.

T'Lieffdraghent hert dat noode scheyt
Zijns Lieffstens jonste mede leydt
De Peerle van zijn ooch vol pracht
Niet blijven can vvt zijn ghedacht
Cupido die sulcx recht betaelt
Met vierich stralen dees doorstraelt
En vverct zijn vvercken pertinent
Hoevvel d'een d'ander is absent
Nochtans verheughen sy een paer
Off d'minnaer by zijn lieffgen vvaer
Hoevvel de tonge seght Adieu
Het hert blijft by de Lieffste nu.

O droue reijs voochdes adieu
het licham scheyt t'hert blijft by u

Op de voyse. Van Coridon en Silvia.

Sal ick met droeve tranen heet
Mijn zwaer verdriet ghetuyghen
En met mijn ooghen sien dit leet
Sonder dat ghy wilt buyghen
Sal mijn jonck hart // dees bitter smart
Noch langher moeten suyghen.

Een langhen tijt is nu verleen
Dat ick gae tvlees verteeren
Altoos heb ick u Lieffste reen
Gheacht een bloem met eeren
Diemen met leyt // en zwaricheyt
Moest plucken om tbegheeren.

Doen eerst de Lieffde creech haer macht
Waert ghy een spruytghen groene
Dat door Apollos heete cracht
Sich selfs soud' open doene
Doch ghy ontsloot // meer groen als root
Al in des Meys saysoene.

Nu zijt ghy comen tot u tijt
Een lust en welghenoeghen
Ghy my u Lieff gheworden zijt
Tis tijt den hoff te ploeghen
Wanneert gheeft baet // ist niet te laet
Tsal hem ten besten voeghen.

Den hemel die niet haest en stilt
Met deucht heeft u begoten
En oock met schoonheyts gaven milt
Tgheen my noyt heeft verdroten
Twaer tijt ghepluckt // soot welgheluckt
V Roosghen voortghesproten.

Ghewacht heb ick nu also lang
Niet sonder diep te suchten
Hopende door reyn Lieffdes gang
Te plucken van haer vruchten
Maer nu u Looff // de Son berooff
Laet ghy my in zwaer duchten.

Bedroghen vind ick my voorwaer
Siend u schaemroot aenschijne
Als ghy nu merckten oock eenpaer
De Lieffde ende pijne
Och wiste ghy // wat ick al ly
Ghy gaeft my Medecijne.
[pb: 40] Ghy cunt wel speuren reyne maecht
Met u winckende ooghen
Wat Lieffd u mijn jonck herte draecht
Die ghy niet weer comt tooghen
Dies ick Ionckvrou // wel sterven wou
Nu ick soo ben bedroghen.

Prince. Princesse die mijn lust onthout
Ick hope haest te sterven
Een beter loone dit vertrout
Aflijvich te verwerven
Dan ghy my jont // of gheven cont
Hier op des werelts erven.

FINIS.

Op de voyse. Ick lijd int hart pijn onghewoon.

Goddinnen reyn der gheleertheyt
Comt hier ter steden // uyt Lieffd beneden
Van Helicon u berch verbreyt
En singt met reden // uyt jonsten in vreden
Den Loff en prijs van een
Nimphe eerbare
Want sy ist weert alleen
Door Lieffd' en anders gheen
Dit Nieuwe Iaere.

Boven Venus Goddin expaert
In schoonheyt even // is sy verheven
Oock Iuno in Rijckdom vermaert
Haer is ghegheven // verstant beneven
Pallas wijsheyts Goddin
Vol deuchts voorwaere
Ick stelden vant beghin
Op haer mijn hert en sin
Int Nieuwe Iaere.

Eerbaerlijck is mijn liefste als
Diana reyne // een maecht certeyne
Versocht zijnde van Satyrs vals
Int groene pleyne // maer eer alleyne
Dees jonck-vrou heeft bemint
Voor ende naere
Soo oock mijn Liefste kint
De deucht altijt besint.
[pb: 41] Int Nieuwe Iaere.

Niet achten ick des werelts goet
Had ick ten loone // dees maget schoone
Tot haer soo streckt sin en ghemoet
Onder den throone // gheen soo ydoone
Die my oyt heeft behaecht
In Lieffd' eenpaere
Ick hope dat dees maecht
Haer dienaer jonste draecht
Int Nieuwe jaere.

Prince. Princesse Pallas dochter schoon
Godt wil u sparen // ghesont bewaren
Goddinne onder themels throon
Lieffdes verclaren doet openbaren
Aen u mijn jonste groot
Fonteyne claere
Dus ick bely ter doot
Lieff u mijn Lieffde groot
Int Nieuwe Iaer.

FINIS.

Op de Voyse. Met een Minnelijcken sin, &c.

VVaerom Venus schoon Goddin
Verblint ghy soo de jeucht
En doet door u valsche Min
Haer winnen druck voor vreucht
Want twerckt groot ongheneucht
Mits Cupido toeveucht
Vrient Vrindin // onghewin
Int beghin // en den sin
Verandert vol ondeucht.

Al die nu Minnende zijt
Acht Cupido niet meer
En oock Venus raet altijt
Versmaet als vol oneer
Van haer neemt uwen keer
Vernieut in Lieffden weer
Minnens strijt // maeckt u quijt
Troulijck vrijt // soo verblijt
Reyn Lieffd' tsherten begheer.

Als ghy door de Lieffden gloet
Minnaers u sinnen stelt
Toont doch Lieffde niet om tgoet
Noch om het groote gelt
Na pracht siet oft ghewelt
Tghemoet doch altoos stelt
Metter spoet // tot een vroet
Ionckvrou soet // die haest doet
Verandren tgheen quelt.

Een reyn Maechdelijck Ionckvrou
Moet niet zijn opstinaet
Wanneer als een Minnaer trou
In Lieffd' haer niet verlaet
Maer troost soeckt tzijner baet
Volcht sy dan goeden raet
Met beschou // sonder flou
Op dat nou // winnen sou
Haer Minnaer goet voor quaet.

Prince. Princen en Princessen bly
Doch vrientlijck blijft te gaer
Lieffde draghet tallen ty
So prijstmen u voorwaer
Verheucht int wesen claer
Van u Lieffste eerbaer
Soo sal vry // jalousy
Noch invy // blijven by
Twee Lieffkens int Nieu jaer.

FINIS.

Op de voyse. Vande Enghelsche Fortuyn, &c.

AEolus waeyt
Fortuna neemt u keer
Ick heb ghesaeyt
Nu waer wel mijn begheer
Dat ick by tijts
Mocht maeyen met verdrach
Veel schoon profijts
Dat langh verborghen lach.

Dat is een root
[pb: 43] En cierlijck bloemken reyn
Tgheen Liefflijck sproot
Wt d'aerd' by een Fonteyn
Vol lavens gloet
Deuchtsamich en beleeft
Die mijn ghemoet
By haer besloten heeft.

O Amstel claer
Dien Iunorijcklijck loont
In u vorwaer /
Een reyne Nimphien woont
Wiens schoonheyt schoon
En deuchtsaemheyt perfect
Mijn trou persoon
Thert uyt het lichaem treckt.

Haer soete spraeck
In alles ghemaniert
Waer nae ick haeck
Haer deuchdelijcken chiert
Want beleeftheyt
Beleefdelijcken haeckt
Voorwaer gheseyt
Nae een die is volmaeckt.

Volmaeckt is sy
En loffelijck vermaert
Ghemeensaem vry
En Lieffelijck van aert
Twelck is een gaeff
Die hoochmoedicheyt doot
En maecktse braeff
Diet meriteert minioot.

Dit Maechtlijck zaet
Als Iunos Pauwe rijck
Treet over straet
Heel weynich haers ghelijck
Minsaem en heus
Verstandich en oock vroet
Lieffd' Amoureus
My staech haer lieven doet.

Als ick eerst creech
Aen haer des cuntschaps danck
Tghemoet versleech
Inwendich tbloet ontspranck
Mits op dat pas.
Dees schoon soo ghemeensaem
My daetlijck was
Doch eerlijck en bequaem.

Int inghewant
[pb: 44] En tbinnenste vant hert
Groeyden een brant
Die nu noch grooter wert
En my ontrust
Doort vriendelijck aenschijn
Qualijck gheblust
Can sonder lieffde zijn.

Het sy dan waer
Sy gaet / staet oft vernacht
Ick ben by haer
Met hert / ziel en ghedacht
Het fondament
Doet blijcken seer bequaem
Dat vast gheprent
In mijn hart staet haer naem.

O Lieffde teer
Die my dus hebt ghevaen
Dees reyn vol eer /
Wilt oock bestrijden gaen
Op datse blaeckt
In sulck ghelijcke Min
So wert volmaeckt
De Liefde der Goddin.

Schept eenen lust
Dat sy my Lieft eenpaer
Die niet en blust
Ghelijck ick draech tot haer
Dwelck talder tijt
Blijft eerlijck watmen calt
Hoe zwaer den strijdt
Der Lieffden my oock valt.

Lucina vroet
Als Moeder der gheboort
Mijn jonste doet
In Lieffden alst behoort
V lieve kint
Gheduerich door verdrach
Heb ick bemint /
Van dat ick eerst haer sach.

Vaert hier me wel
Princesse reyne Bruyt
Beyd' ons ghequel
In eenen boesem sluyt
Soo sal dan niet
Vercouden d'lieffde heet
Oock gheen verdriet
Meer groeyen wt ons leet.

FINIS.

O Lieffde schalck, doortrapt subtijl
Veranderlijcken vvel somvvijl
VVat moeyten ist die u verveelt
VVanneer ghy slechts het herte steelt
Der jeucht, die om den roosen crans
Sich minlijck voeget totten dans
Al vvas het lichaem noch so dicht
Ghy comt daerin met uvven schicht
Die brandende brengt sulck firtuyt
Dat niet can zijn gheblusset uyt
Een minnaer dus gheniet zijn Lieff
Die hy uyt reynder Lieffd verhieff.

t'vleugel kint dat niet en siet
de minnar in het danssen schiet

Op de voyse. Den fieren nachtegale, &c.

VVilt om het soet vermaken
Schoon jonckvrou niet versaken
Reyn Lieffde die gaet blaken
In een jongman met eeren
Wilt alle droeffheyt staken
Nae tsoet verbont me haken
Ons beyden sal ghenaken
Veel vreuchden doort hanteren
Wat is het leven och
Eenlijck te wesen noch
Gheen boomen met bedroch
Gheplant nu werden doch
Hier in des werelts erven
Dan om vrucht te verwerven
Niet vruchteloos te sterven
Hierom hem vroet
Den Bouman enten doet.

Op dat van aenbeginnen
Men spruyten mocht ghewinnen
Die vruchten hebben binnen
Vol smakelijcke lusten
Sghelijcx Lieffste vriendinnen
V dienaer wilt beminnen
Niet langhe u versinnen
Op vreucht mijn hert laet rusten
Want ghy alleen doch zijt
Die hert en sin verblijt
Helpt my uyt Lieffdens strijt
Op dat ick word' bevrijt
Vant Minnen / nacht en daghen
Laet my u jonst bejaghen
Neemt my in u behaghen
Schoon jonckvrou reyn
V Min ick Lieff alleyn.

Want soo ghy blijft alleyne
Wat salt u Lieff certeyne
Doch baten suyver reyne
En fier Maechdeken schoone
Laet ons leven ghemeyne
O oversoeten greyne
Op dat in Minnens treyne
Ick u met Lieffde croone
Dus aldersoetste jeucht
In Lieffden my verheucht
[pb: 47] Waert ghy my toegheveucht
Door eere in reyn deucht
Soo soud' om vreuchts verpachten
V naken gheen quae nachten
Maer vrolijck van ghedachten
Rusten by my
Die u trou dienaer sy.

Ghedenckt oock Lieff ghepresen
Als ghy versuft sult wesen
Tot ouderdom gheresen
Wien ghy u noot sout claghen
Daerom segh ick mits desen
Laet my niet zijn verknesen
Vyt Lieffden sonder vresen
Neemt my in u behaghen
Lijt dan dat Lieffde groeyt
Dewijl den boom noch bloeyt
Mijn jonste niet verfoeyt
Maer u tot mijwaerts spoeyt
Op dat doort soet ghelucken
V Bloem mach yemant plucken
Die sonder te verdrucken
V Mint minioot
Vyt Lieffden totter doot.

Prince. Prinslijcke Bloem verheven
V vreuchdich jonghe leven
Niet comen laet tot sneven
En droeffelijck bederven
Volcht mijnen raet nu even
Doort vriendelijck aencleven
D'eerbaerheyt comt beneven
Om vreuchden te verwerven
Midts tsoet vermaken siet
Jonck vrou reyn Lieffde biet
Wilt doch een jongman niet
Nu laten int verdriet
Maer wilt hem eer bewijsen
Soo salmen u dan prijsen
Als een die vreucht doet rijsen
By zijn schoon Lieff
Die u in deucht verhieff.

FINIS.

Op de Voyse. Schoon bloemken jent seer excellent.

VVat gaeter boven vreucht
En oversoet gheneucht
In het Lieffelijck paeren
Mijn herte is verheucht
Om dat de jonghe jeucht
In eeren en in deucht
Soo vriendelijck vergaren.

Vaert wech druck fantasij
Mijn hert is vrolijck bly
Mijn blijtschap moet ick uyten
Om dese schoonste vry
Die hier sit nevens my
Moet ick sonder party
Het vrolijck hart ontsluyten.

Ick brengt de Liefste schoon
En hoop dat u persoon
Hier mede is te vreden
Reyn beeldetgen ydoon
Schoonst onder shemels troon
Laet hooren uwen toon
Singt ons een deuntgen mede.

Vro vro gheselschap al
Vergaert int soete dal
Daer vreucht wort bedreven
Door het blijde gheschal
Soo hout u doch wat mal
Tis tsoetste datmen sal
Een soentgen omme gheven.

Prince. Heer Bruydegom eenpaer
Met uwe Bruyt eerbaer
Den Heer wil by u woonen
Ons me die comen naer
Om te wesen Maer of Vaer
Tsy dit oft t'naeste jaer
Soo dat den tijt sal toonen.

FINIS.

Op de voyse. Era dy Mayo, &c.

Ghelijck de schoone
En helder Son aen d'hoochte schijnt
[pb: 49] Iae aenden throone
Op climmet ende tonder dwynt
S'ghelijcx licht met bescheyt
Mijns Lieffkens Lieff claerheyt.

Aurora claere
Soo helderlijcken niet en rijst
Als een eerbaere
Reyn Nimphe / die mijn herte prijst
En als den dagheraet
In d'morghenstont opstaet.

In Ida reyne
Vermaeckt haer dees soet ghemaniert
Gaet ter Fonteyne
Daer sy thayr vlecht en fraey verciert
Na sulck ghewenste lust
Sy haer int groene rust.

Phœbus verheven
Hoe glinsterich dat straelt zijn licht
Mijn schoonst int leven
Noch claerder brandet haer ghesicht
In my / wie vreucht gheschiet
Die haer Lieff aenschijn siet.

Musijcklijck eele
Gaet dees Goddinnes helder clanck
Gheen Nimphes keele
Voortbrenghen conde soeter sanck
Als d'eenichste vriendin
En voedtster vande Min.

Comt en wilt laven
Ghy Caliopes Suster waert
Iont my de gaven
Waerin ghy rijcklijck zijt vermaert
Laeft my met twater reyn
Wt u Syreens Fonteyn.

Ghy Camne schoone
Zijt d'eenichste vermaeck in vreucht
Mijns levens croone
Schenck ick u tot een out gheheucht
Met mijn lijff ende bloet
V Liefsten wille doet.

Als ghy gaet jaghen
Eer Lucifer te ruste treckt
Int crieck vant daghen
Word ick ras wten slaep gheweckt
Tschijnt ick oock jaech quansuys
Met u / al ben ick thuys.

Dies onderlinghen
[pb: 50] Met deminueerlijck gheclem
Hoor ick dan singhen
V Lieff en Amoureuse stem
Die deur t'aenhoor my dwingt
Dat hart en ziel ontspringt.

Prince. T' Princelijck peysen
Brengt dese vreucht int openbaer
Thien dubbelt reysen
Dan alle mijn ghenuchte waer
Wanneer op yeder pas.
Mijn lichaem by u was.

FINIS.

Op de Voyse. Wie clopt daer aen mijn deurtgen.

Avrora met behaghen
De velden dorstich laeft
Als sy beghint te daghen
Al eer dat Phœbus draeft
Met Sol hittich begaeft.

Flora gaet me ontluycken
Deur Apollos bestier
Haer bloemkens Liefflijck ruycken
Hierin scheppen playsier
Pomonaes Maechden fier.

Tellus Goddin verheven
Der vruchten int ghemeyn
Tgheen dor was / doet sy gheven
Schoon cleeding groen en reyn
Int lustich Nimphen pleyn.

De Nimphes en Najaden
Hierin zijn seer verheucht
Mits dat om lusts versaden
De oversoete jeucht
Int groen te saem haer veucht.

Met Hymen vol ghenuchten
Het Maechdelieffken groeyt
Laet varen sorgh en duchten
Eer datmen t'loofgen snoeyt
Dat meest in Lieffden bloeyt
[pb: 51] Schoon bloemkens int betooghen
Becoren het ghesicht
So doen de schoon bruyn ooghen
Twelck Lieffkens twee wel sticht
Daer schaemt Lieffd' onderricht.

Prince. Princelijcke Princessen
Wt slevens jonste draecht
Faveur als reyn Matressen
Vyt tsherten gront ghewaecht
Reyn Lieffd' diet u behaecht.

FINIS.

De Nimphes die den Mey vercieren
Croontmen met groen Lauvverieren.

Op de voyse. Van het Engels schoenlapperken, &c.

Venus Minnende Goddin
Blust den brant der Minnen
Die Cupido na uwen sin
My schoot int herte binnen
Om een die ick draech Lieffde soet
Maer die acht op mijn karmen // siet
Acharmen // niet
Dat my nu treuren doet.

Cupido had ick dit ghedacht
Dat ghijt my dus sout loonen
Ick had my wel te recht ghewacht
V Moeder dienst te toonen
Maer lacy neen tis nu te laet
Dies blijf ick in doleuren // staen
Iae treuren // gaen
Moet ick schier desperaet.

O Phœbus uwen wagen schoon
Met zijn vierighe Stralen
Heel hittich brant na out ghewoon
Helaes ick cant verhalen
[pb: 52] Hoe my den brant der Lieffden steeckt
Dies moet ick vierich blaken // nu
Vreucht staken // schu
Soo dat schier therte breeckt.

Liefste die my doet torment
Het lijden wilt versachten
Mijn groote Lieffd' is u bekent
Hoewel ghij t niet wilt achten
Schoon Liefste licht de sware pijn
Comt my met troost beneven // seer
V gheven // d'eer
Sal ick tot elck termijn.

Prince. Vaert wel Princes der eerbaerheyt
Iuno seer hooch verheven
Op u alleen mijn hopen leyt
Dat ghy my troost sult gheven
Dat ick met u dochter eerbaer
Noch leven sal in deuchden // vry
Met vreuchden // bly
Als een soet Liefflijck paer.

FINIS.

Op de voyse. Den Mey die ons de groente gheeft, &c.

Den sin doet wel dat therte moet
Hem buyten gaen vermeyden
Vintmen dan tgeen quellagie doet
Men can daer nood' van scheyden.

Int wout en dicht gheboomde wout
Soud' ick my gaen vermaken
De fantasy wert menichfout
Die qualijck was te staken.

Doen vant ick in dit nare bos
Een Duyff voor alle saken
Daer ick schoot menichmael na los
Maer cost die niet geraken.

Den tijt heb ick met lust verbeyt
Int volghen door verlanghen
[pb: 53] Tot dat ick vanden wech verleyt
Was / en bynae ghevanghen.

Doen ick nu was by nae verdwaelt
Docht my na t'recht betooghen
Oft niet de Goddin onghefaelt
Venus soud wesen moghen.

Want doch twee Duyfkens welghepaert
Die Lieffelijck treckbecken
Te gader van ghelijcken aert
Vrou Venus waghen trecken.

Doen heeft quellagie thert en sin
Noch hoogher opghetoghen
Dat ick so ick volchde de Min
Noch werden soud' bedroghen.

Bedriecht my dan de Minne loos
Door hare boose crachten
Soo sal ick Venus oock altoos
Seer schandelijck verachten.

Dan trouwe Lieffde levet noch
Dees doet my wel ghewinnen
Een Maget reyn sonder bedroch
Ten spijt van valse Minnen.

Oorlof ghy Lieffde deuchtsaemlijck
Die eerbaer Lieffgens reyne
Vergaeren doet int Minnen rijck
Die croon spant ghy alleyne.

FINIS.

Hoe menich isser wel verleyt
Door loose Minne dicht ghebreyt
Ghelijck het net, met Lieffd' ghehangen
Daer Venus selfs wert in ghevanghen
Dus hy die meent te wesen vry
De eerst in Lieffd' ghevanghen sy.

Ghelijck de onghestuymde zee
Een Schip doet zeylen door de Ree
De baren zijnde heel ontstelt
Doen dickmaels dattet scheepken helt
In noot dan vvel het Ancker valt
Daert niet can houden vast ghestalt
Soo ist met tvvee gheliefkens goet
Die na het suer, vvel proeve tsoet
De achterclap brout haer fenijn
De vrientschap daerenteghen vvijn
T'meest vvort gheacht na d'ebb' alst vloeyt
Vercreghen vvert niet sonder moeyt.

Den wijn aenveert goddinne jonck
was Ic in pijn nectar u schonck

Op de voyse. Wee my ick mach wel claghen, &c.

Ghy Amoureuse sinnen
Die een schoon dochter vrijt
Stelt niet soo vast u Minnen
Op dat ghy gheenen strijt // lijt
Voor een sulck cleyn playsier // fier
De loose Min vermijt.

Een heb ick uytvercoren
Seer vast door Lieffd' eerbaer
Doch weynich wiltse hooren
Na my heur trou Minnaer // maer
Dat menich droeven traen // saen
My cost met lijden zwaer.

By Daghen ende nachten
Heb ick soo droeven ganck
Ghegaen / en tot verachten
So wort nu mijn ontfanck // cranck
En voor dit trouwe leet / weet
Zijt my noch luttel danck.

Dies heb ick niet ontfanghen
Voor al dees moeyten siet
Dan droeffelijck verlanghen
Van troost my gantsch gheschiet // niet
Want hare vrienden zijn // mijn
Heel bitter met verdriet.

T'hert heeft sy my ontoghen
Deur haer bruyn ooch opslach
Mijn verstant inghesoghen
Want sy een heelen dach // lach
In mijn herte ghepast // vast
Dit wercket groot geclach.

Lieff wat ghingt ghy al spreken
Tgheen noyt en was ghemeent
Als dickmaels heeft ghebleken
Thert dat noyt was versteent // weent
Om dat ghy deur ontrou // ou
Een quade Faem verleent.

Hoewelt my zwaer sal vallen
[pb: 56] Te stellen wt den sin
V Liefste Lieff met allen
Want tbrengt my cleyn // ghewin // in
Daerom seg ick dat ghy // my
Ghetoocht hebt valsche Min.

Ghy Iongmans vroom in eeren
Sulck dochters doch versmaet
Sy doen den druck vermeeren
En wercken vroech oft laet // haet
Waer deur een jong ghesel // wel
Moet leven desperaet.

Prince. Princessen hooch van moede
Al zijdy rijck in pracht
Verneert u als de vroede
Want trotsheyt hooch gheacht // bracht
Hemselven totten val // al
Ter schant vant heel gheslacht.

FINIS.

O Phœbi gouden hemels licht
Door u verbijstert mijn ghesicht
Also oock door de Lieffde heet
Men blind'ling groeyen siet groot leet.

Op de Voyse. Boerinnetgen, als ghy sult water halen, &c.

Edel Ionckvrouvve
Daer ick op bouwe
Door Cupido zijn wreede strale
Die my ghewont heeft teenemale
Tot een jonckvrouwe schoon
Sy is der vreuchden croon
Ick wacht van haer tot loon
Blijschap voor quale.

T'recht doet my spreken
[pb: [57]] Al mijn ghebreken
Om dat sy is het vier der minnen
Dat in my hittich brant van binnen
Midts zijnen heeten gloet
Indien ghijt niet en boet
Ick door reyn Lieffde moet
Bijna ontsinnen.

Als Daphne reyne
Eer ick alleyne
Ionckvrouwe schoon u boven maten
En sal u tgeender tijdt verlaten
Soo Theseus heeft ghedaen
Zijn Ariadne saen
Ick draghe na tvermaen
Lieffd' boven maten.

Waert ghy om winnen
Schoonst' der Goddinnen
Als Perseus den Ridder bouwe
Ghewan Andromeda zijn Ionckvrouvve
Haer leven hy verschoont
En wort met haer gheloont
Dan werde me ghetoont
Mijn Lieffde trouwe.

Prince. Edel Princesse
Door u Noblesse
Sal ick u numermeer begheven
Maer eer bewijsen al mijn leven
Soot u persoon behaecht
Dat ghy wat Lieffde draecht
Dan blijft ghy suyver Maecht
Int hert gheschreven.

FINIS.

Op de Voyse. Alst beghint, &c.

Hout aen met vreucht /
Ghy eerbaer jeucht /
V nu verheucht
Ghebruyckt gheneucht
In eer en deucht
[pb: [58]] Terwijl ghy meucht
Wilt tsamen triumpheren // floreren
Want yeder heeft
Die thert troost gheeft
Soo langh' ghy leeft
Wilt soete vreucht useren.

Ons Bruyt seer soet
Heeft nu met spoet
Haer Lieffgen goet
Waer by sy moet
Oock leven vroet
Dat Venus doet
Cupido principale // zijn strale
Int herte schoot
Want Lieffde groot
Den Bruyd'gom boot
Zijn Lieffste Lieff loyaele.

Hoe Lieflijck fijn
Is het om zijn
By Lieffs aenschijn
T'is Medecijn
Tot elck termijn
Voor bitter pijn
Soomen voor alle wercken // mach mercken
Aen Hijmens Soon
Die seer ydoon
Zijn Bruyt seer schoon
Ontfangt tot vreuchts verstercken.

Prince. Prince ghemeyn
Princes eel greyn
Twee Lieffgens reyn
Schept vreucht alleyn
Int Nimphen pleyn
Door Lieffd' certeyn
Gheluck wensch ick u beyden // voort scheyden
Bruydegom Heer
En vrou Bruydt teer
Wt drucks verseer
Wil Iupiter u leyden.

FINIS.

Op de Voyse. Fortuyn Anglois, &c.

O Tijt vol lusten
Die door Phœbusschijn
De jeucht doet rusten
Daert soet is om zijn
Welriekent schoone
O Pegasides pleyn
Daer mijn persoone
Soeckt rust plaetse alleyn.

Ida verheven
Tgroene Nimphes dal
Doet vrolijck leven
Die Najades al
De Muses jeuchdich
Verchieren Helicon
Hierom wel vreuchdich
Rijst nu mijn clare Son.

Een Son seer claere
Diemen claerheyt heet
Sy is voorwaere
Als Daphne becleet
Met Lauvverieren
Iae Roosgens wit en root
Nae d'oud' manieren
Vult Flora haeren schoot.

Pomonaes gaerden
Haer me spoeden ras
De reys t'aenvaerden
Nae den hoogh' Parnas
Om daer te vinden
Een Nimphjen oversoet
Die my beminden
Ghelijck mijn hert haer doet.

D'eelst der Goddinnen
S'levens jonste toont
Vyt reynder Minnen
Lieffd' met Lieffde loont
Cupido vaerdich
Met zijn schichten subtijl
Ghewont heeft aerdich
Twee met een gouden pijl.

Dat is mijn gouden
Son / sliefs silvre Maen
Daer Lieffd' op bouden
Om dat wy ontfaen
T'licht van malcandren
[pb: [60]] Dat ons tot vreuchden treckt
Iae d'een den andren
Tot reyne Lieffd' verweckt

Prince. Princesse Reyne
Waertste Diana
Soetste Fonteyne
Die my comt te stae
Twee claer ghesichten
Vereenighen wel bey
Om druckx verlichten
In desen coelen Mey.

FINIS.

Op de voyse. Met swaer ghepeys, so moet ick lamenteren.

Int Hollants pleyn
Weet ick een schoon Goddinne
Die my in Lieffden sticht
Prijs weert alleyn
Als de Goddin der Minne
Deur d'oversoet ghesicht
Dat mijn jonck herte licht
Int vriendelijck beschouwen
Op der Aerden // gheen soo waerden
Bloem van alle vrouwen.

Als Aurora
Eer sy begint te daghen
Tgroen loof ontluycken doet
Dat Diana
Met Phœbus mocht gaen jaghen
Het dertel wilt seer soet
Alsoo dees weertste vroet
Doort Liefflijck ooghen straelen
Licht van smerte // mijn jong herte
Met vrientlijcker talen.

V Prijs ick Lieff
Al bouen de Najaden
Die yeder een noemt schoon
Niemant verhieff
Zijn Liefgen vol weldaden
Als ick doen u persoon
Want met Minerves croon
[pb: [61]] Soo sal ick u verchieren
Door u jeuchdich // aenschijn deuchdich
En wijse manieren.

Mocht ick seer dra
Met moeyten u ghewinnen
Ghelijck Perseus wan
Andromeda
Terstont soud' ick beginnen
En vallen cloeck daer an
Want gheene moeyten dan
My souden yet verdrieten
Als tot loone // u persoone
Ick maer mocht ghenieten.

Prince. Prinslijcke jeucht
Maechdeken uytvercoren
Daer al mijn hoop op staet
Ionckvrou vol deucht
Laet my niet gaen verloren
O schoonen dagheraet
Comt my doch te baet
Wilt reyne Lieffd' bewijsen
Voor sulck jonste // en goe gonste
Lieff sal ick u prijsen.

FINIS.

Merckt hoe Lieffdes gulden schichten
Treffen soo die jeucht int hert
Dat sy gantsch verwonnen wert
Sonder dat haer pijn sal lichten.

Dat comt door pijlen die doen swichten
Dedel Lieffde seer minioot
Want dees straelen zijn van loot
En doen gants de Lieffde slichten.

Maer wanneer van beyden zijt
Gouden stralen brenghen strijt
Dan floreert het soete Minnen.

En twee Lieffgens nae den vlijt
Trachten door reyn Lieffd' subijt
D'een den andren soo te winnen.

Cond' ick bekennen u ghedacht
Oft ghijt van harten my toebracht
Den schijn toocht vvel een fier ghelaet
En in het eynde vverdet quaet
VVanneer een Nimphe liberael
Is openhertich soet ter tael
Oock onbedacht een vvoort ontvalt
VVort vvel ten quaetsten naeghekalt
Daerom jongman die u vercleent
Niet vvetende oft ghijt recht meent
Dees dronck sal ick versmaden niet
Voor al blijft heus vvat u gheschiet.

Drinct mijn goddin voor soeten wijn
mijn lijden sal verblijden sijn.

Op de voyse. O ghy Nimphe hooch vermaert, &c.

Avrora den daghe brengt
Als Luna gaet te rust
Metten dau het looff besprengt
Tot der groen cruyden lust
Phœbus fijn // helder schijn
Met zijn waghen guldich // straelt
Ceres trou // doort ghebou
Vruchten menichfuldich // haelt
Die vermakelijck / ende smakelijck
Brengen schatten rijck.

Hier door me ontluycken gaet
De eel Pomona schoon
Deur Apol in hooghen graet
En oock Flora ydoon
Die in fleur // soet van geur
Tvelt veelverwich schoon verciert
T'Nimphen pleyn // net en reyn
Vreuchdich vol vant soet ghediert
Hierin rapē // vreucht // en betrapen // g'neucht
D'eerbaer suyver jeucht.

Tellus verheven Goddin
Der vruchten principael
Tgeen dor was / daer sentse in
Den wasdom teenemael
Cleetse coen // reyn en groen
Tot des maechdes minnen // loff
Dies verblyt // zijn altijt
D'Nimphes int Goddinnen // hoff
Om de Ieuchden soet // diet veel vreuchden doet
Int claver groen met spoet.

Dies met Hymen vol ghenucht
Het Maechden bloemken bloeyt
Laet dan varen sucht en ducht
Dewijl het loofken groeyt
Na t'betooch // schoon int ooch
Om becoren tsoet ghesicht
In Slieffs tuyn // d'ooghen bruyn
Dat gheliefgens wel verlicht
Int betrouwē // maer // en aenschouwen // claer
Het soet ghewinck van haer.

Prince. Princelijcke Muses eel
Vyt levendighe jonst
Chiert ons aertsche schoon tonneel
Met Redenrijcke gonst
Soo verhieff // yeders Lieff
Trou een slaver die so slaeft
Dat hy wacht // dach en nacht
Om van t'lieff te zijn begaeft
Met een schoone // eer // en trou loone teer
Deur hertlijck begheer

FINIS.

Op de voyse. Fortuyn Anglois, &c.

Swaer fantasyen
Crencken therte mijn
Doort eensaem vrijen
Twelck my brengt in pijn
Om u Carssouvve
Die my oyt hebt behaecht
O schoon Ionckvrouvve
En jeuchdelijcke maecht.

V sal ick Minnen
Lieff tot alder uer
Om troost te winnen
Hoewel het my valt suer
Midts ghy gaet wennen
Van my u ghesicht claer
En niet wilt kennen
My voor u trou dienaer.

Schoon Maecht vol eeren
My doch d'oorsaeck seght
Van Lieffds affkeeren
My gheschiedt onrecht
Zijnt clappaerts tonghen
Wilt die ghelooven niet
Ick word ghedronghen
Te claghen mijn verdriet.

Ach swaerlick suchten
Moet ick om u mijn Lieff
Mits ghy gaet vlucten
Van die u verhieff
[pb: 65] Kende ghy therte
Van my v dienaer goet
Mijn bitter smerte
Ghy keeren soudt int soet.

Nachten en daghen
Staet ghy jonckvrou schoon
Int soet behaghen
Van mijn trou persoon
Lieffde comt quellen
Tghemoet door reyne Min
Hoe cont ghy stellen
Mijn Lieffd' wt uwen sin.

Niet can u baten
Lieff al mijn droeffheyt
Mits ghy wilt laten
My / die troost verbeyt
Het droevich leven
V wesen can gheen vreucht
Om dat begheven
Ghy wilt mijn jonghe jeucht.

Albastelijcke
Fier Princesse reyn
En schoonheyts rijcke
Lavende Fonteyn
Zijt ghy Goddinne
Met uwe wangskens root
In Hert en sinne
Lieff ick u totter doot.

FINIS.

Op de voyse. Den Mey den Mey coel is den Mey, &c.

AElus Godt der winden snel
Ontdeckt twout door u winden
Op dat ick die nu lyd' ghequel
Mijn weertste Nimph' mach vinden

Want in het dichte bosch der Goon
Ginck my dit leydt gheschieden
De alderschoonste is ghevloon
[pb: 66] In ontrou ginck sy vlieden.

Ghy Phœbus licht met eender strael
Alst Hemels licht der Goden
Op dat ick niet int bos verdwael
Sien waer sy is ghevloden.

Helpt my o Venus schoon Goddin
De Alderfierste vanghen
Wilt doch het net der soete Min
Rontom de boomen hanghen.

O ghy Cupido t'alder stondt
Een Gouden schicht maeckt vaerdich
Op dat ghy in het herte wont
Mijn alderschoonste waerdich.

Niemant nu hier mijn claghen hoort
Helaes noyt meerder pijne
Tot d'eynt mijns levens jaegh ick voort
Na druck oft medecijne.

O Nimph die my dit lijden doet
Ick volch u sonder treuren
Al soudet wreede wildt verwoet
In dolheyt my verscheuren.

Als ick dan deerlijck leg verscheurt
En ghy dat comt te weten
Denckt sulcx om uwent wil ghebeurt
Dat my twildt heeft ghegheten.

Oft ghy my dan beclaecht met leet
En woudt den commer stelpen
Dan comt den troost al t'onghereet
En tvalt te laet te helpen.

Princesse keert ten halven noch
Al eer het is te spade
Wilt om ons Lieffde dencken doch
Soo prijs ick u ghenade.

FINIS.

Te voren wel bedacht
Behoet veel droevich lijden
Alst wert te recht ghebracht
Cant Liefgens twee verblijden.

Op de voyse. Met swaer ghepeys, &c.

Comt al ghy Nimphen reyn
Syrenen soet van sanghen
Verciert der vreuchden hoff
Daer Lieffde is in treyn
Die dees twee heeft ghevanghen
Int Minnen net tot loff
Van veel jonghe paren
Die Minnelijck vergaren
Haer ter eeren // helpt vermeeren
T'vriendelijck hanteeren.

Die Lieffd' eerst had verblindt
Al door den schijn der ooghen
Soo dat hy nau en sach
Een spieghel nu ghewint
Om beter sien te moghen
Daer zijn ghesicht in lach
En sy met reden /
Die hoefdeloos ginck treden
Heeft te deghen // doort beweghen
Hooft en troost ghecreghen.

Met trouwer Lieffden bant
Heeft Venus u ghebonden
Wel oversoete paer
D'onwtgheblusten brant
In u twee is ghesonden
Flora tot dienst van haer
Brenghet sonder roemen
Veel rieckende schoon Bloemen
Lieffdes wapen // soet gheschapen
Om vreucht in te rapen.

Hymenus Godt vol vreucht
Cupido hooch verheven
De Speelnoots sullen zijn
Des Bruydegoms vol deucht
Diana cuysch van leven
Pallas vol wijsheyt fijn
Dees sullen leyden
De Bruyt tusschen haer beyden
Daer int rusten // oyt men blusten
Amoureuse lusten.

Prince. Prinslijck by een ghevoecht
Sal Iuno by u woonen
Daer yeder een nae traecht
Apollo verghenoecht
Niet eerder wil verthoonen
Voor dat passeert den nacht
Die u sal verleenen
Tgheen al wieghende can weenen
Onderlinghen // dat volbringhen
Leert de Bruyt wel singhen.

FINIS.

Vrede draghet vreeds Banieren
Over een gherustelijck paer
Die malcander soo vercieren
In het houwelijck eerbaer
Dat sy zijn gherust te gaer
En oock soecken met hun beyden
Van malcander niet te scheyden
Al walt hun de werelt swaer.

Op de Voyse. Eradi Majo, &c.

Het hert met recht beschreyt
Tgheen hem is overcomen
Om dat door wreedicheyt
Ick ben mijn Lieff ontnomen
Maer wie dat doet
Het is onvroet
Tot zijn onvromen.

Ick had een eenich Lieff
Dien ick bemind int herte
Maer Pyrrus als een dieff
Wechvoerden my met smerte
Doch in dat dal
Hy winnen sal
Loon voor dees perte.

Orestus is mijn heer
Int herte uytvercoren
Gheen vreuchde nemmermeer
Ick connen sal oorboren
Soo langh my hier
In dit quartier
Pirrus comt voren.

Prince. Princesselijck bedroeft
Blijff ick in swerelts zalen
Midts ick het snoo gheboeft
Op u persoon hoor smalen
Tdroeff hert onbly
Hoopt dat ghy my
Wedrom sult haelen.

FINIS.

Soot Cupido belieft, hy schiet
De een tot Lieffd' en d'ander niet
Tschijnt hem te baren eenen lust
Maer tbrengt de jonckheyt groot onrust
Tschip dat den vvint contrarieert
Door moeyten langhen tijt laveert
Eert zijn ghevvenste haven crijcht
Een Minnaer me so langhe hijcht
Tot dattet loopen raeckt ten ent
Zijn Lieff tot vvederlieffde vvent
Dan crijghet hert zijn vollen eys
In Lieffden een behouden Reys.

Het paer dat twee eensielich leeft
in t'scheyden min veel droefheyt geeft

Op de Voyse. Schoon Lieff ghy zijt prijs weert alleyne, &c.

Voecht u te saem Nimphen verheven
Om Liefflijck singhen daer
Den Loff der Maechden reyn van levē
Die d'eere volghen naer
Want Iuno die is claer
De eerbaerheyts Goddin bevonden
Diana oock tot allen stonden
Prijst Maechdelijcke eer / int nieuwe jaer.

Al ghy Thebaense Maechden reyne
Die Bacchus eer aen doet
Met Lauvvercranssen alghemeyne
Hem in te halen soet
Te samen u spoet
Een Maghet in tghemoet te gangen
En haer vereert met spel en sangen
Want sulcx sy weerdich is door
Deuchden goet.

De oude Lieffde onbedwonghen
Ghy Minnaers nu verlaet
Het nieu laet recht zijn inghedronghen
Soo schiet twee Lieffs gheen quaet
Het oude boose zaet
Soeckt Venus noch altijt te saeyen
Dat Cupido t'onrecht doet maeyen
Als twee gheliefkens zijn in sobren staet.

Het quaet dat Venus wraecht int Minnen
Is u Hebebekent
Ter tijt als waren mijne sinnen
Tot u dochter ghewent
Ick quam haest int ent
Door Cupido gheheel in rouwen
Dat ick mijn leven sal onthouwen
Gheen Minnaer noyt en was in meer torment.

Niet dat hierom schoon Lieff vol eeren
Mijn herte van u vliet
De Lieffde daechlijcx moet vermeeren
Als elck zijn Lieffste siet
Mijn hert jonstich biet
V nu veel vreuchts met goe ghedachten
[pb: 71] Hopende noch eens troost te verwachten
Vander alderliefste sonder verdriet.

Prince. Princesse Lieff ick wens welvaren
Vwen persoon eerbaer
Minerva jont dat wy noch paren
Want reyne Lieffd' voorwaer
Heeft mijn herte zwaer
Gheheel doorwont tot u persoone
Waerdicht Lieff u der Lieffden croone
Doort vriendelijcke woort int nieuwe jaer.

FINIS.

Op de voyse. Twindeken daer het bos af drilt.

Onmin dede my dwalen // seer
Lieffde comt my halen // weer
Seyt door reden // tgheen voorleden
Is / uyt uwe sinnen // stelt
V niet int loose Minnen // quelt.

Menighe in zijn jonghen // tijt
Dickmaels onbedwonghen // vrijt
Ist niet druckich // ongeluckich
Want oock yemant voor of nae
Comt wel te vroech oft beyt te spae.

Can ick me courtoiseren // niet
Dochters respecteren // yet
Door wat saken // can aenraken
Ick soo niet als menich // doet
Maer altoos leven eenich // moet.

Heet reyne Lieffd' niet vry // versaemt
Waerom maecktse my // beschaemt
Want na tseggen // int weerleggen
Die in Lieffd' versmaet // fijn
Somtijts meest beschamet // zijn.

T'bedencken my tot rede // keert
En den tijdt oock mede // leert
[pb: 73] Midts aenvaten // tboertich praten
By zijn Lieff / hem wachter // veur
Settende schaemt aen d'achter // deur.

Redene seyt / die ick verhieff
Yeder crijcht zijn wederlieff
Die hem euen // wort ghegheven
Daerom woud' ick wel eenpaer
Dat ick by haer alleene waer.

Prince. Venus Goddin ydoone // soet
Haestich met u Soone // spoet
Sonder beyden // gaet bereyden
Tbed dat oyt vol lusten // lach
Daer ick met mijn Lieff rusten // mach.

FINIS.

Op de Voyse. Den Nachtegael songer met helder tale, &c.

VVie sal ick mijn ongenucht gaen claghen
Die my doort ontrou Minnen gheschiet
Ick hebbe soo langh in druck gaen jaeghen
Nae d'alderliefste die van my vliet.

Met recht mach ick wel droeffelijck wesen
Die my beminde / als nu versmaet
O Cupido Godt / niet weerdich ghepresen
Door u soo comt my dit lijden quaet.

Eenmael scheen sy my recht te Minnen
Maer lacy tis nu alle vergaen
Quae tonghen loos / en valssche spinnen
Doen Lieffgens scheyden met droeff vermaen.

Wat hevet my doch al moghen baten
Dat vroech en spade ick by haer was
Wat vreuchde brengt ons vriendelijck pratē
Alst altemael is vergeten soo ras.

Met menich vriendelijck ooghen wincken
Sy lodderlijck my altoos aensach
[pb: 74] Troostlijcke woorden ghinckse my schincken
Die nu verkeeren in droevich gheclach.

O Liefste ist om des werelts rijckdommen
Oft om het aertsche groote goet
So cander gheen rechte Lieffde commen
In u is pracht met overvloet.

Cloeckmoedicheyt moet hier zijn gebleken
Hoewel sy gantschelijck my veracht
Verstouten my om haer aen te spreken
En sien hoe verde het wert ghebracht.

Wat heb ick menighe droeve treden
Om u mijn weerde dochter schoon
Gegaen / en dickmaels coude gheleden
Waer voor ick ontfanghe dees bitter loon.

Mocht ick u metten zweerde winnen
Ghelijck den vromen Herclus wan
Brezeida / ick sou beghinnen
Met cloecken moet daer vallen an.

T'schijnt ghy wilt u nu niet beweghen
En troosten my u seer trou dienaer
Een ander hebdy nu liever ghecreghen
Dies icker moet leven in lijden zwaer.

Princesse die mijne jeucht gaet crencken
Midts ghy in Lieffden my begheeft
Denckt vry dat ick op u sal dencken
Soo langhe thert hier op aerden leeft.

FINIS.

Datmen een ander toe gaet dencken
Valt hemselven opten hals
Sy ghenieten selffs het crencken
Die daer bruycken t'minnen vals.

Op de Voyse. Cy cest pour mon pucellage, &c.

Al het hopen ende duchten
Heeft my quelling aenghedaen
[pb: 75] Om een uytvercoren graen
Die my dickmael dede suchten
Want doen Lieffd' eerst was gheleyt
Brachtse my in zwaricheyt.

Dochter waerom zijn u sinnen
Tot my harder als een steen
My aendoende groot gheween
Wat meendy hier door te winnen
Laci niet als druck soo veel
Ghy crijcht me als ick u deel.

Hadt ghy my oock jonst ghedraghen
Als ick u persoon eerst de
Soo soud' thert niet zijn t'onvre
Nu moet ick den vloet doorjaghen
Na Nepthunem trachten // siet
Ghy schijnt my te achten // niet.

AEolus sal my gheleyden
Met Aura die soetlijck waeyt
Boreas my meer verfraeyt
Dan de onmin van ons beyden
Daerom acht ick u alhier
Voor een preus en spijtich dier.

Triton wil met vreucht my bringhen
Heel voor wint int soete dal
By de schoon Syreenen al
Om t'aenhooren t'liefflijck singhen
Dwelck verdrijft de fantasy
Door Goddinnen sanck heel bly.

Wel wat mach ick sonder toeven
My becommeren soo seer
Dencken wil ick niet eens meer
Om dees / die my gaet bedroeven
Laetse my / ick blijfse schu
Iae gae deur / en segh Adieu.

Prince. Princes die my buyten hopen
Socht te brenghen / en affgaet
Denckt tis tijt eert valt te laet
Voor my staet Neptunem open
Dien ick nu doorsoeck met cruys
Wacht ghy na gheluck in huys.

FINIS.

Op de Voyse. [pb: 76] Onder de Linde groen, &c.

O Ghy Meya seer schoon
Die ons de groente gheeft
Waerin yeder sterflijck mensch
Nae zijns herts ghenoech en wensch
Een groot vermaken heeft
Doch niet na out ghewoon
Hem die gheen Min en blust
Can het gheen vermaken zijn
Naer dien hy tot t'vrijen fijn
Heeft gantschlijck gheenen lust
Dien is Lieffde gheen gheneucht
Want hem doch behaecht gheen vreucht
Maer ghemeenich // hy
Drooch alleenich // sy
En sijn sinnen stelt
Op het Aertse ghelt
Dat is zijn Lieffde bly.

Al is mijn Liefste rijck
In allen overvloet
En gheboren hooch in pracht
Iae van edeldoms gheslacht
En td'ocht haer maghen goet
Soo sal sy niet publijck
Becoren t'jonghe hert
Datse niet vermaken can
T'minnent hert in sulck ghespan
Hoewel dat lijdet smert
Want die my beminnet siet
Stel ick in mijn herte niet
Maer de schoonste schoon
Die ick wensch te loon
Deur misdaden // quaet
My versmaden // gaet
En vliedt van mijn persoon.

Want haer die ick bemin
Na my niet eens en kijckt
Soo dat ickse selden spreeck
Waer door mijn couleur woort bleeck
En mijn ghemoet beswijckt
Helaes vant aenbeghin
So groeyden my dit leyt
Tgeen ick claghent menichwerff
Niemant noch niet melden derff
Vyt vrees van zwaricheyt
De Dierkens in het wijde velt
Niet bedwonghen zijn ghestelt
Met sulck lyen / saen
[pb: 77] Want sy vrijen // gaen
Waer Lieffd wort bedout
Sonder vrienden out
Onder den dwanck te staen.

Wat doet ghy leyde eer
Die yeders lust versteeckt
Door u wert gheen Min gheblust
En de jeuget haren lust
Door uwent wil ontbreeckt
Hun hertelijck begheer
Hout ghy heel onder dwanck
So dat sy tot gheender ty
Nerghens derven wesen vry
In Lieffdes rechten ganck
D'eere maeckt hun schurpeleus
Soet te zijn oft Amoureus
Deur medooghen // daer
Slieffs bruyn ooghen // claer
Sy beschouwen // niet
Iae vertrouwen // siet
Oft Lieffd' bedriechlijck waer.

Helaes dit selve doet
Inwendich groote pijn
Die niet haest en wert ghekeert
Maer noch daghelijcx vermeert
Dat principael by mijn
Deur knaging int ghemoet
Die dickmael comt soo hooch
Dat het droeff mismoede hert
Daerin raeckt soo heel verwert
Claeghent zijn vochte ooch
Och die uyt zijn droeve borst
Lieffde laten blijcken doorst
Voor al tlijden // saen
Quam verblijden // aen
Want tvercloecken // wis
Een besoecken // is
Hoe vast reyn Lieffd sou staen.

Prince. Maer ghy o Prince wreet
Der Lieffden een vileyn
Hebt door stuerheyt dit belet
Hout my eensaem in u net
Vervreemt van de Fonteyn
Waerin dat met bescheet
Mijn hert hem baden sou
Op dat het eens reyne was
Tschijnt te gheven nu gheen pas
Te winnen een jong vrou
[pb: 78] Therte dat benautlijck leyt
Iont ghy nu gants gheen vrijheyt
Om t'ontblooten // ach
Tgheen beslooten // lach
Int bequame // deel
Vant lichame // eel
Vol Lieffden nacht en dach.

FINIS.

Door cracht van de ghedreven eer
De Lieffde staechs moet groeyen
En dat thiendobbel fout te meer
Wanneer haer daer met moeyen
Soylus ghesellen die daechlijcx spoeyen
Om de verwonnen Lieffde soet
Te doen verdorren in haer bloeyen
Op dat sy quam onder de voet
Hier toe menich zijn beste doet
Al waren alle tonghen spinnen
De reyne Lieffd' doet troulijck Minnen.

Het dertel wicht helaes,, is dickmael inghecropen
Daert zijne wercken strang, stoutmoedich heeft bestaen
So dat een Minnaer nau en weet waer henen gaen
Hy mijden moet het gheen, daer hy me is bedropen.

Na tduyster werdet dach' de volcke doen haer open
Als d'hemels blau gordijne, ja onbeweechlijck staen
Dies dan men Phœbus wel siet opten waghen gaen
Om jaghen tgheen waerop ghestelt was alle t'hopen.

Maer als inwende Lieffd' so vast gheteugelt wert
Dat sy niet vry en is, daer uyt rijst groote smert
Een onlijdtsame pijn, en twistich teghenstrijden.

Dus dan o Venus ghy, valt niet den Lieffgens hert
Laet Cupido u kindt, vermindren zijnen tert
So mach de jeucht in vreucht haer somtijts wat verblijden.

Een Herderinne brengt ghequel
Hoevvel vermaecklijck is haer spel
Den berch en dal vant ruyssen stilt
Elck jagher soeckt te jaghen tvvilt
Dat hem oyt brachte svvaricheyt
Invvendich knaghen ende leyt
Doch hoopte dattet blinde kint
Veranderlijcken als den wint
Den booch sou spannen t'zijn gherieff
En vvonden me zijns herten Lieff
Dien hy ghemint had spaed en vroech
Om sien oock vvat sy hem toedroech.

Den Harder speelt int velt met vruecht
in steede mijn-lust quelt de Iuecht

Op de voyse. Fortuyn Anglois, &c.

O Soeten tijdt
Door shemels licht seer claer
Veel harden strijt
Ghy wercket voor oft naer
In twee die reen
Passen opt spels gheluyt
Maer doch de een
Scheyt alder eerst wel uyt.

Hy die met lust
Vermakelijck neemt voor
Te speelen just
Liefflijck op de Bandoor
Tot loff en eer
Van een die nietemin
Stont dies te meer
Noch vaster inden sin

Cupido wreet
Dees beyde so ghemaeckt
Dat int vergeet
Het Liefflijck spelen raeckt
En opter daet
Dus soetich hant aen hant
Al door den praet
Lieffs Lieffde wort becant

Het Minnen vier
Hemselfs ontsteeckt door lust
Soo dat het schier
Can qualijck zijn gheblust
Mits d'heeten gloet
Van Venus selfs bedout
Hy branden moet
Soo langhe die vercout.

Ghelijck als Sol
In grooter hitten rijst
En dan Apol
Den wech ter jachte wijst
Alsoo verwermt
De Lieffd' deur soete spraeck
Dus vast ghearmt
Een yeder daernae haeck.
[pb: 81] Tgheen Lieffd' verhaelt
Verblindet hun verstant
Dat schier verdwaelt
Sy zijn aen elcken cant
Den soeten sin
Bedencket gantsch gheen leet
Dat door die Min
Raeckt alles int vergheet.

O Lieffde reyn
Heel suyver is u doen
Als soo ghemeyn
Twee Lieffgens gaen int groen
En tooghen daer
Met herten soo beleeft
Wat Lieffd' eenpaer
D'een tot de ander heeft.

Het diep ghesucht
Comt uyt des herten gront
En zijn beducht
In Lieffden talder stont
Wat d'eene vraecht
Dat prijst de ander me
Hun beyden haecht
De soete Lieffd' in vre.

Den Harder hoopt
Het alles nae zijn sin
Als niet en loopt
Voor hem de Herderin
Maer Liefde bint
Hun beyden alsoo vast
Dat storm oft wint
Can doen gheen overlast.

Oock hoe subijt
Dat Lieffd' wilt vallen suer
Den langhen tijt
Te wesen schijnt gheen uer
Midts met accoort
Sy beyden over een
Int soete woort
Gheworden zijn ghemeen.

Lieffde ontdeckt
De vreuchde sonder smert
En dan soo treckt
Na d'een des anders hert
Dat ongheblaemt
[pb: 82] Om een die hy verhieff
Niet wort beschaemt
Want t'is zijn eyghen Lieff.

Zijn eyghen trou //
En zijn Princesse soet /
Die troost en vrou
In Lieffden worden moet /
Onlanghs vereent
Deur vriendelijck vermaen
Daert wort ghemeent
En blijftet niet langh staen.

FINIS.

Op de voyse. Labavotte, &c.

Die Lieffde vierich draghen
Int heymelijck voorwaer
Wel dwalen door mishaghen
Met druck en lijden swaer
In pijne // siet /
Als mijn gheschiet
Om d'eenichste eerbaer.

Ick ben vol ongheneuchden
Door Lieffdes harden strijt
Als een ander met vreuchden
By zijn Lieff vrientlijck vrijt
Dan moet ick saen
Alleyne gaen
Verd' vande Liefste wijt.

Als dan dwaelt mijn persoone
Bedroeft en desperaet
En niet mijn Lieffgen schoone
Ontrent haer deure staet
Dan valt mijn leet
Noch eens soo wreet
Vergiftich ende quaet.

Wel wensschen sou mijn herte
By d'eenichste te zijn
Om mindren veele smerte
[pb: 83] Door haer seer soet aenschijn
Lieffd' Amoureus
Heel schorpeleus
Die wederhoudet mijn.

De oorsaeck sal sy wesen
In desen hoochsten noot
Die smertelijck by desen
My aendoen sal de doot
Dat machtich // sy
Is prachtich // vry
En Rijck van goede groot.

Ick woud' se wel aenspreken
En tooghen Lieffde reyn
Doch sy mocht my versteken
Als Acteon ghemeyn
Die d'eel Diaen
Quam schouwen aen
By een seer claer fonteyn.

En t'mocht my soo becomen
Met sulcken bitter smert
Dat ick met grooter schromen
Ghetransformeret wert
En d'houden snel
Verscheurden wel
Haers meesters eyghen hert.

Dan doch het hittich Minnen
Heeft my ghebonden vast
Ghevanghen zijn mijn sinnen
Met Lieffde sterck belast
Mercurij tael
Sal doen tverhael
De Lieffd' eens ouweert gast.

Ick lieue door Noblesse
Dees mijne Morgengaeff
Wil van dees mijn Princesse
Oock eeuwich zijn een slaeff
Met grooten rou
Ick seer ghetrou
Thert in haer hert begraeff.

FINIS.

Op de voyse. [pb: 84] Ick hebber een uytvercoren, &c.

Den Somer gaet ontsluyten
De Vogelkens soet fluyten
Met so Lieffelijcken sanck
By een Fonteyn
Int groene pleyn
Ick hoorden nae tgheclanck.
Pegasides verheven
Stont chierichlijck na tleven
Met schoon bloemkens reyn beplant
Dies sach ick daer
Spantseeren claer
Tlieff langs den watercant.

Soo haest als ick aenschoude
Dees Edel reyn bedoude
Sy de ooghen voor haer sloech
Inwendich saen
Met Lieffd ontdaen
Sy vriendelijcken loech.

Het hert ghinck hem verstouten
By dese schoon te couten
Als meer Amoureusen doen
Dus ghinghen wy
Tsaem zijd' aen zy
Ons rusten wat int groen.

Haer schoon Musijcke keele
Songh op den snarenspeele
Wy twee maeckten eenen dans
So vast verknocht
Oft waer ghevlocht
Een dichten Roosen-crans.

Onder een boom met lusten
Wy ginghen sitten rusten
Daer aen wies een vruchte soet
Die dese Maecht
At onvertsaecht
Dat ick betreuren moet.

Pijn heeft haer hert bevanghen
Denckt met wat groot verlanghen
Dat ick mijn soet Lieff aensach
Haer rooder mont /
Wert bleeck terstont
[pb: 85] Noyt bitterder gheclach.

D'uer dat ick was gheboren
By my wert doen versworen
Mits ick sach de Liefste dus
Haer wanghen bloot
Ick stervent boot
Een vriendelijcken kus.

Prince. Het droffelijcke scheyden
Tusschen ons Lieffgens beyden
Sal in my vast staen gheprent
Dat dusentmael
Op dese quael
Ick denck / voort leste ent.

Den Welverheuchden tijt
Cant alles openbaeren
Tgheen menich maeckt verblijt
Den welverheuchden tijt
Doet winnen harden strijt
By Lijdende Minnaren
Den welverheuchden tijt
Cant alles openbaren.

Bedecket sietmē staen, met s'hemels blau gordijn
De onheylsame Lieffd', die pijne doet verwerven
En een ghewensten lust, moet stedichlijcken derven
Dies me onsichbaerlijck, doet groeyen swaere pijn.

O Lieffd' en bitter Lieffd' beveynst in eenen schijn
Al levende ghy doet, u trouwen Dienaer sterven
Ia als een Aerden vat, verbreken tot veel scherven
Een bitter galle wert, des honichs medecijn.

Doch mede comt ghy wel, in Lieffden hem verrijcken
Een eenichste alleen, aen wien ghijt latet blijcken
En die u jeuchdich hert, alleenich heeft becoort.

VVaste Lieffd' ghehecht, can tgeender zijdē wijcken
Mits zijn bespraecte tong, heel listich vol practijcken
V hert ghevanghen heeft, door t'Lieffelijcke woort.

FINIS.

Hy die de schoonste schenckt een blom
Vervvacht haer gonste vvederom
De schorpuleusheyt achterdenckt
Niet vvetende vvaerom hijt schenckt
Toocht in dees saeck te vvesen blood'
En vvil dat oock aenveerden nood'
Om niet te vvesen achterhaelt
In achterclap niet affghemaelt
De eerbaerheyt die hout haer vreemt
Van yemant sy niet geerne neemt
Yet dat haer brenghen mocht verdriet
VVie vvat aenvaert vveel voor hem siet.

So haest als Sol sijn reijs begint
nood 'tgroen de Iuecht bestiert door t'kint

Op de Voyse. Hoe salich zijn de landen, &c.

Doen Luna was verdwenen
Al voor den dagheraet
Aurora is verschenen
Metten dau delicaet
Die Phœbus quam verdrooghen
Deur stralen uyt den hooghen
Sijn schijn hem ginck vertooghen
O boomen / vrucht / en zaet.

Den tijt niet om verlusten
Schoon onder shemels tent
Een Minnaer niet liet rusten
Maer deed' dat hy ghewent
Hem buyten ginck vermeyen
Langs Tellus Claverweyen
By beemden door Valleyen
Tot een vermaken jent.

Dies deur Lieffds welghelucken
In Floraes Lusthoff schoon
Ginck ick een Roosgen plucken
Presenteerdent ydoon
Een Nimphe van Achayen
Tot haeres lusts verfraeyen
Doch sy ginck dat versmaeyen
Tot spijt van mijn persoon.

Reyn Nimph wilt accepteeren
Van my een harder slecht
Tgheen ick u coom vereeren
Door reyne Lieffde echt
Eel Maecht niet om verschoonen
Tfaveur my sulcx doet toonen
En soudet u weer loonen
Aensaechdy maer u knecht.

Dees bloeme schoon van bladen
O Edel Nimphe reyn
En wilt doch niet versmaden
Gargaphiaes Fonteyn
Die heeft dees laten spruyten
Soet geurich vol firtuyten
En nu ick u vind' buyten
Schenck ickt u Lieff alleyn.

Prince. Ghinght ghy Princes aenvaerden
Dit bloemken seer bequaem
Dat mijn hart hout in waerden
Tsou my zijn aenghenaem
Het soude oock by desen
Een vreucht ons beyden wesen
Ghy daechlijcx zijn ghepresen
Als een Nimph sonder blaem.

FINIS.

Op de Voyse. Ick lijd' int hert pijn onghewoon, &c.

Als ick in mijne eensaemheyt
Gaen overdencken /
Het druckich crencken /
Want tsware Minnens pack vol leyt
Dwelck my allencken
Verdriet comt schencken
Om een eenichste schoon
Reyne Goddinne
Want onder shemels troon
Moet ick haer Lieff persoon
Door dwanck beminnen.

O ghy mijns herten eenich Lieff
Door uwen ooghen
Hebt ghy ontooghen
Mijn crachten / want dat ick verhieff
Is nu vervloghen
Deur Lieffds vermoghen
Die my noch hout ghevaen
In lijden zwaere
Och oft dit weertste graen
Barmhertichlijck sach aen
Mijn groot ghevaere.

Om u ghy edel dochter soet
Gaen ick verdwijnen
Met grooter pijnen
Men dencken can wie tselve doet
V Christalijnen
Ooghen soo schijnen
D'Albastelijck lichaem
Sterckt my in deuchde
[pb: 89] Lieff waerde maecht bequaem
Als ick hoor uwen naem
Ist my een vreuchde.

Och oft ghy eens te recht bedocht
Die uytghenomen
Lieffde volcomen
Waerin dat ghy my hebt ghebrocht
Tot uwer vromen
Soudt ghy het schromen
My weyren vanden hals
Tot allen tijden
En jonnen Lieffd' in als
Voor soo veel onghevals
My eens verblijden.

Hebt Medelijden door u deucht
Die ghy soeckt even
Hier aen te cleven
Iae mijne jong en teere jeucht
Niet langher gheven
Wilt sulck droeff leven
Want ghy zijt d'eenich wilt
Om nae te schieten
Siet Lieff wie dat u bit
Deur Lieffden soo verhit
Om troosts ghenieten.

Prince. Vaert wel Princes mijn eyghen hert
Lieffde verholen
My dus doet dolen
In een onlijdelijcke smert
Thart is ghestolen
Deur heete colen
Van Lieffdes reyne lust
Tot desen stonden
Die vierich is ontrust
En qualijck wert gheblust
In Swerelts ronden.

FINIS.

Op de voyse. Boerinneken als ghy sult water halen, &c.

Schoon bloem verheven
Mijn jeuchdich leven
Lijt groot torment tot allen daghen
Door Lieffde die ick u moet draghen
Inwendelijck gheplant
Door Venus heeten brant
[pb: 90] Die sinnen en verstant
Na haer doet jaghen

Lieffd' tusschen beyden
My eerst verleyden
Die in het herte was ghesoncken
En nu de Lieffde sou ontfoncken
My d'eenichste affgaet
En allen tgoet versmaet
Dies heb ick desolaet
Liefs dranck ghedroncken.

Moet het by desen
Alsoo nu wesen
Dat ghy gaet vlieden van u waerden
En trouwen Minnaer opter Aerden
O droeve wreeden strijt
Die also schielijck lijt
In dees benauden tijt
Ghy niemant spaerden.

O wreede uren
Die te langh dueren
Voor alsoo weynich lieflijck vrijen
Cupido Godt hoe condijt lijen
Dat ick dit droeff gheclach
Gheniete nacht en dach
Fyuer dat ick oyt sach
Dit teghenstrijen.

Was ick ontrouwe
V reyn jonckvrouwe
Dan mocht ghijt my so bitter loonen
Een open hert ginck ick u toonen
Nu ghy dat hebt ghesien
Heel smadelijck gaet vlien
Daerom can ick misdien
V niet verschoonen.

Het troosts verwerven
Schijnt moet ick derven
Doch t' can noch wel ten rechten comen
De deucht woont altoos by den vromen
En als het herte wroecht
Twelck heeft in Lieffd' gheploecht
Dan groeyt weer met ghenoecht
Lieffd' uytghenomen.

In mijn beswaren
Wensch ick welvaren
Dees mijne herts lieve voochdesse
Dien ick bemin als mijn Matresse
Hoe seer sy haer hout schieu
D'ou Lieffd' groeyt op een nieu
Daerom wensch ick adieu
Mijn schoon Princesse.

FINIS.

Een mensch moet hebben tijt en uer
Om te versaden zijn natuer
Een vreucht is hem de helder Son
En Bacchus sittend op de Ton
Ghevult vol soetheyt en ghenucht
Oock Ceres mede met haer vrucht
Die hier des Ionckheyts hart verquickt
Dat vvelck in lust hem tsamen schickt
Door Liefde, eerbaer, cuysch, en reen
Sy altoos geerne zijn by een
So dat Cupido vvel int let
In Liefden beyd' des Lieffgens quetst.

T'minnelic paer CUBIDO schalcklick schiet
als BACHUS en CERES haer wellust hiet

Op de Voyse. Onder de Linde groen, &c.

Liefftallich groen prieel
Daer smaecklijck eenen dis
Was bereydet na ghewoon
Daer ick met de Liefste schoon
Het hert vermaecten fris
Bacchides wijn seer eel
En Ceressmaecklijck broot
Bracht ons int by een ghevoech
Een sulck hertelijck ghenoech
Dat ons gheen tijdt verdroot
Phœbus was met haest ghegaen
Op zijns waghens Gouden raen
Ginck beschijnen // wijt
D'Medecijnen // blijt
D'onbesinde // wicht
Schoot een blinde // schicht
Op desen selven tijt.

Trou Lieffdes heeten brant
In my wert stracx ghevoelt
Die in alles seer beleeft
Mijns Lieffs Hert ontsteken heeft
En twert niet haest ghecoelt
Voor dat reyn Liefdes bant
Ghebonden wert soo vast
Dat t'Lieff vande Liefste niet
Wijcken can / oft doen verdriet
Door Venus overlast
O Cupido hooch vermaert
Stoort gheen Lieffd' so soet ghepaert
Met opmercken // saen
Wilt verstercken // gaen
Onse jeuchden // dan
Comt meer vreuchden // an
Deur schichten die niet schaen.

Mijn Flora schoone Bloem
Ons Lusthoff is gheciert
Met twee spruyten die ghemeen
Sullen zijn gheent aen een
Heel vrientlijck ghemaniert
Reyn Lieffde draecht gheen Roem
Want tloose nijders zaet
Woud' het wert so verd' ghebracht
Dat het quame int veracht
[pb: 93] En eeuwich eenen haet
Doch dat selfst sal niet gheschien
Dat d'een wil van d'ander vlien
Het trou Minnen // sal
Beyd' ons sinnen // al
Gouverneren // wel
Gheen tempteren // sel
Ons brenghen ongheval.

Nu Lieff stelt u gherust
Verbindet hert aent mijn
Dan soo sullen seer bequaem
Beyd' ons ziels in een lichaem
Wel vast ghesloten zijn
So wert te recht gheblust
Het langh ghewachte goet
Tgheen de jeucht Couragieus
Deur de Lieffde Amoureus
In vreucht ontspringen doet
Nectars dranck sal principael
Doen verdrijven d'oude quael
Die veel jaren // wreed
Ons tbeswaren // deed
Met een soete // vlaech
Comt soo groeten // staech
Ons met een langen vreed'.

Wel loffelijcken helt
Ick prijs u Venus kint
Om dat al tgheleen ghetreur
Is verkeert in goet faveur
Men seylt recht voor den wint
Oft Momus hem nu quelt
En wesen wil party
Dat sal comen veel te laet
Niet voortspruyten can zijn zaet
Hoet oock begonnen sy
Want reyn Lieffd' die eerbaer blijckt
Nemmermeer uyt therte wijckt
Maer int groeyen // hoort
Wil die bloeyen // voort
Met ghenuchten // maer
Sonder suchten // swaer
Door tvriendelijcke woort.

Prince. Prinslijcke Reyne Maecht
Vaert wel mijns herten vreucht
Dencken Liefste wilt op mijn
Als ick hoop te doen op dijn
Alleen in eer en deucht /
Nu my dan Lieffde draecht /
Die u ben toegheveucht
[pb: 94] En de werelt int ghemeen
Nemmermeer en can ghescheen
Ten sy met ongheneucht
Maer wat Lieffde heeft voorsien
Moet ten lesten soo gheschien
Spijt de haters // loos
Die met snaters // boos
Door den tonghen // raet
Onbedwonghen // quaet
Zijn werckende altoos.

FINIS.

Op de voyse. Adieu Harlem o soeten dal, &c.

Nv inden Meye schoon ontdaen
Ick buyten ginck na t'coren
En sach veel schoone bloemkens staen
Die my soo vrientlijck sagen aen
Tot sherten vreuchts oorboren.

Van alle Bloemkens int ghemeen
Die daer blijverwich stonden
Heb ick het Lieffelijckste reen
Vercoren / en dat selfst' alleen
Gheplant in sherten gronden.

Verd' boven die Provency Roos
En Croon Imperiale
Ickt van Calvarien vercoos
Mits t'my aensach met eenen bloos
Verdrijvende veel quale.

Boven de wit Angierkens reyn
D'Orangien Lely schoone
Gaet zijt te boven alghemeyn
Deses lieve herts lavend' Fonteyn
Die ick in Lieffden Croone.

Oock groeyt sy vaster inden sin
Deur Lieffde menichwerven
Als eenich Nimphien oft Goddin
Tis reden dat ick dan bemin
Dees schoonst' op swerelts erven.

Och waert gheweest de rechte tijt
[pb: 95] Om dese bloem te plucken
So waer te deghen thert verblijt
Maer duchtende met meerder strijt
Salt moeten noch ghelucken.

Om haer woud' ick wel lijden al
De wereltsche droefheden
Iae ongheneucht en ongheval
Als ick int eynt haer hebben sal
Soo waert cleyn pijn gheleden.

Haer ooghen als een gitte bruyn
Doen my in Lieffden jaghen
Al over berch / ja dal en duyn
Sy is den Boomgaert ende Tuyn
Waerin groeyt mijn behaghen.

De eenichste is sy woorwaer
Een Bloemken'suyverlijcke
Daer ick alleen verlanghe naer
Deur reynicheyt in Lieffd' eerbaer
Een oock van schoonheyt rijcke.

Schoonder dan schoon is dees vermaerde
Lieuer dan Lieff is allen haer bedrijff
Reynder dan reyn, gheen opter aerden
Ionstich gaen jonnen ick haer mijn lijff.

Op de voyse. Labavotte.

Comt al ghy schoon Najaden
Met uwen soeten Rey
En plantet deur weldaden
Hier in dese valley
Stelt schoon dan voort
Soo alst behoort
Mijn Nimphe eenen Mey.

Aurora int aenschouwen
Het wilghe dorre rijs
Tot nut heeft gaen bedouwen
So dat het nu propijs
Is groen becleet
Deur Phœbus heet
Al naer des Somers wijs

Tis tijt / wilt tsaem aenvanghen
[pb: 96] En stelten voor haer deur
Caliope met sanghen
Wil singen den Teneur
Den Loff verbreen
Van dees alleen
Die scheyden doet tghetreur.

Ontfanghet Liefste schoone
Die noch ligt in u rust
Van my den Mey ydoone
Schept daerin uwen lust
En denckt wat goet
Een Minnaer doet
Eer zijn Lieffd' wert gheblust.

Condy niet deurghereysen
Al rustende den nacht
Om my alleen wilt peysen
Stelt my in u ghedacht
Die d'eenich lieff
Int hert verhieff
En haer den Mey hier bracht.

Laet my o Lieff vol lusten
Vast wort'len in u hert
So mach de Lieffde rusten
Die dickmael doolt met smert
Des avonts laet
Die soo lang gaet
Tot dattet licht schier wert.

Ghedenckt de veel ghedachten
Die ick deur Lieffden lij
Dat vele nare nachten
Ick dolen gaen om dy
O Maecht beleeft
Het doch opgheeft
Niet langher blijft partij.

Prinslijcke Mey verheven
Staet daer in slieffs ghebiet
Tot dat de waertste even
Oprijst / en u aensiet
Doet ghy dan voort
Ws Meesters woort
Dat sy affwijcket niet.

FINIS.

Den Mey te planten is gheneucht
Alsser wat is meed' te winnen
Tis wel aenghenaem de jeucht
Maer diet can te recht versinnen
Tbrengt achterdeel int Minnen.

De Maechden comt der eeren groet
Een Minnaer sulcx vvt Liefden doet
Op hop', oft therte dat soo slaeft
Vyt haer Fonteyne vvert ghelaeft
T'Lieff dat noyt Lieffd' had by der hant
Invvendich voelden grooten brant
Tot een die sy noyt eer en sach
Nu stedich in haer sinnen lach
O soete Min alst comt te recht
Ghy vvaerlijck brengt opt lest de echt
Door Lieffdes bant so vast ghebreyt
Dat hy niet voor de doot en scheyt.

O Heijl'ghe echt o soeten bant
als lief geeft liefs rechte bant

Op de Voyse. Na dat de schoone Silvre Maen, &c.

VVaerom o schoon Goddinne fel
Valt ghy my suer int soete Minnen
En doet Cupidos schichten snel
Verwarren in het lichaem binnen
De Lieffde die ick draech divijn
Sal sonder list bevonden zijn.

Niet dat reyn Lieffde voor oft na
Contrary soude connen blaken
Ghelijck Iuppijn, die Europa
Als eenen stier heeft gaen ontschaken
Maer tgheen verborghen leydt int hert
Ten lesten reyn bevonden wert.

Oock leg ick Lieff gheen laghen nu
Die beyd' ons connen strijden teghen
En soecke te onteeren u
Als Danae door een gouden reghen
Lieff dat ghyt open harte saecht
Den naem daerin stont van u maecht.

Hoe condy sulcke Lieffd' versmaen
O reyne Nimphe hooch in waerden
Want ick en soeck niet als de swaen
T'onteeren u op deser Aerden
Dies Leda door des Liefdes schijn
Ontschaect wert vanden Godt Iupijn.

Waerom blijft ghy in Lieffden schou
Laet die ter herten zijn ghetoghen
Want ick en ben niet soo ontrou
Als hy die Io heeft bedroghen
En transformeerde in een Koe
Zijn Lieff / zijnde haer Lieffde moe.

Voorwaer u deucht is meerder weert
Dan alsoo seer veracht te wesen
Oft oock als Ceres van een peert
Ontschaect te zijn en heel mispresen
O Edel Lieff en weerde kint
By my ghy gheen ontrouwe vint.

Den Hemel onder wien ick buych
Mijn Lieffde niet en sal doen scheyden
[pb: 99] Den Goden al zijn mijn ghetuych
Dat ick u niet soeck te verleyden
Maer eerlijck inden echten staet
Met u te leven vroech en laet.

Ghy Cupido wel grooten Godt
Met gouden schichten wiltse wonden
Haer die ick wachte tot een lot
Laet reyne Min sijn inghesonden
Soo mach sy lieven my eenpaer
Ghelijck als ick beminne haer.

FINIS.

Op de voyse. Edel Carssou, &c.

Int groene dal
Hoord' ick de vogels singhen
Met helder stem gherust
De dierkens al
In Clavervveyden ginghen
Met overgrooten lust
Apoll'ontwaeckten just
Die hittich quam verschijnen
Op dat groeyden
Ende bloeyden
Tsherten Medecijnen

Den Phœbus schijn
Doorscheen de groen Bosschagie
Daer al dees vreuchde was
Dies ick ginck mijn
Rusten op een passagie
Int lieve groene gras
En dacht het selve pas
Op mijn Lieffste ghepresen
Waer dees waerde
En vermaerde
Bloem doch mochte wesen.

Mits sach ick bly
Een maecht haer gaen vermeyden
Verciert heel triumphant
Sy quam nae my
Langs Ceres Ader weyden
[pb: 100] Voorby den watercant
Ick namse bijder hant
Met vriendelijck vermaken
Van veel soeten
Minnen groeten
Wy te samen spraken.

Wy saten neer
Int groen / met goet behaghen
By s'voghels soet gheluyt
Dees Maghet teer
Hadt met haer meed' ghedraghen
Een Linckermand vol Fruyt
Daer wy tsaem aten uyt
Met Lieft draghende sinnen
Dies my beyden /
Daer verbreyden
Ons voorleden Minnen.

Wy traden voort
In een bloemdal benenden
Vermakelijcken soet
Tvrientlijcke woort
Woud' ick aen haer besteden
En sprack / o dochter vroet
Mijn hert / ziel en ghemoet
Hebt waerlijck ghy ghevanghen
Doort betrouwen
En d'Aenschouwen
Ws blosende wanghen.

Prince. Oft Godt ons wou
Princesse tsaem vereenen
In eenen echten staet
Mijn Man / u Vrou
Veel lusten tsaem verleenen
En een Lieff waerde zaet
De droefheyt vroech en laet
Sou keeren tot verblijden
En de sinnen
In het Minnen
Souden niet meer strijden.

Als na hun beyden begheeren
In Lieffden sy accordeeren
Soo helpet dan gheenen haet
Maer vergeten d'oude quaet.

Op de voyse. Die reyn Lieffde vierich, &c.

Schoonste der Goddinnen
Met u Minnen strael
Hebt ghy my van binnen
Ghewont teenemael
Om een door wien de smerte
Inwendich meerdert met veel pijn
En het domme herte
Schijnt ghetormenteert te zijn.

Als een Balsem reyne
Rieckt den Adem soet
Haer wangskens ghemeyne
Bloosen root als bloet
Haer Oochskens stralich stralen
Binnen door het inghewant
Waer deur sonder falen
Therte meer inwendich brant.

Schoonste Bloem verheven.
Weest doch niet verstoort
Waerom wilt niet gheven
Ghy een troostlijck woort
Denckt / sy die ons haten
Dattet boose tonghen // zijn
Die doort valslijck praten
Ons doen d'onbedwonghen // pijn.

Wiltse doch niet achten
Gheeftse gheen ghelooff
Stelts uyt u ghedachten
Hout u hoorent dooff
Want tgheen datse wercken
Is niet dan partijdicheyt
Dies sy soo verstercken
Tusschen Lieffgens nijdicheyt.

Prince. Edel reyn Princesse
Siet het lijden aen
Dat ghy o voochdesse
My hebt aenghedaen
Doch in u vermoghen
Staet dat te versoeten // weer
Wilt in mededooghen
My u lieff ontmoeten // teer.

FINIS.

Geen valsche tonghen
Van Lieffdes praet
Worden ghedwonghen
Te spreken quaet.

Op de Voyse. Ghy geesten jent,, seer excellent ick moet u wat medeelen.

Cvpido maer
Venus woorwaer
Ghy brengt den vrijers qualen
Sulcks men eenpaer
Mach mercken claer
Doort stieren uwer stralen
Soo ghy onsoet
Aen my nu doet
Met teghenspoet
Die ick hier moet verhalen.

Waeraen ghy kint
Is dit verdint
Wat zijn doch de oorsaken
Die thert bemint
Vliedt als den wint
My laetse hittich blaken
Seght sonder smaen
Reyn edel graen
Heb ick misdaen
Lieffd' salt weer beter maken.

Of ghy subijt
Lieff my affsnijt
Ick moetet luttel achten
Des Minnens strijt
Heeft zijnen tijt
Door d'oversoet ghedachten
Hoe groot party
De Liefste sy
Noch salse my
Int laetst' doen vreucht verpachten.

Seer langh gheleen
Heb ick ghestreen
Met hert / ghemoet en sinnnen
[pb: 103] Door soete reen
Oock wel ghebeen
Op hoop van wedrom Minnen
Die soo verd' streckt
Dat sy verweckt
Reyn Lieffd' perfeckt
Die troost sal doen ghewinnen.

Ick prijsen moet
Het Liefgen goet
T'gheen chierlijck voor mijn ooghen
Hem fray voort doet
Deur Lieffdes gloet
Na desen wil ick pooghen
Om tsoet propoost
Des lieven troost
Lieff schoon ghebloost
V dienaer wilt verhooghen.

Prince. Onthout dees les
Reyne Princes
En nemet doch int goede
Ghy Lieff matres
Zijt mijn Voochdes
Sterckt mijnen crancken moede
Want nu voortaen
Sal ick eel graen
V niet affgaen
Maer eeren tot den bloede.

FINIS.

Ick soudet de Liefste wel eens brenghen
Indien zijt woude accepteren
Den soeten wijn sal haer niet verstenghen
Ick soudet de Lieff ste wel eens brenghen
Soo verde als sy dat wilde ghehenghen
Al kussende op deucht en eeren
Ick soudet de liefste wel eens brenghen
Indien zijt woude accepteeren
Avous schoon kint, tsal u niet deeren.

Een schoonen Somer locket uyt
Den jonghe Ieucht om het gheluyt
Des Nachtegaels te hooren soet
Dies eer de Sonne rijst elck spoet
Na T'Nimphen dal met soet ghespeel
By allen tjong ghevogelt eel
Den Minnaer een die hem bemint
Int Groen onder de Lommers vint
VVaer sy den soeten tijt doorbringt
Mits sy heel Amoureuslijck singt
Dies metter haest zijn hert ontsprang
Doort hooren van zijns Liefstens sang.

Aen t'waters cant liefs stemme queelt
als t'hert weer liefs herte steelt

Op de voyse.
Schoonste Nimphe van het wout, &c.

Cvpido brengt suclk onvree /
Als de Zee
Door de golven ende Baren
Dat den Bootsman cloeck besint /
Inden wint
Buyten slants nau dervet varen.

D'Lieffde die rijst hooch en laech
Als een vlaech
Ende uyt ghestorten reghen
Dies men op de groene paen
Nau derff gaen
Noch ghebruycken Lieffdes weghen.

Phœbus hittich had verhoocht
Opgedroocht
Alles des Nimphes waeranden
En eer dat de Son verdween
Ginck ick heen
Thart vermaken op de landen.

Daerna comend' by een reyn
Claer Fonteyn
Hoorden ick Sijrenen queelen
Die Van Lieffdes stercken brant
Seer playsant
Songhen soet uyt helder keelen.

Onder eenen groenen Boom
Aenden stroom
Hoorden ick een Nimphe singhen
Dies het herte werde bly
Conde my
Gantschelijck oock niet bedwinghen.

Lieffde crachtich my doen riet
Dat ick niet
Laeten soud' heur aen te spreken
Dies ick soo met haesten coen
In het groen
Aen haer zijd' ben neer ghestreken.

Ick sprack Nimphe seer ydoon /
Hout den toon
Mijn persoon comt u te helpen
Want de Lieffde int secreet
Brandet heet
Diemen qualijck can uytstelpen.
[pb: 106] Eerst soo was ons soet aenvanck
Inden Sanck
Datter menich is bedroghen
Door de loose Mins opset
In het Net
Onbedachtelijck ghetoghen.

Waerop dat ick doen aenhieff
Seyde Lieff
Singht eens vande trou Minnaren
En d'ontrouwelijcken haet
Doch versmaet
Schaed' waert datse al so waren.

Menich heeft so trou ghemint
Lieve kint
Ia ten eynde van hun leven
Desghelijcken sal ick ou
Reyn jonckvrou
Nemmermeer oock niet begheven.

Denckt hoe soetelijck int crijt
Ons den tijt
Viel / deur tlieffelijcke praten
En hoe vrientlijck hant aen hant
In het sant
Dat wy Lieffgens tsamen saten.

Dees Princesse me haer hert
Vrientlijck vvert
Lieffde quam haer oock verwarmen
Midts ick haer so Liefflijck hat
Soet omvat
Inde middelt / met mijn armen.

Op de Voyse. Den tijt is hier, datmen, &c.

Den coelen Mey
Staet Lieffelijck voor ooghen
In dees Contrey
Betreden wort de baen
In elck valley
De Sonne gaet verhooghen
Om tsoet gheschrey
De Minnaers buyten gaen
Met haer gespelen in Lieffden schoon ontdaen
Om therte te vermaken //yet
Sy by malcander raken // siet
[pb: 107] Sulck vreuchde is te laken // niet
Want t'mach in Lieffd' bestaen.

Menich jong paer
Liefflijcken om vercieren
Wand'len te gaer
Al langs den watercant
Sien swemmen daer
Viskens inde Rivieren
Gaende voorwaer
Vriendelijck hant aen hant
En openbaren haer Lieffde vol verstant
Therte dat zwaer te sorghen // plach
Door Lieffd' die lang verborgen // plach
Haet ende nyt verworghen // mach
Door Lieffde abondant.

De weyden staen
Heel cierelijck ontloken
Met groene blaen
T'dor hout becleedet is
Der Nimphes paen
Staen Lieffelijck vol roken
Deur bloemkens saen
Die Flora sent ghewis
Die gaet verchieren
Der Amoureusen dis
Daer sy om drucx vergheten // rat
Soet Lieffelijcken eten / wat
Bacchus schenckt onghemeten // t'nat
Der Lieffden soet en fris.

Aurora vocht
Door shemels daus besproeyen
Een soete locht
Brengt aen het firmament
De jeucht bedocht
Sich haestelijck gaet spoeyen
Met handen vlocht
Veel Cranssen excellent
Van Roode Roosen / en bloemkens pertinent
Phœbus het Loof voortspruyten // doet
In cracht en vol virtuyten // soet
Soo dat de jeucht na buyten // vroet
Hun daghelijcken went.

Prince. Prinslijcke reyn
Minnaers ende jonckvrouvven
Int Nimphes pleyn
Vermaeckt u allebey
[pb: 108] Gaet ter Fonteyn
Vyt Lieffdes gloet beschouwen
Hoort soo ghemeyn
Des Voghels soet gheschrey
Want uwe vreuchde / groeyt op dese valey
Laet Lieffdes lust ontspringhen // bly
Wilt Lieffelijcken singhen // vry
Reyn Lieffd' wilt niet bedwinghen // ghy
Trou Lieffgens inden Mey.

FINIS.

Den Mey te planten is een vreucht
Als die recht groeyt in trouwen
En Venus die me helpt ter deucht
Sulck Lieffd' is goet te bouwen
En blijd'lijck om t'aenschouwen.

Op de voyse. Mon Verle. Oft Ghelijck als de witte swane, &c.

O Onsichtbaer Lieffde reyne
Die my aendoet groot ghequel
Mijn Lieff sien ick in dit pleyne
Maer door looden schichten fel
Vind' ick my helaes bedroghen
Arm Minnaer
Venus raet is niet dan loghen
Voor en naer.

Lieffde soud' my niet bedrieghen
Oft ghebonden houden vast
Cond' ick als Dedalus vlieghen
Even just soot beste past
Dan ick wensten wel te comen
By d'eel graen
Haer mijn Liefde uyt ghenomen
Doen verstaen.

Maer oft ick dan verder trachte
En so weynich vreucht bedreeff
[pb: 109] Dat ick inde zee versmachte
En in mijn leer jaren bleeff
Als Icarus stout vermoghen
Boven al
Die soo hooghe heeft ghevloghen
Tot zijn val.

Als ick Lieff uwen persoone
Noemen hoor / oft om u peys
Denck ick o Goddinne schoone
Om ons Liefd' menighe reys
Dan ontsteeckt het vierich minnen
Met een gloet
Dat ick u met hert en sinnen
Lieven moet.

Maer als ick dan niet en vinde
V / na wien mijn herte haeckt
Blaest al ydelheyt den winde
En de Liefde heeter blaeckt
Soo dat ick dan onderlinghen
Peyns om ou
Can de Lieffde niet bedwinghen
Schoon jonckvrou

Maer ick moet schoon Liefgen achten
Dat ghy my niet laten sult
Doch d'ontfermende ghedachten
Sullen door een groot ghedult
Van reyn Lieffde overstelpen
Int aenvangh
Ghy Lieff sult u dienaer helpen
Dat eer langh.

Hierop wensch ick duysent vreuchden
V mijn reyn Princesse fier
Als een Coningin der jeuchden
Sal ick dan u Croonen hier
Met een Lauren Crans verheven
Pertinent
En sal u de eere gheven
Tot den ent.

FINIS.

Eer behoortse diet is weerdich
Dat sy wint door eyghen deucht
Verdienden loon die is rechtveerdich
Principael by d'jonge jeucht.

Den vvech die Cupidinem spoort
In als can houden doen accoort
Sy op haer luyt met soet ghequeel
Hy Lamenterent op zijn veel
Soo dat tgheluyt het herte raeckt
VVaerom beyd' hun ghemoet vermaeckt
Dus vreuchdichlijck gaen sy haer gang
Den dach valt maer een ure lang
Door dien het oversoet ghesicht
Malcanders pijn en smerte licht
Tot scheyden streckt niet heur ghedacht
Eer Sol gaet rusten teghen nacht.

Orphei Harp lockt menschen dier
maer tspel mijns liefts loet my alhier

Op de voyse. Van Coridon ende Silvia.

O Hebe Goddinne der jeucht
Hoe weynich laet ghy rusten
De Liefgens die om soete vreucht
Hun buyten gaen verlusten
Tghevoghelt eel
En tsoet ghespeel
Haer Lieffde noyt en blusten.

Alleenich niet het vrientlijck woort
Hoe liefftallich ter spraken
Hun harten gheven can confoort
Oft jeuchdelijck vermaken
Ghelijck als wel
Het soete spel
De heete Min doet blaken.

Den clanck die climmet doort ghesicht
Int binnenste vant herte
Hoewel de ooghen schijnen dicht
Tot mindering der smerte
Soo brenghet dan
De Lieffd' hun an
Inwendich een verwerte.

O soete Lieffdens hooghen graet
Die ons doet accorderen
Hoe yeder een te moede staet
Al spelent quinckeleeren
Dat gheeff ick u
Te Dencken nu
Door Lieffdes gouverneren.

Den Harder zijn Lieff Harderin
De eere gont int speelen
Terwijlen soeckt hy haren sin
In Lieffden soet te steelen
Hy heur aensiet
Sy weer hem biet
Loncxkens die niet verveelen.

Och dat de soete snaren teer
Soo langhe conden dueren
Als wy / ons lust wert eens te meer
Den dach scheen maer twee uren
Want Lieffdes strijdt
[pb: 112] Weet van gheen tijdt
Alst Lieff wort sliefs gebueren.

Singht helder fieren Nachtegael
Hier buyten in het groene
Wy sullen doort spel Musicael
In Lieffden tbeste doene
Want soet van geur
In zijnen fleur
Staet des Somers saysoene.

Nu dan Princesse twort vast laet
Gheen tijt heeft ons verdroten
Na binnen menich Lieffgen gaet
Eer de poort wort ghesloten
Beyd' onsen lust /
Wert haest gheblust
Als vreucht sal zijn ghenoten.

FINIS.

Op de voyse: O ghy Nimphe hooch vermaert, &c.

Eer, Loff, Prijs, int Hollants pleyn
Sy u o Liefste schoon
Door de zedicheyt ghemeyn
En aerdicheyt ydoon
Gratieus // soet en heus
Zijt ghy maechdelijcke zaet
Waerom trou // Eel jongvrou
Ick u Min in Lieffdes graet
O ghy reyne // Maecht
Die alleyne // plaecht
Hem / die Lieffd' naer jaecht.

Menich lieven soeten praet
Wy hebben tsaem ghepleecht
Lieffd' waerby de werelt staet
V noyt en heeft beweecht
Mijn begheer // was op eer
Door een onghevalste Min
Maer ghy vroet // Liefgen soet
Van my keerden uwen sin
Ick betrouden // mijn
Op u goude // schijn
Maer die bracht dees pijn.
[pb: 113] Als Aurora in claerheyt
V reyn Verciersel blinckt
Waerin hert en sinnen leyt
Die tsamen ghy bedwinckt
Als de Son,, Helicon
Overstraelet wel van vart
V ghesicht // alsoo licht
Oock inwendich me het hart
Dat mits desen // dan
Het niet wesen // can
V te wijcken van.

Met des wijsheyts deuchden croon
Ick chieren sal u hooft
En dan stellen opten throon
Van Pallas, dit ghelooft
D'in gheplant // cloeck verstant
Sulcx in alles Meriteert
Dan het schijnt // diet soo pijnt
Ghy in Lieffden niet begeert
Mijn verheven // dier
V trots leven // fier
Can verandren schier.

Prince. Mijn Princes vol hoocheyts aert
Ick wensch u meerder vreucht
Dan ghy voor u Dienaer spaert
Die u niet jont dan deucht
Die ghy loont // onverschoont
Doch ick u niet haten // sal
Dies voort lest // op zijn best
Moetmen oock wat praten // mal
Hout u waeren // ghy
En laet varen // my
Adieu segh ick dy.

FINIS.

Het scheyden is onsoet
Alst anders niet can wesen
En het so wesen moet
Verloren ist ghegresen.

Op de Voyse. Ick claech u Venus dieren, &c.

Mijn Lieffste uytvercoren
Reyn Dochter triumphant
Wiens Lieffde van te voren
Mijn Lichaem steect in Brant
Door t'Lieff aenschijn plaisant
Dus blijft my voort ghetrouwe
Edelen Diamant
In Lieffd' ick u aenschouwe.

Derft ghy u dus verstouten
O Edel jonghlinck saen
By my te comen couten
Van Lieffd' te doen vermaen
Tis al te stout bestaen
Mits ick soo rijck van goede
En ghy dus slecht comt aen
Niet edel zijt van bloede.

Tgheen ick schoonste beginne
Door Reyne Lieffd' gheschiet
Want Venus de Goddinne
My dit alleenich riet
Door Cupidos ghebiet
Die tot uwen persoone
Trou Lieffde groeyen liet
Die schoonder zijt dan schoone.

Iongman laet sulcx betyen
En siet nae u proffijt
Een ander maecht wilt vryen
Dewijl het noch is tijt
Soo sal reyn Lieffdes strijt
Niet soo swaermoedich wesen
Oft anders wel subijt
Ghy worden mocht mispresen.

De Lieffde tallen stonden
My deuchdich onderricht
Die u oock wel can wonden
Met eenen Gouden schicht
De pijn dan wat verlicht
Oock mindert tgroot beswaren
[pb: 115] Wanneer het dertel wicht
Ons twee doet tsamen paren.

Ick can my niet verstooren
Mits ghy van Lieffde spreeckt
V moeyten zijn verlooren
Twaer beter dat ghy weeckt
Eer u jong harte breeckt
Hoe soud' ick lieven connen
Mijn verwe eer verbleeckt
T'is al te laet begonnen.

In fleur staet noch te bloeyen
De Lieffd' door haren graet
Waerom can die niet groeyen
In u Maechdelijck zaet
Tvertoeven valt te laet
Tot Lieffd' wilt u begheven
Wel heldren dagheraet
Int bloeyen ws jong leven.

Al is u droeflijck smeeken
In alles soo minsaem
Ghy sult soo Lieff niet spreken
Dat my wert aenghenaem
Door Lieffde seer bequaem
Dus latet doch betijden
Eer dat ghy door de blaem
Raeckt in swaer teghenstrijden.

Hoe condy my versmaden
Ghy Edel Peerle schoon
Voor sulcke groot weldaden
Sal ick weer schencken loon
Want met een Gouden Croon
Sal ick u hooft vercieren
Ick ben eens Princen Soon
Vol deuchsame manieren.

En oft mijn hert u minde
Ghy waerden jongman vroet
En dan AEolus winde
Die waeyde onder voet
Het wert eens soo onsoet
Alst oyt was van te voren
Dus na mijn reden doet
[pb: 116] En draecht gheen Lieffd' verloren.

Soud' ick mijn reyn Princesse
Niet tooghen Lieffde bloot
Want ghy blijft mijn Voochdesse
In desen hoochsten noot
Want Liefde overgroot
Heeft theel verstant omvanghen
Dus strecket totter doot
Nae u al mijn verlanghen.

Krenckt niet u jonge leven
O Edel Prince reyn
Een ander wilt aencleven
Hier in het Nimphes pleyn
En laet my doch alleyn
Een ander soeckt ter eeren
Daer zijnder wel certeyn
Die hertlijck u begheeren

FINIS.

Op de Voyse. O Roosgen root,, o Peerle jent, &c.

VVeeldighe jeucht
Hoort doch mijn gheclach
Die swerelts vreucht
Alsoo geerne sach
Op ydelheyt mijn sinnen lach
Tgheen ick beclagen gaen den heelen dach
Mijn quade paen
Wilt schouwen aen // nu vry
Vant boose leven ick de oorsaeck sy.

In alles wat
De werelt aengaet
Heb ick seer rat
Door ydele daet
Mijn lust ghenomen deur domme raet
Het triumpheren brengt sulcken quaet
Dat haest verkeert
Men bancketeert // somwijl
Tgheen wel betaelt wort met de doot subtijl.

Wat hy dan siet
[pb: 117] Die soo is verwert
Is anders niet
Dan enckele smert
Want al wat vreuchde scheen int hert
Alsnu verscheelen gaet wel also vert
Dat Medecijn
Eerst plach te zijn // bekent
Wert bitter galle in het leste ent.

Mijns levens geur
Haest verongheluckt
In mijnen fleur
Ben ick doen ghepluckt
Ghelijck den wint het ghewas neerdruct
So heb ick ondert droeve cruys ghebuckt
En minst beclaecht
Tgheen meest mishaecht // de eer
Des werelts vreuchde doet mijn herte seer.

O Fondament
Wel t'onrecht ghebout
Int leste ent
Maeckt ghy my heel out
De werelt heb ick te veel betrout
En al haer lusten te diep beschout
De hooch en waert /
Doot / niemant spaert // helaes
Want yeder een moet zijn der wormen aes.

Hoe sterck en cloeck
Dat oock Sampson was
Des doots besoeck
Overviel hem ras
En moest vergaen als het roockent vlas
Zijns scheydens ure quam op haer pas
En moeste heen
Den sterffweech treen // met lust
Het lichaem soecket altoos na zijn rust.

Iae Salomon
In wijsheyt seer wijs
Eer dat hy con
Oudt zijn ende grijs
Moest onder d'aerde rotten precijs
Hy is verwonnen vande doot met prijs
Dus alghelijck
Sterck / wijs / oft rijck // seer saen
Altsamen zijnse deur den doot vergaen
Werelt adieu
Die my maeckt droeff
D'out lichaem nieu
[pb: 118] Wint zijn behoeff
O Aerd' in u rust so menich boeff
De schoonst der werelt men in u begroeff
Ghelijck als ghy
Nu siet aen my // verbolcht
Een die de boose werelt heb ghevolcht.

Op de voyse. Den Mey die ons de groente, &c.

Swaermoedich hert wat lijt ghy al
Die u Lieff hebt verloren
Wie onghetroostet blijven sal
Gheen vreucht en can oorboren.

Een diemen boven eenich vrou
Altoos gaet eer bewijsen
En door de schalcke min ontrou
Haer selven doet misprijsen.

Is sy dan niet straf van natuer
Die my dus gaet verlaten
Ghy Cupido maeckt my so suer
De smert is boven maten.

Het gene alder eerst scheen vreucht
Nu twist brengt met mishaghen
Hierom het hert vol ongheneucht
Inwendich hem gaet knagen.

Ben ick niet Liefste uws ghelijck
Soo Edel van gheslachte
Mijn deucht die sal my maken rijck
Dien boven goet ick achte.

Ick Venus dan versmaden mach
Als Moortster van het Minnen
Op een die ick niet crijghen mach
Sy legghen ginck mijn sinnen.

O droeven lust schept weder moet
Wilt mijden tgroot beswaren
De schepen zijn oock alsoo goet
Die comen / als affvaren.

Fy lichte woorden als de wint
[pb: 119] Van wispeltuerde vrouwen
Dat ghy my noyt en hebt bemint
Cond' ick u niet vertrouwen..

Ghedenckt Lieff die mijn hert verfrayt
Door Lieffden hooch in crachten
Hoe haest des menschen sin verdraeyt
Als Vrouvven haer ghedachten.

Heb ick dan Liefste Lieff misseyt
In woorden ofte wercken
Vergheeftet my / het is my leyt
Lieffd' salt wel weer verstercken.

Met recht ick dan wel segghen mach
Fy Lieffde wanckelbaere
T'rout my Lieff dat ick oyt u sach
De pijn valt veel te zwaere.

Had my bekent gheweest u lust
Int openbaer te deghen
Mijn hart en had niet eer gherust
K' en hadde u ghecreghen.

Princes in wat groot ongheluck
Ben ick schoon Kint gheboren
Soo ghy niet mindert desen druck
Is alle moeyt verloren.

FINIS.

Verloren arbeyt, brenget druck
Hoe datmen dat wil legghen.
Ick selfs verstaen my nau dat stuck
Verloren arbeyt brenget druck
Wee hem die van het ongheluck
Der Lieffden na can segghen
Verloren arbeyt brenget druck
Hoe datmen dat wil legghen.

Een yeder me in Lieffden dool
Soo vvel den Onger als den Pool
Archvvanicheyt vvert dick ghetoont
Tvoortnemen quaet hemselven loont
VVant oft een Minnaer Minnen vvou
Zijn Lieff, doch maer de helft op trou
Sulcx tooghen sou t'liefdragent hert
Dat dit niet reyn bevonden vvert
En vvaer hy meende tgaen heel vvis
Dat conde vallen vveder mis
Dus doen ick niet soo ick dat meen
Het vvert my selfs een blauvve scheen.

Den pool die vrijt sijn helft op trou
die hij verkiest tot echte vrou

Op de voyse. Een Vrouken heb ick int herte gheprent.

Gheen soeter Bloemken voort en spruyt
In Floreas Lusthoff even
Als een dat Crachtich vol virtuyt
In haer besluyt mijn leven
Deur hare cloeckheyt abondant
Tis waerdich om t'aenschouwen
Want desen Edelen Diamant
Alleen de Croone spant
Boven de Troyaensche vrouwen.

Minerves wijsheyt sy berooft
Met haer deuchsaemheyt reyne
Ick derff wel stellen op haer hooft
De cuysheyts Croon ghemeyne
Die t'alder tijt Diana draecht
Tot een cieraet seer schoone
Dees Prinsselijcke fiere Maecht
In Lieffden heeft behaecht
Alleen mijn Edelen persoone.

Haer schoonheyt verd' te boven gaet
D'eel Cypria vol Minnen
Mits alles dese Nimph fray staet
Bespraeckt / beleeft van sinnen
Haer Adem als een Balsem soet
Vermaecklijck maeckt mijn herte
Wanneer sy my maer eens ontmoet
Met vriendelijcken groet
Eerbiedichlijcken wijckt mijn smerte.

Veel rijcker als Iuno vermaert
Is mijn Lieff tallen stonden
Deur haer deuchtsamen vromen aert
Derff ick dat wel verconden
Alleen is sy mijns herts tresoor
Waerin de sinnen rusten
Thert huppelt alsse my comt voor
Oft ick haer spreken hoor
Inwendich ontsteken mijn lusten.

Prince. Princesse Lieff om wien ick dool
Als mijn eenichste vrouwe
De menich seyt hier dat den Pool
Maer halff en vrijt op trouwe
Doch mijne Lieffd' o schoon Iuvveel
[pb: 122] Ick trou sal laten blijcken
Ghy sultse selffs ghenieten heel
Mijn alderliefste deel
V en sal ick tgheender tijt affwijcken.

FINIS.

Op de Voyse. Cy cest pour mon pucellaige, &c.

Eerbaer Lieffde int verborghen
Mijn jonck herte treuren doet
Dat ick overdencken moet
Want sy die my brengt in sorghen
Maeckt dat ick reyn Lieffde draech
Mits ick om heur dencke staech.

Haer bruyn ooghen claer int lichten
Hebben binnen in het hert
My gewont met groote smert
Meer als Cupidinems schichten
Tsy dan waer dat ick oock bin
Altoos comtse in mijn sin.

Een seer zwaer en droevich suchten
Vyt het Minnent herte daelt
Dat soo vierich is doorstraelt
Als ick hoor haers naems gheruchten
D'aenschijn hem verandren moet
In een schoon couleur als bloet.

Niet mijn Ouders connen weten
Wat my trouwe jongman let
Oft ick Liefde heb gheset
Noyt ick claechde mijn secreten
Maer het hert tot allen tijt
Weet wat pijne dat ick ly

T'hert en d'ooghen tsamen vrijen
Doch het is hun beyd' verdriet
Datse gantz ghewinnen niet
Oft in Liefden yet bedyen
Och die Liefds cracht vol virtuyt
Deur den mont mocht spreken uyt.

Ick wacht nae gelegen tijden
Om te treffen uer en stont
Ia te praten mont by mont
[pb: 123] Doch tschijnt niet te willen lijden
Dat reyn Liefde wert bekent
In zijn Lieff te zijn present.

Comt ghy wit gheveerde zwanen
Die des Lieffdes waghen voert
My arm Minnaer seer ontroert
Helpt met droeffelijcke tranen
Vyten / tgheen opt herte lach
En hy niet uytspreken mach.

Helpt den langen tijt bequeelen
Dat ick trouwe Lieffde droech
Tschijnt te wesen noch te vroech
Doch het moet mijn hert verveelen
Dat soo lang niet lijden // can
Lieffd' vol tegenstrijden // dan.

Nochtans sal dees bloem der wijven
D'eenichste in mijnen sin
En des herten Coningin
Eeuwelijck de Liefste blijven
Onder duysent dochters Eel
Die ick noch eens wacht te deel.

FINIS.

Op de Voyse. Mon verle, &c.

Moet ick dan door dit zwaer lijden
Eynden mijnen tijt voorwaer
Sult ghy Lief my niet verblyden
Door u soete tong eenpaer
Soudy derven schoon jonckvrouvve
My dus Fel
Heel verlaten inden rouwe
Twaer niet wel.

Heb ick niet altoos voor desen
V gheeert int Hollants crijt
Waerom wort dan nu bewesen
Dat ghy wederspannich zijt
Want ick sochter tallen daghen
Seer ydoon
Door reyn Lieffde te behaghen
V persoon.

Comt Cupido nu ten stonden
Met u fellen booch en pijl
[pb: 124] Wilt in Lieffden mede wonden
Haer die wesen wil subtijl
Op dat sy dan sy een loonder
Mijns verdriet
Want ter werelt doch gheen schoonder
Weet ick niet.

Eeuwich sal sy loff ontfanghen
Deur haer helder claer aenschijn
Dwelck alleen my doet verlanghen
Na den rechten Medecijn
Die sy selver nu met eenen
Haest can zijn
En my Minnaer dan verleenen
Vreucht voor pijn.

Ghy als crachtich Godt der Minnen
Helpt my doch uyt desen strijt
Laet my dan d'oorsaeck bekinnen
Vant vafeur op desen tijt
So sal ick u weerdich prijsen
Met verhael
En oock altoos eer bewijsen
Principael.

Prince. Eel Princesse hooch verheven
Schoonste peerle boven schoon
V Lieff weerdich jonghe leven
Iont my doch tot eenen loon
Tgheen ghy Lieffgen my gaet jonnen
Met begheer
Sal ick wedergheven connen
Thienmael meer.

FINIS.

Tis al te lang
Den ouden gang
In Lieffd' versleten
Wilt beter weten.

Op de Voyse. Een vrouken heb ick int herte gheprent, &c.

Schoon Liefgen die prijsweerdich zijt
Boven alle reyn Ionckvrouvven
Mijn lijf en ziel spijst ghy altijt
Hier opter aerden voltrouwen
[pb: 125] Hoewel dat valsche tonghen quaet
Deur boosheyt met behaghen
Gheduerich sayen oncruyts saet
Om alsoo te wercken haet
Dat ick arme minnaer mach beclagen.

Al sout my baten liefste schoon
swerelts rijckdom en erven /
En dat ick u soetlieff persoon
Alleen sou moeten derven
Soo waer ick liefdraghende hert
Ghewont met grooter smarte
Want in u noyt ghevonden wert
Eenighe vileyne pert
Maer een ghenesing van mijn harte.

De deucht schoon lief is uwen naem
Al gaetmen u benyden
V min ick met mijn gantsch lichaem
Hoewel veel teghenstryden
De deucht wel onderweghen vint
Lieff wilt sulcx doch ghedooghen
Want ghy hier alles overwint
En wort hertelijck bemint
Van hem die in lieffde gaet pooghen.

Ghy hebt my uytvercoren lieff
Eer ick te deech u kenden
Ghy socht my eer ick u verhieff
Stracx ick my ommewenden
En volchden u mijn Lieffste vreucht
Als een die was verloren
Nu ick gheniet u goede deucht
Het minnen 'thert verheucht
En moet in lieffden vreucht oorboren.

Prince. Princesse vroet gheen uws ghelijck
Hier in des werelts ronden
Alleen zijt ghy in deuchden rijck
Hy die u heeft ghevonden
Een trou een waerden pant aencleeft
boven alle schatten schoone
Maer niemant meer ghelucx en heeft
Dan hy diet selfs beleeft
En eens ghewint sulck lieff persoone.

FINIS.

Hoe hooch de deught staet inden fleur
[pb: 126] En wort van haer minnaers ghepresen
Onverstant sluytse buyten deur.
Niet wetende wie dat mach wesen
Maer wie haer kent in out verheucht
En eertse me na het betamen
Die deeltse haer deuchtsame deucht
Als daghelicx gheschiet met namen.

op de vvyse. Den Mey, den Mey coel is de Mey.

Aenhoort o fiere Nimphe reyn
Dees lieff-draghende clachten
Die ick als Minnaer trou certeyn
V tooch uyt goe ghedachten.

V lieffde waerden Ionghelinck
Can ick soo niet aenveerden
T'is een onaenghenaemlijck dinck
En moeyte cleyn van weerden.

Ick hebbe lang by u verkeert
Om 'tvrindelijcke praten
Nu my het jock der Min beheert
't Schijnt ghy gaet my verlaten.

Wtwendich blijckt u lieffde groot
Maer hoe 'thert is van binnen
Can ick o Iongman seer minjoot
Niet daetlijck onderwinnen.

Soud' ick mijn waerde Nimphe teer
In liefden u aenspreken
En dat alleenich op oneer
Het hert sou eerder breken.

Ghy prijst my Vryer al te veel
Deur soete spraeck dy desen
Maer doch u lief en weerde deel
Sal ick nemmermeer wesen

Blijf dan sulck lieffde ongheblust
Die qualijck is te stelpen
Soo sal het blinde kint ontrust
My met sijn schichten helpen.

T'is ydelheyt wat ghy beghint
Soeckt haer die u pijn blusten
Want dit u doen is als den wint
Verslaet elders u lusten.

Waer soud' ick mynen lust verslaen
O onghenaede vrouwe /
Want eewich moet ick zijn ghevaen
Van u mijn reyn Carsouvve.

Ick u ontbinde van dees last
En dwingt my niet tot 'tminnen.
Heeft u het soet ghesicht verrast
Leght elders uwe sinnen.

Waerom blijft ghy so hart party
En laet de lieffd' verschoouen
Dat ghy aldus soudt haten my
En cond' ick niet ghelooven.

O Iongling dat ghy dus verslijt
V leven met mishaghen
Waer ick ghecomen tot mijn tijt
Men sou soo langh niet vraghen.

Is u een vreuchde al dit leet
Lacht ghy om mijn benouwen
Dat ghy u dienaer zijt dus wreet
Can ick u niet vertrouwen.

Sal ick dan vryen teghen wil
Die my wel sou begheeren
Hout op van desen clapt swijcht stil
Ghy soeckt my slechts t'onteeren.

O brant die fel beswaret 'thert
Wie sal hem noch vercoelen
Maer oft lieff eens u beurte wert
Dan sult ghyt oock wel voelen

Laet blyven my dan die ick bin
Van claghen wilt toch swyghen
Ghy sult wel elders nae u sin.
Een waerder dochter cryghen.

Gheen liever opter aerden leeft
Als ghy int 'therts secreten
Mijn lichaem veel te lyden heeft
Al wildy't nu niet weten.

Waer ick u toegheleyde deel
En dan u heel versmade
Maer nu ist claghen even veel
De lieffd' gheleyt te spade.

Moet ick dan u mijns herten wens
Dus onverduldich derven
Soo moet ick arm bedroefden mens
Noch bitterlijck besterven.

Nu moet ick lyden wat ghy doet
Lieffd' can niet zijn ghedwonghen
Ick kenne vry mijn Iong ghemoet
Tot spijt van clappaerts tonghen.

Vaert wel Princesse die my crenckt
tHert moet u altoos eeren
Op hoop oft eens by tijdts bedenckt
'Sliefs sinnen ommekeeren.

FINIS.

Als Mars met lieffde vvert besmet
De Lieffste droech hem sijn Forcquet:
Ter eeren noyt hy scheut en schoot
Als doen hy Venus jonst ghenoot
Vulcanus smedden 'tnet gheringh'
VVaer in hy dees gheliefkens vingh
Dus ist ter heyden oft int velt
Den Cupido een yeder quelt,
Den Crijchsheldt als een loosen vos
Dvvingt hy te minnen die sijn tros
Met opgheschorte cleedren draecht
Doch vvederlieffde toont de maecht.

Den Chrijssgodt wel van Minne claegt
So doen ic mee Reijn Suyver maeght

op de Voyse. Tusschen twee clare lichten. ofte La gavotte.

Mach ick niet wel beclaghen
Dit lyden en verdriet
Ick cant niet langher draghen
Van tghene nu gheschiet
Het spade // goet
Ong'nade // doet
Tis uyt te spreken niet.

Ick conde nau bedencken
Wat lieffd' in haer besloot
Nu voel ick eerst het crencken
Van lieffde totter doot
Die dertelheydt
Heeft my verleyt
Ist niet een hooghen noot.

Nu 'tgoetjen is vervloghen.
Soo loopt hy nae den crijch.
Ben ick niet slecht bedroghen
Ick tros me dat ick hych
[pb: 130] En volghe net
Met sijn Forcquet
Niet weert een blauwe vych.

Hy cost wel fraey braggeeren
Ghelijck een rijck Singeur
Hy had veel reyne cleeren
Daer mijn goet om gaet deur
Maer nu hy my /
Heeft inde ly
Naeckt my niet dan ghetreur.

Ten besten moet ick legghen
By myne vrienden rijck
Sy souden dan noch segghen
Ghy hebt wel groot ghelijck /
Hadt ghy ghedaen
Naer ons vermaen
Soo laecht ghy niet int slijck.

Non forts ick bender binnen
En waerder geerne door
Oft anders wel de sinnen
Quamen int doteloor
Ist myne schult
Ick neem ghedult
En denck dat isser voor

Prince. Princessen jonck in daghen
Van lieffd' u niet onthout
Want eewich duert gheen claghen
Van die een Crijchsman trout
Want Venus fel
Boeleerde wel
Met Mars den Crijchsgodt stoudt.

FINIS.

Wat werckt de lieffd' al vriendicheden
Sy doorsoeckt heel de werelt wijt
Een Snyder daer hy sit en snijt
En oock een Smidt die staet te smeden,
Comt als quicksilver al de leden
Doorghecropen dees Lieffde soet
tZy in Dorpen ofte Steden,
Arm en rijck sy minnen doet
D'een crijcht 'tsuer en d'ander 'tsoet
Venus yeder gaet bevlecken,
Daerom wilt met haer niet gecken.

op de voyse. Adieu Haerlem o soeten dal.

TGheen Terra lang verborghen heeft
In hare doncker muyten
Hemselven uyt de Aerdt begheeft
In crachtelijcke geur dat leeft
Alsooment siet voort spruyten.

Aurora climt aent firmament
Met glisterende ooghen
Ontwakende tghevoghelt went
Hem vrolijck onder 'shemels tent
De Son beghint te hooghen.

De Peerden Phœbi inghespant
Des goudtstralenden waghen
Op drooghende den dau playsant /
Om groen te cleeden tschoone landt
Tot yeder sijn behaghen.

De edel Flora seer ydoon
Haer lieflijck laet aenschouwen
Met cransen van veel bloemkens schoon
Tot ciersel van der maechden Croon
En alle reyn Ionckvrouwen

Sol in sijn hoochsten graet ghestelt /
Goutschynent neer comt dalen
Tot lust des minnaers seer ghequelt
Die wandelende 'tClaver velt
Betreen / en d'Nymphes zaelen.

Pomona niet verongheluckt
Baert oock seer veel ghenuchten
Van Boreas eerst neer ghedruckt
Door Phœbus cracht doet datmen pluct
Haer smakelijcke vruchten.

De reyne Ceres seer minjoot
Voortbrenght haer Adrich coren
Om af te teelen 'tvoedent broot
Dat Iuppijn sendet inden schoot
Sijns schepsels waert gheboren.

En Bacchus deur Apollos ganck
Groeyt vochtich int opmercken
Om veel verdorste herten cranck
Vervreucht te locken totten sanck
En 'tflau ghemoet te stercken.

Den Harders ist een soete vreucht
En haer lieff harderinnen
Dat in den Somer vol gheneucht
Hun jongher harten seer verheucht
[pb: 132] Lust rapen int soet minnen.

Prince. Princen, Princessen allebey
Verheucht aen allen canten
Poocht in ws Nimphes schoon valley
Een rieckent hooghen groenen Mey
Voor haerder deur te planten.

FINIS.

op de stemme: Hoe dicmael hebben wy,, met aller melody.

Heel vriendelijck en reyn
Weet ick int Hollants pleyn
Een gratieus en schoone
Fiere Nimphien ghemeyn
Soo claer als een fonteyn
Sachtmoedich ende reyn
Manierlijck en ydoone.

Geen suyverder Goddin
En heeft de werelt in
Daerom heb icx vercoren
Tis reen dat ick bemin
De schoonste inden sin
Gheen liever ick bekin
En isser oyt gheboren.

Doch eene tong vol nijt /
Door valscheyt heeft subijt
Veel loghens uytghegooten
Dies eenen harden strijt
Aencomt my nu ter tijt /
Lieffds jonste word ick quijt
Als een die is verstooten.

Hierom tot gheenen keer
En sal ick nemmermeer
Haer laten te volprysen
Mocht ick na mijn begheer
My wat vermaken weer
Deur 'tpraten soet in eer
Soud' sy vrientschap bewysen.

Hoewel mijn lyden swaer
Heel droeflijck is voorwaer
Met krencking mijnder sinnen
Hierom sal ick eenpaer
Soo vroom my toonen daer
Op dat ick soo hier naer
Den haet mach overwinnen.

Eer raket int verdwijn
[pb: 133] De Son haer claren schijn
Sal ick haer niet begheven
Als Iason liet in pijn
De schoon Medea fijn
Ick wil haer dienaer zijn
Ten eynde van mijn jong leven.

Den tijt moet zijn verbaeyt
Tot dat Fortuna draeyt
Eer ick van haer sal scheyden.
Sy die my heeft ontpaeyt
Als wist die teghen waeyt
Sal 'tgheen vast is ghezaeyt
Voor den wint ten besten leyden.

Prince. Princesse goedertier
Beleeflijck van manier
Wilt mijnder wat verschoonen
Eel Nimphe vol playsier
Vliet nyt dat boose dier
Met Daphnes Lauvverier
Sal ick u dan eerlijck croonen.

FINIS.

Het valt twee lieffkens soet
Wanneer een yeder doet
So hy selfs wilde wenssen
Dan soud' gheen lieffd' verslenssen.

op de voyse. Het Nachtegaelken kleyne, ofte Allemaigne de son alteze.

Maechdeken suyverlijcken
V dienaer doet bystant /
In liefden vast en trou
Wilt hem doch niet afwijcken
Maer vrientlijck met verstant
Verlichten lieffdes rou
Want om u reyn Carssou
Moet ick inwendich lyden
Dit overgroot verdriet
Ghy cont my wel verblyden
Lieff als u wil gheschiet.

Leander door 'tverstranghen
Der lieffden / soet en wreet
Die hy tot Hero droech
Niet meerder cost verlanghen
Als ick nu met groot leet
Doen mede spaed' en vroech
Want Venus swaren ploech
Onlyd'lijck / ick moet trecken
Door Cupido vileyn
[pb: 134] Maer u spraeck can verstrecken
Te wesen mijn fonteyn.

Met suchten ende peysen
Moet ick nu wercken swaer
Aent onghevoelijck pack
En menich duysent reysen
My stellen int ghevaer
Van liefdes onghemack /
Ick arm teer rietgen swack
Soeck op des werelts erven
Dees edel dochter puer
In lieffden te verwerven
Al valt het my dus suer.

Och waer mijn Lieff ghepresen
Als Areadne schoon
Verlieft soo vast op mijn
Als Theseus is bewesen
Doch hy liet haer persoon
In overgroote pijn
Ontrou wil ick niet zijn
Als Theseus boven maten /
Die heymelijck wechliep.
En heeft dees schoon verlaten.
Daer sy soet lach en sliep.

Eerbaerheyt sult ghy vinden
En trouheyt totter doot
Nu ende t'aller tijt
Eeuwich zijn mijn beminden
Deur u lief wangskens root
Al lijd' ick daerom strijt
Om 'tlief men geerne lijt
Eer ick haer wilde derven
Soud' ick deur lieffds natuer
Den doot veel liever sterven /
Al vielt noch eens soo suer.

Prince. Princessen suyverlijcke
Reyn Nimphen vol verstant
Gheen soete min verdooft
Laet groeyen die seer rijcke
Langs lieffs Fonteynen cant
Kiest elck een overhooft
Gheen Nyders tong ghelooft
Die daer soeckt t'allen daghen
De lieffd' die lieflijck groeyt
En brenghet sulck mishaghen
Dat twee trou liefgens moeyt.

FINIS.

op de voyse. Want sy mijn sinnen en mijn gemoet, &c.

VVaerom lichtveerdighe Fortuyn
stelt ghy u selvē dus partydich
En Goddinne der Liefdē bruyn
Met uwes soons stralen seer nydich
Wat is d'oorsaeck dat ghy dus fel
Een slecht minnaer doet sulck gequel.

Al ghy vileyne tonghen wreet
Wat haet heb ick oyt laten blijcken
Dat ghy nu sulck een droevich leet
Laet onverdient 'thert overstrijcken
O ghy bloetsuyghent Adders quaet /
Waerom zaeyt ghy u valsche zaet.

Nu leef ick in veel pyne swaer
Mits mijn schoon Lieff my niet wil achten
Ghenlet ick dan gheen troost hier naer
Int lyden moet ick dan versmachten
Dat dit van clappaerts my gheschiet
En can ick doch vergheten niet.

Noyt en heeft Hercules gheleyt
Op Dianier sulck vaste minnen
Die soo soet lieflijck was verspreyt
In sijn liefdraghend' herte binnen /
Als nu van my hier is ghetoont
Maer twert soo bitterlijck gheloont.

Dees onlyd'lijcke pyne stuer
Zijnde te swaer en onghemeten
Die can door een ghewensten uer
Van Liefstens troost haest zijn vergheten
De Goon bekennen mijn onschult
Wat lyden ick ly met ghedult.

Niet yet van alle swerelts goet
En can mijn jongher hert vermaken
Want liefde ist die my dit doet
En ghy schoon lieff condt de oorsaecken
Te niete doen door een soet woort
En gheven my u lieff confoort.

Verhart niet als den Diamant
Oft als den Iaspis hooch verheven
Mijn treuren can niet helpen want
Vercoren liefgen wilt eens gheven
Dat tusschen u en mijn jong hert /
Gheen onderscheyt ghevonden wert.

Ick wou dat Cupido ter yl
In reynder liefden u quam wonden
En dat hy eenen gouden pijl
Hadt binnen in het hert ghesonden
Der Liefden Godt verlicht dees quael
Wont mijn lief met een gouden strael.
[pb: 136] Op dat sy dan ghevoelen mach
Wat pijn het is lieffde te draghen
En oock hoe swaer is het gheclach
Als een van twee heeft een mishaghen
Hierom Cupido raecktse vry
Op datse smaect wat liefde zy.

Nochtans sal ickse volghen naer
Al is sy straf int herte binnen
En dat mocht dueren menich Iaer
Al dit onlydelijcke minnen
Oft dat van tranen eenen plas
Mijn hert versmolten laech als was.

Princesse schoone suyver maecht
Wilt toonen dat ghy zijt ghenadich
Mijn hert dat u reyn liefde draecht
Sal danckbaer loonen gunst weldadich
En Ionnen u met alder cracht
tGheen daer soo lang nae is ghewacht.

Hoewel men om gheen minnen siet
Nochtans Cupido heymlijck schiet
Secreetlijck int verborghen
Soo dat gheliefkens naect verdriet
En hertelijcke sorghen
Van d'avont totten morghen.

T Soet dat vermaken sou het hert
Wel corrumpeert de Ionghe sinnen
Die ghehanghen zijn aent minnen
Door het groeyen vande smert.

Maer wanneert ten rechten wert
Moet het gloeyen eerst van binnen
Eer dat con den brant beghinnen
Die allencxkens groeyt van vert.

Doch dat alles is in allen
Can noch met een wel ghevallen
Comen voor den langhen strijt.

Die doort labben ende callen
Breken sal des haters wallen
Int verloopen vanden tijt.

FINIS.

Den Duytsch in synen euvlen moet
Beclaecht sijn lyden seer onsoet
VVaerom hy vvert in liefden bracht
Tot eene die hem luttel acht:
Hy leght sijn hert, ghemoet, en sin
op een, die van het aenbeghin
Hem liever sach van achter gaen
Als svvetzende daer voor haer staen.
Soo dick en menichmael gheschiet,
Dat yeder nae den rijckdom siet:
Den dvvaes die sulcx aensiet van var
Die lacht daerom als eenen Nar.

D'hoechduitscher-schwets en claaght sijn lijē
den narr die lacht om t'malle vrijen

Op de voyse. Hoort toe ghy jonghe sinnen.

Aen wien sal ick mijn vryen
Nu legghen dan te cost
Op dat ick niet int lyen
En com / dus fraey ghedost
Doch 'tmoet eens zijn begost.

Daechlijcx ick gaen braggheren
Vry langs des Heeren straet /
Waeraen soudet faileeren
Met Eloquenten praet
Weet ick noch lustich raet.

Een Pau treurt int saysoenen
Als sy haer voeten siet
Maer ick heb witte schoenen
Die brenghen gheen verdriet
Want my ontbreket niet.

Aen wien wil ick met reden
Mijn lieffde vol hoochmoet
Nu waerlijck gaen besteden /
Want menich dochter soet
Ick daghelijcken groet.

Dus gaen ick veel ter keuren
Send' menich minnen brief
Meer macher my ghebeuren
Dan ick can hebben lief /
Maer een mijn hert verhief.

Als jck sien die Ionckvrouwe
Wiens schoonheyt my verrijckt
En ick dan weer aenschouwe
Een die wat fraeyder lijckt
Daer toe mijn lieffde wijckt.

Dus ben ick in veel sorghen /
En weet schier wat te doen.
Want liefde int verborghen
Deur hooghe daden coen
In my is al te groen.

Daer zijnder die in eeren
En rijcke vrijjsters mee
My souden wel begheeren
Dat hun gheen schaemte dee
tHuys blyven t'elcker stee.

PRINCE. Prins, niet te hooch van moede
Verheffet uwe star /
Wat siet hoe de onvroede
[pb: 139] Hier spottich staet van var /
En denckt / siet desen Nar.

FINIS.

Op de voyse. O ghy Nimphen hooch vermaert, &c.

Phœbus Godt vant soet Musijck
Maeckt ghy me ongheneucht
Om u Daphne schoon en rijck
Ghy varen laet veel vreucht
Dees Goddin,, vliet de min
En het speelen soet der Lier
Dies verkeert // transformeert
Sy in eenen Lauvverier
Van ghelijcken // gaet
Nu afwijcken // quaet
Een door Venus raet.

Ick nu wel beclaghen mach
Dat door lieffd' mijn vryheyt
Die ick selfs te bruycken plach
Dus schandich heb gheleyt
Op een schoon // maecht ydoon
Die ghevaen my heeft ghebracht
In het net // en percket
Waerom dat Vrou Venus lacht
Mijn lieff waerde bruyt
Door u soet gheluyt
My verlost hier uyt.

Wilt Lieff overdencken staech
Al mijn affectie groot
Wat Lieffd' ick int herte draech
Om u soet wesen bloot /
Edel maecht // niet verjaecht
Hem die u soo troulijck mint /
Maer veel meer // crijcht de eer
Dat ghy mijn pijn overwint /
Vytvercoren // reyn
Hooch gheboren // greyn
Lavende Fonteyn.

Waerom Lieff acht ghy soo slecht
D'onlydelijcke pijn
Die ick Minnaer trou oprecht
Ben draghende devijn
Laet ghy my // dencket vry
Wat met waerheyt ick beken
Waer ick heen // ben ghetreen
Niemant wetet waer ick ben
Want mijn traneleyt
Als de swane schreyt
Midts ick ben verleyt.
[pb: 140] In swaer lyden ende druck
Moet ick dus leven siet
Met patientich ongheluck
Tot dat mijn Lieff eens biet
't Soete woort // van confoort
Ende helpen goedertier
My Minnaer uyt 'tghevaer
En dit overgroot dangier
Ick beclaghen // mach
Al mijn daghen // ach
Dat ick oyt haer sach

Prince. Om my peysen wilt schoon Lieff
Als ick ben uyter stee
Denckt om hem die u verhieff
Wat u persoon hem dee
Ghy Iongvrou // voor het trou
Minnen hebdy hem ghehoont
En voor 'tsoet // bitter roet
Inde steed' van lieffd' gheloont
Dus dan mijn Voochdes
Onthout dese les
Adieu schoon Princes.

FINIS.

Het onlydelijcke lyden
Brengt onmydelijcke stryden.

Op de Voyse. Schoonste Nimphe van het wout, &c.

Sol die ryset in het Oost
tot een troost
Van de lieve Veldtgoddinnen
Op dat Tellus weyd' met vreen
werdt betreen
Van de Ieughet soet int minnen.

Schoonste dochter opter aerdt
Reyn en waerdt
In het binnenste gheschreven
Dies belyde ick altijt
dat ghy zijt
Eenich al mijn hop' en leven

Liefste ghy zijt my ontrent
int absent.
Hoewel ic om u moet lyden
Een onlydelijcken brant
int verstant.
Door een vrientlijck teghenstryden.

Dencket Lief wat woorden vroet
dat wy soet
Spraken / die wel accordeerden
[pb: 141] Als twee lievers die soo saen
niet afgaen /
Maer doen wat hun hert begheerden.

Doch dat ick moet van u scheen
Brenght gheween /
Mits ick van haer moet verharen
D'edel hert twelck is doorwont
t'alder stont
Bidden sal om u welvaren.

Nimphe waerdy soo beleeft
dat ghy schreeft
Eens hoe dat ghy waert te vreden
Ick soud' weder allen vlijt
doen subijt
En aen uwer Lieffd' besteden.

Dan allen mijn suchten flou
mindren sou /
En den gheest hem wat vermaken
En door reyne lieffde soet
mijn ghemoet
Dubbelfout in lieffde blaken.

Op dat wy comen hier naer
haest te gaer
D'een den anderen soo verhooghen
Door den lieff en soeten sangh
int aenvang
Soo beschouwen vier bruyn ooghen.

En Fortuna wijt verbreyt
ons gheleyt
Daer de Goden my doen varen
Doet ons Lieffd' gheen overlast
laetse vast
Blyven / tot ons weervergaren.

Een ghesont leven seer fijn
wil Iuppijn
Voor den wint recht laten waeyen
En den Heer die eewich leeft
mede gheeft
Dat 'tgheluck te recht mach draeyen.

Vaert dan wel die ick verhieff
Soetelieff
Wilt gheduerich op my peysen
Alsoo ick door lieffds bevroen
Oock wil doen
En dat menich duysent reysen.

FINIS.

Och wat is het scheyden druckich
[pb: 142] Daer de Lieffde' schijnt vast gheplant,
Hy mach achten hem gheluckich
Soo sijn liefgen blijft constant
Als ghy reyset buytens landt,
Want dan somtijts tusschen beyden
Comt den Nijdt vol onverstant
Die door praten can verleyden
Dat sulck liefde wort ghescheyden
Maer veel beter hier toe past
Eer van twee een gaet ter heyden
Datmen door Cupidos last
Eerst den knoop wel maket vast.

FINIS.

Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
God den Heer spaer u ghesondt
En laet ons Lieffde blyven trou
Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
Peynst om wy als ick doen om ou
Soo blijft heel vast Lieffds verbont.
Adieu mijn waerde schoon Iongvrou
Godt den Heer spaer u ghesondt
Adieu Lieff met u rooder mont.

Ghelijck men soeckt in d'aerd' nae medecynale cruyden,
Tot een ghenesingh van veel overgroote pijn
Het welck een swacklijck mensch, cond' brenghen tot ruijn
Als daechlijcx wel gheschiet, by die gemeene luyden,

tGheen dat schijnt ongheacht, wel tmeeste can beduyden
Int swack en cranck ghemoet, te maken lustich fijn,
sGhelijcx alst mette Lieffd' ghemeenlijck conde zijn
Die inghewortelt blijft tot opten dach van huyden.

Inwendelijck sy wrocht door wercken die sy werckt
Diens crenckte sy verslapt, wel eyndeling versterct
Dat onghevoelijck schijnt, comt mede van hemselven

Dus waer dat Lieffdes pijn, secretelijcken groeyt
Hoewel Invidia, haer daechlijcx daer me moeyt
Soo can sy thaerder spijt, gheen reyn Min t'onder delven.

FINIS.

Hoe slecht den huysman gaet langs tveldt
En gants hem met gheen vryen quelt
Hoevvel hy tot sijns buermans Meyt
Om tijt verdrijf veel praets uytleyt
Hoe Iaep en kees van passen out
Zijn in haer kintse tijt ghetrout
Devvylen dit soet praten duert
De Meyt lieftallich hem toegluert
Cupido met sijn pijl en booch
Int binnenst' van sijn herte vlooch
Dies eer ghedaelet vvas de Son
Moest d'huysman vryen eer hyt con.

T'boertie slecht vrijt t'meijsien soet
wiens heusche toon sij Lieuen moet

Op de Voyse. Tusschen twee clare lichten.

Goddinne vander Minnen
Ghy weet wie ick verhieff
En wat int herte binnen
De Lieffd' al liefs besieff
Goddinne vroet // de Liefste soet
Doet my me hebben lieff.

Dat sy sonder weerlegghen
Met een verheucht aenschijn
Vrymoedich mach uytsegghen
Ick mindren sal u pijn
Oock anders gheen // dan ghy alleen
Iae / jae / ghy sult hem zijn.

Voor sulcke goe weldaden
Ghy Cypria ydoon
Sal ick vroech ende spade
Volloven u persoon
Door gonsticheyt // my toegheleyt
Van Cupido ydoon.

Laet haer u schichten voelen
Int binnenste verstant
Soo mach dan haest vercoelen
Inwendich desen brant
Die ghy my stuert // theeft lang geduert
Door Lieffde abondant.

De peerle mijnder ooghen
Is dese Nimphe reyn
Sal haer altijt verhooghen
Vyt lieffden int ghemeyn
Soo trou beclijft // en sy dan blijft
Mijn lavende Fonteyn.

Als Aurora int daghen
De neveling verclaert
Soo licht mijn Lief by vlaghen
tGhemoet dwelck was beswaert
Voor 'tbitter roet // sy suycker soet
My schenckt uyt goeder aert.

Tis reden dat ick eere
Dees eenichste in al
Van leden soet en teere
Sy is / en blyven sal
Den spieghel reyn // om sien alleyn
tVoorleden ongheval.

Het herte jong in deughen
Reyn wederliefde biet /
Wanneer dat het vol vreuchden
Sijn alderlieffste siet /
Het is verknocht // vast tsaem gebrocht
[pb: 145] Om gants te wijcken niet.

Princesse uytghelesen
De goetheyts gaven groot
Gheduerich zijn ghepresen
By twee schoon Liefs minjoot
Wanneer dat hy // en weder sy
Aenbiet 'tmondelijn root.

FINIS.

op de Voyse. Vande Enghelsche Fortuyn.

Fortuna fel
Die soo lichtveerdich keert
Het vryen snel
Is my t'onrecht gheleert
Want grooten strijt
brengt my een reyn Iongvou
In plaets subijt
Dat sy my troosten sou.

Met reen ick mach
Beclaghen d'onplaysier
tGheen my doet ach
Soo moyen jonghen dier
Noyt ooghen droef
Beschouden sulcken leet
Meer dan ick hoeff
Wert my ghemaeckt ghereet.

Het kermen swaer
Is 'slichaems voetsel cranck
De tranen claer
Daer nevens mynen dranck
Het suchten wis
Dat soo veel pijn verweckt
Het decxel is
Dat mijn lichaem bedeckt.

De angst en sorch
Van niet te zijn ontfarmt
Is vaste borch
Die my in coud' verwarmt
Het swaer ghepeys
Met bitter smerten doet
Verteeren 'tvleys
En oock mijn jongher bloet.

Ghelijck den snee
Versmiltet op het velt
Lieffd' vol onvree
Alsoo doet dat me smelt
Mijn jonghe Ieucht /
Die als den roock vergaet.
[pb: 146] In plaets van vreucht
Gheniet ick sulcken quaet

Sien ick haer aen
Sy d'aensicht omme went
En laet my staen
In duchtende ellent.
Toocht mijn natuer
Haer eens te spreken toe
tGhesichte stuer
Stelt sy / k'en weet niet hoe.

Waerom dat ick
Verdient heb dees wreetheyt
Heb ick wel dick
In mijn selfs overleyt.
Ick vinde gheen
Int minste sulck oorsaeck
Waerom alleen
Sy met my steeckt den draeck.

O harde hert
Denckt dat ghy zijt een mensch
t Sal u oock smart
Doen / so ick dan verstensch
In Liefde groot /
Al toocht ghy u wat schu
Sterff ick den doot
De schult sal blyven u.

Tijdt ist dan noch
Dat ghy by tijts bedenckt
Eer dat ghy doch
Mijn jonghe sinnen crenckt
Al t'onversaecht
Waer dit aen my ghetoont
Van sulcken maecht
Soo bitterlijck gheloont

Eens nedersiet
Met d'ooghen der ghenaed'
En liefde biet
Want tis noch niet te spaed'
Het bloemken groeyt
Gunt dat sijn volle was
Alst lieflijck bloeyt
Comt alles weer te pas.

Ghewint den prijs
Daer veel om wort ghedaen
Soo salmen wijs
V achten nu voortaen
En segghen dan
Dees dochter Lieffd' vermeert
Aen een Iongman
Die haer heeft lang gheeert.
[pb: 147] Een peerlen Croon
Mijn lieffgen dit ghelooft
Sal u persoon
Ghewinnen op het hooft
Een loff ghemeyn
Van alle Dochters soet
Dat ghy so reyn
By my u Dienaer doet.

Lieff duysentfout
Ghy hier voor loon ontfangt
Mits ghy vertrout /
Hem die nae u verlangt
Wat ghy beleeft
Vereert u lieff Minnaer
Hy wedergheeft
Dat soetelijck eenpaer.

Princes bedacht
In vreuchden t'alder stont
Een goeden nacht
Byblijft u lang ghesont /
En voor het goet
Met vriendelijck bewijs
Dat ghy Lieff doet
Sal ick u gheven prijs.

FINIS.

op de voyse. Als een jong paert, onbetoomt &c.

Binnen int hert
Ghevoel ick teghenstryden
Met droeve smert
En overstallich lyden /
Sulcx comt my nu ten tyden
Van een soo schoon Goddin
Diet stellen can bezyden
Verghetent uyt den sin.

Haer suyverheyt
En minnelijcke wesen
Heeft my verleyt
Dat soo claer was gheresen
Als Apollo by desen
Op synen gouden throon
Hierom wort sy ghepresen
Als een in schoonhey schoon.

Tghevlochten haer
Den goutdraet gaet ghelijcken
Bruyn ooghen claer
Wt haer wijnbrauwen kijcken
Die tblanck voorhooft verrijcken
[pb: 148] En theel visagie siet
Twelck doet dat ick laet blijcken
Reyn Lieffd' al ist verdriet.

Een mont beleeft
Met lipkens als corale
Dees goddin heeft
Vol vrendelijcker tale
Tis waer 'tgheen ick verhale
Als een costlijck tresoor
Staen inden mont loyale.
Tandekens van yvoor.

Doen ick eerst sach
Dees schoon beleeft van seden
Dien selven dach
Wert mijn ghemoet bestreden
Venus, Cupido, deden
Hun crachten blijcken saen
En hebben teghen reden
My in haer net ghevaen.

Ghevaen te zijn
Is met tlijdlijckste schromen
Alst Lieff devijn
Soo verd' was me ghecomen /
Dat tot des Minnaers vromen
Door gouden schichten maer
Van Venus uytghenomen
Soo meed' ghevanghen waer.

V milde tong
Soetsprekent int verbreyden
My Minnaer jong
Alleen heeft gaen verleyden
Want ick en cost niet scheyden
Van u lacchende mont /
En daer noch tusschen beyden
V lieve Borskens ront.

Hoe machtich rijck
Dat is menich Iongvrouwe
Sy gheen ghelijck
Hebben by mijn Carsouvve,
Want in wijsheyt ghetrouwe
Met recht sy wort gheeert
En ickt selfs daer voor houwe
Dat sy Pallas passeert.

Prince. Nae dees Princes
Alleen staet mijn verlanghen
Sy is Voochdes
Vant lieffelijck verstranghen
Och waer sy me gevanghen
Int net der Lieffden goet
[pb: 149] Souden bitter ganghen
Int eynde woorden soet.

FINIS.

op de voyse. O ghy vervloeckte Lindeboomen, hu, hu.

VVie sal nu het droevich claghen /
en leet
Mijns trou Minnaers helpen draghen /
dus wreet
Het herte dat moet
Sijn suchten brenghen voort
Om soo te zijn verlicht
Want de ziele soet
Die schijnt bynae vermoort
Door eenen fellen schicht.

Wilt bedroefde ooghen weenen
verbaest.
Laet u tranen tsaem vereenen
met haest
Die ghy nu uytstort
Om te zijn ontlast
Van een dus swaren pack
Mijn tranen vlien voort
Bigghelende vast
Langhs mijn visagie swack.

Sucht op sucht mijn borst sal loosen
int ent
Onderwijl sal my verpoosen
ellent
tGheen de Lieffde coockt
O bitter morceel.
Door den bedroefden strijt
Die noch langher smoockt
Tot sherten verveel
Door Cupido subijt.

Moog'lijck sal my eer ontbreken
onsacht
Dat het Lieff dus verd' gheweken
eens lacht.
Dan het soet propoost
t'Ontfanghen van haer
Om te vermaken thert
Dats den lieven troost
Die de pyne swaer
Te niet eens doende wert.

Venus ghy zijt my pertye
Heel strang
Door u is t'ghemoet onblye

op de voyse. van Coridon en Silvia.

Hoe langhe sal ick dienaer trou
T'onrechten zijn vergheten
Van een sulck overschoon Iongvrou
Wetende mijn secreten
Blijft gheen party /
Dus teghen my
Seght Iae / wilt neen vergheten.

Aen d'onghevoelijck minnen pack
Heb ick veel tijts versleten
En daer toe in swaer onghemack
Dus dierlijck hier gheseten
Wanneert is tijdt
Gont my den strijdt
Seght Iae / wilt neen vergheten.

Een grooten brant heeft my geraect
En 'tquetst wy onvermeten
Het vier dat alsoo hittich blaeckt
Heeft 'therte doorghevreten
Mondelijn root
Aensiet den noot /
Seght Iae / wilt neen vergheten.

Ick hebbe Liefgen langhen tijdt
Ghehonghert nae tsoet eten.
Dat is / alsmen soo lieflijck vrijt
Gheen haters dat en weten
Indien ghy acht
Op dese clacht
Seght Iae / wilt neen vergheten.

Als een seylsteen mijn herte treckt
In liefd' lang tijdt versleten
Vrou Venus die heeft my perfeckt
Ghebonden aen haer keten
Maer als ghy wildt
Reyn Dochter mildt /
Seght Iae / wilt neen vergheten.

Prince. Vaert wel Princes die ick verhief /
Ghy blijft by my ghepresen
Toont jonst / alsoo ick u heb lieff
Reyn maghet uytghelesen /
Seght doch wanneer
Schoon Lieff op eer
Dat het eens Iae sal wesen.

FINIS.

op de voyse. [pb: [152]] Onder die Linde groen.

Comt ghy Syrenen al
Met u helder gheluyt
In het Pegasydes pleyn
Daer de Lieffde gaet in treyn
Heel crachtich van firtuyt:
Hoe wel het Loovren dal
Door Boreas verhart
In hem selven soo verdort
Dattet schier vernieticht wort
Den Nimphen tot een smart
Door een Christalynich ijs
Na des winters coude wijs
Wilt voort bringhen // daer
Helder singhen // claer
V stem niet en crenct
Maer een Lietgen schenckt
Mijn Lief tot een Nieu Iaer.

Apollo sal oock wel
Vermaecklijck doen het best
Als Panop Siringes fluyt
Accordeeren int gheluyt
Met Amphion opt lest
Orpheus liefflijck spel
De dieren wel vergaert
Soo dat door de soete vreucht
Menich herte is verheucht
Vyt jonstelijcken aert /
Liefdes crachten maect becant.
Ghelijck alsmen Meya plant
Tot t'vervreughen // maer
En 'tlangh heughen // naer
Dat een Minnaer heeft
Dit sijn Lieffgen gheeft
Tot eenen Nieuwen Iaer.

Vernieut u Liefste soet
In een volcomen rust
Waer nae menich herte haect
Dat door lieffde hittich blaect
Al eert gheniet sijn lust
O ghy mijn Nimphe vroet
Op u rust legher sacht
Vyt een vrientlijck vry bestaen
Werde door reyn Lieffd' gedaē
Dit Nieu Iaer hier ghebracht
Liefste die in Liefden slaept
Hier uyt wat genuchten raept
Met tbegheeren // swaer
Mits t'onberen // haer
Die partydich // fijn
Gheheel nydich // zijn.
[pb: 153] Twee Liefgens int Nieu Iaer.

Prince. Princesse Liefste schoon
Mijn waerde ghesellin
Overlegghet menichwerf
Wat moeyt op des werelts erf
Mijn aenbragt dese Min
Om u Lieff soet persoon
Die deuchdich zijt begaeft
Met veel minsaemheden fier
En een oversoet manier
Waernae mijn herte slaeft
Om te winnen int ghemoet
Eens de alderliefste soet
Dees reyn schoone // caer
Recht mijn loone // waer
Int volheyrden // trou
Soo's aenveyrden // wou
My voor een Nieuwe Iaer.

FINIS.

Al tgene dat de Lieffd', oyt in sich selfs besloot
Tot druck en ongheneucht, oft alle soete vreuchden
Met een helder geluyt, dat oyt het hert verheuchden
Hier binnen in ghestelt, vermakelijcken groot,

T zy hoe de Lieffde keert in allen hoochsten noot
De een het blijtschap is, den andren ongheneuchden
Schept hier vermaken in, ghy soet versaēde jeuchden
Al schijnt de Minne straff, te wesen totter doot.

't Regael can werden soet, thart yser is te smeden
sGhelijcks tvoornemen van des Liefgens stuere seden
Een lang-ghesponnen draet, men halspelt niet te gaer.

tZijn cloecke gangers die, al even stijf aentreden
Den een het morghen wint, en d'ander stracx nu heden
T is heuchlijck alst begint, int soete Nieuwe Iaer.

Om dat nu Phœbus schijnt / te scheyden naer sijn sael /
En dat den heldren dach / gaet t'onder t'eenemael /
Sijn Paerden heel vermoeyt / hun gaē te ruste strecken
Na al den arbeyt van des Hemels licht te trecken
Diana doen oprees / met haer schoon silvren schijn
Die al de minnende een reyn behulp wou zijn /
tGhesternte aen de locht / verscheyden fraey ghetuyghen
Verbreyden dat de minst voor d'overhooft moet buyghen
Den guer een lieven tijt / gheraeckt me aen sijn ent
sGhelijcx ghelievers doen / tot 'tminnen soet ghewent
De uer comt datmen wint / 'tgheen eerst scheen onghewonnen
Gheen saecke wort voleynt / ten zy die is begonnen /
De Son en oock de Maen/ die eynden haren ganck
De dierbaer waerden tijdt / en vallet niet te lanck
Om een volcomen lust / in Redenrijck te storten
Tot een vermaken soet: doch 'tIaer began te corten
My doende sulck bewijs / door teeckens menichfout
Wanneer het lijd'lijck is / int best men wel op hout
Ten can niet alles al / by een tsaem zijn begrepen
Tis heuchlijck dat de zee / bebout wert met veel schepen
De Rijcke Iuno vroet / weldadich mede prees
[pb: 155] tGhewrachte werck waerin / men eerbaerheyt bewees
Minerva wijs in raet / comt oock den gheest ontdecken
Aensiende dattet wil / de Ieucht tot voordeel strecken
De schoonste Venus schoon / maeckt harde schichten soet
Mits dat de Ieucht uyt deucht / dit altesamen doet.
Lucina der gheboort / neemt mede goet behaghen
Dat haer lieff eel gheslacht / comt tot sijn oude daghen
In eendracht / Lieffd' en vre / soo voortijts wert ghebracht
Int Echtelijck Verbont / 'tvoorouders out gheslacht
Daer Hebe vande Ieucht / doort vrientlijck tsamen rusten
Dus staechs ghenietend' is / veel smakelijcke lusten
De rieckende begaeft / eel Flora soet van geur
Met bloemkens chiert het hooft van haer dies door ghetreur
Gheraken tot het hoochst / en t'minnelijck versamen
Waerom de Ieucht in vreucht / oyt by malcander quamen:
Den reghen en de schijn van Sol neemt synen ganck
Oock 'tclaghen met 'tghesucht / en vreuchdelijcken sanck
Becommernis en can niet staech int herte woonen
Den flauwen gheest die moet / hemselfs wat blyder toonen
Meer dan het swack ghemoet / int binnenste besluyt
Op dat de schempers niet en spreken overluyt.
Helaes! trou Minnaer ghy zijt in het net ghevanghen
Doet desen Lusthoff op / vermaket thert met sanghen.
Want Caliope sal u stercken int gheclem
Verghetende den thoon / u helpen op de stem;
Terpanders soet ghedicht / verlicht Melan coleusen
[pb: 156] En tis een voetsel van de Ionghe Amoureusen
Een lockent soet gheclanck / waer uyt dat wert verstaen
Wat voor inwenden brant / de Liefde brenghet aen
En wat het herte toocht / dat schier van Liefd' wilt breken
Een minnaer singhen derft / 'tgeen nau de tong' derft spreken.
In somma het ontdeckt / den gront der trouwer Min /
En twerckt daerna oock dat / het Nimphjen haeren sin
Soo partialich niet / en stelt tot 'sMinnaers hindren
Maer voelende oock brant / soeckt alle pijn te mindren.
Dit is den Lusthoff die u Cupido toe wijt
Waer in veel spruyten staen goet voor den appetijt
Der lieffden / die soo graech / doorwrevelt de ghemoeden /
Ghy vint hierin de spijs / om 'tclagent hert te voeden
Indien ghy overwint / dat u gheen pyne deert
De reyne Camne singt een liedt dat triumpheert /
Om soet versaemde twee / die in veel drucx te stelpen
Haer jonste binden t'saem / en soo malcander helpen.
Daer wert de Lauwren croon / ghehanghen boven 'thooft
Gheopent het ghesicht / dat blind'ling scheen verdooft
Van Theben al de fier / en overschoon Najaden
Vervreughen int ghemoet door weder Liefds weldaden
Vergadren eenen rey / met handen tsaem ghevoecht
Hem singhende tot eer / die eerlijck heeft gheploecht
Om te verwerven haer / dien hy in Lieffd' vercoren
Soo langhen tyden heeft / ghenietende daer voren
De spyse sijns ghemoets / door Cupidinems strael /
[pb: 157] Dus minnende Gheliefs / bevecht u Lieffdes quael
Dit sal een soet vermaeck / u brenghen onghemeten
Waer door ghy alle smert sult singhende vergheten
En grypen weder troost / door lieffelijck verdrach /
Want een groen wilgheboom / valt selden van een slach.
De eere is te vroom / om door lichtveerdicheden
Soo haest te zijn bepraet / o neen daer moet ghestreden
En trou ghebeden zijn / eer tsoete spruyt uyt tsuer
Allengskens kennen wert / d'een d'ander sijn natuer /
Sy werden beyd' ghemeen / doort langhe converseeren
Dat sulcke Lieffde trou / niet is om aff te weeren.
Nu dan de dierbaer tijt / gaet als de Son te nest
Het jongste dancklijck neemt / doch twyfelt niet het lest
De Conste tooghet gunst / om 'tsinnelijck vermaken
En door veel soeten praet / Gheliefkens t'samen raken.
'tLiefftallich soet ghespreck / dat doodet pyne swaer /
VVt Levendigher Ionst, in dit soet nieuwe Iaer.

FINIS.