17. EMBLEMATA.
Den vvech die Cupidinem spoort
In als can houden doen accoort
Sy op haer luyt met soet ghequeel
Hy Lamenterent op zijn veel
Soo dat tgheluyt het herte raeckt
VVaerom beyd' hun ghemoet vermaeckt
Dus vreuchdichlijck gaen sy haer gang
Den dach valt maer een ure lang
Door dien het oversoet ghesicht
Malcanders pijn en smerte licht
Tot scheyden streckt niet heur ghedacht
Eer Sol gaet rusten teghen nacht.

Een nieu Amoureus Liedeken:
Op de voyse. Van Coridon ende Silvia.
O Hebe Goddinne der jeucht
Hoe weynich laet ghy rusten
De Liefgens die om soete vreucht
Hun buyten gaen verlusten
Tghevoghelt eel
En tsoet ghespeel
Haer Lieffde noyt en blusten.
Alleenich niet het vrientlijck woort
Hoe liefftallich ter spraken
Hun harten gheven can confoort
Oft jeuchdelijck vermaken
Ghelijck als wel
Het soete spel
De heete Min doet blaken.
Den clanck die climmet doort ghesicht
Int binnenste vant herte
Hoewel de ooghen schijnen dicht
Tot mindering der smerte
Soo brenghet dan
De Lieffd' hun an
Inwendich een verwerte.
O soete Lieffdens hooghen graet
Die ons doet accorderen
Hoe yeder een te moede staet
Al spelent quinckeleeren
Dat gheeff ick u
Te Dencken nu
Door Lieffdes gouverneren.
Den Harder zijn Lieff Harderin
De eere gont int speelen
Terwijlen soeckt hy haren sin
In Lieffden soet te steelen
Hy heur aensiet
Sy weer hem biet
Loncxkens die niet verveelen.
Och dat de soete snaren teer
Soo langhe conden dueren
Als wy / ons lust wert eens te meer
Den dach scheen maer twee uren
Want Lieffdes strijdt

112 ↓

Weet van gheen tijdt
Alst Lieff wort sliefs gebueren.
Singht helder fieren Nachtegael
Hier buyten in het groene
Wy sullen doort spel Musicael
In Lieffden tbeste doene
Want soet van geur
In zijnen fleur
Staet des Somers saysoene.
Nu dan Princesse twort vast laet
Gheen tijt heeft ons verdroten
Na binnen menich Lieffgen gaet
Eer de poort wort ghesloten
Beyd' onsen lust /
Wert haest gheblust
Als vreucht sal zijn ghenoten.

Nieu Amoureus Liedeken:
Op de voyse: O ghy Nimphe hooch vermaert, &c.
Eer, Loff, Prijs, int Hollants pleyn
Sy u o Liefste schoon
Door de zedicheyt ghemeyn
En aerdicheyt ydoon
Gratieus // soet en heus
Zijt ghy maechdelijcke zaet
Waerom trou // Eel jongvrou
Ick u Min in Lieffdes graet
O ghy reyne // Maecht
Die alleyne // plaecht
Hem / die Lieffd' naer jaecht.
Menich lieven soeten praet
Wy hebben tsaem ghepleecht
Lieffd' waerby de werelt staet
V noyt en heeft beweecht
Mijn begheer // was op eer
Door een onghevalste Min
Maer ghy vroet // Liefgen soet
Van my keerden uwen sin
Ick betrouden // mijn
Op u goude // schijn
Maer die bracht dees pijn.

113 ↓

Als Aurora in claerheyt
V reyn Verciersel blinckt
Waerin hert en sinnen leyt
Die tsamen ghy bedwinckt
Als de Son,, Helicon
Overstraelet wel van vart
V ghesicht // alsoo licht
Oock inwendich me het hart
Dat mits desen // dan
Het niet wesen // can
V te wijcken van.
Met des wijsheyts deuchden croon
Ick chieren sal u hooft
En dan stellen opten throon
Van Pallas, dit ghelooft
D'in gheplant // cloeck verstant
Sulcx in alles Meriteert
Dan het schijnt // diet soo pijnt
Ghy in Lieffden niet begeert
Mijn verheven // dier
V trots leven // fier
Can verandren schier.
Prince.
Mijn Princes vol hoocheyts aert
Ick wensch u meerder vreucht
Dan ghy voor u Dienaer spaert
Die u niet jont dan deucht
Die ghy loont // onverschoont
Doch ick u niet haten // sal
Dies voort lest // op zijn best
Moetmen oock wat praten // mal
Hout u waeren // ghy
En laet varen // my
Adieu segh ick dy.

Ballade.
Het scheyden is onsoet
Alst anders niet can wesen
En het so wesen moet
Verloren ist ghegresen.

Tsamenghesang van een Vrijer ende Vrijster.
Op de Voyse. Ick claech u Venus dieren, &c.
Vrijer. Mijn Lieffste uytvercoren
Reyn Dochter triumphant
Wiens Lieffde van te voren
Mijn Lichaem steect in Brant
Door t'Lieff aenschijn plaisant
Dus blijft my voort ghetrouwe
Edelen Diamant
In Lieffd' ick u aenschouwe. Vrijster. Derft ghy u dus verstouten
O Edel jonghlinck saen
By my te comen couten
Van Lieffd' te doen vermaen
Tis al te stout bestaen
Mits ick soo rijck van goede
En ghy dus slecht comt aen
Niet edel zijt van bloede. Vrijer. Tgheen ick schoonste beginne
Door Reyne Lieffd' gheschiet
Want Venus de Goddinne
My dit alleenich riet
Door Cupidos ghebiet
Die tot uwen persoone
Trou Lieffde groeyen liet
Die schoonder zijt dan schoone. Vrijster. Iongman laet sulcx betyen
En siet nae u proffijt
Een ander maecht wilt vryen
Dewijl het noch is tijt
Soo sal reyn Lieffdes strijt
Niet soo swaermoedich wesen
Oft anders wel subijt
Ghy worden mocht mispresen. Vrijer. De Lieffde tallen stonden
My deuchdich onderricht
Die u oock wel can wonden
Met eenen Gouden schicht
De pijn dan wat verlicht
Oock mindert tgroot beswaren

115 ↓

Wanneer het dertel wicht
Ons twee doet tsamen paren. Vrijster. Ick can my niet verstooren
Mits ghy van Lieffde spreeckt
V moeyten zijn verlooren
Twaer beter dat ghy weeckt
Eer u jong harte breeckt
Hoe soud' ick lieven connen
Mijn verwe eer verbleeckt
T'is al te laet begonnen. Vrijer. In fleur staet noch te bloeyen
De Lieffd' door haren graet
Waerom can die niet groeyen
In u Maechdelijck zaet
Tvertoeven valt te laet
Tot Lieffd' wilt u begheven
Wel heldren dagheraet
Int bloeyen ws jong leven. Vrijster. Al is u droeflijck smeeken
In alles soo minsaem
Ghy sult soo Lieff niet spreken
Dat my wert aenghenaem
Door Lieffde seer bequaem
Dus latet doch betijden
Eer dat ghy door de blaem
Raeckt in swaer teghenstrijden. Vrijer. Hoe condy my versmaden
Ghy Edel Peerle schoon
Voor sulcke groot weldaden
Sal ick weer schencken loon
Want met een Gouden Croon
Sal ick u hooft vercieren
Ick ben eens Princen Soon
Vol deuchsame manieren. Vrijster. En oft mijn hert u minde
Ghy waerden jongman vroet
En dan AEolus winde
Die waeyde onder voet
Het wert eens soo onsoet
Alst oyt was van te voren
Dus na mijn reden doet

116 ↓

En draecht gheen Lieffd' verloren. Vrijer. Soud' ick mijn reyn Princesse
Niet tooghen Lieffde bloot
Want ghy blijft mijn Voochdesse
In desen hoochsten noot
Want Liefde overgroot
Heeft theel verstant omvanghen
Dus strecket totter doot
Nae u al mijn verlanghen. Vrijster. Krenckt niet u jonge leven
O Edel Prince reyn
Een ander wilt aencleven
Hier in het Nimphes pleyn
En laet my doch alleyn
Een ander soeckt ter eeren
Daer zijnder wel certeyn
Die hertlijck u begheeren

Een Nieu Amoureus Liedeken:
Op de Voyse. O Roosgen root,, o Peerle jent, &c.
VVeeldighe jeucht
Hoort doch mijn gheclach
Die swerelts vreucht
Alsoo geerne sach
Op ydelheyt mijn sinnen lach
Tgheen ick beclagen gaen den heelen dach
Mijn quade paen
Wilt schouwen aen // nu vry
Vant boose leven ick de oorsaeck sy.
In alles wat
De werelt aengaet
Heb ick seer rat
Door ydele daet
Mijn lust ghenomen deur domme raet
Het triumpheren brengt sulcken quaet
Dat haest verkeert
Men bancketeert // somwijl
Tgheen wel betaelt wort met de doot subtijl.
Wat hy dan siet

117 ↓

Die soo is verwert
Is anders niet
Dan enckele smert
Want al wat vreuchde scheen int hert
Alsnu verscheelen gaet wel also vert
Dat Medecijn
Eerst plach te zijn // bekent
Wert bitter galle in het leste ent.
Mijns levens geur
Haest verongheluckt
In mijnen fleur
Ben ick doen ghepluckt
Ghelijck den wint het ghewas neerdruct
So heb ick ondert droeve cruys ghebuckt
En minst beclaecht
Tgheen meest mishaecht // de eer
Des werelts vreuchde doet mijn herte seer.
O Fondament
Wel t'onrecht ghebout
Int leste ent
Maeckt ghy my heel out
De werelt heb ick te veel betrout
En al haer lusten te diep beschout
De hooch en waert /
Doot / niemant spaert // helaes
Want yeder een moet zijn der wormen aes.
Hoe sterck en cloeck
Dat oock Sampson was
Des doots besoeck
Overviel hem ras
En moest vergaen als het roockent vlas
Zijns scheydens ure quam op haer pas
En moeste heen
Den sterffweech treen // met lust
Het lichaem soecket altoos na zijn rust.
Iae Salomon
In wijsheyt seer wijs
Eer dat hy con
Oudt zijn ende grijs
Moest onder d'aerde rotten precijs
Hy is verwonnen vande doot met prijs
Dus alghelijck
Sterck / wijs / oft rijck // seer saen
Altsamen zijnse deur den doot vergaen
Werelt adieu
Die my maeckt droeff
D'out lichaem nieu

118 ↓

Wint zijn behoeff
O Aerd' in u rust so menich boeff
De schoonst der werelt men in u begroeff
Ghelijck als ghy
Nu siet aen my // verbolcht
Een die de boose werelt heb ghevolcht.

Een Nieu Amoureus Liedeken:
Op de voyse. Den Mey die ons de groente, &c.
Swaermoedich hert wat lijt ghy al
Die u Lieff hebt verloren
Wie onghetroostet blijven sal
Gheen vreucht en can oorboren.
Een diemen boven eenich vrou
Altoos gaet eer bewijsen
En door de schalcke min ontrou
Haer selven doet misprijsen.
Is sy dan niet straf van natuer
Die my dus gaet verlaten
Ghy Cupido maeckt my so suer
De smert is boven maten.
Het gene alder eerst scheen vreucht
Nu twist brengt met mishaghen
Hierom het hert vol ongheneucht
Inwendich hem gaet knagen.
Ben ick niet Liefste uws ghelijck
Soo Edel van gheslachte
Mijn deucht die sal my maken rijck
Dien boven goet ick achte.
Ick Venus dan versmaden mach
Als Moortster van het Minnen
Op een die ick niet crijghen mach
Sy legghen ginck mijn sinnen.
O droeven lust schept weder moet
Wilt mijden tgroot beswaren
De schepen zijn oock alsoo goet
Die comen / als affvaren.
Fy lichte woorden als de wint

119 ↓

Van wispeltuerde vrouwen
Dat ghy my noyt en hebt bemint
Cond' ick u niet vertrouwen..
Ghedenckt Lieff die mijn hert verfrayt
Door Lieffden hooch in crachten
Hoe haest des menschen sin verdraeyt
Als Vrouvven haer ghedachten.
Heb ick dan Liefste Lieff misseyt
In woorden ofte wercken
Vergheeftet my / het is my leyt
Lieffd' salt wel weer verstercken.
Met recht ick dan wel segghen mach
Fy Lieffde wanckelbaere
T'rout my Lieff dat ick oyt u sach
De pijn valt veel te zwaere.
Had my bekent gheweest u lust
Int openbaer te deghen
Mijn hart en had niet eer gherust
K' en hadde u ghecreghen.
Princes in wat groot ongheluck
Ben ick schoon Kint gheboren
Soo ghy niet mindert desen druck
Is alle moeyt verloren.

Rondeel.
Verloren arbeyt, brenget druck
Hoe datmen dat wil legghen.
Ick selfs verstaen my nau dat stuck
Verloren arbeyt brenget druck
Wee hem die van het ongheluck
Der Lieffden na can segghen
Verloren arbeyt brenget druck
Hoe datmen dat wil legghen.